ΛΟΓΟΣ ΙΔ Ο ΕΡΜΗΣ Ο ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΣ ΧΑΙΡΕΤΙΖΕΙ ΤΟΝ ΑΣΚΛΗΠΙΟ

 

ΛΟΓΟΣ ΙΔ

Ο ΕΡΜΗΣ Ο ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΣ
ΧΑΙΡΕΤΙΖΕΙ ΤΟΝ ΑΣΚΛΗΠΙΟ

- Επειδή ο γιος μου όταν ήσουν εσύ απών, θέλησε να μάθει τη φύση των πάντων και δε μου επέτρεψε να το αναβάλω, καθώς είναι γιος μου και νεώτερος, που μόλις κατέκτησε τη γνώση για κάθε πράγμα, αναγκάστηκα να του πω περισσότερα, ώστε να είναι σε θέση να παρακολουθεί τον διάλογο μας ευκολότερα. 

Αφού επέλεξα τα κυριότερα σημεία από αυτά που ειπώθηκαν και τα διατύπωσα πιο μυστικιστικά, όπως ταίριαζε σε έναν τόσο μεγάλο επιστήμονα της φύσης, σε σένα θέλησα να τα γνωστοποιήσω.

Αν όλα τα ορατά έχουν γίνει και εξακολουθούν να γίνονται, και αν αυτά που γεννιούνται δε γεννιούνται αυτοτελώς, αλλά χάρη σε κάτι άλλο, και αν πολλά είναι αυτά που γεννιούνται και όλα είναι ορατά και όλα διαφορετικά μεταξύ τους και πάντως όχι όμοια, και αν αυτά που γεννιούνται γεννιούνται από κάποιον άλλον, ο οποίος είναι αγέννητος, καθώς είναι προγενέστερος όλων αυτών που έχουν γεννηθεί, γιατί πιστεύω πως όλα όσα γεννιούνται, γεννιούνται από κάποιον άλλον.

Από όλα αυτά που έχουν γεννηθεί, όμως, είναι αδύνατον να υπάρχει κάτι προγενέστερο εκτός από το αγέννητο. Αυτός είναι ο μεγαλύτερος και ένας  και μοναδικός πραγματικά σοφός σε όλα, καθώς δεν υπάρχει τίποτα προγενέστερο από αυτόν. Γιατί υπερτερεί και ως προς το πλήθος και στο μέγεθος και στη διαφορά αυτών που έχουν γεννηθεί και στην συνέχεια της δημιουργίας. 

Έπειτα ό,τι γεννιέται είναι ορατό, ενώ εκείνος αόρατος. Γι'αυτόν το λόγο, λοιπόν, δημιουργεί, για να γίνει ορατός. Πάντα λοιπόν δημιουργεί, έτσι λοιπόν γίνεται ορατός. Έτσι αξίζει να τον κατανοήσουμε, και αφού τον κατανοήσουμε, να τον θαυμάσουμε, και αφού τον θαυμάσουμε, να τον μακαρίσουμε, αφού έχουμε γνωρίσει τον πατέρα.

Γιατί τι είναι πιο γλυκό από τον ίδιο το γνήσιο πατέρα; Τι, λοιπόν είναι αυτός και πως θα τον γνωρίσουμε; Και είναι σωστό η ονομασία "θεός" να είναι αφιερωμένη μόνο σ'αυτόν , ή του "δημιουργού" ,  ή του "πατρός" ,  ή και οι τρεις;  "θεός" λόγω της δύναμης του, "δημιουργός" λόγω των ενεργειών του, "πατέρας" λόγω της αγαθότητας του. Γιατί έχει δύναμη, διαφορετική από αυτή που έχουν αυτά που γεννιούνται.

Γι' αυτό, αφού απαλλαγούμε από την πολυλογία και τη φλυαρία, πρέπει να κατανοήσουμε αυτά τα δύο, αυτό που γεννιέται και τον δημιουργό του. Ανάμεσα, λοιπόν, σ'αυτά δεν υπάρχει κάποιο άλλο τρίτο στοιχείο.

Κατανοώντας,  λοιπόν τα πάντα, και ακούγοντας τα πάντα, να θυμάσαι αυτά τα δύο και να θεωρείς ότι είναι τα πάντα, και να μην αμφιβάλεις καθόλου, ούτε για τα πάνω, ούτε για τα κάτω, ούτε για τα θεία, ούτε για τα μεταβλητά, ούτε για τα εσώτατα. Γιατί δύο στοιχεία είναι τα πάντα, αυτό που γεννιέται και ο δημιουργός του, και δεν είναι δυνατόν να χωρίσουμε το ένα από το άλλο, γιατί ούτε ο δημιουργός είναι δυνατόν να νοηθεί και να υπάρξει δίχως αυτό που γεννιέται, καθώς καθένας από αυτούς τους δύο είναι αυτό, γι'αυτό δεν μπορεί να χωριστεί το ένα από το άλλο, αλλά ούτε και από τον εαυτό του.

Γιατί αν ο δημιουργός δεν είναι τίποτα άλλο παρά η αιτία της δημιουργίας, η μοναδική, η απλή, η μη σύνθετη, αποτελεί ανάγκη να δημιουργεί αυτό το ίδιο να δημιουργεί από τον εαυτό του, καθώς η δημιουργία του δημιουργήματος αποτελεί τη γέννηση και είναι αδύνατον κάθε πράγμα που γεννιέται να γεννιέται από τον εαυτό του, είναι ανάγκη να γεννιέται από κάποιον άλλον, και αυτό που γεννιέται ούτε υπάρχει ούτε είναι δυνατόν να υπάρξει χωρίς τον δημιουργό. 

Γιατί το ένα δίχως το άλλο χάνει την ίδια του την φύση, λόγω της στέρησης από το άλλο. Αν, λοιπόν, είναι αποδεκτό ότι τα όντα είναι δύο, αυτό που γεννιέται και ο δημιουργός του, και αποτελούν ένα κατά την ένωση τους, το ένα προγενέστερο και το άλλο μεταγενέστερο, προγενέστερος είναι ο δημιουργός, ο αισθητός θεός, μεταγενέστερο είναι αυτό που γεννιέται, οτιδήποτε κι αν είναι αυτό.

Και μην έχεις επιφυλάξεις λόγω της ποικιλίας όσων γεννιούνται, γιατί με το να φοβάσαι θα προσάψεις στο θεό ταπεινότητα και ασημότητα, γιατί μία είναι η δόξα γι'αυτόν, το ότι δημιουργεί, τα πάντα, και η δημιουργία αυτή, είναι σαν το σώμα του θεού.

Γιατί στον ίδιο το θεό δεν υπάρχει τίποτα που να θεωρείται αισχρό ή ντροπιαστικό. Γιατί τα πάθη είναι αυτά που ακολουθούν της δημιουργίας, όπως ακριβώς η σκουριά στο χαλκό και η βρωμιά στο σώμα. Αλλά ούτε τη σκουριά τη δημιούργησε ο χαλκουργός ούτε τη βρωμιά δηλαδή την κακία ο θεός. 

Η διάρκεια όμως του δημιουργήματος προκαλεί κάτι σαν παρακμή και γι'αυτό ο θεός δημιουργεί την μεταβολή, σαν εξυγίανση του δημιουργήματος.

Έπειτα είναι δυνατόν ο ίδιος ζωγράφος να δημιουργήσει τον ουρανό και τους θεούς, τη γη, τη θάλασσα, τους ανθρώπους και όλα τα άλογα πλάσματα και τα άψυχα και δεν είναι δυνατόν για το θεό να δημιουργήσει;

Ω τι μεγάλη ανοησία και άγνοια που υπάρχει για το θεό. Γιατί αυτοί παθαίνουν το πιο παράξενο απ'όλα, αν και υποστηρίζουν ότι σέβονται και λατρεύουν το θεό, επειδή δεν του αποδίδουν την δημιουργία όλων των δημιουργημάτων δεν γνωρίζουν τον θεό, και εκτός του ότι δεν γνωρίζουν το θεό, ασεβούν στο μέγιστο βαθμό απέναντι του με το να του προσάπτουν ως πάθη την υπεροψία ή την αδυναμία, ασεβής άποψη. 

Γιατί ο θεός έχει μόνο ένα πάθος το αγαθό, και ο αγαθός δεν είναι ούτε υπερήφανος ούτε αδύναμος. Γιατί αυτό είναι ο θεός, το αγαθό, όλη εκείνη η δύναμη που δημιουργεί τα πάντα, και κάθε πράγμα που δημιουργήθηκε από το θεό, δηλαδή δημιουργήθηκε από το αγαθό και από αυτό που μπορεί να δημιουργήσει τα πάντα.

Αν, όμως, θέλεις να μάθεις πως αυτός δημιουργεί, πως γεννιούνται αυτά που γεννιούνται, είναι δυνατό, παρατήρησε την πιο όμορφη και πιο ταιριαστή  μ'αυτόν εικόνα, παρατήρησε το γεωργό που φυτεύει το σπόρο στη γη, αλλού σιτάρι, αλλού κριθάρι, αλλού κάποιο άλλο είδος σπόρου. 

Παρατήρησε τον ίδιο να φυτεύει αμπέλι και μηλιά και άλλα είδη δέντρων. Με τον ίδιο τρόπο και ο θεός σπέρνει στον ουρανό την αθανασία και στη γη τη μεταβολή και σ'ολόκληρο το σύμπαν τη ζωή και την κίνηση. 

Αυτά δεν είναι πολλά, αλλά λίγα και μετρήσιμα, γιατί όλα είναι τέσσερα και επιπλέον ο θεός και η δημιουργία μέσα στα οποία βρίσκονται όλα τα όντα.

morfeas sky