morfeas sky

Τι εορτάζουμε τα Χριστούγεννα; Την γήϊνη φυλακή μας; ή την απελευθέρωση μας από αυτή; Aλήθεια τώρα, κατανοήσαμε τι ακριβώς πρεσβεύει η γέννηση του Χριστού με το σάρκινο σώμα; πρόκειται για την ενσάρκωση του φωτεινού νοητού ανθρώπινου πνεύματος στην ανθρώπινη σάρκα, γιατί αυτό ακριβώς είναι ο Χριστός, ότι και ο Άνθρωπος, Φως και Ζωή, διότι μόνον τα όμοια αλληλοκατανοούνται. Τα ανόμοια ποτέ!! Ερμητικά κείμενα: Ποιμάνδρης: Εὖ φῂς λαλῶν· φῶς καὶ ζωή ἐστιν ὁ θεὸς καὶ πατήρ, ἐξ οὗ ἐγένετο ὁ Ανθρωπος, ἐὰν οὖν μάθῃς αὐτὸν ἐκ ζωῆς καὶ φωτὸς ὄντα καὶ ὅτι ἐκ τούτων τυγχάνεις, εἰς ζωὴν πάλιν χωρήσεις. ταῦτα ὁ Ποιμάνδρης εἶπεν. Ερμής Τρισμέγιστος: Μόνο μέσα από την προσπάθειά μας να εξισώσουμε τον εαυτό μας με τον θεό μπορούμε να τον κατανοήσουμε, αφού μόνο τα όμοια έλκονται και αλληλοκατανοούνται. Ιησούς Χριστός: "Εγώ είμαι η Αλήθεια, η Ζωή και το Φως. Κανείς δεν μπορεί να πάει στον Πατέρα παρά μόνο μέσα από Εμένα" Η οδός προς την Αλήθεια είναι η Ανιδιοτελής αγάπη, και η κατανόηση

Κατανόησε το νοητό και αγαθό, τα αμετάβλητα, ακόμη κατανόησε και την διαφορά τους από τα ορατά μεταβαλλόμενα και αισθητά. Kαι μην ξεχνάμε ποτέ, ο έρωτας είναι υπηρέτης της αγάπης, και η αγάπη υπηρέτης του ανώτερου νοητού και Αγαθού. Όλα τα κατώτερα γήϊνα και θνητά ζωώδη ένστικτα ανήκουν στην άλογη φύση. Θάρρος ή Αλήθεια Το θάρρος έχει δύο όψεις, όταν οδηγείται από τον αμετάβλητο νοητό λόγο της ψυχής, ή όταν οδηγείται από τις άλογες μεταβαλλόμενες αισθήσεις του ανθρώπινου σώματος. Στην συγκεκριμένη περίπτωση θα αναφερθώ για το θάρρος των άλογων μεταβαλλόμενων αισθήσεων, που οδηγούν την όποια μεταβαλλόμενη "λογική" μας. Το άλογο πάθος, οι άλογες επιθυμίες, είναι το θάρρος δίχως λογική, είναι ο έρωτας δίχως λογική, που οδηγείται από το ζώο μέσα μας που ενδύθηκε ο νοητός εαυτός μας η ψυχή μας, τα ζωώδη ένστικτα, που γεννούν την κακία, όπως την λύπη από ηδονή που γεννά τον πόνο, αλλά και την χαρά από ηδονή που γεννά την έπαρση, οι οποίες είναι η αιτία της γέ

Ποιος άνθρωπος θα τα κατανοήσει όλα αυτά; Ότι υπάρχει γεννιέται. Ο Αγέννητος και Προϋπάρχων Πανάγαθος Νους όμως και ο Αδιαίρετος Πανάγαθος Φωτεινός του Λόγος είναι ο δημιουργός της Ζωής η Αλήθεια της Ζωής, αλλά και όλων των δημιουργημάτων του. Οι Δυνάμεις είναι τα μη όντα διότι δεν γεννιούνται, είναι όμοια με τον Αγέννητο και Προϋπάρχωντα Πανάγαθο Νου (Θεό), το Άναρχο Φως, ενώ τα όντα είναι τα δημιουργήματα του από το δοχείο της Ύλης, τα οποία γεννιούνται από το δοχείο της Υλης, και γίνονται υπάρχων, τα Τέσσερα στοιχεία της Ύλης, φωτιά, αέρας, γη, νερό, που είναι η αίσθηση, και η αίσθηση είναι σώμα. Ο Ένας, είναι Νους αγαθός και ο Αδιαίρετος Άγιος Λόγος του η εικόνα της ζωής, ειναι η εικόνα του Αληθινού Θεού Ζωή και Φως. Ο Ένας, ενώθηκε με το Σκότος το Αγέννητο και Προϋπάρχων δοχείο της Ύλης, και Γεννήθηκε (μεταβάλλεται) σε Υπάρχων Αρρενόθηλυς αγαθός Νους και Άγιος Λόγος. Ενώ η δική του εικόνα είναι το εκπεσών φωτισμένο πνεύμα, ο δεύτερος Νους δημιουργός, ο Ζωντανός συμπαντικός

AΝΤΕΧΕΤΕ ΤΗΝ ΓΝΩΣΗ;  ΣΑΣ ΠΡΟΣΦΕΡΩ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΟΦΙΑ  Η γνώση των ανθρώπινων σωμάτων, και η σοφία της ανθρώπινης ψυχής O χρόνος κατά τον Ερμή Τρισμέγιστο είναι η αύξηση και η μείωση των σωμάτων. Δηλαδή η γέννηση, η αύξηση του σώματος, η μείωση του σώματος κατά την φθορά, και ο θάνατος. Διότι μόνον τα θνητά σώματα χρειάζονται τον χώρο και τον χρόνο για να ζήσουν. Το να είσαι αθάνατος και να αλλάζουν - μεταβάλλονται όλα γύρω σου, δεν σημαίνει ότι υπάρχει και ο χρόνος. Διότι η μεταβολή δεν είναι χρόνος. Απλά ζεις μια αιώνια μεταβαλλόμενη ζωή στο τώρα. (αιωνιότητα). Ενώ εμείς εδώ επειδή είμαστε θνητοί χρειαζόμαστε τον χρόνο για να ζούμε μια θνητή ζωή μέσα από το παρελθόν, παρόν, και μέλλον, ενώ δεν υπάρχει ο χρόνος, διότι η μνήμη του επεξεργαστή εγκεφάλου μας, χωρίζει το συνεχές τώρα σε παρελθοντική μνήμη, σε μνήμη του παρόντος, και σε μνήμη του μέλλοντος. Με αυτόν τον τρόπο ο θνητός άνθρωπος δεν ζει το συνεχές τώρα, διότι τον οδηγεί ταυτόχρονα το παρελθόν αλλά και το μέλλον. Άρα τον οδηγ