ΤΟ ΥΠΕΡΟΥΣΙΟ Ο ΑΘΑΝΑΤΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ Ο ΑΙΣΘΗΤΟΣ ΘΕΟΣ ΚΑΙ Ο ΘΝΗΤΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΨΥΧΗ Ο ΑΘΑΝΑΤΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
ΚΑΙ Ο ΘΝΗΤΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
Η ανθρώπινη ψυχή δεν συμμετέχει στο σώμα ειδάλλως θα αμαρτάνει. Απλά δίνει ζωή σε κάτι άλλο, ειδάλλως θα ήταν Ύβρις προς το Θεό τα δικά του δημιουργήματα να συμμετέχουν στην κακία.
Γι' αυτό και κανένας άνθρωπος δεν είναι σοφός πάνω στην Γη.
Αυτό που ονομάζουμε λογική και συναισθηματικό κόσμο πάνω στην Γη είναι ο κόσμος που βλέπει το σώμα όχι η ψυχή.
Άλλο λοιπόν είναι η ΝΟΕΡΗ ζωή που δίνει η ψυχή στο σώμα, και άλλο είναι η ΝΟΗΤΗ ζωή της ψυχής.
morfeas sky
ΕΡΜΗΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
Και ό,τι είναι μέσα στη μήτρα με τους αριθμούς το κυοφορεί, το γεννά και έξω το βγάζει στον αέρα.
Και η ψυχή που είναι πολύ κοντά, το οικιοποιείται, όχι λόγω συγγενικής ιδιότητας μαζί του, αλλά λόγω της μοίρας, διότι δεν επιθυμεί ιδιαίτερα να είναι μαζί με το σώμα.
Έτσι, από τη μοίρα δίνεται σ'αυτό που γεννιέται η διανοητική κίνηση και η νοερή ουσία της αληθινής ζωής. Διότι εισέρχεται στο πνεύμα η διανοητική ουσία και του δίνει την ζωτική κίνηση.
Αλλά όταν απαλλαγεί από το φυσικό σώμα μένει μόνη, ορίζοντας τον εαυτό της μέσα στο νοητό κόσμο.
Εξουσιάζει το λόγο της φέροντας σε ό, τι έρχεται στη ζωή, όμοια με τη νόηση της κίνηση και αυτό ονομάζεται ζωή. Διότι αυτό είναι το χαρακτηριστικό της ψυχής, δηλαδή να δίνει σε άλλους κάτι παρόμοιο με την ιδιότητα της.
Λοιπόν, υπάρχουν δύο ζωές και δύο κινήσεις
Μία κατά την ουσία και άλλη κατά την φύση του σώματος και η μεν πρώτη είναι η γενικότερη η δε δεύτερη η μερικότερη.
Αυτή τώρα που είναι κατ'ουσία είναι αυτεξούσια ενώ η άλλη είναι αναγκαστική. Διότι, κάθε τι που κινείται υπόκειται στον εξαναγκασμό αυτού που το κινεί.
Η κίνηση που κινεί την ψυχή έχει εξοικιωθεί με τον έρωτα της νοητής ουσίας.
Λοιπόν, η ψυχή είναι ασώματη ουσία γιατί αν είχε σώμα δεν θα μπορούσε να σώζει τον εαυτό της. Διότι κάθε σώμα χρειάζεται την ουσία και επίσης χρειάζεται και ζωή που να βρίσκεται σε τάξη. Διότι, κάθε πράγμα που έχει γένεση πρέπει να το ακολουθεί και η μεταβολή. Διότι ό,τι γεννιέται, γεννιέται σε μέγεθος και έχει αυξητική πορεία αλλά, κάθε τι το αυξανόμενο ακολουθείται από μείωση και τη μείωση την ακολουθεί φθορά. Μετέχοντας δε σε ένα είδος ζωής ζει και συμμετέχει στην ύπαρξη εξαιτίας της ψυχής.
Η αιτία λοιπόν της ύπαρξης του σώματος είναι η ίδια ανώτερη, διότι η ψυχή δίνει ζωή με νόηση.
Τώρα βέβαια το να υπάρχει εννοώ το να γεννιέται μέσα στο λόγο και να μετέχει σε ζωή με νόηση, διότι η ψυχή δίνει ζωή με νόηση.
Ονομάζεται έμβιο ον εξαιτίας της ζωής, λογικό εξαιτίας της νόησης και θνητό λόγω του σώματος.
Αλλά, ούτε λογικό μπορεί κανείς να πει ότι είναι, χωρίς την ύπαρξη της διανοητικής ουσίας που δίνει ζωή με νόηση. Σε όλα δε, φτάνει η νόηση εξαιτίας της σύστασης του σώματος με βάση την αρμονία. Γιατί, εάν υπερέχει σε σύσταση το θερμό, γίνεται ελαφρύς και ένθερμος και εάν το ψυχρό, βαρύς και νωχελικός.
Τα δε είδη της αρμονίας είναι τρία: το κατά το θερμό, το κατά το ψυχρό και κατά το μέσο. Και προσαρμόζει ανάλογα με τον αστέρα που επικρατεί στο συνδιασμό των αστέρων.
Όταν η ψυχή παραλάβει το σώμα όπως ορίζεται από το πεπρωμένο, του δίνει ζωή σύμφωνα με το έργο της φύσης.
morfeas sky
Ερμητικά κείμενα
Η ανθρώπινη ψυχή δεν συμμετέχει στο σώμα ειδάλλως θα αμαρτάνει. Απλά δίνει ζωή σε κάτι άλλο, ειδάλλως θα ήταν Ύβρις προς το Θεό τα δικά του δημιουργήματα να συμμετέχουν στην κακία.
Γι' αυτό και κανένας άνθρωπος δεν είναι σοφός πάνω στην Γη.
Αυτό που ονομάζουμε λογική και συναισθηματικό κόσμο πάνω στην Γη είναι ο κόσμος που βλέπει το σώμα όχι η ψυχή.
Άλλο λοιπόν είναι η ΝΟΕΡΗ ζωή που δίνει η ψυχή στο σώμα, και άλλο είναι η ΝΟΗΤΗ ζωή της ψυχής.
morfeas sky
ΕΡΜΗΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
Και ό,τι είναι μέσα στη μήτρα με τους αριθμούς το κυοφορεί, το γεννά και έξω το βγάζει στον αέρα.
Και η ψυχή που είναι πολύ κοντά, το οικιοποιείται, όχι λόγω συγγενικής ιδιότητας μαζί του, αλλά λόγω της μοίρας, διότι δεν επιθυμεί ιδιαίτερα να είναι μαζί με το σώμα.
Έτσι, από τη μοίρα δίνεται σ'αυτό που γεννιέται η διανοητική κίνηση και η νοερή ουσία της αληθινής ζωής. Διότι εισέρχεται στο πνεύμα η διανοητική ουσία και του δίνει την ζωτική κίνηση.
Η ψυχή, επικοινωνώντας με αυτά επικοινωνεί και με τα πεπρωμένα αυτών και ας είναι αμέτοχη στη φύση των όσων γεννιώνται.
Η ψυχή είναι αθάνατη νοητική ουσία έχοντας ως νόημα τον δικό
της λόγο, όσο βρίσκεται μαζί με το ανθρώπινο σώμα έλκεται από τη σκέψη της Αρμονίας.
της λόγο, όσο βρίσκεται μαζί με το ανθρώπινο σώμα έλκεται από τη σκέψη της Αρμονίας.
Αλλά όταν απαλλαγεί από το φυσικό σώμα μένει μόνη, ορίζοντας τον εαυτό της μέσα στο νοητό κόσμο.
Εξουσιάζει το λόγο της φέροντας σε ό, τι έρχεται στη ζωή, όμοια με τη νόηση της κίνηση και αυτό ονομάζεται ζωή. Διότι αυτό είναι το χαρακτηριστικό της ψυχής, δηλαδή να δίνει σε άλλους κάτι παρόμοιο με την ιδιότητα της.
Λοιπόν, υπάρχουν δύο ζωές και δύο κινήσεις
Μία κατά την ουσία και άλλη κατά την φύση του σώματος και η μεν πρώτη είναι η γενικότερη η δε δεύτερη η μερικότερη.
Αυτή τώρα που είναι κατ'ουσία είναι αυτεξούσια ενώ η άλλη είναι αναγκαστική. Διότι, κάθε τι που κινείται υπόκειται στον εξαναγκασμό αυτού που το κινεί.
Η κίνηση που κινεί την ψυχή έχει εξοικιωθεί με τον έρωτα της νοητής ουσίας.
Λοιπόν, η ψυχή είναι ασώματη ουσία γιατί αν είχε σώμα δεν θα μπορούσε να σώζει τον εαυτό της. Διότι κάθε σώμα χρειάζεται την ουσία και επίσης χρειάζεται και ζωή που να βρίσκεται σε τάξη. Διότι, κάθε πράγμα που έχει γένεση πρέπει να το ακολουθεί και η μεταβολή. Διότι ό,τι γεννιέται, γεννιέται σε μέγεθος και έχει αυξητική πορεία αλλά, κάθε τι το αυξανόμενο ακολουθείται από μείωση και τη μείωση την ακολουθεί φθορά. Μετέχοντας δε σε ένα είδος ζωής ζει και συμμετέχει στην ύπαρξη εξαιτίας της ψυχής.
Η αιτία λοιπόν της ύπαρξης του σώματος είναι η ίδια ανώτερη, διότι η ψυχή δίνει ζωή με νόηση.
Τώρα βέβαια το να υπάρχει εννοώ το να γεννιέται μέσα στο λόγο και να μετέχει σε ζωή με νόηση, διότι η ψυχή δίνει ζωή με νόηση.
Ονομάζεται έμβιο ον εξαιτίας της ζωής, λογικό εξαιτίας της νόησης και θνητό λόγω του σώματος.
Άρα η ψυχή είναι ασώματη, με αμετάβλητη δύναμη. Διότι, πως είναι δυνατό να μιλούμε για έμβιο ον με νόηση χωρίς την ύπαρξη της ουσίας που του δίνει την ζωή;
Αλλά, ούτε λογικό μπορεί κανείς να πει ότι είναι, χωρίς την ύπαρξη της διανοητικής ουσίας που δίνει ζωή με νόηση. Σε όλα δε, φτάνει η νόηση εξαιτίας της σύστασης του σώματος με βάση την αρμονία. Γιατί, εάν υπερέχει σε σύσταση το θερμό, γίνεται ελαφρύς και ένθερμος και εάν το ψυχρό, βαρύς και νωχελικός.
Διότι η φύση προσαρμόζει τη σύσταση του σώματος προς την αρμονία.
Τα δε είδη της αρμονίας είναι τρία: το κατά το θερμό, το κατά το ψυχρό και κατά το μέσο. Και προσαρμόζει ανάλογα με τον αστέρα που επικρατεί στο συνδιασμό των αστέρων.
Όταν η ψυχή παραλάβει το σώμα όπως ορίζεται από το πεπρωμένο, του δίνει ζωή σύμφωνα με το έργο της φύσης.
Η φύση λοιπόν εξομοιώνει την αρμονία του σώματος με την ένωση των αστέρων και ενώνει τα πολύμεικτα με την αρμονία
morfeas sky
ΤΟ ΥΠΕΡΟΥΣΙΟ ΚΑΙ Ο ΑΙΣΘΗΤΟΣ ΘΕΟΣ
ΤΟ ΥΠΕΡΟΥΣΙΟ ΚΑΙ Ο ΑΙΣΘΗΤΟΣ ΘΕΟΣ
Όπως εκείνος (ΤΟ ΥΠΕΡΟΥΣΙΟ) στο σύμπαν δημιούργησε, (ΑΘΑΝΑΤΟΣ ΝΟΗΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ) έτσι και ο ήλιος (ο αισθητός θεός) δημιουργεί τα ζώα και γεννά τα φυτά και κυριαρχεί στα πνεύματα. (ΘΝΗΤΟΣ ΝΟΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ)
ΠΟΙΜΑΝΔΡΗΣ
(Ο ΑΙΣΘΗΤΟΣ ΘΕΟΣ)
ὁ δὲ δημιουργὸς Νοῦς σὺν τῷ Λόγῳ, ὁ περιίσχων τοὺς κύκλους καὶ δινῶν ῥοίζῳ, ἔστρεψε τὰ ἑαυτοῦ δημιουργήματα καὶ εἴασε στρέφεσθαι ἀπ' ἀρχῆς ἀορίστου εἰς ἀπέραντον τέλος·
ἄρχεται γάρ, οὗ λήγει·
ἄρχεται γάρ, οὗ λήγει·
ἡ δὲ τούτων περιφορά, καθὼς ἠθέλησεν ὁ Νοῦς,
ἐκ τῶν κατωφερῶν στοιχείων ζῷα ἤνεγκεν ἄλογα (οὐ γὰρ ἐπεῖχε τὸν λόγον), ἀὴρ δὲ πετεινὰ ἤνεγκε, καὶ τὸ ὕδωρ νηκτά·
διακεχώρισται δὲ ἀπ' ἀλλήλων ἥ τε γῆ καὶ τὸ ὕδωρ, καθὼς ἠθέλησεν ὁ Νοῦς, καὶ <ἡ γῆ> ἐξήνεγκεν ἀπ' αὐτῆς ἃ εἶχε ζῷα τετράποδα <καὶ> ἑρπετά, θηρία ἄγρια καὶ ἥμερα.
......................
...............................................
ΤΟ ΥΠΕΡΟΥΣΙΟ
ὁ δὲ πάντων πατὴρ ὁ Νοῦς, ὢν ζωὴ καὶ φῶς, ἀπεκύησεν ῎Ανθρωπον αὐτῷ ἴσον, οὗ ἠράσθη ὡς ἰδίου τόκου·
περικαλλὴς γάρ, τὴν τοῦ πατρὸς εἰκόνα ἔχων·
ὄντως γὰρ καὶ ὁ θεὸς ἠράσθη τῆς ἰδίας μορφῆς, παρέδωκε τὰ ἑαυτοῦ πάντα δημιουργήματα, καὶ κατανοήσας δὲ τὴν τοῦ Δημιουργοῦ κτίσιν ἐν τῷ πυρί, ἠβουλήθη καὶ αὐτὸς δημιουργεῖν, καὶ συνεχωρήθη ἀπὸ τοῦ πατρός·
morfeas sky
Αυτό που αμαρτάνει είναι το ανθρώπινο σώμα, Ο ΦΟΡΗΤΟΣ ΤΑΦΟΣ
Βλέπε "πότε θα αναστηθούν οι νεκροί" εννοώντας όλους εμάς που υποτίθεται ότι είμαστε ζωντανοί πάνω στην Γη αλλά στην πραγματικότητα θεωρούμαστε αλλά και όντως είμαστε ήδη νεκροί χωρίς να το ξέρουμε. εξού και ο λωτοφάγος, η λήθη η άγνοια στην οποία υπέπεσαν οι άνθρωπινες ψυχές όταν μπήκαν μέσα στο ανθρώπινο σώμα.
ΠΟΙΜΑΝΔΡΗΣ
«Ποια είναι η τόσο μεγάλη αμαρτία που κάνουν» είπα εγώ «όσοι ζουν στην άγνοια, ώστε να στερούνται την αθανασία;»
«Για ποιο λόγο είναι άξιοι του θανάτου όσοι ζουν στο θάνατο;».
«Γιατί ρίζα του σώματός μας είναι το στυγερό σκοτάδι, από το οποίο προέρχεται η υγρή φύση, από την οποία συντίθεται το θνητό σώμα στον αισθητό κόσμο, από το οποίο αρδεύεται ο θάνατος».
«Καλά το κατάλαβες. Για ποιο λόγο όμως όποιος γνώρισε τον εαυτό του πηγαίνει σ’ Αυτόν, όπως λέει ο λόγος του θεού;».
Είπα εγώ: «Επειδή ο πατέρας των όλων είναι φως και ζωή κι απ’ αυτόν γεννήθηκε ο Άνθρωπος».
«Εάν λοιπόν κατανοήσεις ότι ο εαυτός σου είναι από φως και ζωή και ότι κατάγεσαι απ’ αυτά, θα επιστρέψεις στη ζωή».
ὁ ἔννους ἄνθρωπος ἀναγνωρισάτω ἑαυτόν.
Αυτά είπε ο Ποιμάνδρης.
morfeas sky
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου