Το Αγαθό είναι ο ίδιος ο Θεός είναι πάντοτε το Αγαθό.
Ερμητικά κείμενα
Το Αγαθό είναι ο ίδιος ο Θεός είναι πάντοτε το Αγαθό.
H λύπη αποτελεί μέρος της κακίας
Μάθετε σε ποιον κόσμο βρισκόμαστε, και πως από Αγαθός Άνθρωπος γίναμε σκοτάδι.
όπου υπάρχει νύχτα δεν υπάρχει μέρα.
.....
Ερμητικά κείμενα
Το Αγαθό αποτελεί την ουσία κάθε κίνησης και γέννησης, η οποία περιβάλλεται από στατική ενέργεια, πλήρη και απλή, (μόνον από το μέγιστο πυρ του Φωτεινού Λόγου ο Αρχέτυπος κόσμος η Αλήθεια της Ζωής, μόνον από φωτιά το πνεύμα του πυρός η εικόνα της ζωής, ο έβδομος ουρανός του κτιστού κόσμου της Ύλης) πληρέστατη, χορηγό, πρωταρχική για πάντα.
Διότι όταν λέω πως καθετί που χορηγεί είναι αγαθό, (το Αμετάβλητο Αγαθό δημιουργεί τα πάντα), εννοώ πως και πάντοτε κι αιώνια είναι αγαθό. (Η σύνθετη ύλη μεταβάλλεται και γεννά τα αντίθετα).
Αυτό δε, πουθενά αλλού δεν συναντάται, παρά μόνο στο Θεό, διότι δεν του λείπει τίποτα, ώστε να γίνει κακός επιθυμώντας να το αποκτήσει ούτε κανένα από τα δημιουργήματα του πρέπει να απορριφθεί από αυτόν, ώστε να λυπηθεί που θα το αποβάλλει, (διότι η λύπη αποτελεί μέρος της κακίας), ούτε ανώτερο απ' αυτόν υπάρχει κάτι, απ' το οποίο θα δεχτεί πόλεμο, (διότι η αδικία δεν συμβαδίζει με αυτόν), ούτε ωραιότερο, ώστε να το ερωτευτεί, ούτε ανήκουστο, εξαιτίας του οποίου να οργιστεί, ούτε σοφότερο για να ζηλέψει.
Κι αφού τίποτα απ' αυτά δεν βρίσκεται στην ουσία του Θεού, τι απομένει παρά μόνον το Απόλυτο Αγαθό; Διότι, όπως ακριβώς κανένα απ' τα άλλα πάθη δεν βρίσκεται σε αυτήν την ουσία, έτσι και σε κανένα από τα άλλα όντα δεν θα βρεθεί στο απόλυτο Αγαθό.
Διότι όλα τα άλλα πάθη υπάρχουν μέσα σε άλλα όντα - και στα μικρά και στα μεγάλα και στο καθένα χωριστά και σ αυτό το ίδιο το ζωντανό ον, που είναι το μεγαλύτερο και το δυνατότερο από όλα. Διότι τα γεννημένα είναι πλήρη από πάθη, καθόσον και η ίδια η γέννηση αποτελεί πάθος.
(Ο ζωντανός συμπαντικός οργανισμός ο δεύτερος Νους δημιουργός....όπως και ο άνθρωπος της Γης είναι μια μικρογραφία του ζωντανού συμπαντικού οργανισμού όπου έχει επτά όργανα-σώματα που το καθένα γεννά την δική του λογική-αισθητή πεποίθηση).
Και όπου υπάρχει πάθος πουθενά δεν υπάρχει το Απόλυτο Αγαθό, και όπου υπάρχει το Αγαθό πουθενά δεν υπάρχει ούτε ένα πάθος, διότι όπου υπάρχει μέρα, δεν υπάρχει νύχτα, κι όπου υπάρχει νύχτα δεν υπάρχει μέρα.
(η Υλη είναι πάθος, είτε όταν μας οδηγεί ο νοητός λόγος της ψυχής έρωτας για το νοητό και αγαθό, ή όταν μας οδηγεί το σύνθετο μεταβαλλόμενο αισθητό σώμα μας είναι έρωτας για την άλογη φύση της ύλης που γεννά την κακία)
Επομένως, είναι αδύνατον να υπάρχει το Αγαθό στην περίπτωση της γέννησης παρά μόνον στο αγέννητο.
Όπως δε ακριβώς έχει δοθεί στην Ύλη μερίδιο σε όλα, έτσι της έχει δοθεί και το Αγαθό.
Με τον τρόπο αυτό ο κόσμος ( ο αισθητός θεός ο ζωντανός συμπαντικός οργανισμός) είναι αγαθός στο επίπεδο που κι αυτός δημιουργεί τα πάντα, ώστε να είναι αγαθός στο τμήμα της δημιουργίας. ( δημιουργεί με αγαθή θέληση πάνω στο δοχείο της Ύλης).
Αλλά σε όλα τα άλλα δεν είναι αγαθός, διότι και διάκειται από πάθη, (αφού ενώνεται με την σύνθεση της Ύλης φωτιά, αέρας, γη, νερό, που έχουν διαφορετικές ιδιότητες το κάθε στοιχείο, και γεννούν τα αντίθετα, το πάθος και την επιθυμία για το κάθε στοιχείο, και επειδή είναι ανόμοιο και διαφορετικό από τα υπόλοιπα στοιχεία, δημιουργεί τα αντίθετα, τις αντιθέσεις), και είναι κινητός, (κινεί το σύνθετο σώμα του), και δημιουργεί πράγματα, (δημιουργεί το υλικό σύνθετο σύμπαν), τα οποία διάκεινται από πάθη.
(Ο δεύτερος Νους δημιουργός εξέπεσε διότι τον νίκησαν τα πάθη του σύνθετου υλικού σώματος του, θέλοντας να εξουσιάζει τον Άνθρωπο δεύτερο Θεό. Και ο άνθρωπος της Γης, μια μικρογραφία του σύνθετου ζωντανού συμπαντικού οργανισμού, έγινε ακριβώς το ίδιο με τον δεύτερο νου δημιουργό εξέπεσε μέσα στην κακία σαν τον δεύτερο Νου δημιουργό)
Mεσα δε στον άνθρωπο (της Γης) το αγαθό έχει ταχθεί με τρόπο συγκριτικό ως προς το κακό. Διότι το όχι πολύ κακό, είναι το αγαθό για μας, εκείνο δε που είναι αγαθό για εμάς είναι το ελάχιστο τμήμα του κακού.
Επομένως είναι αδύνατον το εδώ αγαθό να είναι απαλλαγμένο από κακία, καθόσον το εδώ αγαθό μετατρέπεται σε κακό, και αφού μετατρέπεται σε κακό, δεν παραμένει πλέον αγαθό. Κι αφού δεν παρέμεινε αγαθό, μετατρέπεται σε κακό.
Επομένως μόνον στο Θεό βρίσκεται το απόλυτο Αγαθό, ή ο ίδιος ο Θεός είναι το απόλυτο Αγαθό.
morfeas sky
Το Αγαθό αποτελεί την ουσία κάθε κίνησης και γέννησης, η οποία περιβάλλεται από στατική ενέργεια, πλήρη και απλή, (μόνον από το μέγιστο πυρ του Φωτεινού Λόγου ο Αρχέτυπος κόσμος η Αλήθεια της Ζωής, μόνον από φωτιά το πνεύμα του πυρός η εικόνα της ζωής, ο έβδομος ουρανός του κτιστού κόσμου της Ύλης) πληρέστατη, χορηγό, πρωταρχική για πάντα.
Διότι όταν λέω πως καθετί που χορηγεί είναι αγαθό, (το Αμετάβλητο Αγαθό δημιουργεί τα πάντα), εννοώ πως και πάντοτε κι αιώνια είναι αγαθό. (Η σύνθετη ύλη μεταβάλλεται και γεννά τα αντίθετα).
Αυτό δε, πουθενά αλλού δεν συναντάται, παρά μόνο στο Θεό, διότι δεν του λείπει τίποτα, ώστε να γίνει κακός επιθυμώντας να το αποκτήσει ούτε κανένα από τα δημιουργήματα του πρέπει να απορριφθεί από αυτόν, ώστε να λυπηθεί που θα το αποβάλλει, (διότι η λύπη αποτελεί μέρος της κακίας), ούτε ανώτερο απ' αυτόν υπάρχει κάτι, απ' το οποίο θα δεχτεί πόλεμο, (διότι η αδικία δεν συμβαδίζει με αυτόν), ούτε ωραιότερο, ώστε να το ερωτευτεί, ούτε ανήκουστο, εξαιτίας του οποίου να οργιστεί, ούτε σοφότερο για να ζηλέψει.
Κι αφού τίποτα απ' αυτά δεν βρίσκεται στην ουσία του Θεού, τι απομένει παρά μόνον το Απόλυτο Αγαθό; Διότι, όπως ακριβώς κανένα απ' τα άλλα πάθη δεν βρίσκεται σε αυτήν την ουσία, έτσι και σε κανένα από τα άλλα όντα δεν θα βρεθεί στο απόλυτο Αγαθό.
Διότι όλα τα άλλα πάθη υπάρχουν μέσα σε άλλα όντα - και στα μικρά και στα μεγάλα και στο καθένα χωριστά και σ αυτό το ίδιο το ζωντανό ον, που είναι το μεγαλύτερο και το δυνατότερο από όλα. Διότι τα γεννημένα είναι πλήρη από πάθη, καθόσον και η ίδια η γέννηση αποτελεί πάθος.
(Ο ζωντανός συμπαντικός οργανισμός ο δεύτερος Νους δημιουργός....όπως και ο άνθρωπος της Γης είναι μια μικρογραφία του ζωντανού συμπαντικού οργανισμού όπου έχει επτά όργανα-σώματα που το καθένα γεννά την δική του λογική-αισθητή πεποίθηση).
Και όπου υπάρχει πάθος πουθενά δεν υπάρχει το Απόλυτο Αγαθό, και όπου υπάρχει το Αγαθό πουθενά δεν υπάρχει ούτε ένα πάθος, διότι όπου υπάρχει μέρα, δεν υπάρχει νύχτα, κι όπου υπάρχει νύχτα δεν υπάρχει μέρα.
(η Υλη είναι πάθος, είτε όταν μας οδηγεί ο νοητός λόγος της ψυχής έρωτας για το νοητό και αγαθό, ή όταν μας οδηγεί το σύνθετο μεταβαλλόμενο αισθητό σώμα μας είναι έρωτας για την άλογη φύση της ύλης που γεννά την κακία)
Επομένως, είναι αδύνατον να υπάρχει το Αγαθό στην περίπτωση της γέννησης παρά μόνον στο αγέννητο.
Όπως δε ακριβώς έχει δοθεί στην Ύλη μερίδιο σε όλα, έτσι της έχει δοθεί και το Αγαθό.
Με τον τρόπο αυτό ο κόσμος ( ο αισθητός θεός ο ζωντανός συμπαντικός οργανισμός) είναι αγαθός στο επίπεδο που κι αυτός δημιουργεί τα πάντα, ώστε να είναι αγαθός στο τμήμα της δημιουργίας. ( δημιουργεί με αγαθή θέληση πάνω στο δοχείο της Ύλης).
Αλλά σε όλα τα άλλα δεν είναι αγαθός, διότι και διάκειται από πάθη, (αφού ενώνεται με την σύνθεση της Ύλης φωτιά, αέρας, γη, νερό, που έχουν διαφορετικές ιδιότητες το κάθε στοιχείο, και γεννούν τα αντίθετα, το πάθος και την επιθυμία για το κάθε στοιχείο, και επειδή είναι ανόμοιο και διαφορετικό από τα υπόλοιπα στοιχεία, δημιουργεί τα αντίθετα, τις αντιθέσεις), και είναι κινητός, (κινεί το σύνθετο σώμα του), και δημιουργεί πράγματα, (δημιουργεί το υλικό σύνθετο σύμπαν), τα οποία διάκεινται από πάθη.
(Ο δεύτερος Νους δημιουργός εξέπεσε διότι τον νίκησαν τα πάθη του σύνθετου υλικού σώματος του, θέλοντας να εξουσιάζει τον Άνθρωπο δεύτερο Θεό. Και ο άνθρωπος της Γης, μια μικρογραφία του σύνθετου ζωντανού συμπαντικού οργανισμού, έγινε ακριβώς το ίδιο με τον δεύτερο νου δημιουργό εξέπεσε μέσα στην κακία σαν τον δεύτερο Νου δημιουργό)
Mεσα δε στον άνθρωπο (της Γης) το αγαθό έχει ταχθεί με τρόπο συγκριτικό ως προς το κακό. Διότι το όχι πολύ κακό, είναι το αγαθό για μας, εκείνο δε που είναι αγαθό για εμάς είναι το ελάχιστο τμήμα του κακού.
Επομένως είναι αδύνατον το εδώ αγαθό να είναι απαλλαγμένο από κακία, καθόσον το εδώ αγαθό μετατρέπεται σε κακό, και αφού μετατρέπεται σε κακό, δεν παραμένει πλέον αγαθό. Κι αφού δεν παρέμεινε αγαθό, μετατρέπεται σε κακό.
Επομένως μόνον στο Θεό βρίσκεται το απόλυτο Αγαθό, ή ο ίδιος ο Θεός είναι το απόλυτο Αγαθό.
morfeas sky
Αν σας γράψω λόγια του Χριστού
"εγώ είμαι η αλήθεια η ζωή και το φώς"
Αμέσως όλοι θα συμφωνήσετε.
Αν όμως σας αναλύσω τι εννοεί, αμέσως όλοι θα διαφωνήσετε.
Άραγε γιατί; μήπως επειδή σας οδηγεί η λογική; και οι πεποιθήσεις τι είναι; λογική; ή άλογες αισθήσεις;
morfeas sky
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου