Η γνώση των ανθρώπινων σωμάτων, και η σοφία της ανθρώπινης ψυχής

AΝΤΕΧΕΤΕ ΤΗΝ ΓΝΩΣΗ; 
ΣΑΣ ΠΡΟΣΦΕΡΩ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΟΦΙΑ 

Η γνώση των ανθρώπινων σωμάτων, και η σοφία της ανθρώπινης ψυχής

O χρόνος κατά τον Ερμή Τρισμέγιστο είναι η αύξηση και η μείωση των σωμάτων. Δηλαδή η γέννηση, η αύξηση του σώματος, η μείωση του σώματος κατά την φθορά, και ο θάνατος. Διότι μόνον τα θνητά σώματα χρειάζονται τον χώρο και τον χρόνο για να ζήσουν.

Το να είσαι αθάνατος και να αλλάζουν - μεταβάλλονται όλα γύρω σου, δεν σημαίνει ότι υπάρχει και ο χρόνος.

Διότι η μεταβολή δεν είναι χρόνος.

Απλά ζεις μια αιώνια μεταβαλλόμενη ζωή στο τώρα. (αιωνιότητα).

Ενώ εμείς εδώ επειδή είμαστε θνητοί χρειαζόμαστε τον χρόνο για να ζούμε μια θνητή ζωή μέσα από το παρελθόν, παρόν, και μέλλον, ενώ δεν υπάρχει ο χρόνος, διότι η μνήμη του επεξεργαστή εγκεφάλου μας, χωρίζει το συνεχές τώρα σε παρελθοντική μνήμη, σε μνήμη του παρόντος, και σε μνήμη του μέλλοντος.

Με αυτόν τον τρόπο ο θνητός άνθρωπος δεν ζει το συνεχές τώρα, διότι τον οδηγεί ταυτόχρονα το παρελθόν αλλά και το μέλλον. Άρα τον οδηγεί το παρελθόν, και στο παρόν και στο μέλλον. Διότι η λογική του στηρίζεται στην μνήμη που αποθήκευσε ο εγκέφαλος του ως παρελθόν και αυτή η μνήμη (πείρα), τον οδηγεί στο παρόν και στο μέλλον, δηλαδή η εμπειρία που αποκτήθηκε από το παρελθόν. Δηλαδή η Γνώση.

Οπότε δεν ζει το παρόν. Δηλαδή το συνεχές τώρα. Ούτε το μέλλον. Αλλά ζει συνεχώς το παρελθόν, διότι αυτό τον οδηγεί..η εμπειρία, δηλαδή το παρελθόν, η γνώση.

Η ανθρωπότητα της Γης λοιπόν, ανανεώνει συνεχώς την γνώση της, με οδηγό της πάντα το παρελθόν, διότι αυτό ακριβώς είναι η γνώση, το παρελθόν, δηλαδή η εμπειρία που χρειάζονται τα θνητά σώματα για να αποκτήσουν ότι έχουν ανάγκη, διότι αυτό είναι τα σώματα τους, θνητά γεμάτα από ανάγκες, και οι ανάγκες ο οδηγός στην ζωή τους, δηλαδή η εμπειρία, η γνώση.

Όταν είσαι αθάνατος δεν έχεις ανάγκες, οπότε δεν σε χρειάζεται ούτε το παρελθόν ούτε το μέλλον, διότι ζεις για πάντα στο τώρα. Αυτό είναι η σοφία της ψυχής.

Όλα είναι Νοητά, όλα είναι ένα matrix θνητό και αθάνατο.

Το θνητό έχει ανάγκες, διότι ο Νους ενσωματώνεται σε σώμα το οποίο είναι γεμάτο από ανάγκες, άρα ζει ως δούλος. Το αθάνατο σώμα δεν έχει ανάγκες, άρα ο Νους ζει την ζωή ελεύθερος.

Όταν ο Νους (Νοητό πνεύμα της Αρμονίας) με την σοφία του εξουσιάζει την γνώση, εξουσιάζει και το αισθητό άλογο σώμα, την μοίρα και το πεπρωμένο που του έχουν δοθεί.

morfeas sky