Ο ΑΓΑΘΟΣ ΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΚΑΤΩΦΕΡΗ ΣΚΟΤΟΣ Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΓΗ

ΙΕΡΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΕΡΜΗ ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΥ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΑΣΚΛΗΠΙΟ

Απόσπασμα:
"Γιατί το Ένα και το σύνολο συγγενεύουν μεταξύ τους καθώς και η διαπίστωση ότι, τα πάντα ενυπάρχουν στο Ένα, συγγενεύει με την διαπίστωση ότι τα πάντα είναι Ένα. Γιατί είναι με τέτοιον τρόπο συνδεδεμένο το ένα με το άλλο, ώστε είναι αδύνατον να χωριστούν".

Το κατανοήσατε; ο Όγδοος Ουρανός είναι η εικόνα του Θεού, είναι το Ένα, είναι ο Αγαθός Νους και ο Αδιαίρετος Άγιος Λόγος, και είναι με τέτοιον τρόπο συνδεδεμένος με το δοχείο της Ύλης, ώστε είναι αδύνατον να χωριστούν.

Έτσι ο Όγδοος Ουρανός είναι το Αρρενόθηλυς Ον, αφού έχει ως δικό του σώμα το δοχείο της Ύλης το οποίο στον Όγδοο Ουρανό είναι ακίνητο Αδρανές, άρα βρίσκονται σε απόλυτη Αρμονία τα Τέσσερα στοιχεία, άρα δεν μπορούν να εκδηλωθούν οι ιδιότητες τους που είναι οι αισθήσεις και τα συναισθήματα, το πάθος και η επιθυμία, δηλαδή ο έρωτας για την Ύλη.

morfeas sky

Βρισκόμαστε εσωτερικά μέσα σε ένα κλειστό αισθητό σύμπαν (Αγαθός Νους, ο Όγδοος Ουρανός), όπου περικλείει τους Επτά Ουρανούς (πνεύμα του πυρός), με τις Επτά αισθητές φύσεις, που βρίσκονται σε κίνηση από τον Άγιο Λόγο, και γίνεται Υπάρχων το δοχείο της Ύλης, διότι Γεννιέται η νοερή ζωή, η κίνηση των αισθήσεων, και η νοητή ζωή όταν ενώνεται μαζί τους Ο ΑΓΑΘΟΣ ΝΟΥΣ.

Η απόλυτη Αρμονία των Τεσσάρων ανόμοιων στοιχείων του δοχείου της Ύλης είναι αδύνατον να συνυπάρξει όταν βρίσκεται το σύνθετο δοχείο της Ύλης σε κίνηση, η Αταξία, παρά μόνον όταν κάθε στοιχείο βρίσκεται αποκλειστικά απομονωμένο μέσα σε έναν Ουρανό, σε μια φύση, όπως το στοιχείο της φωτιάς (του πυρός) στον Έβδομο Ουρανό των Α-πλανών, διότι τα υπόλοιπα στοιχεία συνυπάρχουν πάντοτε σε μία σύνθεση, διότι ανήκουν στα στοιχεία της φύσης των πλάνη-των.

Ο Όγδοος Ουρανός είναι ο Υπάρχων Αρρενόθηλυς Αγαθός Νους με τον Αδιαίρετο Άγιο Λόγο, (η εικόνα του Θεού), διότι είναι ενωμένος με το Απόλυτα Αδρανή το Αγέννητο και Προϋπάρχων δοχείο της Ύλης, το σκότος, οι άλογες αισθήσεις, οι οποίες είναι σώμα, είτε ενεργειακό της φωτιάς των αστεριών, , είτε βαρύτερο των πλανητών, τα οποία σώματα περικλείονται από το Νου Αιθέρα, η Παγκόσμια ψυχή, το ενεργειακό σφαιρικό πλέγμα, που κινεί, συγκροτεί, και δίνει την διανοητική κίνηση και την νοερή ζωή σε αυτά τα σώματα, όπως το πνεύμα του πυρός ο Έβδομος Ουρανός που περικλείει και κινεί το ηλιακό μας σύστημα μαζί και τον ήλιο , που και αυτός με την σειρά του δίνει την νοερή ζωή και την διανοητική κίνηση στο πνεύμα της σελήνης που περικλείει και κινεί τον πλανήτη μας, όπου η φωτιά και ο ελαφρύς αέρας μπορούν να δεχτούν τον Νου, τον Αγιο Λόγο, τον Νοητό κόσμο που κινεί τα πάντα δίνοντας τα την νοερή ζωή, όπως στα δικά μας σώματα δίνει την νοερή ζωή και την διανοητική κίνηση η ανθρώπινη θεϊκή ψυχή μας. Και τα μόνα στοιχεία της Ύλης τα οποία δεν μπορούν να δεχτούν τον Νοητό Λόγο είναι τα άλογα στοιχεία από γη και νερό, το στυγνόν σκότος.

Το δοχείο της Ύλης είναι αδρανή και ενωμένο στον Όγδοο Ουρανό σε πλήρη Αδράνεια,  αλλά και πάλι η αίσθηση είναι Άτακτη μέσα στον Αγαθό Νου..Όγδοο Ουρανό.

Οταν ο Αδιαίρετος Άγιος Λόγος είδε το αδρανή δοχείο της Υλης μέσα στον Αγαθό Νου, αντέγραψε αυτό το δοχείο της Ύλης, αφού πρώτα δημιούργησε με Άγιο Λόγο το σφαιρικό Νοητό πλέγμα του Έβδομου Ουρανού, το Κεφάλι του δεύτερου Νου δημιουργού, και περιέκλεισε μέσα του το δοχείο της Ύλης, σώμα του δεύτερου Νου δημιουργού, δίνοντας του την νοερή αισθητή ζωή, και την διανοητική του κίνηση, δηλαδή την κίνηση με τον πνευματικό του λόγο που απόκτησε από τον Άγιο Λόγο.

..........

Από την κίνηση αυτή, εσωτερικά του έβδομου ουρανού, το Κεφάλι, και στο πιο κατωφερή του σώμα, διαχωρίστηκε το δοχείο της Ύλης διασπάστηκε λόγω της τριβής, και πήρε μορφή και σώμα ο Ζωντανός  Συμπαντικός Οργανισμός, και διαχωρίστηκε σε Επτά Όργανα του σώματος του, όπως το δικό μας σώμα εδώ στην Γη, αλλά το δικό του σώμα όπως και το δικό μας, είναι ενωμένο, αλλά και χωρισμένο σε φύσεις-όργανα αυτού του Συμπαντικού Ζωντανού σώματος.

..........

Πρώτα η φωτιά, το ισχυρότερο και ελαφρύτερο στοιχείο με την κίνηση που του δόθηκε ανέβηκε ψηλά και ενώθηκε με το Κεφάλι, με το Νου, και γεννήθηκε ο αισθητός θεός, ο δεύτερος Νους δημιουργός, ο οποίος συνδέεται με τα πάντα, με το υπόλοιπο σώμα του. Ενώ ο ατμός (αέρας), ενώθηκε με την φωτιά στα όρια του ενεργειακού σφαιρικού πλέγματος Ουρανού των πλανητών, που δημιουργήθηκαν από το Νου,  και ταυτόχρονα αιωρείτω ο βαρύτερος υγροποιημένος αέρας πάνω από τα άλογα στοιχεία τη γη και το νερό που βρισκόταν ενωμένα κινούμενα από τον πνευματικό λόγο.

Και διαχωρίστηκε από τον αισθητό θεό τον δεύτερο Νου δημιουργό όπως το ήθελε με Αρμονία το δοχείο της Ύλης σε Τέσσερα στοιχεία, φωτιά, αέρας, γη, νερό, των Απλανών, και των πλάνητών, όπως το ήθελε ο Νους, και δημιουργήθηκε μια κατωφερή φύση των πλανητών, και των Απλανών.

..........

Ο Άγιος Λόγος που ενώθηκε με την φωτιά και έγινε πνεύμα του πυρός, η ψυχή του δεύτερου Νου δημιουργού, , κι εμείς εδώ κατανοούμε σύμφωνα με τον ανάλογο πνευματικό λόγο που αποκτήσαμε τον εαυτό μας, και το Θεό.

Η ατμό(σ)φαιρα των πλανητών είναι το νοερό και νοητό πνεύμα της φύσης των πλανητών, είναι το Κεφάλι της Γαίας. Ο βαρύτερος αέρας είναι το πνεύμα της φύσης των πλανητών που κινεί και δίνει την νοερή ζωή στο σώμα του, την Γαία, αλλά και στα έμβια σώματα με τις δικές του μονάδες τις ψυχές. 

Η Σελήνη λοιπόν είναι το Κεφάλι της Γαίας, διότι αυτό είναι το δικό της σώμα, και στην δική της φύση-σώμα δημιουργεί την νοερή ζωή με τις δικές της μονάδες-ψυχές.

Το πνεύμα της Σελήνης έχει ως δική της παγκόσμια ψυχή το πνεύμα του πυρός που περικλείει εσωτερικά το ηλιακό μας σύστημα.

Το Αγαθό Νοητό Φως του ήλιου έχει ως δική του ψυχή τον Αιθέρα Νου (Δία) που περικλείει εξωτερικά και εσωτερικά με τις αντίθετες κινήσεις το ηλιακό μας σύστημα.

Ο Αιθέρας Νους (Δίας) ενώνεται με τον Δεύτερο Νου Δημιουργό το Κεφάλι του Ζωντανού Συμπαντικού Οργανισμού.

Ο Δεύτερος Νους δημιουργός ενώνεται με την δική του ψυχή, τον Όγδοο Ουρανό, τον Αγαθό Νου και αδιαίρετο Άγιο Λόγο, την εικόνα του Θεού Φως και Ζωή, εκεί απ'όπου προέρχονται και όλες οι ανθρώπινες ψυχές.

Και ο Όγδοος Ουρανός είναι εξ'ολοκλήρου Αγαθός Νους και Αδιαίρετος Άγιος Λόγος, ενώ όλα όσα βρίσκονται μέσα σε κάθε γαλαξία των επτά ουρανών είναι ο πνευματικός Λόγος που ενώθηκε με το σκότος (δοχείο της Ύλης) και του έδωσε την κίνηση, την νοερή ζωή, είναι το σκότος σε κίνηση, από τον αισθητό θεό, τον δεύτερο Νου δημιουργό, το εκπεσών φωτισμένο πνεύμα, ο οποίος μεταβάλλεται σε πνεύμα της φύσης, ανάλογο με την κάθε φύση των Επτά Ουρανών.

Οι ανθρώπινες ψυχές είναι το Ένα, η Μονάδα του Ενός, η Παγκόσμια ψυχή του Σύμπαντος, είναι ο Νους το Κεφάλι του Ζωντανού Συμπαντικού Οργανισμού,  και η Μονάδα του Ανθρώπου Δεύτερου Θεού, η ψυχή του ανθρώπου δεύτερου Θεού, είναι η όγδοη, αλλά και η Ένατη και αδιαίρετη Δέκατη μονάδα του πνεύματος  Φως και Ζωή η Αλήθεια της Ζωής.

Είναι η αδιαίρετη Δεκάδα του πνεύματος Ζωή και Φως, μαζί με τις δικές του μονάδες τις ανθρώπινες ψυχές, οι οποίες είναι η εικόνα της ζωής, η εικόνα των Δυνάμεων που βρίσκονται και κινούνται μέσα στο Φως..

..........

Μέσα σε κάθε γαλαξία τίποτα δεν είναι Αγαθό, αλλά πάντα ενυπάρχει η λιγότερη και η περισσότερη Αταξία, η λιγότερη και η περισσότερη κακία.

Ο πλανήτης Γη είναι το πιο κατωφερή σκοτάδι..η κόλαση.

morfeas sky


ἕν οἶδα, ὅτι οὐδέν οἶδα

ένα (πράγμα) γνωρίζω ότι δεν γνωρίζω τίποτα

χαρακτηριστική φιλοσοφική φράση του Σωκράτη


Αλήθεια τώρα αναρωτηθήκατε ποτέ αφού δεν γνωρίζετε τίποτα, τι ακριβώς ζείτε αυτή τη στιγμή πάνω στην φύση της Γης;

Μόνον τα άλογα ζώα δεν γνωρίζουν τίποτα διότι έχουν μόνον τις αισθήσεις να τα οδηγούν..το σκότος.

Όσοι φέρουν το Νου έχουν και τη Νόηση και η νόηση είναι η ζωή ο Λόγος.

Εσείς γιατί αποφεύγετε την νόηση; το 95% των ανθρώπων σιχαίνεται την σκέψη πόσο δε την νόηση.

morfeas sky

..........

....................

TO ANΕΞΙΤΗΛΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ΜΟΥ ΟΝΕΙΡΟ
Προχωράω με οδηγό την νόηση μου, το τρίτο μάτι που λένε οι πολλοί.

Μου ήρθε τώρα στο νου μου το όνειρο που είχα δει πριν καμιά εικοσαριά τριανταριά χρόνια. Μου έμεινε χαραγμένο σαν να το βλέπω τώρα μπροστά μου.

Έβλεπα ξαφνικά να βρίσκομαι στο ερειπωμένο παρατημένο σπίτι του παππού μου δίπλα στο πατρικό μου σπίτι, να βρίσκομαι στις εξωτερικές σκάλες της αυλής του τριώροφου σπιτιού, που οδηγεί στην εξώπορτα και με βγάζει σε έναν κεντρικό δρόμο του χωριού.

Βρισκόμουν λοιπόν πριν κατέβω τις σκάλες στον έξω χώρο του δεύτερου ορόφου, και ξαφνικά πήγε να με τσιμπήσει πισώπλατα στην πλάτη μια μεγάλη σφίγγα, αυτό κατάλαβα όταν ένιωσα να με προστατεύει ο πατέρας μου χτυπώντας με το χέρι του την παλάμη του στην πλάτη σκοτώνοντας την σφίγγα.

Αμέσως μετά βρίσκομαι εκεί στο ενδιάμεσο της σκάλας καθώς κατέβαινα στην αυλή και να βλέπω από το παράθυρο το σκοτεινό ισόγειο - υπόγειο του σπιτιού, αισθάνθηκα τον φόβο, αλλά ήμουν έτοιμος να μπουκάρω μέσα και να αντιμετωπίσω αυτό που με φοβίζει, οπότε μπήκα και έριξα μια ματιά μέσα στο σκοτάδι, δεν έγινε τίποτα και ξαναγύρισα στις σκάλες για να κατέβω στην αυλή..

Με το που κατεβαίνω το τελευταίο σκαλοπάτι, (μια παλιά κτιστή μαρμάρινη σκάλα), βρίσκομαι στην αυλή πάνω σε έναν ξύλινο πάγκο-διάδρομο που οδηγεί στην εξώπόρτα, γεμάτο με τις πιο απίθανες παγίδες, όπου κανείς δεν θα τολμούσε να περάσει, (βλέπε αιωρούμενα μαχαίρια - λεπίδες κτλ.) και χωρίς καν να το σκεφτώ άρχισα να περνάω μέσα από όλα αυτά που και ένα άγγιγμα τους θα με σκότωνε, με τόση ευκολία, που θα νόμισε κανείς ότι είμαι υπεράνθρωπος, διότι κανένας γήϊνος άνθρωπος δεν θα μπορούσε να τα περάσει.

Και ξαφνικά φτάνω στην παλιά διπλή ξύλινη εξώπορτα, την ανοίγω και βρίσκομαι στην άσφαλτο, στον δρόμο, κοιτάζω τον ουρανό, και ξαφνικά βρίσκομαι να πετάω, ένιωθα τόσο ανάλαφρα, τόσο όμορφα, ώσπου ταξίδεψα προς την θάλασσα, και είδα όμορφα γήϊνα τοπία που οι άνθρωποι είχαν δημιουργήσει στην φύση, χιονισμένα, μετά βρέθηκα σε μια πλατεία με πολύ όμορφα κτίρια που μου θύμιζαν πολύ κάτι σαν έναν ωραίο τουριστικό χώρο όπου διέμεναν πλούσιοι άνθρωποι και καταγοητεύτηκα...και τότε ακούμπησα κάτι καλώδια και έπεσα στο κέντρο της πλατείας. Κοίταξα γύρω μου, και είδα έναν σταθμό λεωφορείων, υπεραστικό, και ένιωσα αρνητικά, γιατί έψαχνα να βρω τον πατέρα μου και δεν τον έβρισκα.

Τι σημαίνουν όλα αυτά; σίγουρα τα αναλύω μόνος μου σύμφωνα με τον χρόνο που διέρχεται το πεπρωμένο μου. Ένιωσα ότι πρέπει να το μοιραστώ μαζί σου και το μοιράζομαι και δημόσια.

Βλέπετε τίποτα δεν συμβαίνει τυχαία διότι πήρα την απάντηση που ήθελα..

Μμ..σ'ευχαριστώ! έχεις δίκιο, γι'αυτό τον έψαχνα! όντως! τώρα που το σκέφτομαι! μπράβο σου!..βλέπεις τίποτα δεν συμβαίνει τυχαία, σ'ευχαριστώ και πάλι.

morfeas sky

..........

....................

"Tο Ον όπου Το Ον ο Νους, δίνει την νοερή ζωή στο δοχείο της Ύλης, που είναι η αίσθηση". 

Και ψάχνω να βρω τον ορισμό της λέξης: "ανώλεθρο" και πέφτω σε μία ανάλυση του Παρμενίδη...

Ο Παρμενίδης, έχει ήδη δείξει δύο πράγματα. Πρώτον, ότι για κάτι που δεν υπάρχει, για το Μη Ον, δεν μπορεί κανείς να πει τίποτε. Και δεύτερον, ότι για κάτι υπαρκτό, για το Ον, μπορεί κανείς να πει με βεβαιότητα, μόνο ότι είναι. Από την πιστοποίηση του όντος, ο Παρμενίδης εξάγει τις βασικές του ιδιότητες: Το Ον είναι αγέννητο και ανώλεθρο, μοναδικό, ακίνητο, πλήρες, συνεχές. Στο χωρίο που παραθέσαμε αποδεικνύεται γιατί το Oν, δεν μπορεί να έχει γεννηθεί... Το χωρίο λέει: (Ένας πια μόνο λόγος για οδό απομένει: ότι είναι. Και υπάρχουν σημάδια σ᾽ αυτή την οδό πάμπολλα, ότι το Oν είναι αγέννητο και άφθαρτο, όλο και μοναδικό, ακλόνητο και πλήρες. Ούτε ποτέ ήταν ούτε θα είναι, γιατί είναι τώρα όλο μαζί, Ένα, συνεχές. Γιατί, ποια γέννησή του θα αναζητούσες; Από τα πού και προς πού να αυξήθηκε; Ούτε θα σ᾽ αφήσω από το Μη Ον να πεις ή να σκεφτείς· γιατί δεν είναι δυνατό να πεις ή να σκεφτείς, ότι δεν είναι. Ποια ανάγκη θα το έκανε αργότερα ή νωρίτερα να αυξηθεί, ενώ θα είχε αρχίσει από το τίποτε; Επομένως, πρέπει είτε να είναι εντελώς, είτε να μην είναι καθόλου... Απόσπ. 8.1-11)

Με παρόμοιο συλλογισμό ο Παρμενίδης θα αποδείξει, ότι το Ον, δεν έχει θάνατο (είναι ανώλεθρο), δεν έχει κίνηση και μεταβολή (είναι αμετάβλητο), δεν έχει μέρη (είναι πλήρες και συνεχές), δεν αποτελεί μέρος μιας δυάδας (είναι μοναδικό). Όταν λέμε για κάποιο πράγμα, ότι έχει γεννηθεί, εννοούμε ότι αυτό το πράγμα προηγουμένως, δεν υπήρχε. Γέννηση είναι η μετάβαση, από την ανυπαρξία στην ύπαρξη. Αυτές οι δύο καταστάσεις, είναι όμως μεταξύ τους ασυμβίβαστες. Κατά τον Παρμενίδη, κάτι υπάρχει ή δεν υπάρχει. Δεν μπορεί ταυτοχρόνως να υπάρχει και να μην υπάρχει. Για την ανυπαρξία έτσι κι αλλιώς, δεν μπορώ να πω τίποτε. Μπορώ να μιλήσω μόνο, για την ύπαρξη. Άρα, αν κάτι υπάρχει, δεν μπορεί να έχει γεννηθεί. Το Ον είναι αγέννητο.


(Το ίδιο πράγμα λέτε;!)

Το διάβασα, Ναι το ίδιο πράγμα λέω κι εγώ.
Η σάρκα γη-νερο είναι αυτό που δεν έχει ούτε Νου ούτε Λόγο.
Ο Αγιος Λόγος ενώθηκε με την φωτιά η οποία δέχεται το Νου και έγινε πνεύμα του πυρός, ο Νους που κινεί την φωτιά, και ελαφρύς αέρας δέχτηκε το πνεύμα του πυρός, και έγινε το πνεύμα της Σελήνης, το πνεύμα της φύσης των πλανητών, από τα κατώτερα στοιχεία τα οποία δεν μπορούν να δεχτούν το πνεύμα.

Το Ον ο Όγδοος Ουρανός, αλλά και οι υπόλοιποι Επτά Ουρανοί, είναι μεν φαινομενικά ακίνητοι σε στάση, αλλά κινούνται​ συνεχώς με τις αντίθετες κινήσεις. Είναι το ενεργειακό σφαιρικό πλέγμα-Ουρανός, που περικλείει τις Επτά φύσεις της Ανυπαρξίας, και ενώνεται μαζί του, γίνεται πνεύμα της φύσης των Απλανών, και των πλανητών, δίνοντας την αισθητή νοερή ζωή στα είδωλα της ύλης-Σκότος που γεννιούνται.

Είναι δηλαδή το αντίθετο, από αυτό που μας λέει η θνητή μας λογική! Ένας απλός άνθρωπος δηλ. θα σκεφτόταν το αντίστροφο... ότι το Ον είναι ο Άνθρωπος (Ον= όντα) , κι ότι το Μη Ον είναι ο Θεός... επειδή θα σκεφτεί με την απλή του λογική, ότι αυτό που δεν υπάρχει ή δεν φαίνεται (αόρατο), θα είναι ένα... Μη Ον (ανύπαρκτο και καλά...) Ενώ οι Αρχαίοι εννοούσαν το ανάποδο!

Έτσι ακριβώς! πως είναι δυνατόν το Ον να πεθαίνει; Μόνον τα τα υλικά ανθρώπινα σύνθετα γήϊνα σώματα γυρίζουν στην Ανυπαρξία εκεί που ανήκουν. Το πνεύμα απελευθερώνεται, και είτε γυρίζει στον Όγδοο Ουρανό, και ετοιμάζεται να γίνει Δυνάμεις, είτε μένει στον Έβδομο Ουρανό, και γίνεται Αθάνατο Όν, είτε μένει στην Ατμό-σφαιρα των πλάνητων και από ανάγκη ενσαρκώνεται ένα καινούριο είδωλο.

Ώπα! για μισό λεπτό λίγο, να δούμε αυτό... Το Πνεύμα όταν απελευθερώνεται, βλέπω ότι έχει (3) τρεις επιλογές, είτε να γίνει Δυνάμεις στον Όγδοο Ουρανό (εδώ είναι που αφήνει την ψυχή ο Νους και ανεβαίνει), είτε να παραμείνει, στο σύμπλεγμα των Επτά Ουρανών και να γίνει Αθάνατο Ον (δηλ. εδώ τι εννοείς με αυτό;;) ή να απομείνει στην Ατμό-Σφαιρα των Πλανητών και να επανενσαρκωθεί, ως ένα νέο είδωλο της Γης (Άνθρωπο).

*Την 2η Επιλογή με το Αθάνατο Ον... θέλω να μου πεις τι γίνεται εκεί! 

Tα αθάνατα όντα των Απλανών είναι τα αθάνατα γένη των θεών, όπως είναι το θεϊκό γένος των ανθρώπων, το γένος Αγαθο-δαιμόνων, το γένος των πτηνών, των ζώων, των φυτών κτλ. όπου δεν έχουμε ανάγκες, πάντα μόνον εαυχαριστιόμαστε και ποτέ δεν λυπόμαστε.

morfeas sky


Τι είναι η καρδιά; Απάντηση που έρχεται από το πεδίο: καρ - δία= το κεφάλι του Δία!

Άλλη απάντηση: "Η "καρδιά" δεν είναι το συναίσθημα. Ούτε στο συναίσθημα, είναι αυτό που αποκαλούμε συνείδηση, ώστε να είμαστε "παρόντες συνειδητά". Καρδιά θα μπορούσαμε να πούμε, ότι είναι εκείνο το μέρος του εαυτού μας, που συνδέεται σε ευθεία γραμμή με την υπερσυνείδηση, εξ ού και από αυτήν απορρέει η πίστη. Ο νους όμως, το αριστερό εγκεφαλικό ημισφαίριο, δεν επιτρέπει αυτήν την επικοινωνία ( του νου, με την καρδιά) λόγω κυρίως, της πλάνης της χωριστικότητος, αυτού του κόσμου που ζούμε. Τέλος "καρδιά" είναι το δεξιό εγκεφαλικό ημισφαίριο, όταν ο νους του το επιτρέψει.".

Η γήινη καρδιά είναι ένα συνονθύλευμα, από φωτιά του πυρός που είναι σε επαφή με τον Αγαθό Νου, με τον πνευματικό Λόγο, από τον αέρα (ατμό(ς)φαιρα των πλανητών που είναι σε επαφή με την φωτιά, και από τον βαρύτερο αέρα που είναι σε επαφή με το άλογο σκότος την γη και το νερό, το σώμα μας, το σκότος.

Το συναίσθημα λοιπόν υπάρχει και στα Τέσσερα στοιχεία, απλά ο Νους ομορφαίνει την αθάνατη ζωή στα αθάνατα πνεύματα του πυρός. Ενώ αρχίζουν οι μεταβολές στα συναισθήματα στο πνεύμα του αέρα, και γίνεται το χάος όταν το πνεύμα του αέρα ενώνεται με τα σύνθετα άλογα σώματα, τα άλογα στοιχεία του σκότους, τη γη και το νερό.

Σχετικά με το παραπάνω; καρ - δία= το κεφάλι του Δία;

Είχες πει και αυτό το ωραίο που μπορεί να συμβεί! "Είναι όπως η ασύρματη τεχνολογία, πομπός και δέκτης. Αν η καρδιά και ο εγκέφαλος έρθουν σε επαφή, εκπέμποντας δονήσεις Αρμονίας, η ανθρώπινη ψυχή θα απαντήσει στην επικοινωνία." 

Οταν ο Αμετάβλητος Νους του Δία, δηλαδή ο πνευματικός λόγος του πυρός, οδηγεί τα συναισθήματα, τότε τα εξουσιάζει, και ο Νους δημιουργεί στην σύνθετη φύση της Υλης των πλανητών.

Όταν τα άλογα μεταβαλλόμενα συναισθήματα του γήινου σύνθετου σώματος οδηγούν τον πνευματικό λόγο, τότε το σκότος-αταξία οδηγεί την ψυχή μας ως δούλο και υπηρέτη του σώματος-σκότος, και όλα γίνονται από Ανάγκη, διότι ειδικά το δικό μας σώμα είναι γεμάτο από ανάγκες, και οι Ανάγκες γεννούν το Πάθος και την Επιθυμία χωρίς καρδιά, χωρίς Νου.

morfeas sky