ΤΟ ΠΕΠΕΡΑΣΜΕΝΟ ΑΙΩΝΙΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ - ΜΑΤRIX
Όλοι εσείς που λατρεύετε αυτόν τον κόσμο, ποτέ δεν αντιληφθήκατε την κακία του, αλλά απεναντίας τον λατρεύετε, και προσκυνάτε την κακία του, αφού είσαστε ενωμένοι με το αναπόσπαστο μέρος του καλού-κακού αυτού του κόσμου, που γεννά πάντα την περισσότερη ή την λιγότερη κακία, μα ποτέ το Αγαθό την Αλήθεια της Ζωής.
Το δαιμόνιον στην αρχαία Ελλάδα σήμαινε ο Ανώτερος Αγαθός θεϊκός νοητός εαυτός (Νους) ή ο κατώτερος εαυτός (νοερό πνεύμα).
Ερμής Τρισμέγιστος
Υπάρχει ο Νους και το πνεύμα.
Αρχή δε όλων είναι η διανοητική ουσία, που είναι η μόνη σε επαφή με τον Λόγο.
Ο Λόγος της είναι σαν σύμβουλος.
Ψυχή λοιπόν είναι ουσία αυτοτελής, είναι η νόηση, ο διανοητικός Λόγος της ουσίας, είναι η γνώση των λογισμών που κάνουμε, διαμέσου της ουσίας της ψυχής του Λόγου, και παρέχουν στο άλογο μέρος της ψυχής την ηχώ ως φωνή σε εμάς.
ΠΕΡΙ ΨΥΧΗΣ
Tο δαιμόνιο του Σωκράτη
«… αντιλαμβάνομαι μέσα μου κάτι σαν σημείον θείον και υπερφυσικόν… Τούτο δε, το οποίον ήρχισεν από την παιδικήν μου ηλικίαν, είναι έν είδος φωνής, η οποία ομιλεί και πάντοτε μεν με αποτρέπει, από τούτο το οποίον μέλλω να πράξω, ουδέποτε δε με προτρέπει …»
ΠΟΙΜΑΝΔΡΗΣ:
Τὸ φῶς ἐκεῖνο, ἔφη, ἐγὼ Νοῦς ὁ σὸς θεός, ὁ πρὸ φύσεως ὑγρᾶς
τῆς ἐκ σκότους φανείσης· ὁ δὲ ἐκ Νοὸς φωτεινὸς Λόγος υἱὸς θεοῦ.
– Τί οὖν; φημί.
– Οὕτω γνῶθι· τὸ ἐν σοὶ βλέπον καὶ ἀκοῦον, λόγος κυρίου,
ὁ δὲ νοῦς πατὴρ θεός. οὐ γὰρ διίστανται ἀπ' ἀλλήλων·
ἕνωσις γὰρ τούτων ἐστὶν ἡ ζωή.
– Εὐχαριστῶ σοι, ἔφην ἔγω.
– ᾿Αλλὰ δὴ νόει τὸ φῶς καὶ γνώριζε τοῦτο.
«Εκείνο το φως», είπε, «είμαι εγώ, ο Νους, ο θεός σου, ο οποίος υπήρχα πριν από την υγρή ουσία που εμφανίστηκε από το σκότος. Κι ο φωτεινός Λόγος που προήλθε από το Νου είναι γιος του θεού».
«Τι λες;», είπα.
«Να το ξέρεις: αυτό που εντός σου βλέπει και ακούει είναι ο Λόγος του Κυρίου, ενώ ο Νους είναι Θεός-Πατέρας. Δεν στέκουν χώρια ο ένας απ’ τον άλλο, γιατί η ένωσή τους είναι η ζωή».
«Σ’ ευχαριστώ», είπα εγώ.
«Κατανόησε λοιπόν το φως και αναγνώρισέ το».
Ζούμε σε ένα άκρως σαδιστικό, παράλογο, και αιματοβαμμένο σφαγείο που ξεφεύγει.
Εδώ και χιλιάδες χρόνια οι μεγάλες μονοθεϊστικές θρησκείες ισχυρίζονται ότι «ο Θεός υπάρχει και είναι καλός». Για όλα αυτά που βλέπουμε γύρω μας υπεύθυνος είναι ένας Θεός-Δημιουργός που είναι πάνσοφος, πανάγαθος, και δίκαιος, και ο οποίος θα μας ανταμείψει μεταθανάτια αν πιστεύουμε σε αυτόν και αν δείξουμε την απαιτούμενη καλή διαγωγή.
Η πηγή του Κακού στον Κόσμο είναι ένα απεχθές ον, ο Σατανάς, ο οποίος όμως τυγχάνει να είναι κι αυτός δημιούργημα του Θεού, γεγονός που καθιστά αυτομάτως Εκείνον βασικό υπεύθυνο για το χάλι της Δημιουργίας.
Ένα πρόσφατο αλλά δυναμικό ρεύμα σκέψης – που αναπτύχθηκε τα τελευταία τριακόσια χρόνια από τον Διαφωτισμό και μετέπειτα – ανθρώπων ενθουσιασμένων από τις ανακαλύψεις της τότε αναπτυσσόμενης Επιστήμης, πρόβαλε την αντίθετη θέση: «Δεν υπάρχει Θεός. Το Σύμπαν έγινε τυχαία. Η ζωή μας είναι στα χέρια μας».
ο Κόσμος μας είναι τόσο σατανικά φτιαγμένος που αποκλείεται αφ’ ενός να είναι έργο ενός καλού Θεού κι αφ’ ετέρου να είναι προϊόν τυχαίας δημιουργίας! Μόνο ένα άκρως διεστραμμένο Υπερόν θα μπορούσε να φανταστεί και να φτιάξει ένα παρόμοιο εφιαλτικό Σύμπαν!
Οπότε, «ο Θεός υπάρχει και είναι κακός, πολύ κακός»!
Και βεβαίως, εδώ προκύπτει μοιραία το εύλογο ερώτημα, «γιατί αυτός ο κακός θεός έκανε τον υλικό Κόσμο;».
Ο Κόσμος μας έγινε από ένα κατώτερο θεό που προσπάθησε να μιμηθεί τον Υπέρτατο Θεό και την αληθινή Δημιουργία, πλάθοντας μοιραία έναν κατώτερο, ατελή και γεμάτο πόνο και θάνατο Κόσμο, τον δικό μας” (μετά την αποχώριση του από το Θεό, αφού θέλησε να τον εξουσιάζει μόνος του).
Έφτιαξε αυτόν τον υλικό κόσμο όντας αποκομμένο από το Θεό εγκλωβίζοντας τμήματα αυτής της θεικής ουσίας που φέρουν οι ενσαρκωμένες ανθρώπινες ψυχές, στα διαχωρισμένα σώματα, (αρσενικό-θηλυκό) που φέρουν την Λήθη και την Άγνοια στις ανθρώπινες ψυχές, ώστε να τρέφεται από την ζωτική ουσία της ανθρώπινης ψυχής, εξουσιάζοντας ταυτόχρονα τον άνθρωπο μέσα από την Άγνοια και την Λήθη των διαχωρισμένων σωμάτων, τον διαχωρισμό του Αρχέτυπου πνεύματος από το σώμα.
Τις κατά καιρούς επεμβάσεις του τις ονομάζουμε «θαύματα», «φυσικές καταστροφές», «συμπτώσεις», «χτυπήματα της μοίρας», «θεία δίκη», κλπ.
Η Γη είναι ένα εκτροφείο παραγωγής αρνητικών συναισθημάτων. όπου η σάρκα με αυτόν τον τρόπο αποστραγγίζει την ζωτική ουσία της ανθρώπινης ψυχής και τρέφεται το σώμα του εκπεσών αυτού πρώην φωτισμένου πνεύματος το οποίο μετά την αποκοπή του από την Θεική Ουσία φθείρεται και αλλοιώνεται συνεχώς, οπότε για να αναγεννάται συνεχώς εγκλώβισε τμήμα αυτής της Θεικής Ουσίας μέσα του.
ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ;
Αιωνιότητα είναι και αυτή της Γης, κάνει κύκλους μέσα από την σταθερότητα γύρω από τον εαυτό της, και γύρω από το ηλιακό σύστημα όπως το θέλει αυτός ο αισθητός θεός, διότι αυτό είναι το δικό του σώμα, όπως η ψυχή κάνει κύκλους μέσα στην αιωνιότητα του γαλαξία-υλικού σύμπαντος, και η εγκλωβισμένη ψυχή μέσα στα ανθρώπινα σώματα με συνεχείς επανενσαρκώσεις
Η Αιωνιότητα στην Γη = Επανενσαρκώσεις στην Γη, εις τον αιώνα τον άπαντα.
Ο Άνθρωπος της Αλήθειας είναι το Ένα, η Ζωή και το Φως ενωμένα, πέρα από το Καλό και το Κακό.
Ο Άνθρωπος της Αλήθειας ξέρει ότι η νόηση των ονείρων του είναι η Αλήθεια, και ότι Ψευδαίσθηση, είναι η υλική Πραγματικότητα εδώ, η Μεγάλη Απάτη.
Δεν χρειάζεται να αρματωθεί ολάκερο το Σύμπαν για να τον συντρίψει, φτάνει λίγος ατμός ή μια σταγόνα νερό για να τον εξολοθρεύσει. Αλλά κι αν το Σύμπαν τον έλιωνε, ο άνθρωπος θα παρέμενε πιο φίνος απ’ αυτό που τον σκοτώνει.
Οι άνθρωποι στην Γη είναι τόσο θνητοί, όσo είναι και η μνήμη του μυαλού τους, η οποία παραμένει προσκολλημένη δυστυχώς, συνεχώς στο παρελθόν, και απ' αυτό γεννά όλες τις μορφές και τις ιδέες, και αυτό ονομάζει ως πραγματικότητα και ζωή, το παρελθόν.
Πείτε μου ένας από όλους εσάς κάτι που σκεφτήκατε ή το ζήσατε, και δεν προέρχεται από το παρελθόν σας..
Βλέπετε λοιπόν γιατί θα είσαστε αιώνια θνητοί; διότι το αιώνιο και πεπερασμένο παρελθόν σας οδηγεί, η αιωνιότητα αυτού του πεπερασμένου κόσμου, των οκτώ ουρανών, τα ίδια και τα ίδια αιώνια σε επανάληψη, μα ποτέ το απεριόριστο συνεχές, το άπειρο παρόν! Το απεριόριστο Άναρχο Φως η Αλήθεια της Ζωής.
Δεν έγινα βούδας με το να επιλέξω να ζήσω στο βουνό για να γνωρίσω τον εαυτό μου, ή στο Άγιον Όρος όπως οι μοναχοί. Όλοι αυτοί φοβούνται να ζήσουν μέσα στην πλάνη και να αντιμετωπίσουν τον θνητό εαυτό τους.
Ο μεν βούδας ανακάλυψε τον συμβιβασμό με την φύση, την Αρμονία δηλαδή την αποδοχή αυτού του κόσμου, διότι δεν μας μίλησε για τους ανώτερους κόσμους.. Οι δε μοναχοί στο Άγιον Όρος κρύφτηκαν για να δαμάσουν τον φόβο τους στην ηρεμία της φύσης, μέσα από τον συμβιβασμό και αποδοχή της θνητότητας τους, γι'αυτό και ταπεινώνονται, αποδεχόμενοι την κατωτερότητα τους.
Ενώ τον Θεό τον κοιτάς κατάματα ως θεός, ως ίσος προς ίσον με τις ίδιες δυνάμεις, διότι το θεϊκό μας μέρος είναι όμοιο με τον Θεό, οι Δυνάμεις.
Οι Έλληνες δεν προσκυνούν κανέναν ούτε τον Θεό, διότι γνωρίζουν τι είναι ο Θεός και τι είναι ο Άνθρωπος.
Mαζί με τον Βούδα έβαλα και τους Μοναχούς του Άγιου Ορους, κοινώς όλους τους υποτιθέμενους αφυπνισμένους.
Αυτοί κρύφτηκαν μακριά από την πλάνη. Άρα φοβήθηκαν τις αισθήσεις. Η διαφορά είναι τεράστια. Διότι όταν φοβάσαι να αντιμετωπίσεις το σκοτάδι μέσα στο σκοτάδι, τότε πως θα αναρρήξεις τους Ουρανούς; Για να σε βοηθήσει ο Θεός πρέπει να γίνεις όμοιος του, και τα όμοια δεν έχουν φόβο, ούτε εξουσιάζονται, διότι η εξουσία είναι έξω από την ουσία.
Αν περίμενα να σωθώ από τον Βούδα και κάθε Βούδα, μάλλον δεν θα σωζόμουνα ποτέ. Αλλο είναι να συμβιβάζεσαι με την φύση, αποδεχόμενος να ζεις στην θνητότητα της, και άλλο είναι να βλέπεις τον κόσμο με το ανώτερο πνεύμα, και ως επέκταση με τον Αγαθό Νου. Τεράστια η διαφορά. Διότι υπάρχουν επτά φύσεις, άρα επτά διαφορετικά πνεύματα, ο Νους στον Όγδοο Ουρανό, και το Φως έξω από τον πεπερασμένο κόσμο της αιωνιότητας.
Ζωή! τι είναι η ζωή αλήθεια; αx και να μπορούσατε να νοηθείτε το Αγαθό, τον νοητό κόσμο, μακριά από τις αισθήσεις, μακριά από το καλό και το κακό, την αιτία της κακίας στον κόσμο της Ύλης..
We Are All Astronauts
Το ότι ενδυθήκαμε την γήϊνη φύση δεν σημαίνει ότι και θα γίνουμε ένα με τους δικούς της νόμους, διότι ο Άνθρωπος είναι το Υπερούσιο και εξουσιάζει με την νοητή του ουσία όλα τα γήϊνα δηλαδή όλα τα αισθητά και μεταβλητά, τις ανάγκες, διότι και οι ανάγκες είναι η αίσθηση, και οι αισθήσεις δημιούργημα της νοητής ουσίας, και όταν ο Νους οδηγεί τις αισθήσεις δημιουργεί σύμφωνα με το δικό του αγαθό πρότυπο, που τα πάντα δίνει απλόχερα χωρίς τίποτα να ζητά, απλά το νοείσαι και το παίρνεις μόνος σου, το υλοποιείς στο πεδίο, ενώ αν μας οδηγούν οι αισθήσεις τότε οδηγός μας είναι η κακία της άλογης φύσης που τα πάντα ζητά και τίποτα δεν δίνει απλόχερα χωρίς τον πόνο την λύπη και την σκλαβιά.
Εμείς είμαστε οι δημιουργοί, εμείς είμαστε οι θεοί, εμείς είμαστε η αλήθεια της ζωής, το νοητό και αγαθό, οι Δυνάμεις, αλλά και το αντίθετο της ζωής που είναι οι αισθήσεις τις ενδυθήκαμε, και τις δώσαμε κίνηση, την νοερή μεταβαλλόμενη αισθητή ζωή, και γίναμε οι άνθρωποι της Γης.
ΤΟ ΣΠΗΛΑΙΟ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ
Οι κατώτεροι θεοί τρέφονται για να υπάρχουν, διαμέσου της χαμηλής δόνησης συναισθημάτων όπως ο φόβος, η τρομοκρατία, η υπερβολική ανιδιοτέλεια, η εξαρτημένη αγάπη, και γενικά όλων των γήϊνων υλικών συναισθημάτων και αισθημάτων.
Ο Πλάτωνας αντιλαμβάνεται το υλικό σύμπαν με την μορφή ενός "σπηλαίου"
Υποστηρίζει ότι οι άνθρωποι-ψυχές που ζουν στο υλικό σύμπαν βιώνουν την αίσθηση του σπηλαίου, βιώνουν μια ψεύτικη εικόνα μία αντανάκλαση του αρχέτυπου κόσμου, μια κατώτερη δόνηση του αρχέτυπού τους που όμως παρουσιάζεται πειστικά ως πραγματική.
Ο Αριστοτέλης έρχεται να διερευνήσει αυτή την αντίληψη. Υποστηρίζει ότι αυτή η ψεύτικη πραγματικότητα που βιώνουν οι οντότητες του σπηλαίου τους δίνει την αίσθηση ενός ανώτερου σκοπού η στόχου.
Κυνηγούν έναν υλικό στόχο τον οποίο πραγματοποιούν χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι καθοδηγούνται από τις καταγραφές που διέπουν το ψευδο-σύμπαν.
Αυτό που βιώνουμε ως ελεύθερη βούληση μέσα στο υλικό σύμπαν είναι μια ψευδαίσθηση.
Ο Αριστοτέλης υποστηρίζει ότι με αυτόν τον τρόπο οι άνθρωποι δεν κατανοούν και δεν βλέπουν πέρα από τις φυσικές τους αισθήσεις και την εικόνα της φυλακής τους, τους επιβάλλεται από το ψευδοσύμπαν ότι ο σκοπός και οι στόχοι τους θα είναι σύμφωνα με τις γήϊνες αισθήσεις και θα υπαγορεύονται από την ανθρώπινη λογική-προσωπικότητα, με αυτόν τον τρόπο ενισχύεται η ύλη και καταστέλλεται η αφύπνιση της συνείδησης.
Εάν μία οντότητα τείνει να αφυπνίσει την θεία αυτή ουσία (συνείδηση) τότε αναλαμβάνουν δράση οι "υπηρέτες-φύλακες του Μάτριξ" οι οποίοι προσπαθούν να την καταστείλουν με τον οποιονδήποτε τρόπο.
Έλα ρε..αυτό δεν μου κάνεις συνέχεια; αλλά πλέον το έχασες το παιχνίδι το LEVEL. NEXT PLEASE..!!
morfeas sky
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου