ΟΤΙ Η ΨΥΧΗ ΕΧΕΙ ΔΥΟ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΗΝ ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΝΟΗΣΗ - ΕΡΜΗΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
ΣΤ' ΜΕΡΟΣ
ΕΡΜΗΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ - ΕΡΜΗΣ ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΣ
Στοβαίος 1, 49, 3
Λοιπόν, η ψυχή είναι ασώματη ουσία γιατί αν είχε σώμα δε θα μπορούσε να σώζει τον εαυτό της, διότι, κάθε σώμα χρειάζεται την ουσία, και επίσης χρειάζεται και ζωή που να βρίσκεται σε τάξη, διότι, κάθε πράγμα που έχει γέννεση πρέπει να το ακολουθεί η μεταβολή, διότι ότι γεννιέται, γεννιέται σε μέγεθος και έχει αυξητική πορεία αλλά, κάθε τι αυξανόμενο ακολουθείται από μείωση και τη μείωση την ακολουθεί φθορά, διότι ότι γεννιέται, αυξάνει το σώμα του συνεχώς μέχρι την ολοκλήρωση του, αλλά και αμέσως μετά ακολουθείται η μείωση του, δηλαδή η γήρανση και φθορά του σώματος. Μετέχοντας δε σε ένα είδος ζωής ζει και συμμετέχει στην ύπαρξη εξαιτίας της ψυχής.
Η αιτία λοιπόν της ύπαρξης του σώματος (δηλαδή η ψυχή) είναι η ίδια ανώτερη. Τώρα βέβαια το να υπάρχει, εννοώ το να γεννιέται μέσα στο λόγο, και να μετέχει σε ζωή με νόηση, διότι η ψυχή δίνει ζωή με νόηση, ονομάζεται έμβιο ον εξαιτίας της ζωής,(κίνησης) λογικό εξαιτίας της νόησης και θνητό λόγω του σώματος. Άρα η ψυχή είναι ασώματη, με αμετάβλητη δύναμη.
Διότι, πως είναι δυνατό να μιλούμε για έμβιο ον με νόηση χωρίς την ύπαρξη της ουσίας που του δίνει τη ζωή; (κίνηση-λόγος). Αλλά, ούτε λογικό μπορεί να πει κανείς ότι είναι, χωρίς την ύπαρξη της διανοητικής ουσίας, που δίνει ζωή με νόηση.(διανοητική κίνηση: νους και αδιαίρετος λόγος).
Σε όλα δε, φτάνει η νόηση εξαιτίας της σύστασης του σώματος με βάση την αρμονία, γιατί, εάν υπερέχει στη σύσταση το θερμό, γίνεται ελαφρύς και ένθερμος, και εάν το ψυχρό, βαρύς και νωχελικός, διότι η φύση προσαρμόζει τη σύσταση του σώματος προς την αρμονία.
Τα δε είδη της αρμονίας είναι τρία:
το κατά θερμό,
το κατά ψυχρό,
και κατά το μέσο.
Και προσαρμόζει ανάλογα με τον αστέρα που επικρατεί στον συνδιασμό των αστέρων.
σημ: μας μιλά για τα ζώδια, τον ζωδιακό κύκλο, όπου η ημέρα και η ώρα που θα γεννηθεί ένα έμβιο σώμα, καθορίζεται ανάλογα και ο χαρακτήρας του.
Όταν η ψυχή παραλάβει το σώμα όπως ορίζεται από το πεπρωμένο, του δίνει ζωή σύμφωνα με το έργο της φύσης.
Η φύση λοιπόν εξομοιώνει την αρμονία του σώματος με την ένωση των αστέρων, και ενώνει τα πολύμεικτα με την αρμονία των αστέρων ώστε να έχουν μεταξύ τους συμπάθεια, διότι, σκοπός της αρμονίας των αστέρων είναι να δημιουργήσουν συμπάθεια σύμφωνα με το πεπρωμένο τους.
morfeas sky
Στοβαίος 1, 49, 3
Λοιπόν, η ψυχή είναι ασώματη ουσία γιατί αν είχε σώμα δε θα μπορούσε να σώζει τον εαυτό της, διότι, κάθε σώμα χρειάζεται την ουσία, και επίσης χρειάζεται και ζωή που να βρίσκεται σε τάξη, διότι, κάθε πράγμα που έχει γέννεση πρέπει να το ακολουθεί η μεταβολή, διότι ότι γεννιέται, γεννιέται σε μέγεθος και έχει αυξητική πορεία αλλά, κάθε τι αυξανόμενο ακολουθείται από μείωση και τη μείωση την ακολουθεί φθορά, διότι ότι γεννιέται, αυξάνει το σώμα του συνεχώς μέχρι την ολοκλήρωση του, αλλά και αμέσως μετά ακολουθείται η μείωση του, δηλαδή η γήρανση και φθορά του σώματος. Μετέχοντας δε σε ένα είδος ζωής ζει και συμμετέχει στην ύπαρξη εξαιτίας της ψυχής.
Η αιτία λοιπόν της ύπαρξης του σώματος (δηλαδή η ψυχή) είναι η ίδια ανώτερη. Τώρα βέβαια το να υπάρχει, εννοώ το να γεννιέται μέσα στο λόγο, και να μετέχει σε ζωή με νόηση, διότι η ψυχή δίνει ζωή με νόηση, ονομάζεται έμβιο ον εξαιτίας της ζωής,(κίνησης) λογικό εξαιτίας της νόησης και θνητό λόγω του σώματος. Άρα η ψυχή είναι ασώματη, με αμετάβλητη δύναμη.
Διότι, πως είναι δυνατό να μιλούμε για έμβιο ον με νόηση χωρίς την ύπαρξη της ουσίας που του δίνει τη ζωή; (κίνηση-λόγος). Αλλά, ούτε λογικό μπορεί να πει κανείς ότι είναι, χωρίς την ύπαρξη της διανοητικής ουσίας, που δίνει ζωή με νόηση.(διανοητική κίνηση: νους και αδιαίρετος λόγος).
Σε όλα δε, φτάνει η νόηση εξαιτίας της σύστασης του σώματος με βάση την αρμονία, γιατί, εάν υπερέχει στη σύσταση το θερμό, γίνεται ελαφρύς και ένθερμος, και εάν το ψυχρό, βαρύς και νωχελικός, διότι η φύση προσαρμόζει τη σύσταση του σώματος προς την αρμονία.
Τα δε είδη της αρμονίας είναι τρία:
το κατά θερμό,
το κατά ψυχρό,
και κατά το μέσο.
Και προσαρμόζει ανάλογα με τον αστέρα που επικρατεί στον συνδιασμό των αστέρων.
σημ: μας μιλά για τα ζώδια, τον ζωδιακό κύκλο, όπου η ημέρα και η ώρα που θα γεννηθεί ένα έμβιο σώμα, καθορίζεται ανάλογα και ο χαρακτήρας του.
Όταν η ψυχή παραλάβει το σώμα όπως ορίζεται από το πεπρωμένο, του δίνει ζωή σύμφωνα με το έργο της φύσης.
Η φύση λοιπόν εξομοιώνει την αρμονία του σώματος με την ένωση των αστέρων, και ενώνει τα πολύμεικτα με την αρμονία των αστέρων ώστε να έχουν μεταξύ τους συμπάθεια, διότι, σκοπός της αρμονίας των αστέρων είναι να δημιουργήσουν συμπάθεια σύμφωνα με το πεπρωμένο τους.
morfeas sky
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου