ΕΙΣΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ; Η ΑΝΘΡΩΠΟΕΙΔΗ ΖΩΟ; ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ - Ο ΝΟΥΣ ΚΑΙ Η ΛΟΓΙΚΗ

Ερμής ο Τρισμέγιστος

Ο ΚΟΙΝΟΣ ΝΟΥΣ

- Ο νους στα ζώα που στερούνται λογικής ενεργεί με τον τρόπο της φύσης, συνεργαζόμενος  με τις επιθυμίες τους, οι επιθυμίες, όμως, των ζώων χωρίς λογική, όπως τουλάχιστον πιστεύω, είναι πάθη, αν, λοιπόν, ο νους συνεργάζεται με τις επιθυμίες είναι πάθη, τότε και ο νους δεν αποτελεί πάθος, αφού συναναστρέφεται με πάθη;

- Μπράβο, παιδί μου, σωστά αυτά που ρωτάς και είναι δίκαιο και 'γω να σου απαντήσω. Όλα τα ασώματα, παιδί μου, που βρίσκονται μέσα στο σώμα υπόκεινται σε πάθη, και για την ακρίβεια και τα ίδια είναι πάθη, γιατί καθετί που δημιουργεί κίνηση είναι ασώματο, και καθετί που κινείται είναι σώμα, και τα ασώματα, όμως, κινούνται από το νου, αλλά και η κίνηση είναι πάθος,  και τα δύο, λοιπόν, υπόκεινται σε πάθη, και αυτό που δημιουργεί κίνηση και αυτό που κινείται, το ένα ως καθοδηγητής, το άλλο ως καθοδηγούμενο, αν απαλλαγεί λοιπόν, κανείς από το σώμα, θα απαλλαγεί και από το πάθος, μάλλον, όμως, τίποτα δεν είναι ποτέ χωρίς πάθη, παιδί μου, όλα υπόκεινται σε πάθη, διαφέρει, όμως, το πάθος από αυτό που υπόκειται σε πάθος, καθώς το πρώτο ενεργεί, ενώ το δεύτερο παθαίνει, όμως, τα σώματα ενεργούν και από μόνα τους, καθώς είτε κινούνται είτε είναι ακίνητα, και όποιο από τα δύο και αν συμβαίνει, ενυπάρχει σ'αυτό και το πάθος.

Αλλά και τα ασώματα πάντα δέχονται την ενέργεια του Νου γι'αυτό και υπόκεινται σε πάθη.

Μην σου ξενίζουν οι ονομασίες, καθώς η ενέργεια και το πάθος είναι το ίδιο πράγμα, μη σ'ενοχλεί, όμως, αν χρησιμοποιηθεί η πιο εύηχη λέξη.

-Με σαφήνεια ανέπτυξες τον λόγο σου πατέρα.

- Πρόσεξε, όμως, και εκείνο, παιδί μου, ότι δηλαδή ο Θεός αυτά τα δύο χάρισε στον άνθρωπο, κατ'εξαίρεση  από όλα τα άλλα θνητά ζώα, το Νου και τη λογική, ισότιμα και στην αθανασία, (και έχει και τον προφορικό λόγο).

Αν, λοιπόν, κανείς τα χρησιμοποιήσει όπως πρέπει δεν θα διαφέρει καθόλου από τους αθάνατους.

Και μάλιστα, αφού εξέλθει από το σώμα του, θα οδηγηθεί από αυτά τα δύο στη χορεία των θεών και των μακάριων.

-Τα υπόλοιπα ζώα , δε χρησιμοποιούν πατέρα το Λόγο;

- Οχι παιδί μου, μόνο τη φωνή, και ο λόγος διαφέρει κατά πολύ από τη φωνή. Γιατί ο λόγος είναι κοινός για όλους τους ανθρώπους, ενώ η φωνή είναι ιδιαίτερη για κάθε είδος ζώου.

-Αλλά και ο λόγος των ανθρώπων, πατέρα, δεν είναι διαφορετικός σε κάθε έθνος;

- Ο άνθρωπος είναι και διαφορετικός και ένας, παιδί μου.
Έτσι και ο λόγος αν και είναι ένας, ερμηνεύεται διαφορετικά, 
και μπορούμε να τον βρούμε και στην Αίγυπτο, και στην Περσία, και στην Ελλάδα.
Έχω την εντύπωση παιδί μου, ότι αγνοείς την αρετή και το μέγεθος του λόγου.
Γιατί ο μακάριος θεός ο Αγαθοδαίμων είπε ότι η ψυχή βρίσκεται στο σώμα, ο Νους στην ψυχή, ο Λόγος στον Νου, και ότι ο Θεός είναι ο Πατέρας όλων αυτών.
Ο λόγος , λοιπόν, είναι η εικόνα, και ο νους του Θεού,
και το σώμα είναι η εικόνα της ιδέας και η ιδέα, εικόνα της ψυχής.

Είναι λοιπόν, το πιο λεπτοκαμωμένο στοιχείο της ύλης ο αέρας, το πιο λεπτοκαμωμένο στοιχείο του αέρα η ψυχή,  της ψυχής ο Νους, και του Νου ο Θεός.

Και ο μεν Θεός  περιβάλλει τα πάντα και ενυπάρχει στα πάντα, ενώ ο Νους περιβάλλει την ψυχή και βρίσκεται μέσα της, η ψυχή τον αέρα, και τέλος ο αέρας την ύλη.

Η ανάγκη, η πρόνοια και η φύση αποτελούν όργανα του κόσμου και της τάξης της ύλης, και καθένα από τα νοητά είναι ουσία, και η ουσία αυτών είναι η ομοιότητα, όμως, καθένα από τα σώματα που αποτελούν το σύμπαν, είναι πολλά, γιατί, τα σύνθετα σώματα, έχοντας την ταυτότητα και μεταβάλλοντας το ένα το άλλο, με τον τρόπο αυτό σώζουν πάντα την ακεραιότητα της ταυτότητας τους.

Καθένα από τα σύνθετα σώματα διαθέτει αριθμό. 

Γιατί χωρίς την ύπαρξη του αριθμού η σύσταση, η σύνθεση και η διάλυση, καθίσταται αδύνατη, και τα εννιαία σώματα γεννούν και αυξάνουν τον αριθμό, και όταν αυτός πάλι διαλύεται, τον δέχονται μέσα τους, η ύλη,  όμως, συνεχίζει να είναι μία.

Και ολόκληρος αυτός ο κόσμος, ο μεγάλος θεός και η εικόνα του μεγαλύτερου θεού, ενωμένος με εκείνον και διασφαλίζοντας την τάξη και τη βούληση του πατέρα, συμπληρώνει τη ζωή, και δεν υπάρχει τίποτα μέσα σε αυτόν, μέσα στην αιωνιότητα της πατρικής αποκατάστασης, ούτε ως σύνολο, ούτε ως μέρος, που να μη ζει.

Γιατί μέσα στον κόσμο τίποτα δεν έχει, γίνει ούτε, είναι ούτε θα γίνει νεκρό.

Γιατί ο Πατέρας είχε την επιθυμία αυτό να είναι ζωντανό, για όσο καιρό αυτό είναι οργανωμένο, γι'αυτό είναι ανάγκη να είναι και θεός.

Πως, λοιπόν, θα ήταν δυνατόν, παιδί μου, να είναι νεκρά μέσα στο Θεό, μέσα στην εικόνα του σύμπαντος, μέσα στη συμπλήρωση της ζωής ; Γιατί η νέκρωση αποτελεί φθορά, και η φθορά απώλεια.

Πως είναι δυνατόν, λοιπόν, να φθαρεί ένα μέρος από το άφθαρτο ή να χαθεί κάποιο μέρος του Θεού;

mortfeas sky