Κάθε σκέψη δημιουργεί και μια αιτία η αιτία θα φέρει το ανάλογο αιτιατό αποτέλεσμα.
Ελεύθερος άνθρωπος είναι αυτός που έχει ελεύθερη σκέψη, που ότι κάνει το κάνει γιατί κατανοεί την αλήθεια ολοένα και περισσότερο, το Αγαθό, διότι ο Νους είναι η σκέψη, ο λογισμός, η διανόηση, η νόηση της ουσίας της ζωής διά του Λόγου, η δε αδιαίρετη ένωση του Λόγου με τον Πανάγαθο Νου είναι η Αλήθεια της Ζωής! διότι πλέον προ(ϋ)πάρχεις.
Και όχι η εικονική σαν όνειρο απατηλή ψευδ(α)ίσθηση όπως την ζούμε όλη η ανθρωπότητα εδώ αφού δεν σκεφτόμαστε μόνοι μας ποτέ. ΜΑ ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΥΜΕ ΟΤΙ ΜΑΣ ΠΟΥΝ ΤΑ ΔΟΓΜΑΤΑ!! Όπως δόγμα είναι και οι γονείς μας! ΑΥΤΟΙ μας διδάσκουν το ψέμα ως αλήθεια! διότι αυτό έμαθαν από τους δικούς τους γονείς.
Τι θέλω να σας πω; Να σκεφτείτε μόνοι σας, να ακούσετε την αγαθή φωνή μέσα σας που σας οδηγεί, να μάθετε με το καιρό να της έχετε εμπιστοσύνη, και τότε θα ανακαλύψετε έναν καινούριο κόσμο και πραγματικότητα γύρω σας, αυτή που σας κρύβουν! και σας κρατά φυλακισμένους στην ψεύτικη εικονική πραγματικότητα του πλανήτη Γη! διότι πραγματικότητα και ζωή είναι αυτό που πιστεύετε εσείς!! και αυτό στέλνετε στο πλέγμα του ολογράμματος και ανακλάται η σκέψη σας υλοποιούμενη στην εδώ πραγματικότητα, η οποία είναι εικόνα, νοητή! Όλα είναι Νους! Νοητά! και ανάλογα τον νου που έχεις αυτή την ζωή θα ζήσεις.
Tι πιστεύεις δηλαδή ότι είμαστε; απλά νεκροί ζωντανοί στον πλανήτη πλάνη της Γης; Διότι αυτό που ονομάζεις ζωή εδώ στην Γη, είναι απλά ένα απειροελάχιστο αποτύπωμα ενός Νου...η συμπεραίνεις πως είμαστε το απολύτως τίποτα που όμως δεν γεννήθηκε από το τίποτα, αφού η ανυπαρξία είναι αυτό ακριβώς, το τίποτα! άρα πως υπάρχουμε έστω και στοιχειωδώς αφού είμαστε ανύπαρκτοι; με τον Νου! Οποιος έχει Νου Υπάρχει! όποιος σκέφτεται κατανοεί, και όποιος κατανοεί πιστεύει και υλοποιεί την αλήθεια της Ζωής που είναι το Αγαθό.
Αρμονία είναι και η αγάπη, αλλά είναι και το μέτρο, το κέντρο αδράνειας των αντιθέτων, η οποία Αρμονία δεν έχει καμιά σχέση με το δίπολο δράση-αντίδραση, μένει ΑΝΕΠΑΦΗ - ΑΝΑΦΗΣ, διότι είναι κοντά με την Αλήθεια γι'αυτό και δεν συμμετέχει ενεργά κινώντας το δίπολο, αλλά ενεργεί ως η ανώτερη Αιτία που αδρανοποιεί το δίπολο. Όσο λοιπόν πολεμάς αυτό που μισείς και κατηγορείς, ή φοβάσαι, με τον ίδιο τρόπο και με ισόποση δύναμη θα σε αντιμετωπίσει ως εχθρός σου, ως αντίπαλος σου, συναισθηματικά αλλά και υλικά. Αυτός είναι ο θνητός και διττός κόσμος. Μόνο με την Αρμονία δημιουργείς το όμορφο και δεν καταστρέφεις.
Κάθε σκέψη δημιουργεί και μια αιτία, η αιτία θα φέρει το ανάλογο αιτιατό αποτέλεσμα. Το μίσος θα φέρει μίσος, η διχόνοια την διχόνοια, το καλό θα φέρει το κακό, ως αντίδραση στην δράση.
Όταν σου γίνουν κατανοητά όλα αυτά, τότε θα μάθεις να αγαπάς τα πάντα χωρίς να συμμετέχεις ενεργά σ'αυτόν τον κόσμο. Διότι αυτός ο κόσμος είναι τα δύο αντίθετα που ποτέ δεν ζουν σε αρμονία μεταξύ τους. Όταν μάθεις πως να τα αντιμετωπίζεις τότε θα νικήσεις σώμα και θνητή διττή ζωή.
Ένα εύλογο ερώτημα που γεννιέται πάνω σε αυτό, είναι, στην πράξη πως φέρνεις την Αρμονία των αντιθέτων... Στην καθημερινότητα σου, ώστε να επιτευχθεί...
Μα εδώ είναι όλη η ουσία όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με την αλήθεια. Έχουμε μπροστά μας να αντιμετωπίσουμε τις ανάγκες του σώματος, τις επιθυμίες, τα πάθη. Ειδικά όταν έχεις και ανθρώπους να σε επηρεάζουν συνεχώς με την διττή λογική τους. Κοιτάζουν οι περισσότεροι να αντιμετωπίσουν τις ανάγκες και ας γίνουν σκλάβοι σε όποια δουλειά βρουν για παράδειγμα. Με αυτόν τον τρόπο όμως υποδουλώνεται Νους και ψυχή στις ανάγκες. Το ίδιο ισχύει στα πάντα. Όσο περισσότερο επιζητούμε να καλύψουμε τις ανάγκες τόσο πονάμε και ψυχικά και σωματικά. Ο φόβος κυριεύει τις σκέψεις μας, και επιλέγουμε από φόβο.
Γνωρίζοντας όμως σε ποιον κόσμο βρισκόμαστε, απλά έχουμε εμπιστοσύνη σε αυτό που νιώθουμε μέσα μας τον αληθινό εαυτό μας, ο οποίος μας ελευθερώνει στις επιλογές μας από τα δεσμά του σώματος, και ως εκ θαύματος θα δούμε να επιλύονται όλα τα προβλήματα μας, στον βαθμό που θέλει η ψυχή μας. Με τον καιρό θα συνειδητοποιήσουμε ότι αυτό ακριβώς ισχύει. Δηλαδή το κριτήριο της επιλογής μας αν έχει φόβο οδηγεί στην υποδούλωση μας. Αν νιώθουμε όμως ελεύθεροι σε μια επιλογή μας τότε σίγουρα θα είναι ανάλογο και το αποτέλεσμα.
Τον μεν θνητό αίτιο θα φέρει το θνητό αιτιατό αποτέλεσμα. Ο Αγαθός Νους της ψυχής όμως επειδή βλέπει επιδερμικά αυτόν τον κόσμο, ξέρει ότι κάθε αιτία επιλογής από ανάγκη, θα επιφέρει πάντα την σκλαβιά. Έτσι νιώθει την σιγουριά της υλοποίησης των σκέψεων του. Και ποτέ δεν επιλέγει από ανάγκη.
morfeas sky
Αν πρέπει να βρείς χρήματα οπωσδήποτε,πχ(αρρώστια,πείνα,κλπ)που σε αυτές τις περιπτώσεις δεν έχεις το πλεονέκτημα του να περιμένεις και βλέπεις.Εκεί τι γίνεται;
ΑπάντησηΔιαγραφήRenos Renos
ΔιαγραφήΠολύ απλά αυτό συμβαίνει γιατί αντιμετωπίζουμε τις συνέπειες των πράξεων και επιλογών μας.
Αν δεν αλλάξουμε εμείς δεν αλλάζει και το όποιο αρνητικό γεγονός στην μοίρα μας.