ΓΝΩΘΙ Σ ΑΥΤΟΝ - ΓΝΩΡΙΣΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ

Σε έναν κόσμο όπου όλοι γνωρίζουμε ότι ζούμε μέσα στην εικόνα της αληθινής ζωής και πραγματικότητας, πρέπει και οφείλουμε να αναζητήσουμε την αλήθεια πέρα από την εικόνα και την εδώ ανθρωποκεντρική αντίληψη, και να εστιάσουμε σε εκείνο το σημείο  όπου δεν υπάρχουν τα στοιχεία που βρίσκονται στον δικό μας κόσμο το δικό μας σύμπαν όπου είναι η εικόνα του αληθινού και τα βλέπουμε όλα στρεβλωμένα. 

Ποια είναι η στρέβλωση της όρασης μας; 

Το μεγάλο λάθος που κάνουμε, είναι ότι προσπαθούμε να εξηγήσουμε το αληθινό και το Θεό σύμφωνα με την εδώ αντίληψη που έχουμε για όλα. 

Ποια είναι η εικόνα της ζωής σε ολόκληρο το σύμπαν; είτε αφορά την ύλη είτε την λογική είτε την πνευματική ζωή; 

Όλα τα υλικά θεϊκά όντα, και όλα τα θνητά έμβια όντα που έχουν κάποια υποτυπώδη νοημοσύνη είτε οι άνθρωποι που έχουν την λογική, ανήκουν στην εικόνα αυτού του κόσμου, και εικόνα είναι η όποια λογική που συνεργάζεται με τα αισθητά σώματα τις αισθήσεις, (φωτια-αερας), και στα θνητα σωματα της Γης απο τις ά-λογες αισθήσεις της σάρκας γη-νερο.. 

 Μόνον η πνευματική ενόραση όπως την ονομάζουμε οι περισσότεροι από όλους εμάς λανθασμένα, και όχι η νοητή όραση, ο Νους, το νοητό αγαθό φως, είναι ο θεός, διότι μέσα στην ψυχή μας, εμπεριέχεται η νοητή ουσία ο Νους ο οποίος είναι ουσιωδώς όμοιος με την πρωταρχική νοητή ουσία, δηλαδή με τον ίδιο τον Θεό που είναι η Ζωή και το Αδιαιρετο άπλετο Παναγαθο και άκτιστο Φως όπου Φως, ο φωτισμένος Νους, ο Αγαθος νοητός κόσμος,  και ο Αδιαίρετος Φωτεινος Λόγος η κινηση αυτού του Νοητου Παναγαθου κοσμου, η Αλήθεια της Ζωης. Χωρίς τα αισθητά σώματα.

Ο Φωτεινός Λόγος ο οποίος ένα τμημα του ενωθηκε με το σκοτος, το δοχειο της Υλης και γεννήθηκε ο Όγδοος Ουρανός, η εικόνα του Θεού, ο Άγιος Λόγος, με σώμα το αδρανή δοχείο της Ύλης, που είναι η αίσθηση. Και έγινε συμπαντικός οργανισμός.


Και ο Αγιος Λογος αντεγραψε τον όγδοο ουρανό και αφού του έδωσε κίνηση τον έκλεισε μέσα σε επτά άλλους Ουρανούς. 

Οι ψυχές στον δικό μας κόσμο είναι τα σώματα που δίνουν την ζωή σε όλες τις έμβιες οντότητες που έχουν σάρκινο σώμα  και εμπεριέχουν κίνηση, διότι ότι κινείται είναι η Ζωή. 

 Ο Νους που εμπεριέχεται μέσα στην ψυχή των ανθρώπων αυτή η νοητή ουσία, είναι η Αληθινή ζωή, και συνυπάρχει με το είδωλο την εικόνα της ζωής που είναι η αθάνατη ψυχή, η οποία ψυχή όμως που εμπεριέχει μέσα της τον Νου, όταν εισέρχεται μέσα στο υλοενεργειακό πεδίο ενδύεται ένα άλλο σώμα, αυτό της σάρκας και πλέον η ψυχή γίνεται η ανθρώπινη της Γης, δηλαδή άνθρωπος εικόνα της εικόνας, με σώμα και λογική το πυρ και πνεύμα της διπολικής φύσης ενός σύμπαντος όπου δεν ενυπάρχει καθόλου Φως, αλλά η εικόνα από φως,αλλά και η εικόνα από το σκότος, τα δύο αντίθετα, τα οποία συνυπάρχουν ως πυρ και πνεύμα διπολικό, το οποίο δεν είναι ούτε η Ζωή ούτε η ανυπαρξία, αλλά η εικόνα του άπλετου Φωτός και η εικόνα του άπλετου σκότους. 

Το σύμπαν στο οποίο ζούμε και εμπεριέχει τα πάντα μέσα του ως δικά του δημιουργήματα, από τα δικά του στοιχεία, που είναι από πυρ και πνεύμα, ζουν το καθένα μόνο του και όλα μαζί ως ένα, αλλά πάντα μαζί με το αντίθετο τους. Έτσι βλέπουμε στα σώματα να υπάρχουν οι καλές και κακές αισθήσεις, με κυριότερο τα άκρα, που είναι η ζωή και ο θάνατος των σωμάτων, με κύρια δύναμη την έλξη των αντιθέτων, τον έρωτα στα έμβια όντα, ενώ στον πνευματικό κόσμο όλων των έμβιων όντων, βλέπουμε να κυριαρχούν τα συναισθήματα αρνητικά και θετικά, και επειδή η λογική του πνεύματος είναι αποτέλεσμα της ένωσης των αντιθέτων, έτσι και σε όλα τα έμβια όντα επικρατεί το πάθος και η επιθυμία, τα οποία είναι ανάλογα με το πόσο επιρρεπείς είμαστε στο ένα άκρο, οπότε την ίδια αντίδραση θα νιώσουμε στον συναισθηματικό μας κόσμο από το αντίθετο του.

Όλα τα πάντα η κάθε μας σκέψη έχει και το αντίθετο της. 

Όταν λοιπόν μας παρουσιάζουν έναν θεό εκδικητικό απέναντι στο αντίθετο του, ο οποίος θα μας στείλει στην κόλαση η στον παράδεισο, τότε μιλάμε για έναν θεό εικόνα του ΑΛΗΘΙΝΟΥ ΘΕΟΥ, ο οποίος όμως μπορούμε να διακρίνουμε ότι μας λέει την μισή αλήθεια! και ποια είναι αυτή; 

Όταν είμαστε επιρρεπής στο κακό, η ροπή που έχουμε είναι προς το σκοτάδι, και όπου υπάρχει σκοτάδι δεν υπάρχει φως, άρα γινόμαστε ένα με τον θάνατο μας, και χάνουμε την ζωή. 

Όταν είμαστε επιρρεπείς στο καλό, πάλι ωθούμαστε προς το ένα άκρο, οποτε θα συναντήσουμε μπροστά μας την αντίδραση του κακού, άρα και την διαμάχη μεταξύ τους, η οποία διαμάχη πάλι έχει ροπή προς το κακό. 

 Ζωή είναι οι όμορφες σκέψεις, η αθάνατη ζωή, δίχως αρνητικές αισθήσεις, δίχως αρνητικά συναισθήματα, δίχως αρνητικά πάθη και επιθυμίες. 

 Θάνατος είναι μια υποτυπώδη ζωή μέσα από τον ατελείωτο πόνο των αισθήσεων, τον ατελείωτο πόνο των συναισθημάτων, τα ατελείωτα άσβεστα πάθη και επιθυμίες που μας τρώνε τα σωθικά.