Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

H BAΣIΛEIA TOY ΘEOY

Περιπλανώμενος μέσα στον χώρο της αναζήτησης στον κυβερνοχώρο, έπεσα σε μία ομιλία ενός θεολόγου όπου υποστήριζε πως ο Χριστιανισμός δεν είναι θρησκεία όπως οι άλλες αλλά Βασιλεία.
Η Βασιλεία του θεού, και οι άνθρωποι; τι είναι άραγε; οι αμνοί του; τα πρόβατα του; κι ο θεός ο τσομπάνης; έτσι βλέπουν τον θεό οι θεολόγοι; σαν Ποιμένα αφεντικό, κι εμάς τους ανθρώπους ως αιγοπρόβατα δίχως μυαλό, δίχως σκέψη, έτοιμα ανά πάσα στιγμήν προς την σφαγή μας αν το αποφασίσει ο θεός επειδή τυχαίνει να οργίζεται κιόλας;

Για ποιον θεό μας μιλούν αλήθεια; ποιο είναι το απόλυτο Αγαθό που θα σε κοιτάξει ως ανώτερο απέναντι στο κατώτερο; στο πιο μεγάλο απέναντι στο πιο μικρό;

Ακόμη και σε αυτόν τον θνητό κόσμο της Γης, μία μητέρα που δεν έχει Νου, και συμπεριφέρεται με λογική ενός ζώου, θα κοιτάξει τα παιδιά της τρυφερά με αγάπη, και ποτέ δεν θα αισθανθεί ως Βασίλισσα απέναντι στα "κατώτερα" παιδιά της, και θα τα διδάξει με πολλή αγάπη την ζωή για να μεγαλώσουν σωστά και με πολλή αγάπη γύρω τους.

Είναι δυνατόν λοιπόν, όταν μία κοινή θνητή μητέρα, κοιτά να μεγαλώσει σωστά τα παιδιά της και να τα συμπεριφέρεται ως ίσον προς ίσον, με πολλή αγάπη και στοργή, που θυσιάζεται για τα παιδιά της αν χρειαστεί, να τα βλέπει ως Βασίλισσα; ως Ποιμενάρχης; ως δούλους;

Αν λοιπόν ακόμη και σε αυτόν τον θνητό ΚΑΤΩΤΑΤΟ ΘΝΗΤΟ ΚΟΣΜΟ ΥΠΆΡΧΕΙ ΤΌΣΗ ΑΓΑΠΗ ΑΠΟ ΜΙΑ ΜΗΤΕΡΑ, πως είναι δυνατόν ο Θεός που είναι τα πάντα το Α και το Ω να κοιτά τους ανθρώπους ως Βασιλιάς; ως πρόβατα; ως κατώτερο είδος;

Το απόλυτο Αγαθό που είναι ο Θεός, δεν έχει καμιά σχέση με την ανθρωποκεντρική αντίληψη των αντιθέτων, ούτε καμιά απολύτως σχέση με τις Βασιλείες και τις θρησκείες! βρίσκεται ως ουσία μέσα μας στην ψυχή μας, και είμαστε τμήμα δικό του, και η ουσία μας οδηγεί, όπου εγώ είμαι η ουσία του Θεού, και ο Θεός είναι ο ιδεατός εαυτός μου και γίνεται Υπάρχων μέσα από εμένα ως έκφραση και εκδήλωση της ζωής.

Αν λοιπόν όλοι μας είμαστε από την ίδια ουσία καθ'ομοίωσιν του Πατέρα Νου Θεού, τότε προς τι μας διδάσκουν την αγάπη οι θρησκείες; μια αγάπη του ατομικού συμφέροντος, της δουλείας, του δυνατού όπου επιβάλλεται επί του αδυνάτου, όπου όταν οργίζεται ο θεός θα μας στείλει στην κόλαση;

Αλήθεια σκεφτήκατε ποτέ πως είναι δυνατόν το απόλυτο Αγαθό να γέννησε το σκότος τον διάβολο μέσα στον Παράδεισο; στο απόλυτο Άπλετο Φως; όπου δεν δύναται να υπάρξει αρνητική σκέψη; διότι οτιδήποτε αρνητικό προέρχεται από το σκότος;
Αν λοιπόν στον Παράδεισο επικρατεί το Άπλετο Φως, πως δύναται να υπάρξει το σκοτάδι; άρα πως δύναται να υπάρξει η πονηρή σκέψη του εωσφόρου; άρα για ποια αρνητικά αγγελικά όντα μας μιλούν στον παραδείσιο χώρο πως υπήρξαν; είναι δυνατόν να συμβεί κάτι τέτοιο;

Αν σκεφτόμασταν με λίγη λογική όλοι μας, θα κατανοούσαμε το μεγάλο ψέμα ώστε να μας κρατούν υπάκουους και υποτακτικούς στα αδίστακτα μάτια κάποιων σκοτεινών ανθρωποειδών πάνω στον πλανήτη Γη όπου σκαρφίστηκαν τις θρησκείες όπως και τα κόμματα τις Βασιλείες για να μας ελέγχουν σώμα και ψυχή δίχως καμία ελευθερία, πόσο δε την ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΚΕΨΗ που δίδασκαν οι πρόγονοι μας που καταδιώχτηκαν ως εγκληματίες και ειδωλολάτρες από τους σκοταδιστές που μας ελέγχουν το μυαλό εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια.

morfeas sky