ΤΙ ΣΧΕΣΗ ΕΧΕΙΣ ΕΣΥ ΜΕ ΤΟ ΘΕΟ;

ΕΡΜΗΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

Όλα όσα κυριεύονται από τον γήινο σωματικό πόθο δεν ανήκουν σε κανένα μέρος της θεϊκής γνώσης και δικαιολογημένα χαρακτηρίζονται ως επίκτητα πάθη, καθώς εμείς οι ίδιοι αρχίζουμε να τα αποκτάμε αργότερα μετά την γέννηση μας γι'αυτό και χαρακτηρίζονται ως επίκτητα πάθη.

Ούτως ή άλλως, με τη λέξη θνητά εννοώ όλα εκείνα που δημιουργούνται από τους ανθρώπους, όπως οι καλλιέργειες της γης, τα κοπάδια, τα οικοδομήματα, τα λιμάνια, οι πλεύσεις, οι πολιτείες, οι συναλλαγές, όλα εκείνα τα πράγματα που συνδέουν σταθερά τον άνθρωπο με τον εαυτό του και με το τμήμα του κόσμου που αποτελείται από νερό και γη.

Με αυτό το σκεπτικό, λοιπόν, όλα είναι ξένα για τον άνθρωπο, για να μπορεί να περιφρονεί και ο ίδιος όσα ποθεί, συμπεριλαμβανομένου και του σώματος, καθώς αυτό γεννά μέσα μας τη διαφθορά του πόθου.

Ακολουθώντας, λοιπόν, την πορεία της λογικής που διαπνέει την ψυχή μου, ο άνθρωπος πρέπει να φτάσει στο σημείο εκείνο όπου χάρη στη θέαση της θεικότητας, θα αποκτήσει την ικανότητα να αδιαφορεί για το θνητό του μέρος, με το οποίο έχει συνδεθεί μόνο λόγω της ανάγκης να φροντίζει τον κατώτερο κόσμο.

Εάν επομένως, δεν εξισώσεις τον εαυτό σου με το Θεό, δεν μπορείς να κατανοήσεις το Θεό, διότι το όμοιο γίνεται κατανοητό απ'το όμοιο του.

Αύξησε τον εαυτό σου με το αμέτρητο μέγεθος, αφού απεκδυθείς κάθε σώμα κι αφού υπερυψωθείς πάνω από κάθε χρόνο, γίνε αιωνιότητα και τότε θα κατανοήσεις το Θεό.

Να μην υποθέτεις τίποτα αδύνατο για τον εαυτό σου, να φρονείς τον εαυτό σου αθάνατο και ικανό τα πάντα να κατανοήσει.......Κάθε Τέχνη, κάθε επιστήμη, τις συνήθειες κάθε ζωντανού οργανισμού. Να γίνεις ψηλότερος από κάθε ύψος και χαμηλότερος από κάθε βάθος και να συλλάβεις μέσα σου όλες τις αισθήσεις των δημιουργημάτων, της φωτιάς, του νερού, του ξηρού και του υγρού, θεωρώντας πως ταυτόχρονα υπάρχεις παντού....στη γη, στη θάλασσα, στον ουρανό....και πως ακόμα δεν έχεις γεννηθεί βρισκόμενος μέσα στην κοιλιά της μητέρας σου, πως είσαι νέος, γέρος, πεθαμένος, πως ζεις μετά θάνατον.

Κι όλα αυτά, αφού τα συλλογιστείς ταυτόχρονα, τους χρόνους, τους τόπους, τα πράγματα, τις ποιότητες και τις ποσότητες, τότε μπορείς να κατανοήσεις το Θεό.

Εάν όμως κλείσεις την ψυχή, μέσα στο σώμα και την εξευτελίσεις και πεις: "τίποτα δεν κατανοώ, τίποτα δεν μπορώ, φοβάμαι τη θάλασσα, δεν έχω τη δύναμη να ανεβώ στον ουρανό, δεν ξέρω ποιος ήμουν, δεν ξέρω ποιος θα είμαι" τότε τι σχέση έχεις με το Θεό;

Διότι τίποτα δεν μπορείς να κατανοήσεις απ'τα ωραία και αγαθά, αφού είσαι λάτρης του σώματος, και κακός. Διότι η πλήρης κακία είναι η άγνοια του θεϊκού, ενώ το να μπορείς και να επιθυμείς και να ελπίζεις πως θα τον γνωρίσεις, αποτελεί τον ίσιο κι εύκολο δρόμο, που οδηγεί στο κατ'εξοχήν Αγαθό.

Καθώς θα πορεύεσαι, θα τον συναντήσεις παντού και θα σου φανερωθεί παντού, όπου κι όταν εσύ δεν αναμένεις....όταν είσαι ξύπνιος, όταν κοιμάσαι, όταν πλέεις, όταν πορεύεσαι, στην διάρκεια της νύχτας, της ημέρας, όταν μιλάς, όταν σιωπάς.

morfeas sky