Η γέννηση αποτελεί πάθος

Βρίσκομαι σε έναν κόσμο όπου όλοι ασχολούνται με την θνητή τους φύση, και το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι οι απολαύσεις του σώματος, μια άθεη ανθρωπότητα γεμάτη από φθορά και θάνατο που ονομάζει ζωή.

Σε έναν αισθητό κόσμο θνητό, όπου η Νοητή ζωή (ψυχή) εξαρτάται από το θνητό αισθητό σώμα, είναι επόμενο οι αισθητές Ανάγκες του σώματος να οδηγούν τα έμβια όντα και όχι η Ελεύθερη βούληση της ψυχής.

Αυτές οι Ανάγκες του αισθητού σώματος οδηγούν τους ανθρώπους στην κακία, διότι κάθε έμβιο ον έχει πάθη και επιθυμίες που έρχονται σε αντίθεση με τα πάθη και τις επιθυμίες των άλλων έμβιων όντων. (Ανόμοια - Διττότητα), μα και σε αντίθεση με τα όμοια της ψυχής το Ένα.

Οπότε τα έμβια όντα για να επιβιώσουν χωρίζονται σε ομάδες πίστης, για να μην αισθάνονται αδύναμα απέναντι στην σκληρότητα που επιδεικνύει η θνητή τους φύση.

Ο εξαναγκασμός λοιπόν είναι αυτό που ονομάζουμε ζωή πάνω στην Γη, ο οποίος γεννά την κακία, όπου ο ισχυρότερος καταβροχθίζει τον πιο αδύναμο, και ο αδύναμος για να επιβιώσει υποτάσσεται στα πάντα αρκεί να επιβιώσει, κι ας χάσει όλες του τις ελευθερίες.

Έτσι φτάσαμε στο σήμερα, όπου ο καθένας κοιτάζει πως θα επιβιώσει με όσες περισσότερες υλικές απολαύσεις μπορεί να αποκτήσει, πατώντας στα πτώματα των άλλων, κανείς δεν ενδιαφέρεται πραγματικά για τον συνάνθρωπο παρά μόνον αν έχει προσωπικό ατομικό συμφέρον, οπότε δίνει μόνον όταν περιμένει να πάρει, όπως κανείς δεν μοιράζεται την δική του υλική και πνευματική αφθονία ανιδιοτελώς, παρά μόνον αν έχει ατομικό προσωπικό συμφέρον.

Αποτέλεσμα ο ισχυρότερος να εξαγοράζει συνειδήσεις δίνοντας τα τριάντα αργύρια ώστε να γίνουν οι χαμένες πλέον ψυχές τα δικά του υπάκουα πιόνια, τα οποία χαίρονται αφού έχουν εξασφαλίσει τουλάχιστον προς το παρόν ένα κομμάτι ψωμί για να επιβιώσουν, και αυτό το ονομάζουν ζωή, την απόλυτη σκλαβιά.

Συμπερασματικά αυτός ο γήινος θνητός κόσμος δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ, αφού οι Ανάγκες κυριαρχούν επί της Νοητής ζωής, (ψυχής), διότι χωρίς ελευθερία δεν υπάρχει ούτε Νοητή ζωή ούτε νοερή ζωή, αλλά η απόλυτη σκλαβιά της ζωής.

Ελευθερία ή θάνατος..κάτι γνώριζαν οι πρόγονοί μας.
Γνώρισε τον εαυτό σου και θα ελευθερωθείς
Γνώθι σ'αυτόν.

Καθόσον η ίδια η γέννηση αποτελεί πάθος.
Κι όπου υπάρχει το πάθος, πουθενά δεν υπάρχει το απόλυτο Αγαθό, κι όπου υπάρχει το Αγαθό, πουθενά δεν υπάρχει ούτε ένα πάθος, διότι όπου υπάρχει μέρα, δεν υπάρχει νύχτα, κι όπου υπάρχει νύχτα, δεν υπάρχει μέρα.

Και αν το πάθος αποκτήσει εθισμό προς την ψυχή (όμοιο - Ένα), τότε θα βρίσκεται κοντά στο Θεό, ενώ αν αποκτήσει εθισμό προς την άλογη φύση του σώματος, (ανόμοια - διττότητα), τότε θα το οδηγεί η άλογη φύση-σκότος.

Το όμοιο πηγαίνει προς το όμοιο και το ανόμοιο δεν είναι ποτέ φίλος του ανόμοιου.

morfeas sky