Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ Ο ΑΨΥΧΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΓΗΙΝΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΖΩΟ

Αυτό το νωθρό είδος ανθρώπων πληθυσμιακά είναι το μεγαλύτερο πάνω στην Γη, έχει πάντα τυφλή κριτική σκέψη, είναι θρασύδειλο, και μόνον με την συναισθηματική βία υποτάσσεται. Δηλαδή υποτάσσεται στον Φόβο.

ΕΡΜΗΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

Ο Νους όμως δεν αντέχει ούτε τη νωθρή ψυχή, αλλ'αυτήν την ψυχή την εγκαταλείπει προσαρτημένη πάνω στο σώμα και τραβηγμένη προς τα κάτω απ'αυτό. Κι αυτού του είδους η ψυχή, παιδί μου, δεν διαθέτει Νου, (δεν διαθέτει μέσα του τον Θεό), επομένως αυτός δεν πρέπει καν να αποκαλείται άνθρωπος.

Διότι ο άνθρωπος είναι πλάσμα ζωντανό θεϊκό και δεν συγκρίνεται με τα υπόλοιπα επίγεια ζωντανά πλάσματα, παρά μόνον μ'αυτούς που αποκαλούνται θεοί πάνω στον ουρανό.

Και μάλλον..αν πρέπει να τολμήσουμε να πούμε την αλήθεια..ο ιδεατός άνθρωπος βρίσκεται υπεράνω εκείνων ή έστω ισοδυναμεί μ'αυτούς. (τους θεούς). 

Στην ανθρώπινη φύση ο Αγαθός Νους (Ο Θεός) αντιτίθεται.

Γιατί όλες οι ψυχές από την στιγμή που θα βρεθούν σε σώμα, αμέσως θα διαφθαρούν από την λύπη και την ηδονή. Γιατί η λύπη και η ηδονή βράζουν σαν χυμοί ενός σύνθετου σώματος.

Σ'αυτές, τις ενέργειες λοιπόν, εισέρχεται η ψυχή, και βαπτίζεται.
Όσες λοιπόν ψυχές, εξουσιάσει ο (Αγαθός) Νους, (ο Θεός), σ'αυτές θα αποκαλύψει το Φως του, αντιτιθέμενος στην προηγούμενη φύση τους.

morfeas sky

Είμαι αυτό που Είναι, αυτό όμως που γεννιέται δεν είναι ..το τίποτα..φαντάζεται ότι είναι κάτι..

- τι γεννιέται;

το τίποτα

- θέλουν να δημιουργήσουν μια κοινωνία σκλάβων χωρίς γνώμη χωρίς τίποτα

ε ναι, μια κοινωνία ζόμπι, που θέλουν να ονομάζονται άνθρωποι, να είναι ίσοι με τον Άνθρωπο.

morfeas sky

Λοιπόν, υπάρχουν δύο ζωές και δύο κινήσεις Μία κατά την ουσία και άλλη κατά την φύση του σώματος και η μεν πρώτη είναι η γενικότερη η δε δεύτερη η μερικότερη. Αυτή τώρα που είναι κατ'ουσία είναι αυτεξούσια ενώ η άλλη είναι αναγκαστική. 

Διότι, κάθε τι που κινείται υπόκειται στον εξαναγκασμό αυτού που το κινεί. Η κίνηση που κινεί την ψυχή έχει εξοικιωθεί με τον έρωτα της νοητής ουσίας. 

Η ψυχή λοιπόν, είναι ασώματη, ούσα αμέτοχη του φυσικού σώματος. Διότι αν έχει σώμα δεν έχει ούτε λόγο ούτε νόηση. 

Διότι κάθε σώμα είναι δίχως νόηση. Συμμετέχοντας δε στην ουσία πετυχαίνει η ψυχή να είναι έμβιο ον με πνεύμα. Και το μεν πνεύμα ανήκει στο σώμα, ο δε λόγος στην ουσία, και ο λόγος διακρίνει το ύψιστο αγαθό ενώ το αισθητικό πνεύμα κρίνει τα φαινόμενα.

Διαιρείται δε στις οργανικές αισθήσεις, που κάποιο μέρος τους είναι
η πνευματική όραση, και το πνεύμα το ακουστικό, το οσφρητικό, το γνωστικό, και το απτικό. Αυτό το πνεύμα το αισθητικό, γενόμενο ανάλογο της διάνοιας κρίνει ή φαντάζεται μόνο. Διότι ανήκει στο σώμα και δέχεται τα πάντα.

Ο λόγος τώρα, ανήκει στην ουσία και είναι η φρόνηση.
Συνυπάρχει δε με τον λόγο η γνώση των πολύτιμων πραγμάτων,
ενώ με το πνεύμα η εικασία. Διότι, αυτό μεν έχει την ενέργεια του από το σύμπαν που το περιέχει, (υλικό αισθητό μεταβαλλόμενο κόσμο) ενώ η ψυχή από τον εαυτό της. (αμετάβλητο νοητό κόσμο).

morfeas sky