Πώς μας βλέπει ο Θεός;

Πώς μας βλέπει ο Θεός;

ως δούλους; ως πρόβατα;

ο Ερμής ο Τρισμέγιστος μας λέει ότι ο Θεός μας βλέπει ως:
«Ο άνθρωπος είναι θνητός θεός και ο θεός είναι ο αθάνατος άνθρωπος».

Κι αυτή είναι η διακυβέρνηση του σύμπαντος, εξαρτημένη απ'τη φύση του Ενός, η οποία περνά μέσω του Νου του Ενός.

Απ'αυτόν δεν υπάρχει τίποτα περισσότερο θεϊκό και αποτελεσματικό κι ενωτικό από τη μια μεριά των ανθρώπων με τους θεούς, κι απ'την άλλη των θεών με τους ανθρώπους.
Αυτός είναι ο Αγαθός Δαίμονας. (o Nους του Ενός).

Ευλογημένη είναι η ψυχή, που είναι γεμάτη απ'αυτόν, δυστυχισμένη δε η ψυχή, που είναι άδεια απ'αυτόν.

Και μάλλον..αν πρέπει να τολμήσουμε να πούμε την αλήθεια..ο ιδεατός άνθρωπος βρίσκεται υπεράνω εκείνων ή έστω ισοδυναμεί μ'αυτούς. (τους θεούς). Διότι κανένας απ'τους ουράνιους θεούς δεν θα κατέβει στη Γη εγκαταλείποντας τα σύνορα του Ουρανού.

Αντίθετα, ο άνθρωπος και στον Ουρανό ανεβαίνει και τον μετρά και γνωρίζει ποια σημεία του βρίσκονται ψηλά και ποια χαμηλά κι ακόμα μαθαίνει με ακρίβεια κι όλα τα υπόλοιπα. Και το σπουδαιότερο απ'όλα είναι πως ανεβαίνει ψηλά χωρίς να εγκαταλείπει τη Γη. (Νοητά). Τόσο μεγάλο είναι το μέγεθος της έκτασης του. Για το λόγο αυτό πρέπει να τολμήσουμε να πούμε πως ο επίγειος άνθρωπος είναι θεός θνητός κι ο ουράνιος θεός είναι άνθρωπος αθάνατος.

Πως το εννοείς αυτό πατέρα;

Νομίζεις, λοιπόν, παιδί μου, πως όλες οι ψυχές διαθέτουν Αγαθό Νου; Διότι ο τωρινός μας λόγος διαπραγματεύεται αυτόν, όχι τον βοηθητικό, για τον οποίο κάναμε κουβέντα νωρίτερα, ο οποίος στέλνεται απ'τη δίκη. 

( Αλλά η ασεβής ψυχή παραμένει στη δική της ουσία και τιμωρείται από τον εαυτό της. ο Νους γίνεται ο τιμωρός Δαίμονας στις ασεβείς ψυχές..η δίκη).

Διότι η ψυχή χωρίς Νου ούτε να πει κάτι ούτε να κάνει μπορεί.
Διότι πολλές φορές ο Νους πετά απ'την ψυχή κι εκείνη τη στιγμή η ψυχή ούτε βλέπει ούτε ακούει, παρά μοιάζει με ζώο, που δεν έχει λογική. Τόσο μεγάλη είναι η δύναμη του Νου.

Ο Νους όμως δεν αντέχει ούτε τη νωθρή ψυχή, αλλ'αυτήν την ψυχή την εγκαταλείπει προσαρτημένη πάνω στο σώμα και τραβηγμένη προς τα κάτω απ'αυτό. Κι αυτού του είδους η ψυχή, παιδί μου, δεν διαθέτει Νου, επομένως αυτός δεν πρέπει καν να αποκαλείται άνθρωπος.

(οι προσκυνημένοι φοβισμένοι "άνθρωποι")

Διότι ο άνθρωπος είναι πλάσμα ζωντανό θεϊκό και δεν συγκρίνεται με τα υπόλοιπα επίγεια ζωντανά πλάσματα, παρά μόνον μ'αυτούς που αποκαλούνται θεοί πάνω στον ουρανό.

Και μάλλον..αν πρέπει να τολμήσουμε να πούμε την αλήθεια..ο ιδεατός άνθρωπος βρίσκεται υπεράνω εκείνων ή έστω ισοδυναμεί μ'αυτούς. (τους θεούς). Διότι κανένας απ'τους ουράνιους θεούς δεν θα κατέβει στη Γη εγκαταλείποντας τα σύνορα του Ουρανού.

...........

Αν είναι μέσα μας ο θεός, τότε γιατί συμπεριφερόμαστε ως ήμερα και άγρια θηρία;

Ο θεός μόνον στους θεούς μιλά ως ίσος προς ίσον. 

Τι σχέση έχει ο Θεός με ότι δεν είναι όμοιο του;

Ερμητικά κείμενα:
Μόνο μέσα από την προσπάθειά μας να εξισώσουμε τον εαυτό μας με τον θεό μπορούμε να τον κατανοήσουμε, αφού μόνο τα όμοια έλκονται και αλληλοκατανοούνται.

Εάν όμως κλείσεις την ψυχή, μέσα στο σώμα και την εξευτελίσεις και πεις: "τίποτα δεν κατανοώ, τίποτα δεν μπορώ, φοβάμαι τη θάλασσα, δεν έχω τη δύναμη να ανεβώ στον ουρανό, δεν ξέρω ποιος ήμουν, δεν ξέρω ποιος θα είμαι" τότε τι σχέση έχεις με το Θεό;


morfeas sky