ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΚΠΕΣΩΝ ΦΩΤΙΣΜΕΝΟ ΠΝΕΥΜΑ (ΕΩΣΦΟΡΟΣ)

ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΚΠΕΣΩΝ ΦΩΤΙΣΜΕΝΟ ΠΝΕΥΜΑ (ΕΩΣΦΟΡΟΣ)

ΕΡΜΗΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
ΛΟΓΟΣ Θ"
ΕΡΜΗΣ ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΣ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΝΟΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΙΣΘΗΣΗ
(ΟΤΙ ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΩΡΑΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΑΓΑΘΟ
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΟΝΟ ΣΤΟ ΘΕΟ ΚΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ ΑΛΛΟΥ)

Ερμής Τρισμέγιστος: Χθες, Ασκληπιέ, σου παρουσίασα τον πλήρη λόγο.Τώρα όμως πιστεύω πως είναι αναγκαίο να αναλύσω και το λόγο τον σχετικό με την αίσθηση σε συνέχεια εκείνου.

Διότι η αίσθηση κι η νόηση φαίνεται πως έχουν διαφορές, καθόσον η μία έχει σχέση με την ύλη κι η άλλη με την ουσία.
Εγώ όμως έχω την εντύπωση πως και οι δυο είναι ενωμένες και δεν χωρίζονται, στους ανθρώπους εννοώ. Διότι στα υπόλοιπα ζωντανά όντα η αίσθηση είναι ενωμένη με την φύση,

Ο νους διαφέρει τόσο από την νόηση, όσο ο Θεός από την θεϊκότητα, καθόσον η θεϊκότητα γεννιέται απ'το Θεό, η δε νόηση απ'το νου, και είναι αδελφή του λόγου, και το ένα αποτελεί όργανο του άλλου. Διότι ούτε λόγος εκφέρεται χωρίς τη νόηση, ούτε η νόηση φανερώνεται χωρίς το λόγο.

Και οι δύο, επομένως, και η αίσθηση και η νόηση, συρρέουν στον άνθρωπο σαν να έχουν πλεχτεί μεταξύ τους. Διότι ούτε χωρίς την αίσθηση είναι δυνατόν κάποιος να κατανοήσει, ούτε χωρίς τη νόηση να αισθανθεί.

Ασκληπιός: Είναι όμως δυνατόν η νόηση να κατανοήσει χωρίς την αίσθηση, όπως συμβαίνει με τα οράματα, που παρουσιάζονται με τα όνειρα;

Εχω την εντύπωση πως στα οράματα των ονείρων παρουσιάζονται και οι δύο ενέργειες. Διότι, όταν κάποιος είναι ξύπνιος, η αίσθηση είναι μοιρασμένη και στο σώμα και στην ψυχή, κι όταν τα δύο αυτά μέρη της αίσθησης συμφωνήσουν μεταξύ τους, τότε η νόηση εκφέρεται με το λόγο, αφού έχει δημιουργηθεί από το νου.

Διότι ο νους γεννά όλα τα νοήματα, τα οποία είναι μεν αγαθά, όταν πάρει τα σπέρματα απ'το θεό, (από τον Αγαθό Νου της ψυχής), αλλά και αντίθετα είναι κακία, όταν τα πάρει από κάποιο δαίμονα, (δαίμονες είναι οι άλογες μεταβαλλόμενες αισθήσεις-συναισθήματα πάθη επιθυμίες του σώματος) καθόσον κανένα μέρος του κόσμου δεν είναι άδειο από δαίμονες, κυρίως από τον δαίμονα, τον φωτισμένο απ'το Θεό, ο οποίος μπαίνοντας κρυφά έσπειρε το σπέρμα της δικής του ενέργειας, και τότε ο νους γέννησε το σπαρμένο, δηλαδή μοιχείες, φόνους, άσχημη μεταχείρηση των γονέων, ιεροσυλίες, ασέβειες, αυτοκτονίες με αγχόνες, καταγκρεμίσματα και όλα τα υπόλοιπα, που αποτελούν έργα των δαιμόνων.

Διότι τα σπέρματα του Θεού είναι λίγα, όμως σπουδαία, ωραία, και καλά, η αρετή κι η σωφροσύνη κι η ευσέβεια. Η ευσέβεια είναι η γνώση του Θεού, κι εκείνος που τον γνώρισε, έχει γεμίσει απ'όλα τα αγαθά, και διαθέτει νόηση θεϊκή, κι όχι όμοια με τη νόηση των πολλών.

Για το λόγο αυτό όσοι διαθέτουν γνώση δεν είναι αρεστοί στους πολλούς, ούτε κι οι πολλοί σ'αυτούς. Δίνουν δε την εντύπωση πως έχουν τρελλαθεί και προκαλλούν το γέλιο, καθώς είναι μισητοί και περιφρονημένοι κι ίσως και να σκοτώνονται.

Διότι ισχυρίστηκα πως η κακία πρέπει να κατοικεί εδώ κάτω, αφού είναι ο φυσικός της χώρος. Φυσικός της χώρος είναι η γη, και όχι ο ουράνιος κόσμος, όπως κάποιοι θα ισχυριστούν κάποτε βλασφημώντας.

Ο θεοσεβής όμως θα τ'αντέξει όλα, αφού αισθάνθηκε τη γνώση, καθόσον όλα είναι αγαθά για έναν τέτοιο άνθρωπο, ακόμα κι αν για τους άλλους είναι κακά. Ακόμα κι αν τον επιβουλεύονται, αναφέρεται πάντα στην γνώση, κι από μόνος του μετατρέπει τα κακά σε αγαθά.

morfeas sky