Το Παν είναι ο Λόγος Το σύμπαν είναι Νοητικό Ε" ΜΕΡΟΣ ΕΡΜΗΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

 Ε" ΜΕΡΟΣ ΕΡΜΗΣ ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΣ
 «Το Παν είναι ο Λόγος. Το σύμπαν είναι Νοητικό». 

- Τα υπόλοιπα ζώα δε χρησιμοποιούν πατέρα το λόγο; (λογική)

-Όχι, παιδί μου, μόνο τη φωνή, (κραυγές), και ο λόγος (λογική) διαφέρει κατά πολύ από τη φωνή. (κραυγές)

Γιατί ο λόγος είναι κοινός για όλους τους ανθρώπους, ενώ η φωνή είναι ιδιαίτερη για κάθε είδος ζώου.

-Αλλά και ο λόγος (γλώσσες εθνών κρατών) των ανθρώπων πατέρα δεν είναι διαφορετικός σε κάθε έθνος;

Ο άνθρωπος είναι και διαφορετικός και ένας, παιδί μου.
Έτσι, και ο λόγος (λογική) αν και είναι ένας, ερμηνεύεται διαφορετικά. (επτά δις άνθρωποι επτά δις διαφορετικές αλήθειες)

Και καθένα από τα νοητά είναι ουσία.
Και η ουσία των νοητών είναι η ομοιότητα.

Με οδηγό την ορθή λογική και την καρδιά μας, αυτά τα δύο είναι η εικόνα του Αγαθού Νου και της ψυχής - Νους και ψυχή

Έχω την εντύπωση παιδί μου ότι αγνοείς την αρετή και το μέγεθος του λόγου. 

(με οδηγό την ορθή λογική και την καρδιά μας, αυτά τα δύο είναι η εικόνα του Αγαθού Νου και της ψυχής - Νους και ψυχή)

Γιατί ο μακάριος θεός Αγαθοδαίμων είπε ότι η ψυχή βρίσκεται στο σώμα, ο Νους στην ψυχή, ο λόγος στο Νου, και ότι ο Θεός είναι ο πατέρας όλων αυτών.

Ο Λόγος, λοιπόν, είναι η εικόνα, και ο Νους του Θεού.

Και το σώμα είναι εικόνα της ιδέας.

Και η ιδέα, εικόνα της ψυχής.
 

Είναι, λοιπόν, το πιο λεπτοκαμωμένο στοιχείο της Ύλης ο αέρας. 

Το πιο λεπτοκαμωμένο στοιχείο του αέρα η ψυχή. 

Το πιο λεπτοκαμωμένο στοιχείο της ψυχής ο Νους. 

Και το πιο λεπτοκαμωμένο στοιχείο του Νου είναι ο Θεός.

Και ο μεν Θεός περιβάλλει τα πάντα και ενυπάρχει στα πάντα.

Ενώ ο Νους περιβάλλει την ψυχή και βρίσκεται μέσα της.

Η ψυχή περιβάλλει τον αέρα.

Και τέλος ο αέρας περιβάλλει την ύλη. 

Η ανάγκη, η πρόνοια, και η φύση, αποτελούν τα όργανα του κόσμου και της τάξης της Ύλης. 

Και καθένα από τα νοητά είναι ουσία.

Και η ουσία των νοητών είναι η ομοιότητα.

Όμως, καθένα από τα σώματα που αποτελούν το σύμπαν, είναι πολλά, γιατί, τα σύνθετα σώματα, έχοντας την ταυτότητα, και μεταβάλλοντας το ένα το άλλο, με αυτόν τον τρόπο σώζουν πάντα την ακεραιότητα της ταυτότητας τους. 

Καθένα από τα σύνθετα σώματα διαθέτει αριθμό.

Γιατί χωρίς την ύπαρξη του αριθμού η σύσταση, η σύνθεση, και η διάλυση, καθίσταται αδύνατη.

Και τα εννιαία γεννούν και αυξάνουν τον αριθμό, και όταν αυτός πάλι διαλύεται, τον δέχονται μέσα τους, η Ύλη όμως, συνεχίζει να είναι μία. (τα τέσσερα στοιχεία από μόνα τους).

Και ολόκληρος αυτός ο κόσμος, ο μεγάλος θεός, και η εικόνα του μεγαλύτερου Θεού, ενωμένος με εκείνον, και διασφαλίζοντας την τάξη, και τη βούληση του πατέρα, συμπληρώνει την ζωή, και δεν υπάρχει τίποτα μέσα σ'αυτόν, μέσα στην αιωνιότητα της πατρικής αποκατάστασης, ούτε ως σύνολο, ούτε ως μέρος, που να μη ζει.

Γιατί μέσα στον κόσμο, τίποτα δεν έχει, γίνει ούτε, θα γίνει νεκρό. Γιατί ο πατέρας είχε την επιθυμία αυτό να είναι ζωντανό, για όσο καιρό είναι αυτό οργανωμένο, γι'αυτό είναι ανάγκη να είναι και Θεός. 

Γιατί ο πατέρας είχε την επιθυμία αυτό να είναι ζωντανό, για όσο καιρό είναι αυτό οργανωμένο, γι'αυτό είναι ανάγκη να είναι και Θεός.

Πως, λοιπόν, θα ήταν δυνατόν, παιδί μου, να είναι νεκρά μέσα στο Θεό, μέσα στην εικόνα του σύμπαντος, μέσα στην συμπλήρωση της ζωής; Γιατί η νέκρωση αποτελεί φθορά, και η φθορά απώλεια. 

Πως είναι δυνατόν, λοιπόν, να φθαρεί ένα μέρος του Θεού;

- Δεν πεθαίνουν, λοιπόν, πατέρα, οι ζωντανοί οργανισμοί που ενυπάρχουν μέσα σ'αυτόν; επειδή αποτελούν μέρη του;

Πρόσεξε τι λες, παιδί μου, επειδή πλανήθηκες από την ονομασία αυτού που γίνεται.

Γιατί, δεν πεθαίνουν, παιδί μου, αλλά ως σύνθετα σώματα, διαλύονται, και η διάλυση δεν αποτελεί θάνατο, αλλά χωρισμό της σύνθεσης. Διαλύονται, λοιπόν, όχι για να χαθούν, αλλά για να γεννηθούν νέα.

Επειδή, τι είναι η ενέργεια στη ζωή; δεν είναι κίνηση; Τι είναι, λοιπόν, στον κόσμο ακίνητο; Τίποτα παιδί μου.

Γιατί δεν είναι δυνατόν αυτός που γεννά να γεννήσει κάτι χωρίς κίνηση;

Πολύ γελοίο αυτό που ρώτησες, αν και το ένα τέταρτο μένει άπρακτο. Γιατί το ακίνητο σώμα σημαίνει μόνο απραξία.

Να γνωρίζεις, λοιπόν, παιδί μου, ότι καθετί που υπάρχει στον κόσμο κινείται είτε προς αύξηση, είτε προς τη μείωση.

Και αυτό που κινείται ζει, αλλά καθετί που ζει δεν είναι αναγκαίο να είναι όμοιο. 

(η αμετάβλητη νοητή ζωή της ψυχής των Απλανών, και η μεταβαλλόμενη νοερή ζωή των σύνθετων σωμάτων των πλανητών)

Γιατί, όλος ο κόσμος ως σύνολο, είναι αμετάβλητος, ενώ τα μέρη, από τα οποία αποτελείται, είναι όλα μεταβλητά, (όπως η σύνθετη Υλη των πλανητών), κανένα όμως δεν είναι φθαρτό, ή μπορεί να χαθεί. 

(όταν διαλύεται π.χ. η σύνθεση των επίγειων θνητών σωμάτων όλα τα ανόμοια στοιχεία γυρίζουν πίσω στην πηγή τους)

Γιατί η γέννηση δεν αποτελεί ζωή, αλλά είναι η αίσθηση.

Ούτε ο θάνατος αποτελεί μεταβολή, αλλά η λήθη. 

(η παύση των αισθήσεων του θνητού σύνθετου σώματος)

Όλα αυτά, λοιπόν, έτσι έχουν, όλα είναι αθάνατα, η ύλη, η ζωή, το πνεύμα, η ψυχή, ο Νους, από τον οποίο αποτελείται κάθε ζωντανό πλάσμα. Άρα κάθε ζωντανός οργανισμός είναι αθάνατος λόγω αυτού.

Και περισσότερο απ'όλα τα ζωντανά πλάσματα, ο άνθρωπος, ο οποίος μπορεί να δεχτεί το Θεό, (Αγαθό Νου), και να συνευρεθεί μαζί του. Γιατί, απ'όλα τα ζωντανά πλάσματα, μόνο αυτός μιλά με το Θεό, και μπορεί να συνευρεθεί μαζί του.

morfeas sky