Τα Τέσσερα στοιχεία της Ύλης γη, νερό, αέρας, φωτιά και ο συμβολισμός τους στους αρχαίους πολιτισμούς
Τα 4 στοιχεία είναι μια απεικόνιση των καταστάσεων που μπορεί να υπάρξει στο δοχείο της Ύλης-σώμα. Σαν ύλη δεν εννοούμε την φυσική ύλη που βλέπουμε και που δίνει μορφή και υπόσταση σε όλα τα πράγματα, (αριθμούς-matrix), αλλά την πηγή αυτής. (πνεύμα - Πέμπτο Στοιχείο, ο Αιθέρας Νους).
Όπως ξέρουμε η ύλη είναι μια συμπυκνωμένη μορφή ενέργειας.
(Σύνθετη ύλη)
Υπάρχουν 7 είδη ενέργειας.
Τα 4 πρώτα είδη (επίπεδα δόνησης) που είναι και τα μόνα που μπορεί να χρησιμοποιήσει ο άνθρωπος είναι η Νοητική, η Ψυχική, η Ενεργειακή και η Αντικειμενική.
Υπάρχουν 7 είδη ενέργειας.
Τα 4 πρώτα είδη (επίπεδα δόνησης) που είναι και τα μόνα που μπορεί να χρησιμοποιήσει ο άνθρωπος είναι η Νοητική, η Ψυχική, η Ενεργειακή και η Αντικειμενική.
1. Νοητική το πνεύμα του πυρός η Νόηση εικόνα της η ορθή λογική.
2. Ψυχική τα αμετάβλητα συναισθήματα του πύρινου σώματος της ψυχής. (δική της εικόνα τα μεταβαλλόμενα συναισθήματα της καρδιάς).
3. Ενεργειακή η αρμονία του πνεύματος, η Τάξη στην Αταξία. Θέληση που γεννά την ανδρεία για δικαιοσύνη.
4. Αντικειμενική είναι η μεταβαλλόμενη πραγματικότητα των σύνθετων ανθρώπινων σωμάτων στην Γη, ο ρεαλισμός, ο υλισμός, η βιωματική εμπειρία του σώματος, η οποία δεν διαφέρει με αυτή των ζώων.
Το 5ο επίπεδο ενέργειας το αιθερικό, (Αιθέρας - Νους το πνεύμα του πυρός των Α-πλανών, 7ος Ουρανός που περικλείει τα πάντα) μόλις τώρα αρχίζει να γίνεται αντιληπτό, ενώ τα δύο ανώτερα ξεφεύγουν αρκετά από την ανθρώπινη αντίληψη. (Αγαθός Νους και αδιαίρετος Άγιος Λόγος η Νοητή Ζωή).
Τα 4 λοιπόν είδη ενέργειας που αντιλαμβανόμαστε, ήταν γνωστά στους αρχαίους πολιτισμούς και συμβολίστηκαν με τα 4 γνωστά στοιχεία. Κάθε πολιτισμός και εποχή έδωσε ιδιαίτερη σημασία σε ένα η περισσότερα από αυτά, αναγάγοντάς το σε κυρίαρχο στοιχείο.
morfeas sky
..........
..........
....................
ΓΗ :
Το στοιχείο γη θεωρήθηκε από όλους τους πολιτισμούς η μήτρα της ζωής. Η «Μητέρα-Γη», σύμβολο γονιμότητας λατρεύτηκε κυρίως σαν χθόνια θεότητα. (κατώτερη φύση).
Επίθετο:
χθόνιος -α -ο
αυτός που ανήκει στη γη, που βρίσκεται ή κατοικεί πάνω στη γη ή κάτω από αυτή. Ο σχετικός με τον κάτω κόσμο, (ΚΑΤΩΦΕΡΉ ΎΛΗ) οι χθόνιοι δαίμονες-κατωφερείς άλογες ενέργειες- τα άλογα συναισθήματα που οδηγούν την σκέψη.
Καταχθόνιος:
Αυτός-ή που ενεργεί ύπουλα, κρυφά, δόλια. (άλογη φύση).
Αυτός-ή που ζει στα βάθη της γης, (χωρίς τις ακτίνες του αγαθού νοητού φωτός του ήλιου) κυρίως για μεταφυσικά πλάσματα - ερπετικά μυαλά-σώματα.
ΓΗ : είναι αυτή που γεννάει όλα τα όντα επάνω της και τα τρέφει με τροφές της κατώτερης φύσης από γη και νερό. Είναι το ένα από τα δύο όντα που αποτελούν το πρωταρχικό θείο ζευγάρι και γονιμοποιείται από τον ουράνιο Πατέρα.
(γονιμοποιείται με το πνεύμα του πυρός, το οποίο ενώνεται με τον ελαφρύ αέρα και γεννιέται το πνεύμα της φύσης το πνεύμα της Γαίας-σελήνης).
Αυτός-ή που ενεργεί ύπουλα, κρυφά, δόλια. (άλογη φύση).
Αυτός-ή που ζει στα βάθη της γης, (χωρίς τις ακτίνες του αγαθού νοητού φωτός του ήλιου) κυρίως για μεταφυσικά πλάσματα - ερπετικά μυαλά-σώματα.
ΓΗ : είναι αυτή που γεννάει όλα τα όντα επάνω της και τα τρέφει με τροφές της κατώτερης φύσης από γη και νερό. Είναι το ένα από τα δύο όντα που αποτελούν το πρωταρχικό θείο ζευγάρι και γονιμοποιείται από τον ουράνιο Πατέρα.
(γονιμοποιείται με το πνεύμα του πυρός, το οποίο ενώνεται με τον ελαφρύ αέρα και γεννιέται το πνεύμα της φύσης το πνεύμα της Γαίας-σελήνης).
Είναι θηλυκής φύσης. Είναι σύμβολο σταθερότητας της ύπαρξης. Αρμονία. Ταυτόχρονα αφού γεννάει όλες τις μορφές, είναι κάτι το απέραντα ζωντανό το ον Γαία όπως ονομαζόταν. Σαν θεότητα στην ελληνική θρησκεία θεωρείται ανώτερη από τις υπόλοιπες θηλυκές θεότητες. Ο Αισχύλος στις «Ευμενίδες», πρώτα επικαλείται την γη και μετά την Θέμιδα.
Αργότερα η γη αντικαθίσταται από την Δήμητρα. Όπως ομολογεί ο Ευριπίδης στις «Βάκχες» μιλώντας για τη Δήμητρα: “Είναι η γη και κάλεσέ την με όποιο θέλεις όνομα”. (παντόμορφη).
Όπως είναι φυσικό, η Γη είχε μεγαλύτερη αίγλη στις αγροτικές θρησκείες και πολιτισμούς όπως οι Σουμέριοι στην αυγή του πολιτισμού τους. Μερικοί λαοί όπως οι Περουβιανοί πιστεύουν ότι κατάγονται από τα βουνά και τις πέτρες.
Ο Όμηρος την δοξάζει λέγοντας ότι είναι αυτή που δίνει αλλά και που αφαιρεί τη ζωή. Εκτός από την σταθερότητα συμβολίζει και την συντήρηση.
Σε χθόνιες λατρείες ή σε κατάλοιπα αυτών, η γη είναι πηγή δύναμης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα στην μυθολογία της Αρχαίας Ελλάδας ο Γίγαντας Ανταίος όπου κάθε φορά που πέφτει στη γη παίρνει δύναμη από αυτήν. Ακόμη στο Χριστιανισμό οι Πρωτόπλαστοι φτιάχνονται από χώμα και νερό.
Στην αλχημεία είναι η πρωταρχική φάση μετάλλαξης του άνθρακα σε διαμάντι και συμβολίζεται με το μαύρο χρώμα.
ΝΕΡΟ:
Το νερό είναι η πρωταρχική και ανεξάντλητη πηγή ενέργειας. Χαρακτηρίζεται από μια δυναμικότητα και μεταβλητότητα. Εξασφαλίζει μακροζωία, δύναμη, ενέργεια και καλή υγεία.
Οι θεραπευτικές τους ικανότητες θεωρούνται -στις Βέδες- θαυματουργές. Είναι σύμβολο εξαγνισμού.
Το βάπτισμα στο Χριστιανισμό, συμβολίζει την εξωτερική και εσωτερική καθαριότητα, την απαλλαγή από κάθε τι μολυσμένο.
Ταυτόχρονα το πέρασμα μέσα από το νερό συμβολίζει την αναγέννηση, τη νέα αρχή και τη νέα ζωή.
Ο Χριστός βαπτίζεται για να δεχθεί το Άγιο Πνεύμα,
ενώ η Θέτις βαπτίζει τον Αχιλλέα για να τον κάνει αθάνατο.
Ακόμη η βύθιση του σταυρού και η ανάδυσή του συμβολίζει την ανανέωση και ενδυνάμωση της λειτουργίας του..
Η λέξη κλειδί για το νερό είναι Ρυθμός και Περιοδικότητα.
Και αυτό γιατί το νερό ανακυκλώνει συνεχώς την ενέργεια.
Αρκετές είναι οι μορφές που αναδύονται από το νερό (π.χ. Αφροδίτη η θεά του Έρωτα ο Έρωτας), αλλά και από την άλλη μεριά είναι σε θέση να καταλύσει και να καταστρέψει κάθε μορφή ζωής.
Ο μύθος του κατακλυσμού, υπάρχει σε όλες τις μυθολογίες: Έλληνες, Εβραίοι, Χριστιανοί, Ινδοί, Σουμέριοι, Ιρανοί, Ασσυροβαβυλώνιοι μιλάνε για έναν (ή περισσότερους) κατακλυσμούς που κατέστρεψαν κάθε μορφή ζωής πάνω στη γη. Μέσα στο νερό ενυπάρχουν όλες οι μορφές εν δυνάμει και κάποια στιγμή παίρνουν υλική μορφή.
Η βροχή είναι για πολλούς λαούς το ουράνιο σπέρμα που γονιμοποιεί τη γη και την κάνει να βλασταίνει.
(η σύνθεση της Υλης από γη-νερό είναι το σπέρμα όταν ενώνεται στην μήτρα της ψυχής, δημιουργεί την ιδιότητα στο σπέρμα από γη-νερό της βλάστησης, δηλαδή την γέννηση, αύξηση, μείωση, του αισθητού άλογου σώματος-θάνατο)
Οι Ινδιάνοι Πίμα του Μεξικού μιλούν για μια πολύ όμορφη γυναίκα (τη μητέρα-Γη) που γονιμοποιήθηκε από μια σταγόνα που έπεσε από ένα σύννεφο.
Από τους προσωκρατικούς φιλοσόφους ο Αναξιμένης είναι αυτός που θεωρεί σαν την πηγή του (υλικού) κόσμου το νερό.
Θεωρεί ότι όλα τα όντα και πράγματα υλικά ή μη είναι συμπυκνώσεις-φάσεις του πρωταρχικού ύδατος.
Φυσικά δεν εννοεί το φυσικό νερό αλλά μια κατάσταση της φύσης, μια μορφή ενέργειας.
Στην Αιγυπτιακή μυθολογία, ο Κνεπ, ο αιώνιος κρυμμένος θεός παριστάνεται με ένα φίδι που βγάζει το κεφάλι του έξω από το νερό. Στις Βόρειες ευρωπαϊκές χώρες το σύμπαν δημιουργήθηκε από το νερό.
Επίσης ο Μωυσής διδάσκει πως μόνο η γη και το νερό μπορούν να γεννήσουν μια ζώσα ψυχή.
Οι Ινδουιστές πιστεύουν ότι ο Μπράχμα έφτιαξε τον πρώτο άνθρωπο από γη, νερό, και αέρα-πνεύμα.
Στους προσωκρατικούς ο Θαλής ονομάζει την πρωταρχική και αρχέγονη ύλη «τα Ύδατα του Διαστήματος». Δίδασκε ότι όλα τα πράγματα προήλθαν από το πρωταρχικό αυτό "νερό".
ΑΕΡΑΣ :
Ο αέρας συμβολίζει την ψυχή. (η κτιστή ψυχή, ο αέρας και η φωτιά, είναι το ψυχρό-θερμό, είναι το πνεύμα της Γαίας.
Το μεγαλύτερο χαρακτηριστικό του είναι η μεταβλητότητά του και η έλλειψη σταθερότητάς του. (είναι τα δύο αντίθετα, ψυχρό-θερμό, σε συνδιασμό με την αυξομείωση του άλογου σώματος που βλασταίνει από γη-νερό, το μεταβαλλόμενο άλογο σκότος γη-νερό).
Για το Πλάτωνα η ψυχή, δηλαδή το αστρικό σώμα είναι το κλειδί για να κυριαρχήσει στον άνθρωπο η λογική.
Ο Αναξιμένης τονίζει ότι όλα προήλθαν από τον αέρα, τη θεία πνοή που έδωσε ζωή στα πάντα και εμψυχώνει τα πάντα. «και τα πάντα παράγονται από ένα είδος πύκνωσης και πάλι αραίωσης του αέρα. Πράγματι η κίνηση υπάρχει ανέκαθεν.»
Για τον Αναξιμένη αέρας και πνεύμα είναι δύο ταυτόσημοι όροι.
Το πνεύμα της Γαίας η δική της ψυχή είναι το αμετάβλητο πνεύμα του πυρός, είναι το το πνεύμα της Αρμονίας από ελαφρύ αέρα, επιφέρει την αρμονία στην σύνθεση των ανόμοιων στοιχείων τα οποία έχουν ανόμοιες ιδιότητες, και ενεργούν ισόποσα, το ψυχρό-θερμό, ενώ δική της εικόνα είναι ο βαρύς υγροποιημένος αέρας η μνήμη του νερού, και συνεργάζεται με τα άλογα στοιχεία της δικής της φύσης από γη-νερό τα οποία ΔΕΝ μπορούν να δεχτούν το πνεύμα. (συναισθήματα άλογα).
Στην αρχαία Ελλάδα ο θεός των ανέμων, είναι ο Αίολος, ο οποίος όμως δεν κατέχει μια θέση στο δωδεκάθεο. Αντίθετα στην Ινδία ο Ίντρα είναι ένας από τους μεγαλύτερους θεούς , θεός Πολεμιστής. Επίσης και ο Βαγιού είναι θεότητα του αέρα. (ψυχρό-θερμό τα δύο αντίθετα).
Ο αέρας συμβολίζει την ορμή την ώθηση την τόλμη και γι΄ αυτό ταιριάζει περισσότερο σε πολεμιστές. Είναι αυτός που μπορεί να εμποδίσει την πορεία κάποιου ή να την επιταχύνει γι’ αυτό πριν από τα ταξίδια τους οι αρχαίοι λαοί έκαναν θυσίες σε θεότητες του ανέμου.
Ο έλεγχος των ανέμων (αυτός που έχει την μεγαλύτερη θέληση- ισχυρότερη θέληση) απαιτεί σιδερένια θέληση και πειθαρχία:
Ο Οδυσσέας δεν καταφέρνει να ελέγξει τα συναισθήματα ανέμους και αυτό τον ξαναφέρνει πίσω στην αρχή.
(οι μεταβαλλόμενες αισθήσεις τον ξανάριξαν σε θνητό σώμα)
Στην αρχαία Ελλάδα επίσης το σύμβολο του αέρα είναι και ο Δίας αφού είναι ο θεός που είναι παντού και επιβλέπει τα πάντα. (ο Διοικητής του πιο κατωφερή Ουρανού που περικλείει την δική του σύνθετη φύση)
ΦΩΤΙΑ ΠΥΡ:
Το Πυρ συμβολίζει τη νόηση του ανθρώπου αλλά και την παγκόσμια. (το αγαθό νοητό φως του ήλιου). Η λατρεία της φωτιάς υπήρξε από τα πανάρχαια χρόνια μια από τις βασικότερες λατρείες πολλών πολιτισμών.
(Μία εκ των ιδιοτήτων της φωτιάς είναι να δέχεται τον Αγαθό Νου και να μεταβάλλεται σε πνεύμα του πυρός, (Α-πλανών), και το πνεύμα του πυρός δίνει την νοερή ζωή και την διανοητική κίνηση στα Τέσσερα πιο κατωφερή στοιχεία, αυτά των πλάνη-των).
Στον Μιθραισμό, στην θρησκεία της Αβέστα, στην Ρώμη, στην Αίγυπτο, στην Αρχαία Ελλάδα η φωτιά έχει την ίδια περίπου σημασία.
Στην Ελλάδα ο Προμηθέας κλέβει τη φωτιά και τη δίνει πρόωρα στους ανθρώπους, ενώ στην Αίγυπτο ο Ερμής ο Τρισμέγιστος διδάσκει ότι η φωτιά είναι μεταγενέστερο στοιχείο και δεν υπήρχε από την αρχή.
(σημ: Όλα προήλθαν από το Αρχέτυπο Πανάγαθο Φως και Ζωή).
Η φωτιά έχει καταστροφικές αλλά και εξαγνιστικές ιδιότητες.(ο Δυϊκός διπολικός κόσμος).
Έχει άμεση σχέση με τον ήλιο (το αγαθό νοητό του φωτός του ήλιου που ενεργεί με την φωτιά το ισχυρότερο στοιχείο της Ύλης- πνεύμα του πυρός) και αντανακλά τις ιδιότητές του. (στην Γη) Συμβολίζει επίσης την πνευματική δύναμη.
Στον Χριστιανισμό κατέχει εξέχουσα θέση αφού η επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος στους Αποστόλους γίνεται με τη μορφή μιας φλόγας, είναι η θεία Αποκάλυψη.
Το φωτοστέφανο επίσης των Αγίων συμβολίζει την πνευματική τους δύναμη και την ισχύ της ψυχής τους. (το πνεύμα του πυρός).
Στο Βουδισμό το πυρ είναι η σοφία που κατακαίει την άγνοια.
Στις Βέδες ο θεός της φωτιάς , ο Άγκνι αντιπροσωπεύει τον άξονα του κόσμου.
Στο Ζωροαστρισμό το σπέρμα των ανθρώπων έχει την πηγή του στο πυρ και όχι στο νερό.
Στην Μπαγκαβάτ Γκίτα βρίσκουμε τον Κρίσνα να λέει: «Είμαι το πυρ που ενοικεί στα σώματα όλων των πραγμάτων που έχουν ζωή».
Στους Σουμέριους ο Μαρδούκ ο πιο δημοφιλής θεός, είναι θεός του πυρός «που κατακαίει με φωτιά τους εχθρούς».
Η σκοτεινή όψη του πυρός συμβολίζεται στον Χριστιανισμό και τον Μωαμεθανισμό με το «πυρ της κόλασης», ενώ στην Ινδία με την θεά Κάλι. (όταν το σώμα μας οδηγεί, η άλογη φύση γη-νερό η οποία ΔΕΝ μπορεί να δεχτεί το πνεύμα).
Από τους Προσωκρατικούς, ο Ηράκλειτος θεωρεί η πρωταρχική ουσία του σύμπαντος είναι το Πυρ από το οποίο προήλθαν με μετουσίωση όλα τα άλλα στοιχεία.
«Αυτόν τον κόσμο δεν τον έπλασε κανένας αλλά υπήρχε πάντα, υπάρχει και θα υπάρχει, μία αιώνια ζωντανή φωτιά, που ανάβει με μέτρο και σβήνει με μέτρο.»
(σημ: ότι γεννιέται και είναι μεταβαλλόμενο λόγω της σύνθετης σύστασης των στοιχείων του, αυξάνεται μειώνεται-φθείρεται, και πεθαίνει, και αναγεννάται ξανά με τάξη και αρμονία μέσα από τους αριθμούς)
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου