Η ΕΝΑΝΤΙΟΤΗΤΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΑΜΑΧΗ ΕΠΙΦΕΡΕΙ ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΚΑΚΟ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΤΗΝ ΑΡΜΟΝΙΑ

Καλή η υπερηφάνια, αλλά επιφέρει την ανωτερότητα επί του κατώτερου πόλου..ας το αναλύσουμε αυτό:

Καταρχήν πρέπει να κατανοήσουμε πρώτα ποιος η τι είναι αυτό που αποκαλλούμε ως αιτία του κακού, (δαίμονα διάβολο εωσφόρο κτλ) δηλαδή ποια είναι η αιτία που επιφέρει το αιτιατό αποτέλεσμα δηλαδή το κακό.

Τι ακριβώς είναι αυτός ο κόσμος, τι είμαστε εμείς, τι είναι οι άγγελοι=δαίμονες-αγαθοδαίμονες, ώστε να μην δαιμονοποιούμε ότι δεν κατανοούμε, πλάθοντας συνεχώς στο μυαλό μας έναν Θεό που σκέφτεται σαν εμάς θνητά, δηλαδή όταν υπάρχουν δύο πόλοι μέσα από την εναντιότητα και διαμάχη μεταξύ τους και επιφέρεται η δικαιοσύνη του Θεού νικώντας το κακό. 

Αυτό επιφέρει όμως την αέναη και συνεχή διαμάχη των αντιθέτων.

Είμαστε σε λάθος δρόμο αναζήτησης της αλήθειας, οπότε καταρρέει το όλο σκηνικό περί ενός Θεού που είναι Πανάγαθος και ταυτόχρονα πολεμάει μέσα από μια αέναη διαμάχη των αντιθέτων συνεχώς με το κακό (σκότος), και το κακό συνεχώς πολεμάει τον Θεό δηλαδή το καλό (φως), και όχι το ΠΑΝΑΓΑΓΑΘΟ που είναι ο Θεός και δεν είναι ούτε το καλό ούτε το κακό.

Δηλαδή τι κάνουμε εμείς οι άνθρωποι; σαν να λέμε ότι ο Θεός είναι σαν τον διάβολο, αφού για να επιφέρει το καλό σε τίποτα δεν διαφέρει από το κακό, αφού και ο ίδιος ο Θεός σύμφωνα με τα προηγούμενα ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΘΝΗΤΗ ΛΟΓΙΚΗ σκοτώνει βασανίζει τρομάζει φοβίζει απειλεί εκδικείται κτλ.

....

Πως λειτουργεί το matrix ο εικονικός μας κόσμος. 

Zούμε σε έναν εικονικό κόσμο matrix όπου ότι σκεφτόμαστε υλοποιείται στο εγγύς μέλλον της εδώ πραγματικότητας μας.

Θα σας εξηγήσω με λίγα λόγια. 

Η άμυνα προκαλλεί την επίθεση, η επίθεση προκαλλεί την άμυνα. Με τον δικό μας θνητό τρόπο σκέψης λοιπόν σύμφωνα με τον νόμο του σύμπαντος (Δράση – Αντίδραση) προβάλλουμε στο πεδίο, αυτό που επιθυμεί το matrix την διαμάχη μέσα από την αντίθεση των δύο πόλων και την εναντιότητα, και όχι την Αρμονία. 

Η Αρμονία του σύμπαντος επιφέρεται για παράδειγμα αν προσέξουμε  τον τρόπο που λειτουργεί το σύμπαν μέσω της ηρεμίας (Αρμονίας) όπου χωρίς να αγγίζονται τα αντίθετα ισορροπούν μέ τον εξής τρόπο: 

Το ηλιακό μας σύστημα για παράδειγμα, λειτουργεί αρμονικά μέσα στην αιωνιότητα χάρην της ισόποσης ενέργειας των αντιθέτων ενεργειακών δυνάμεων (δράση - αντίδραση) που επιφέρει την Αρμονία, μέσω της αντίθετης περιστροφής του Απλανή αστέρα μας (ήλιος) σε συσχετισμό  με όλους τους πλανήτες που βρίσκονται σε τροχιά γύρω του. 

Και αυτό χωρίς να αγγίζονται μεταξύ τους, γιατί ανάμεσα τους επιφέρεται η αδράνεια από τα προηγούμενα. 

Έτσι κι εμείς εδώ, αν φοβόμαστε τον Τούρκο πάντα θα τον βρίσκουμε μπροστά μας έτοιμο να συγκρουστεί μαζί μας. 

Αν πάλι επιθυμούμε να τον εκδικηθούμε για όσα μας έχει κάνει ως τώρα πάλι θα τον βρούμε μπροστά μας έτοιμο για ρήξη. 

Αν όμως μας οδηγεί η Αρετή της ψυχής μέσω της Ανδρείας των ψυχικών μας δυνάμεων της Αρμονίας, η δειλία φεύγει μαζί το μίσος και ο φόβος, και επέρχεται η Δικαιοσύνη η οποία δεν δικάζει κανέναν άρα δεν υπάρχει δίκη, με τελικό αποτέλεσμα να δημιουργήσουμε το κατάλληλο ενεργειακό πεδίο της Αρμονίας των αντιθέτων δυνάμεων. 

Το ίδιο ισχύει για όλα.

Συνεχώς βομβαρδιζόμαστε από αντινόηση
χωρίς την επεξεργασία της δικής μας νοητής ουσίας

Καταντήσαμε να δρούμε ως ζωντανά που δεν φέρουν τον Νου.
Αλλά τα ζωντανά τουλάχιστον οδηγούνται από τον πνευματικό λόγο συλλογικά ως γένος και είδος.
Ενώ εμείς που είμαστε ελεύθεροι έχοντας ελεύθερη επιλογή, χάσαμε την επαφή με τον Νου, χάσαμε τα πάντα, και γίναμε ένα με τα άκρα των δύο αντίθετων πόλων όπου πλέον αυτοί οι δύο πόλοι των αντιθέσεων και της διαμάχης μεταξύ τους είναι ο δικός μας οδηγός.

Το γένος των ανθρώπων είναι κάτι ξεχωριστό, δεν ανήκει σε αυτόν τον κόσμο η αληθινή ουσία του, απλά ήρθαμε ως επισκέπτες, και από τότε ενωθήκαμε άχρι καιρού με αυτόν τον κόσμο.
Εμείς εδώ στην Γη είμαστε ένα από τα είδη του γένους των ανθρώπων.

morfeas sky