Ψυχή: Ποιούς ταΐζεις μ’ αυτήν;

terrapapers

Μία ολοκληρωμένη ιεραρχία μορφών που φαίνεται ότι δεν είναι ανθρώπινη διακατέχει όλη την κλίμακα της επικυριαρχίας στη Γη: από την γαλαζοαίματη σαύρα που αλλάζει μορφή μέχρι και τον αρκετά λειτουργικό Άρειο-υβρίδιο. 


Μπορεί να ανακαλύψετε, αν είστε ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΕΣ ΤΟΥ ΟΛΟΦΑΝΕΡΟΥ

Αν φανταστούμε τον εαυτό μας σαν μία μπαταρία Duracell, η ζωτική πηγής της ενέργειας που μας τροφοδοτεί έρχεται κατά κύματα από τα σεξουαλικά και τα γενετήσια κέντρα μας. Από το ανοδικό και το καθοδικό κεντρικό ρεύμα ενέργειας που μας συντηρεί. 

Δυστυχώς όμως η Μητέρα Φύση έχει εξοπλίσει το Μιμητικό/Ερπετοειδές με την ικανότητα να συγκεντρώνει αυτή την ηλεκτρική ενέργεια, κι αυτό κάνει εκατομμύρια χρόνια τώρα. 


Μερικά από αυτά τα όντα δεν είναι περισσότερο έξυπνα από ένα ψάρι, αλλά είναι μέσω των ΣΚΕΨΕΩΝ και των συναισθημάτων του ανθρώπινου ζώου, που η εξυπνάδα προβάλλεται πάνω τους. 

Δεν μπορούν αυτά τα όντα να καταλάβουν εντελώς το περιεχόμενο των ανθρώπινων σκέψεών μας, αλλά όμως είναι ικανά να ερμηνεύσουν τη ροή της σκέψης μας με το να διαχωρίζουν τι είναι χρήσιμο και τι άχρηστο για αυτά, ώστε να ενεργοποιούν τα τσάκρα μας. 

Με αυτόν τον τρόπο ικανοποιούν την πρωταρχική τους επιθυμία και ανάγκη που δεν είναι καμία άλλη παρά να συλλέγουν ενέργεια. 

Δεν αντιλαμβάνονται τη ζωή και τις εκφάνσεις της με τον ίδιο τρόπο όπως εμείς. Και εδώ δημιουργείται η απορία, γιατί γίνονται όλα αυτά και με ποιο σκοπό; Πως προστατευόμαστε και τι κάνουμε;

Ψυχή ποιούς ταΐζεις με αυτήν; Ενα Λαχταριστό Γεύμα!
Οι ενέργειες των νευρώνων του ανθρώπινου είδος και του σώματος είναι επενδεδυμένες με πληροφορίες. 
Ενεργοπληροφοριακά συστήματα είμαστε, με την κυριολεκτική έννοια της λέξης. 
Σε αυτές τις πληροφορίες αποδίδουμε μεγάλη σημασία ανάλογα με την ποιότητά τους και το περιεχόμενό τους, αλλά στην πραγματικότητα οι περισσότερες από αυτές είναι σαν ταμπέλες πληροφοριών που έχουν αποκτηθεί μέσω της εμπειρίας ή των εμφυτεύσεων. 

Στην πραγματικότητα το μυαλό της μαϊμουδίτσας είναι γεμάτο από τέτοιες ταμπέλες, που εμείς ανακαλύψαμε και μπορούμε να ζούμε όλη μας τη ζωή στηριζόμενοι σε ό,τι περιγράφουν αυτές οι ταμπέλες που έχουν εφεύρει για να περιγράψουμε την πραγματικότητά μας.
Αυτό όμως που βαμπιρίζει ή μιμείται δεν ενδιαφέρεται για όλο αυτό το βουνό των πληροφοριών, αλλά πολύ απλά θέλει να απελευθερωθεί με κάποιο τρόπο ενέργεια ώστε να τραφεί από αυτήν. Από εμάς.

Οι συμπεριφορές ή οι πληροφορίες (ταμπέλες) που αφορούν την έκλυση σεξουαλικής ενέργειας στην ανθρώπινη ψυχολογία, είναι αυτές που ένα μιμητικό ον [ερπετοειδές ή εντομοειδές] μπορεί να αναγνωρίσει άμεσα. 
Αυτό το πετυχαίνει με το να εμπλακεί σε κάποιας μορφής επαφή με το θύμα του διεγείροντας την ανθρώπινη σεξουαλική ευχαρίστηση χρησιμοποιώντας τις ίδιες τις προβλεπόμενες ανάγκες του θύματός του. Έτσι πετυχαίνει ένα λαχταριστό γεύμα! 

Η μεγαλύτερη μπαταρία αποθήκευσης ενέργειας στον άνθρωπο είναι η σεξουαλική του μπαταρία και αυτό το συγκεκριμένο ανθρώπινο ένστικτο της σεξουαλικότητας δεν χρειάζεται ισχυρά κίνητρα για να απελευθερωθεί.

Γι’ αυτό κατευθύνουν όλα τα ανθρώπινα ζώα που θέλουν να ασχοληθούν με τις ενέργειες λίγο πιο πολύ, στον διαλογισμό και το άνοιγμα του σεξουαλικού κέντρου.
Η Κουνταλίνη ενώ είναι η ενέργεια της ζωής, γιατί έχουμε κι εμείς ερπετικό εγκέφαλο, είναι ταυτόχρονα και η κύρια ενέργεια των Ερπετοειδών. 

Εύκολα είναι ΟΛΟΦΑΝΕΡΟ, ότι όποιοι ασχολούνται με την ενεργοποίηση των Τσάκρα, ξεκινάνε και ασχολούνται κύρια με την Κουνταλίνη και την Τάντρα αλλά όχι με το Τσάκρα της Καρδιάς ή πιο πάνω από αυτήν. Αν πιθανόν είχες μια τέτοια απορία, εύκολα γίνεται πλέον κατανοητό γιατί το κάνουν. 
Τρέφουν τους Ερπετοειδείς και τους υπόλοιπους μέσα στο σαρκοπέδιο της δημιουργίας.

Σκέψου κι άλλο, η Κουνταλίνη συμβολίζεται με ένα φίδι. 
Έτσι έχουν γεμίσει τον πλανήτη με τιποτένιους παρασιτικούς που παγιδεύουν όποια ψυχή θελήσει, πέρα από το μαντρί της θρησκείας να μάθει κάτι περισσότερο για την ύπαρξη της. 

Τα δόκανα είναι τόσο έντεχνα στημένα που απαιτείται ικανή ΔΙΑΚΡΙΣΗ κι ετοιμότητα για να μην την πατήσει μια αφελής κι ευκολόπιστη ψυχή. 

Διαλογισμός, θεουργία, θεοσοφισμός, εσωτερισμός, αποκρυφισμός, δήθεν μαγεία, δάσκαλοι ποιμένες, γιόγκα Τάντρα, χασίς, ναρκωτικά και πάνω απ’ όλα σεξομαγεία για σίγουρο αποτέλεσμα ψυχικού θανάτου, όλα κατευθυνόμενα κι ενορχηστρωμένα από τους Ερπετοειδείς και τους παρασιτικούς υποταχτικούς τους, τις υπάκουες ανθρώπινες μαϊμουδίτσες.


Υπάρχει άραγε η μετεμψύχωση;
Η απάντηση είναι ότι υπάρχει και υπάρχει με τη μορφή της ανακύκλωσης των ψυχών. 
Αυτός είναι ο μηχανισμός που κινεί το σύμπαν. 

Αυτή η παρατήρηση με έκανε να σκεφτώ -πριν πολλά πολλά χρόνια- σχετικά με το Δημιουργό, τον Κόσμο και την Φυλακή των Ψυχών. 
Τότε αντιλήφθηκα ότι οι Μαϊμούδες πρέπει να ξεπεράσουν μία πάρα πολύ απότομη ανηφόρα με αηδίες – μιμίδια, που έχουν μάθει εδώ και τόσα χρόνια. 



Τα σώματά μας ή καλύτερα το κέλυφος της ψυχής μας και η έννοια του χρόνου έχουν επιβάλλει περιορισμούς και εμπόδια σε εμάς. 
Έχουμε μάθει και διδαχθεί ένα σωρό μιμίδια, σκόπιμα παραπλανητικά, που μας είναι οικεία και για αυτό τα επαναχρησιμοποιούμε λανθασμένα. 

Αν η αιωνιότητα αποτελείται από όμορφα όντα που κατοικούν σε πεδία ενέργειας και πληροφορίας, τότε γιατί να μην μπορούμε και εμείς να κατοικήσουμε περιστασιακά στα αστέρια, στους γαλαξίες ή στα φωτόνια; 

Γιατί να μην μπορούμε να εξερευνήσουμε απελευθερωμένοι από την αντίληψη που έχουμε για το χρόνο και τον χώρο; 
Και γιατί πιστεύουμε ότι ξέρουμε πραγματικά τι είναι ο χρόνος ή ο χώρος ή η ενέργεια; Επειδή μας το είπαν κάποιοι άλλοι. 

Ποιοί είναι αυτοί και τι συμφέροντα έχουν από αυτά που μας λένε, ουδέποτε το σκέφτεται η μαϊμουδίτσα, εγκλωβισμένη μέσα στις ασήμαντες καθημερινές υποθέσεις της και το ακόμη πιο ασήμαντο εγώ της.


Αραγε ποια έννοια αιωνιότητας κι αξίας μπορεί να δώσει στους ανθρώπους ένα πολιτικοθρησκευτικό σύστημα που πιστεύει στο θάνατο και λατρεύει λείψανα και πεθαμένους; 



Το τηλεσκόπιο Hubble έχει ανακαλύψει ότι η σούπα των γαλαξιών επεκτείνεται πέρα από την αιωνιότητα. Και εγώ θα συμφωνήσω ότι η μεγαλύτερη ποσότητα ύλης που μπορούμε να αντιληφθούμε και όλοι οι γαλαξίες που μπορούμε να δούμε μαζί, δεν είναι μεγαλύτεροι από ένα φωτόνιο.

Γιατί σύμφωνα με τη θεωρία πάνω στη μοριακή φυσική το κάθε ον αποτελείται από κάποια φρακταλικά και περιοδικά περιστατικά, με πλούσια ποικιλία αρμονικής, συμφωνίας και μουσικής. Υποστηρίζω ότι το πρόβλημα σχετικά με τις κλίμακες, το χρόνο και τις εντάσεις βρίσκεται μέσα στο «ανθρώπινο» μυαλό που μας περιορίζει, κολλάει ταμπέλες και κριτήρια στα σώματά μας και στα γεγονότα στα οποία παρευρίσκεται.

Τι άλλο θα μπορούσε να είναι η συνείδηση παρά ένα ξεχωριστό δώρο κάποιου Δημιουργού πέρα από την Πρωταρχική Αιτία, ή μήπως όχι; 



Μήπως εμείς είμαστε πάνω από την Πρωταρχική Αιτία; Εμείς σαν Αποτέλεσμα ΠΡΙΝ από αυτήν, την δημιουργούμε; 


Οι θεωρίες της μοντέρνας εποχής, όπως και οι θρησκείες, όλων των αποχρώσεων που βασίζονται στις Ανατολικές Παραδόσεις και στην οργή του Σατανά πιστεύουν ότι ο Δημιουργός ένιωσε μοναξιά, τεμπελιά, βαρεμάρα και για αυτό το λόγο ξεκίνησε η εξέλιξη και δημιούργησε τις διαιρέσεις, κάπως σαν να είχε κάποια διαταραχή πολλαπλής προσωπικότητας και ήθελε να διασκεδάσει λίγο περισσότερο.
Αλλά τελικά δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα φτηνό και θλιβερό αστείο μίας άδειας ρητορικής όπως θα υποστήριζαν και οι Ταοϊστές. 

Κάποιοι λοιπόν υποστηρίζουν ότι δεν είμαστε πραγματικά ανεξάρτητα δημιουργήματα αλλά μέρος μιας δημιουργικής σούπας και δεν γνωρίζουμε αν κάποια μέρα χάνοντας συνεχώς την όποια συνείδηση έχουμε καταφέρουμε να επανενωθούμε με το Δημιουργό και έτσι τότε μπορεί να «διαφωτιστούμε και να διαλυθούμε» ταυτόχρονα. 

Ποιόν Δημιουργό όμως φίλοι μου; Ποιά Διαφώτιση, του Εωσφόρου; 
Αχρηστες λέξεις χωρίς νοήμα και πρακτική εφαρμογή για να κρατούν σκόπιμα την ψυχή στην φυλακή της Ύλης του Κύριου Δημιουργού.
Ωστόσο, δεν υποστηρίζω ότι το σύνολο όλων αυτών των «διαιρέσεων» είναι πότε το ίδιο ή περισσότερο σπουδαίο από το νου του Δημιουργού, θα έλεγα ότι είναι υποδεέστερο. 



ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ / ΘΕΟ … ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΑΥΤΟΝ.
Κάθε ον είναι ένας ξεχωριστός Κόσμος
Η δημιουργία του κάθε όντος και η άμορφη σπίθα η οποία προεκβάλλει την ψυχή όταν εισέρχεται στους κόσμους της μορφής (σύμπαντα) εμφανίζεται τουλάχιστον ανάμεσα στους δύο πόλους του νου, την αρπακτικότητα του Δημιουργού απέναντι στην άμορφη θεία φλόγα. 
Οι σπίθες μπορούν να γίνουν πολύ πυκνές μεν, με τις εμπειρίες και να πρέπει να αποβάλλουν κάποια κελύφη ώστε να βρουν και πάλι τα ίχνη της εξέλιξή τους έχοντας καταλάβει ότι βρίσκονται σε αδιέξοδο. Ή μπορούν και όμως να κάνουν το σχετικό λάθος και να είναι οκνές και να μην αποκτήσουν τις κατάλληλες εμπειρίες ώστε να εξοπλιστούν έχοντας κάποιο στόχο.


Στην Ερπετοειδή παράδοση των γραφών της Ανατολής η ψυχή κάνει ένα γραμμικό ταξίδι με κατεύθυνση την ενβάπτιση στη «σούπα του Δημιουργού» (νιρβάνα) και όταν τελικά η κουτάλα της δημιουργίας βυθίζεται στην κατσαρόλα τότε βγάζει έξω άλλον ένα συνδυασμό συστατικών που μπορεί να περιέχουν μία μερίδα της εκ νέου αφομοιωμένης ψυχής. 

Η άποψη αυτή έχει σκοπό να μας κάνει να νιώθουμε άσχημα και ότι κάποτε θα χαθούμε όλοι. Πρόκειται όμως για ένα ψέμα για να μας κάνει να νιώσουμε ένοχοι κι όχι ότι έχουμε δημιουργηθεί σαν ανεξάρτητα όντα.



Γνωρίζω, ωστόσο, ότι η ψυχή είναι μία ανεξάρτητη και μοναδική δημιουργία, χωρίς αυτήν ο Δημιουργός (ψευτοθεός) είναι ανίκανος να Δημιουργήσει και έτσι μας έχει παραχωρηθεί μία αιωνιότητα ώστε να την εξερευνήσουμε. 

Είναι ένας κήπος ή μια φυλακή για παιχνίδια ή πολέμους [είναι συνώνυμα] 
Σε αυτό το μοντέλο όπως ονομάζω της «συνέχειας» το ταξίδι το ψυχών είναι αιώνιο, είτε πρόκειται οι ψυχές που επιλέγουν να είναι μόνες τους, είτε σε ζευγάρια. 

Η ψυχή πάντα δοκιμάζει τη διαφορετικότητα και την αιωνιότητα, δεν βαριέται ποτέ να έχει επιλογές και δεν χρειάζεται να έχει κάποιο λόγο περισσότερο από την ευχαρίστηση και την διάθεση για παιχνίδι.

Σε αυτό το μοντέλο ο Δημιουργός δεν χαρίζει το δώρο της ανεξάρτητης ζωής για να το πάρει μετά πίσω όπως παρουσιάζουν οι διδασκαλίες της Ανατολής -αλλά αιώνια ενώνει και επανενώνει τα ανεξάρτητα παιδιά του με τους εαυτούς τους, τις ενέργειές τους και τις δημιουργικές ικανότητές τους μέσα σε έναν κήπο αιώνιων ευκαιριών, επιλογών, παιχνιδιών. 

Αυτό βέβαια το μοντέλο δεν είναι σύμφωνο με τις ιδέες της Νέας Τάξης Πραγμάτων που θέλει την ατομικότητα να χάνεται μέσα στο σύνολο του μαντριού. 

Αλλωστε δεν μπορούν να ελέγξουν ανεξάρτητα όντα αλλά μόνο υπάκουα κι «ευτυχισμένα» μαϊμουδάκια, μην ξεχνάμε ότι από τα εδάφη τροφής τους, τρέφονται αιώνες τώρα. 

Αλλά το μαϊμουδάκι πρέπει να γνωρίζει ότι στην ζωή υπάρχουν και άλλα πράγματα πέρα από το σέξ, το χρήμα, την αγάπη, το νερό και το ψωμί.

Το οικοδόμημα των Ερπετοειδών έχει έναν και μόνο σκοπό: Την αποκοπή των Μαϊμούδων από τα Δάση του Δημιουργού έτσι ώστε να θρέφονται από αυτούς.


Για να το πετύχουν αυτό χρειάζεται να παρουσιάσουν μία εικόνα θανάτου και προκαθορισμένων εμποδίων. 

Έτσι λοιπόν δημιουργούνται θρησκείες που βασίζονται στο θάνατο που θέτουν όρια μεταξύ των ανήσυχων ψυχών και του Δημιουργού. 

Μας απαρνιούνται την αιωνιότητα και υποστηρίζουν ότι οι ψυχές μας δεν είναι κάτι άλλο παρά ύλη που φθείρεται. 
Μιλούν για την αιωνιότητα σαν κάτι μικρό και περιορισμένο και μας απαρνούνται κάθε επιστημονική πρόοδο απαραίτητη για την εξερεύνησή της. 
Δεν δίνουν καμία ελπίδα στις μαϊμούδες αυτού του κόσμου που δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα άρρωστο σφαγείο, το μεγαλύτερο εστιατόριο του γαλαξία μας. 
Ρίξε μια ματιά σε ένα σύγχρονο σφαγείο και θα καταλάβεις σε ποιόν κόσμο ζεις, κυριολεκτικά και καθόλου μεταφορικά.


Χρησιμοποιούν τα τηλεπαθητικά αρπακτικά όντα για να θερίσουν την απελπισία μιας καταδικασμένης μαϊμούς, 
ενώ ταυτόχρονα ανοίγουν διάπλατα την ψυχή της κάνοντας δυνατή την τρομακτική πιθανότητα να καταληφθεί από δαιμονικούς ερπετοειδείς. 


Οχι μόνο από ερπετοειδείς αλλά και -ακόμη χειρότερα- από εντομοειδείς ή από την Σκιά, τους Βολαδόρες ή Ιπτάμενους. 
Είναι εξαιρετικά δύσκολο στην μαϊμουδίτσα να αντιληφθεί, πόσο μάλλον να καταλάβει το βρώμικο παιχνίδι που παίζεται εις βάρος της, ειδικά όταν την κατευθύνουν νυχθημερόν -ειδικά στον ύπνο της- να ασχολείται με ασημαντότητες και παραπλανητικές αηδίες ευτελούς αξίας, όπως η οικογένεια, τα παιδιά, οι θρησκείες, η πολιτική, τα χρήματα, το σεξ, ο οπαδισμός κλπ κλπ όλα εγωιστικά μιμίδια.



Στο σημείο αυτό οι μαϊμούδες έχουν στα χέρια τους μία επιστήμη που δεν μπορεί και δεν θέλει να δώσει εξήγηση σε αυτό το χάος, το αντίθετο μάλιστα, το κάνει ακόμη χειρότερο είτε σκόπιμα, είτε από στείρα κι εγωπαθή ηλιθιότητα. 

Τηλεπαθητικοί σοφοί ερπετοειδείς επιστήμονες και γιατροί δεν ξέρουν τίποτα άλλο παρά να διαιωνίζουν την ασθένεια και τη δυνατότητα κατάληψης σώματος, υλικού και αιθερικού, στο όνομα των αρχαίων προγόνων τους.

Οι μαϊμούδες επομένως δεν έχουν πουθενά να στραφούν πάρα να συνεχίζουν να πιστεύουν ότι είναι νοητικά και ψυχικά άρρωστες και τυφλές. 

Το πρόβλημα εντείνεται καθώς εναποθέτουν τις ελπίδες τους και την εμπιστοσύνη τους στις καταστροφικές για αυτούς φαρμακευτικές εταιρίες και στους «θεούς με την άσπρη μπλούζα» (είναι όλοι τους μέρος της ερπετοειδούς απάτης) για τις οποίες πιστεύουν ότι θα τους λύσουν κάθε πρόβλημα. 

Αλλωστετο οτιδήποτε. έχουν μάθει να πιστεύουν, όχι να γνωρίζουν 

 Βολεύονται και τεμπελιάζουν μέσα στο σφαγείο των ερπετοειδών, όπως βολεύονται τα μαϊμουδάκια μέσα στο τσίρκο, εκτελούν ότι τους έχουν μάθει και πεθαίνουν ευτυχισμένα στην σκλαβιά τους, φροντίζοντας να έχουν αφήσει εκπαιδευμένους και υπάκουους απογόνους – δούλους στο σφαγείο.


Τα δικαιώματα των Μαϊμούδων συρρικνώνονται όλο και περισσότερο και το δικαίωμά τους να κάνουν παράπονα καταπιέζεται μέσα από τεχνολογίες ελέγχου του νου, από τεχνικές Προπαγάνδας και Αντιπροπαγάνδας. 

Η διαθέσιμη τεχνολογία μπορεί να είναι φαινομενικά μόνον ένα διέξοδο, δήθεν ελεύθερο ή ανεξάρτητο, βολεύει όμως μια χαρά τις ανάγκες των Ερπετοειδών – Εντομοειδών στο να κρατούν το κοπάδι υπό έλεγχο. 


Οι Ερπετοειδείς μας έχουν εμφυτεύσει εδώ και χιλιάδες χρόνια τώρα ότι η ψυχή μας και το πνεύμα μας δεν είναι σημαντικά. Μας έχουν πείσει ότι είμαστε καταδικασμένοι σε θάνατο και ότι αυτή η ενέργεια όταν γινόμαστε σκόνη πηγαίνει ή στην Κόλαση, να βασανίζεται επειδή δεν είμαστε υπάκουοι, ή στον Παράδεισο με παρθένες και πιλάφια αν είμαστε υπάκουοι και υποταγμένοι, ταπεινοί και δουλευταράδες κτλ. κτλ.


Στην πραγματικότητα όμως η Ψυχή σαν έκφανση του Πνεύματος, βρίσκεται πέρα από το χρόνο, τον χώρο και την ύλη κι εκεί ξαναγυρίζει αν δεν έχει υποστεί εκφυλισμό. 

Το υλικό μας Πνεύμα υπάρχει αλλά δεν είναι παρά μία ισχνή έκφραση της αιθερικής και εσωτερικής μας δύναμης, τόσο δυνατής όσο 100.000 ήλιοι, σε μόνιμη αδράνεια, σε μόνιμη ύπνωση, μέσα στο τσίρκο των Ερπετοειδών. 

Οι Ερπετοειδείς μπορεί να λένε ότι το αντιγράφουν ή ότι το παγιδεύουν κάπου, αλλά αυτό είναι μία απάτη. 
Ο μόνος τρόπος που μπορούν να μας φυλακίσουν είναι μόνο αν δώσουμε την συγκατάθεσή μας και δυστυχώς καθημερινά οι μαϊμούδες την δίνουν.


morfeas sky