Η ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ - EΡΜΗΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

                                     
ΛΟΓΟΣ ΙΙ

ΕΡΜΗ ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΓΙΟ ΤΟΥ:

ΛΟΓΟΣ ΑΠΟΚΡΥΦΟΣ ΣΤΟ ΟΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ

- Στους "Γενικούς Λόγους", πατέρα, αινιγματικά και με ασάφεια μίλησες σε διαλογική μορφή για τη θεϊκότητα, δεν αποκάλυψες κάτι, όταν είπες ότι τίποτα δεν είναι δυνατόν να σωθεί από την αναγέννηση, και μετά την συζήτηση μας, αφού σε ικέτεψα κατά την κατάβαση μας από το βουνό, και σε ρώτησα για τη διδασκαλία της αναγέννησης, επειδή αυτή την αγνοώ, είπες πως θα μου την παραδώσεις όταν πρόκειται να απομονωθείς από αυτόν τον κόσμο.

Προετοιμάστηκα και ανδρείωσα το φρόνημα μου απέναντι στην απάτη αυτού του κόσμου, και συ, κάλυψε μου τα κενά με όσα είπες ότι θα μου παραδώσεις σχετικά με την αναγέννηση, κάνοντας το είτε με τα λόγια είτε με κάποιον απόκρυφο τρόπο. Γιατί αγνοώ Τρισμέγιστε, από ποια μήτρα και από ποιο σπέρμα γεννήθηκε ο άνθρωπος.

Η σοφία του νου βρίσκεται στη σιωπή, παιδί μου, και το σπέρμα είναι το αληθινό Αγαθό. 

- Που το έσπειρε ποιος πατέρα; Γιατί απορώ για όλα συνολικά.

Το θέλημα του Θεού, παιδί μου.

- Και τι είναι αυτός που γεννιέται, πατέρα; 
Γιατί δεν έχει συμμετοχή στην ουσία που βρίσκεται μέσα μου;

Το παιδί που γεννιέται από θεό θα είναι άλλος θεός, το παν μέσα στο παν, συντεθειμένος από όλες τις δυνάμεις.

- Αίνιγμα μου λες τώρα, πατέρα, και δε συζητάς όπως πατέρας με γιο.

Αυτό το γένος δε διδάσκεται, παιδί μου, μόνο υπενθυμίζεται από το Θεό, όταν εκείνος το θέλει.

- Αφύσικα και αδύνατα πράγματα μου λες, πατέρα. Γι'αυτό και δικαιολογημένα προβάλλω αντιρρήσεις σ'αυτά, γεννήθηκα γιος ξένος από το γένος του πατέρα μου, μη μου αρνείσαι τη γνώση, καθώς είμαι γνήσιος γιος σου, εξήγησε μου τον τρόπο με τον οποίο πραγματοποιείται η αναγέννηση.

Τι να σου πω παιδί μου; Δεν έχω τίποτα να πω, πλην αυτού, βλέποντας ότι μέσα έχει δημιουργηθεί ένα θέαμα έμφυτο από το έλεος του Θεού, βρέθηκα σε αθάνατο σώμα και τώρα δεν είμαι αυτός που ήμουν πριν, αλλά ξαναγεννήθηκα μέσα στο νου.

Αυτό το πράγμα δε διδάσκεται και ούτε μπορεί να το δει κανείς με το πλαστό υλικό στοιχείο μέσω του οποίου μπορεί να δει κανείς, (με τα γήινα μάτια του θνητού σύνθετου σώματος), γι'αυτό και περιφρονώ την πρώτη σύνθετη φύση μου, γιατί δεν έχω πλέον χρώμα, ούτε αφή, ούτε μέτρο, είμαι απαλλαγμένος τώρα από αυτά. 

Τώρα μπορεί να με βλέπεις με τα μάτια σου, παιδί μου, αλλά δεν κατανοείς τι είμαι όταν με κοιτάζεις με το σώμα και την όραση σου. Δε μπορείς να με παρατηρήσεις με τα μάτια σου τώρα, παιδί μου.

- Σε μεγάλη μανία και έκσταση οδήγησες το νου μου, πατέρα, γιατί τώρα δε βλέπω πια τον εαυτό μου.

Μακάρι να εξέλθεις και συ, παιδί μου, από τον εαυτό σου, χωρίς ύπνο, όχι σαν αυτούς που ονειροβατούν στον ύπνο τους. 

- Πες μου κι αυτό, ποιος δημιουργεί την αναγέννηση;

Ο γιος του Θεού, ένας άνθρωπος, ύστερα από το θέλημα του Θεού.

- Τώρα, πατέρα, με άφησες άφωνο, αφού έχασα το μυαλό μου πριν, καθώς βλέπω το μέγεθος σου, πατέρα, μαζί με το χαρακτήρα σου.

Και ως προς αυτό πλανάσαι, γιατί το θνητό γένος μεταβάλλεται κάθε μέρα, με το χρόνο αυξάνεται και μειώνεται σαν το ψέμα.

- Τι είναι, λοιπόν, αληθινό, Τρισμέγιστε;

Αυτό που είναι ξεκάθαρο, παιδί μου, το απεριόριστο, το άχρωμο, αυτό που δε διαθέτει σχήμα, το αμετάβλητο, το γυμνό, το ορατό, αυτό που γίνεται από μόνο του αντιληπτό, το Αγαθό που δεν αλλοιώνεται και δεν έχει σώμα.

- Πραγματικά τα'χω χάσει , πατέρα, γιατί μέχρι τώρα νόμιζα ότι με είχες κάνει σοφό, αλλά τώρα έφραξαν οι αισθήσεις αυτής της σκέψης.

Έτσι έχουν τα πράγματα, παιδί μου, άλλο στοιχείο έχει ανοδική πορεία, όπως η φωτιά, άλλο καθοδική πορεία, όπως η γη, άλλο υγρό, όπως το νερό και άλλο περιβάλλει και ενυπάρχει σ'όλον τον κόσμο, όπως ο αέρας. (το πνεύμα της φύσης).

                            

Πως θα μπορούσες να κατανοήσεις με τις αισθήσεις αυτό που δεν είναι σκληρό, αυτό που δεν είναι υγρό, αυτό που δεν συμπυκνώνεται, αυτό που δε μπορεί να εισχωρήσει, αυτό που μπορεί να νοηθεί μόνο από τη δύναμη και την ενέργεια του και χρειάζεται αυτόν που μπορεί να κατανοήσει τη γέννηση μέσω του θεού;

- Είμαι αδύνατος, λοιπόν, πατέρα;

Όχι βέβαια, παιδί μου, συγκεντρώσου στον εαυτό σου και θα έρθει, αν το θελήσεις, θα γίνει, κατάργησε τις αισθήσεις του σώματος και θα έρθει η γέννηση της θεϊκότητας, καθάρισε τον εαυτό σου από τις παράλογες τιμωρίες της ύλης.

- Γιατί πατέρα; Έχω μέσα μου τιμωρούς;

-Όχι λίγους, παιδί μου, είναι και φοβεροί και πολλοί.

-Το αγνοώ αυτό, πατέρα.

-Μια από τις τιμωρίες είναι αυτή, παιδί μου, η άγνοια, δεύτερη, η λύπη, τρίτη η ακολασία, τέταρτη η επιθυμία, πέμπτη η αδικία, έκτη η πλεονεξία, έβδομη η απάτη, όγδοη ο φθόνος, ένατη ο δόλος, δέκατη η οργή, ενδέκατη το θράσος, δωδέκατη η κακία, αυτές είναι δώδεκα στον αριθμό, αλλά κάτω από αυτές υπάρχουν πολλές περισσότερες, παιδί μου, που αναγκάζουν τον εσωτερικό κόσμο του ανθρώπου να υφίσταται πάθη μέσω των αισθήσεων και της φυλακής που αποτελεί το σώμα.

"ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΜΕΤΑΒΑΛΛΟΜΕΝΕΣ ΚΑΤΩΦΕΡΕΙΣ ΑΙΣΘΗΤΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ αναγκάζουν τον εσωτερικό κόσμο του ανθρώπου να υφίσταται πάθη μέσω των αισθήσεων και της φυλακής που αποτελεί το σώμα"

Αυτές αφήνουν, όχι όμως όλες μαζί, αυτόν που ελεεί ο θεός, και έτσι επισυμβαίνει ο τρόπος και η ουσία της αναγέννησης.

Σώπασε και κάνε ησυχία, παιδί μου, έτσι δε θα παύσει το έλεος του Θεού προς εμάς, να ευχαριστηθείς, λοιπόν, παιδί μου, την κάθαρση μέσω της δύναμης του Θεού, με σκοπό τη συγκρότηση του θείου λόγου μέσα σου.

1. Η γνώση του Θεού μάς έχει έρθει, και αφού έχει έρθει αυτή, παιδί μου, η άγνοια έφυγε. 

2. Η γνώση της χαράς μας έχει έρθει, και αφού έχει έρθει κι αυτή, παιδί μου, η λύπη φεύγει προς αυτούς που έχουν χώρο γι'αυτήν.

3. Τη δύναμη που επέρχεται μετά τη χαρά, την ονομάζω, εγκράτεια, την δύναμη την απολαυστικότατη, ας τη δεχτούμε με μεγάλη προθυμία, παιδί μου, πως με την εμφάνιση της απώθησε την ακολασία.

4. Τέταρτη τώρα ονομάζω την εγκαρτέρηση, τη δύναμη απέναντι στην επιθυμία.

5. Αυτό το επίπεδο είναι η βάση της δικαιοσύνης, παιδί μου, γιατί, παρατήρησε, πως χωρίς δίκη, έδιωξε την αδικία, γίναμε δίκαιοι, παιδί μου, λόγω της απουσίας της αδικίας.

6. Την έκτη δύναμη σε'μας, που αντιμάχεται την πλεονεξία, την ονομάζω συνεργασία.

7. Και αφού φύγει κι αυτή, έρχεται  η αλήθεια, και με τον ερχομό της διώχνει την απάτη.

8. Παρατήρησε, πως συμπληρώνεται το αγαθό, όταν έρχεται 

η αλήθεια,  ο φθόνος φεύγει από εμάς, και μαζί με την αλήθεια, εμφανίζεται το αγαθό, μαζί με τη 9. ζωή και το 10. φως, και δεν έρχεται πλέον καμιά τιμωρία από το σκότος, καθώς έφυγαν με ορμή, αφού νικήθηκαν.

Έμαθες τώρα τον τρόπο με τον οποίο πραγματοποιείται η αναγέννηση, παιδί μου, αφού εμφανιστεί η δεκάδα, παιδί μου, συντίθεται η νοητική γέννηση και απωθεί την δωδεκάδα (σκότος) και μας οδηγεί στην θέωση η γέννηση αυτή.

Όποιος, λοιπόν, έτυχε της γεννήσεως σύμφωνα με το Θεό (το θεικό γένος των ανθρώπων) και την ευσπλαχνία του, αφού απομακρυνθεί από τις σωματικές αισθήσεις, αντιλαμβάνεται ότι ο εαυτός του αποτελείται από αυτά (νοητική ουσία) και χαίρεται.

- Αφού με έκανε ατάραχο ο θεός, το φαντάζομαι, πατέρα, όχι μέσω της όρασης των ματιών αλλά μέσω της νοητικής ενέργειας που προσφέρουν οι δυνάμεις. 

Είμαι στον ουρανό, στη γη, στο νερό, στον αέρα, βρίσκομαι μέσα στα ζώα, στα φυτά, μέσα στην κοιλιά, πριν από την κοιλιά, μετά την κοιλιά, παντού, αλλά εξήγησε μου κι αυτό, πως οι τιμωρίες του σκότους, που είναι δώδεκα στον αριθμό, απωθούνται από τις δέκα δυνάμεις; Με ποιον τρόπο Τρισμέγιστε;

Το σώμα αυτό, από το οποίο ξεφύγαμε, παιδί μου, συντέθηκε από το ζωδιακό κύκλο, ο οποίος συγκροτήθηκε από δώδεκα στον αριθμό στοιχεία, τα οποία όμως έχουν μία μόνο φύση, και μπορούν να πάρουν κάθε μορφή προκειμένου να παραπλανήσουν τον άνθρωπο.

Σ'αυτές τις τιμωρίες, παιδί μου, υπάρχουν ζευγάρια που στην πράξη είναι ενωμένα, αχώριστο είναι το θράσος από την οργή, δεν είναι, όμως, δυνατό να προσδιοριστούν με σαφήνεια τα όρια του καθενός.

Κατά την ορθή λογική, λοιπόν, δικαιολογημένα απομακρύνονται σαν να απωθούνται από δέκα δυνάμεις, την δεκάδα.

Γιατί η δεκάδα, παιδί μου, είναι αυτή που γεννά τις ψυχές, η ζωή και το φως ενωμένα, όπου έχει δημιουργηθεί η μονάδα του πνεύματος. 

Η μονάδα, (ψυχή) λοιπόν, κατά την ορθή λογική, περιέχει την δεκάδα, και η δεκάδα την μονάδα.

- Βλέπω τα πάντα και τον εαυτό μου μέσα στο νου, πατέρα.

Αυτή είναι η αναγέννηση, παιδί μου, το να μην φαντάζεσαι μέσα από το σώμα. Γι'αυτό και εξήγησα τη διδασκαλία της αναγέννησης μόνο σε 'σένα, για να μη βεβηλώσουμε το σύμπαν με το να αποκαλύπτουμε τα μυστικά του σε πολλούς, αλλά μόνο σ'αυτούς, στους οποίους επιθυμεί ο Θεός.

- Πες μου, πατέρα, το σώμα αυτό που συντίθεται από δυνάμεις, θα διαλυθεί ποτέ;

Πρόσεξε τα λόγια και μη λες πράγματα αδύνατα, παιδί μου, γιατί θα αμαρτήσεις και θα τυφλωθεί το μάτι του νου σου.

Το αισθητό σώμα που δημιουργείται από τη φύση βρίσκεται μακριά από την ουσιώδη γέννηση, γιατί το πρώτο είναι διαλυτό, το δεύτερο αδιάλυτο, το πρώτο θνητό, το δεύτερο αθάνατο.

Αγνοείς το γεγονός ότι γεννήθηκες θεός, και γιος του Ενός, όπως και 'γω;

- Θα ήθελα να ακούσω την ευλογία, που μοιάζει με ύμνο, πατέρα, αυτή που λες ότι άκουσες από τις δυνάμεις, όταν βρέθηκες στην όγδοη μονάδα.

Όπως ο Ποιμάνδρης θέσπισε την όγδοη μονάδα, παιδί μου, σωστά σπεύδεις να διαλύσεις το σώμα σου, καθώς έχεις υποστεί την κάθαρση.

Ο Ποιμάνδρης λοιπόν, ο νους της απόλυτης αρχής, δεν μου παρέδωσε κάτι παραπάνω από όσα έχουν γραφτεί, επειδή ήξερε ότι από μόνος μου μπορώ να κατανοήσω τα πάντα και ν'ακούσω αυτά που θέλω και να δω τα πάντα και μου ανέθεσε εκείνος να πράξω τα σωστά. Γι'αυτό και σε κάθε περίπτωση οι δυνάμεις που βρίσκονται μέσα μου ψάλλουν.

- Θέλω να ακούσω, πατέρα, και να τα κατανοήσω.

Ησύχασε και άκου τώρα την πρέπουσα ευλογία, παιδί μου, τον ύμνο της αναγέννησης, τον οποίο αποφάσισα να σου φανερώσω όχι και τόσο εύκολα στο τέλος της μύησης σου. Γι'αυτό, αυτός δεν διδάσκεται, αλλά κρύβεται στη σιωπή.

Ησύχασε τώρα παιδί μου.

Η ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ - ΕΡΜΗΣ ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΣ

ΥΜΝΩΔΙΑ ΑΠΟΚΡΥΦΗ - ΕΡΜΗΣ ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΣ

morfeas sky