Τι είναι η ζωή;

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΙ ΕΔΩ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ:
Η ΝΟΗΣΗ ΚΑΙ Η ΑΙΣΘΗΣΗ

Aναλογιστήκατε ποτέ τι είναι αυτό που ονομάζουμε ζωή; 

Αλήθεια τι είναι ζωή; είναι οι αισθήσεις μήπως; είναι οι επιθυμίες; το πάθος; τα συναισθήματα;οι απολαύσεις; είναι οι ανάγκες του σώματος; οι ανάγκες της επιθυμίας; είναι τα όνειρα που κάνουμε για την ζωή ώστε να εκπληρωθούν όλες οι ανάγκες μας; ή και όλα τα αντίθετα τους μαζί; ένας κόσμος διττός με ανάμικτα τα συναισθήματα και αισθήσεις;

Αλλά τι είναι αυτό που τα κάνει όλα τόσο νοερά ώστε να τα αποκαλούμε ως την μόνη αληθινή πραγματικότητα; είναι το σώμα μήπως; μπορεί να υπάρξει το σώμα χωρίς τον εγκέφαλο; και αν ναι πως θα μπορούσαμε να αντιληφθούμε ότι ζούμε;

Άρα να υποθέσουμε ότι ζωή χωρίς τον εγκέφαλο δεν μπορεί να υπάρξει. Άλλωστε αυτός δίνει μηχανικές οδηγίες στο σώμα ώστε να λειτουργεί σωστά.

Άρα σώμα χωρίς εγκέφαλο δεν μπορεί να υπάρξει, διότι και να μπορούσε να υπάρξει δεν θα αντιλαμβανόταν το σώμα και όλα τα προηγούμενα όσα έχω αναφέρει έως τώρα.

Ο εγκέφαλος όμως τι είναι; είναι σώμα; ή διανοητική ουσία; 
(διανοητική ουσία είναι ο κόσμος που εμπεριέχει ο νους και τον κινεί ο αδιαίρετος νοητός λόγος).

Τι είναι αυτή η διανοητική ουσία αν δεν είναι σώμα;

μπορεί να είναι μόνον σώμα; και αν ναι τότε πως γεννήθηκε ταυτόχρονα το σώμα και η διανοητική ουσία; μόνα τους; στην τύχη; είναι δυνατόν τυχαία να δημιουργηθεί ένας ολοκληρωμένος νους; και ένα ολοκληρωμένος ζωντανός οργανισμός;

Όλα όσα κατανοούμε ως ζωή λοιπόν, είναι ανάλογα με τον νου που διαθέτει το κάθε σώμα το οποίο ανήκει στο κάθε είδος, στο κάθε γένος. Και ο εγκέφαλος του κάθε έμβιου είδους είναι ανάλογος με την διανοητική ουσία της ψυχής που διαθέτει.

Και η διανοητική ουσία είναι διαφορετική στο κάθε είδος και γένος, διότι όλα τα έμβια είδη πάνω στην Γη σκέφτονται ακριβώς το ίδιο, σαν να υπακούν όλα μαζί την φύση, στην λογική της φύσης, στο πνεύμα της φύσης, αφού όλα μαζί κάνουν ακριβώς το ίδιο, όπου όλα ζουν με μια κοινή σκέψη και λογική στα πλαίσια της όσο το δυνατόν της αρμονικής συμβίωσης με την θνητή αυτή υλική φύση.

Το είδος όμως των ανθρώπων στην Γη είναι το μόνο που σκέφτεται με λογική διαφορετική από την φύση, και κάθε άνθρωπος ζει στον δικό του κόσμο, άλλος είναι τεχνίτης άλλος συγγραφέας, άλλος γεωργός, και τόσες άλλες διαφορετικές επιστήμες, κάτι που δεν έχει αυτό το προτέρημα κανένα άλλο έμβιο είδος στην Γη εκτός από τον άνθρωπο.

Άρα να υποθέσουμε ότι ο άνθρωπος διαφέρει με όλα τα υπόλοιπα έμβια όντα, και αν ισχύει αυτό τι είναι που τον κάνει να διαφέρει από όλα τα υπόλοιπα έμβια όντα της φύσης;

αναρωτηθήκατε ποτέ;

Αν λοιπόν όλοι οι άνθρωποι έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά με όλα τα υπόλοιπα έμβια όντα της φύσης και δρουν όπως αυτά, αλλά ταυτόχρονα έχουν λογική ενώ τα υπόλοιπα έμβια είδη δεν έχουν, τότε αυτό σημαίνει ότι σίγουρα ο άνθρωπος δεν εξουσιάζεται από την φύση, δηλαδή από το πνεύμα της γήϊνης φύσης, και ότι ο άνθρωπος είναι υπεράνω της γήϊνης φύσης γι'αυτό και διαφέρει.

Η φύση λοιπόν έχει την δική της ολοκληρωμένη διανοητική ουσία δηλαδή  η φύση γύρω μας είναι η παγκόσμια γήϊνη ψυχή, η οποία διανέμει στις δικές της μονάδες ψυχές που θα ενδυθούν το κάθε έμβιο είδος και γένος, τον ανάλογο εγκέφαλο, σε όλα τα έμβια όντα, γι'αυτό και όλα ζουν σύμφωνα με τον ίδιο τρόπο αντίληψης περί του τι είναι η ζωή, διότι το γήϊνο πνεύμα της φύσης δεν διαθέτει το Νου που διαθέτει ο Άνθρωπος.

Διότι ο άνθρωπος διαφέρει στην αντίληψη άρα και στον Νου.

Τι είναι αυτό που κάνει την διαφορά; Ο άνθρωπος ως ανθρώπινη ψυχή έχει τον δικό του Νου (διανοητική κίνηση) που είναι εντελώς διαφορετικός από την γήϊνη φύση, διότι ανήκει στα ανώτερα αμετάβλητα και νοητά, διαθέτει επτά Νους, όσοι και οι Επτά Ουρανοί (Νους ορά) όσες και οι επτά φύσεις που συμβαίνει το γίγνεσθαι στο δοχείο της Ύλης-υλικό κόσμο.

Σκεφτείτε τώρα ότι αυτός ο ανθρώπινος Νους-ψυχή που διαφέρει, μπορεί να ενωθεί με ένα ανάλογο ανθρώπινο σώμα που διαθέτει έναν εγκέφαλο όμοιο με την φύση. Τότε η αντίληψη που θα έχει για την ζωή του, θα είναι ολόιδια με την φύση μα μέσα από την διαφορετικότητα της επιστήμης και των τεχνών, ταυτόχρονα θα αναζητά συνεχώς και την αληθινή του υπόσταση, διότι συνεχώς τον απασχολεί αυτό που δεν απασχολεί κανένα από όλα τα υπόλοιπα έμβια όντα της φύσης..το να μάθει ποιος πραγματικά είναι, ποια είναι η αληθινή του υπόσταση, το Γνώθι σ αυτόν.   

Τι είναι αυτό λοιπόν που μας κάνει να νιώθουμε συνεχώς ελλιπείς; διότι αν είμαστε ως ανθρώπινα όντα και από την φύση ολοκληρωμένα δημιουργήματα, τότε δεν θα αναζητούσαμε τίποτα περισσότερο πέραν της απόλαυσης των θετικών και αρνητικών εμπειριών που ονομάζουμε ζωή.

Άρα κάτι αναζητάμε συνεχώς, κάτι μας λείπει, ώστε να ολοκληρωθούμε, και αυτό είναι η έλλειψη επαφής μας με την αληθινή διανοητική μας ουσία των Επτά Ουρανών, την ανθρώπινη ψυχή, που ενδύθηκε το νοερό πνεύμα της γήϊνης αυτής φύσης μαζί και το νοερό ανθρώπινο σώμα!

morfeas sky