O ΚΟΣΜΟΣ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ
Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ
Λοιπόν, έχω στα χέρια μου τα Ερμητικά κείμενα αναλυτικά από αρχαίο κείμενο μεταφρασμένο στην νεοελληνική σε σύνολο 500 σελίδων από τις οποίες οι μισές είναι μεν το αρχαιοελληνικό κείμενο του Ερμή στο οποίο πρέπει να γράφω τις σημειώσεις μου ώστε να γίνεται περισσότερο κατανοητός ο λόγος του
Ξεκινούν τα Ερμητικά κείμενα με τον Ποιμάνδρη τον οποίο έχω αναλύσει εδώ στο μπλογκ που διαθέτω.
Λόγος Β' ΕΡΜΗ
ΛΟΓΟΣ ΚΑΘΟΛΙΚΟΣ
-Οτιδήποτε κινείται, Ασκληπιέ, δεν κινείται μέσα σε κάτι κι από κάποιον;
-Μάλιστα.
-Δεν είναι αναγκαίο να είναι μεγαλύτερο αυτό, μέσα στο οποίο κινείται το κινούμενο;
-Είναι αναγκαίο.
-Επομένως, είναι ισχυρότερο αυτό που κινεί από ότι αυτό που κινείται;
-Σίγουρα ισχυρότερο.
-Και είναι αναγκαίο αυτό, μέσα στο οποίο κινείται, να έχει φύση αντίθετη με την φύση του κινούμενου;
-Σιγουρότατα.
-Επομένως, είναι μεγάλος εκείνος ο κόσμος, από τον οποίο δεν υπάρχει σώμα μεγαλύτερο;
-Αποδεκτό.
-Και στιβαρός; Διότι είναι πλήρης από πολλά άλλα μεγάλα σώματα, μάλλον δε από όλα τα υπάρχοντα σώματα.
-Έτσι είναι.
-Κι ο κόσμος σώμα είναι;
-Σώμα.
-Και σώμα κινούμενο;
-Μάλιστα.
-Ποιο επομένως, πρέπει να είναι το μέγεθος του χώρου, μέσα στο οποίο κινείται και ποιο το είδος της φύσης του;
Όχι πολύ μεγαλύτερος, για να μπορεί να δέχεται τη συνεχή περιφορά και για να μη σταματά η κίνηση του κινούμενου, καθώς θα πιέζεται από τη στενότητα;
-Ένα πράγμα τεράστιο, Τρισμέγιστε.
-Και τι είδους φύσης; Άραγε της αντίθετης, Ασκληπιέ;
Αντίθετη δε φύση για το σώμα αποτελεί το ασώματο.
-Αποδεκτό.
-Ασώματος, επομένως, είναι ο χώρος και το ασώματο είναι ή θεϊκό ή ο Θεός.
Και σαν θεϊκό εννοώ όχι αυτό που έχει γεννηθεί, αλλά το αγέννητο.
Κι εάν, επομένως, είναι θεϊκό, είναι ουσιώδες.
Εάν όμως είναι Θεός, τότε γίνεται και υπερούσιο.
Κι αλλιώς νοητό, ως ακολούθως:
Πρώτος ο Θεός είναι νοητός σε εμάς,
όχι από μόνος του, καθόσον το νοητό υποπίπτει στις αισθήσεις εκείνου, ο οποίος το νοεί.
Ο Θεός, επομένως, δεν είναι από μόνος του νοητός καθόσον δεν νοείται από τον εαυτό του, αφού δεν είναι κάτι διαφορετικό από το νοούμενο.
Για εμάς όμως είναι κάτι διαφορετικό και για αυτόν τον λόγο νοείται από εμάς.
Εάν δε ο χώρος είναι νοητός, δεν είναι νοητός σαν Θεός, αλλά σαν χώρος.
Κι εάν είναι νοητός και σαν Θεός, δεν είναι νοητός σαν χώρος, αλλά σαν ενέργεια που καταλαμβάνει χώρο.
Κάθε πράγμα δε που κινείται, δεν κινείται μέσα σε άλλο κινούμενο, αλλά σε στατικό.
Κι αυτό που κινεί είναι στατικό, αφού είναι αδύνατον να κινούνται μαζί.
-Πως λοιπόν γίνεται, Τρισμέγιστε, τα εδώ να κινούνται μαζί με αυτά που τα κινούν;
Διότι είπες πως οι σφαίρες των πλανητών κινούνται από την σφαίρα των απλανών.
Σημ: οι πλανήτες πράγματι κινούνται λόγο των δυνάμεων που δέχονται από τον Ήλιο που είναι απλανής αστέρας.
-Δεν πρόκειται Ασκληπιέ, για κίνηση κοινή, αλλά αντίθετη.
Διότι δεν κινούνται με τρόπο όμοιο, αλλά αντίθετα ή μία στην άλλη. Αυτή ή αντίθεση σταθεροποιεί το στήριγμα της κίνησης, καθόσον η αντίσταση φέρνει την σταθερότητα στην κίνηση.
Οι σφαίρες επομένως των πλανητών, που κινούνται αντίθετα με τη σφαίρα των απλανών, κινούνται λόγω της αντίδρασης μιας από την άλλη και της σταθερότητας της αντίθεσης.
Σημ: Μαθήματα ουρανίου μηχανικής πριν από δεκάδες χιλιάδες χρόνια.
Και είναι αδύνατον να συμβεί διαφορετικά.
Και οι Άρκτοι αυτές, τις οποίες δεν βλέπεις ούτε να δύουν ούτε να ανατέλλουν, αλλά να περιστρέφονται γύρω από το ίδιο σημείο, νομίζεις ότι κινούνται η ότι παραμένουν σταθερές;
-Ότι κινούνται Τρισμέγιστε.
-Με ποια κίνηση, Ασκληπιέ;
-Την κίνηση που περιστρέφεται γύρω από το ίδιο σημείο.
-Είναι το ίδιο πράγμα ή περιφορά κι ή κίνηση γύρω από το ίδιο σημείο, που ελέγχεται από τη στάση.
Διότι ή κίνηση γύρω γύρω από το ίδιο σημείο εμποδίζει την κίνηση σε παραπέρα σημείο.
Έτσι, κι η αντίθετη περιφορά παραμένει σταθερή, όταν σταθεροποιείται από την αντίθεση.
Σημ: ο Θεός γεωμετρεί
Θα σου αναφέρω κι ένα παράδειγμα επίγειο, που μπορείς και με τα μάτια σου να το αντιληφθείς.
Παρατήρησε τους θνητούς οργανισμούς, όπως για παράδειγμα τον άνθρωπο, που κολυμπούν.
Καθώς το νερό πηγαινοέρχεται, ή αντίσταση των ποδιών και των χεριών γίνεται σταθερότητα για τον άνθρωπο για να μην τον παρασύρει το νερό.
-Σαφές το παράδειγμα σου Τρισμέγιστε.
-Κάθε κίνηση επομένως, κινείται μέσα σε στάση κι από στάση.
Ή κίνηση λοιπόν του κόσμου και κάθε ζωντανού υλικού συμβαίνει να οφείλεται όχι σε αυτά που βρίσκονται μέσα στο σώμα κι εκδηλώνονται προ τα έξω, στα νοητά, δηλαδή στην ψυχή ή στο πνεύμα ή σε κάποιο άλλο ασώματο.
Διότι κάποιο σώμα δεν είναι δυνατόν να κινεί κάποιο άλλο έμψυχο σώμα, αλλά ούτε το σώμα γενικότερα, ακόμα και στην περίπτωση που είναι άψυχο.
Σημ: Αντέχετε την αλήθεια;
Τα σώματα δεν κινούνται επειδή ασκούμε πάνω τους δυνάμεις, πχ σπρώχνω μία πόρτα, αλλά επειδή κινούνται από μόνα τους για να αποφύγουν την δική μας ώθηση, δηλαδή δράση -αντίδραση δεν είναι μόνο η σύγκρουση, αλλά ότι σώμα δρα σε ένα άλλο σώμα, αντιδρά το κάθε σώμα με την ίδια ισόποση δύναμη χωρίς τα δύο σώματα να αγγίζονται μέσω της ενέργειας που περικλείει τα πάντα στον χώρο, ώστε να βρίσκονται σε κατάσταση το δυνατόν χαμηλότερης δυναμικής ενέργειας.
Σημ: Ο Ερμής μας λέει και μας επιβεβαιώνει ότι κανένα σώμα δεν μπορεί να κινεί κάποιο άλλο.
Όλα κινούνται από μόνα τους τα οποία υπακούουν την φύση τους, όπως ο Ήλιος και οι πλανήτες κινούνται από μόνοι τους χωρίς να αγγίζονται τα δύο σώματα (ήλιος - πλανήτης), αλλά κινούνται και αλληλεπιδρούν από την ενέργεια που τους περιβάλλει και η ενέργεια είναι ασώματη, χωρίς να αγγίζονται τα δύο σώματα μεταξύ τους, και έτσι συμπεραίνουμε ότι η φύση γύρω μας που μας περιβάλλει είναι πολύ διαφορετική από αυτή που μας διδάσκουν, ώστε να μην γνωρίζουμε ούτε τον κόσμο μέσα στον οποίο ζούμε, ούτε και τον εαυτό μας.
Τίποτα δεν κινεί το σώμα, όλα τα κινεί το ασώματο.
(ενέργεια, ψυχή, νους, πνεύμα)
Και η ενέργεια όπως η ενεργειακή ψυχή, είναι νοητή, νους, πνεύμα, Θεός.
- Πως το λες αυτό, Τρισμέγιστε;
Αυτά που κινούν τα ξύλα, τους λίθους κι όλα τα άλλα άψυχα, δεν είναι σώματα;
Διότι το εσωτερικό του σώματος που κινεί το άψυχο, δεν είναι εκείνο σώμα που κινεί και τα δύο, δηλαδή και το σώμα αυτού που βαστάζει και το σώμα αυτού που βαστάζεται.
Για το λόγο αυτό, το άψυχο σώμα δεν θα μπορέσει να κινήσει άψυχο σώμα.
Βλέπεις λοιπόν, πως η ψυχή είναι βαρυφορτωμένη, όταν κουβαλά μόνη της δύο σώματα.
Σημ: δύο σώματα: το ενεργειακό σώμα της ψυχής, και το φθαρτό υλικό σώμα την σάρκα.
Η ψυχή ως ουσία έχει το δικό της ενεργειακό σώμα μέσα στην ενέργεια.
-Μέσα στο κενό πρέπει να κινούνται τα κινούμενα Τρισμέγιστε;
Κι είναι ευνόητο πως αυτά που κινούνται, κινούνται μέσα σε κάτι κι από κάτι.
-Πρόσεχε, Ασκληπιέ.
Ούτε ένα από τα δημιουργήματα δεν είναι κενό σύμφωνα με το λόγο ύπαρξης τους.
Σημ: Τα σώματα δεν κινούνται μέσα σε κενό.
Ο Ασκληπιός γνώριζε ότι κινούμαστε μέσα στον αέρα.
Τότε ο Ερμής του λέει ότι κινούμαστε μέσα σε ενεργειακά πεδία...πχ στον Αιθέρα..και ο αιθέρας είναι και..νοητός..Νους.
Όπως το πνεύμα είναι κι αυτό νοητό.
Και το δημιούργημα δεν θα μπορούσε να είναι δημιούργημα, αν δεν ήταν πλήρες απ'την ύπαρξη, καθόσον αυτό που υπάρχει ποτέ δεν θα μπορούσε να είναι κενό.
-Αλίμονο για τη μεγάλη σου πλάνη, Ασκληπιέ!
Αυτά, που είναι τα πιο πλήρη και μεστά, αυτά θεωρείς πως είναι κενά;
-Πως το λες αυτό Τρισμέγιστε;
-Ο αέρας δεν είναι σώμα;
-Αυτό λοιπόν το σώμα δεν διαπερνά όλα τα όντα και δεν τα γεμίζει όλα διαπερνώντας τα;
Και το σώμα δεν αποτελείται από το μίγμα των τεσσάρων στοιχείων; (γη νερό αέρας φωτιά)
Πλήρη λοιπόν είναι όλα, όσα εσύ λες κενά, από αέρα.
Εάν όμως είναι πλήρη από αέρα, θα είναι κι από τα τέσσερα στοιχεία κι έτσι συμβαίνει να εμφανίζεται ο αντίθετος λόγος, ότι αυτά που εσύ λες πως είναι πλήρη, αυτά όλα να είναι κενά από αέρα, καθόσον εκείνα πιέζονται από άλλα σώματα και δεν έχουν χώρο για να δεχτούν τον αέρα.
Αυτά, επομένως τα οποία εσύ λες πως είναι κενά, πρέπει να τα αποκαλλούμε κοίλα, όχι κενά, διότι δεν θα είναι πλήρη από αέρα και πνεύμα.
Σημ: ο αέρας είναι η ενέργεια που περιβάλλει την Γη, το διττό πυρ.
Το πνεύμα είναι η διττή λογική όπου κάθε τι έχει και το αντίθετο της...πυρ και πνεύμα διττό.
Όλα όσα ενυπάρχουν μέσα στο σύμπαν είναι νοητή ενέργεια,
η ανθρώπινη ψυχή είναι το είδωλο η εικόνα της ζωής από άπλετο φως, έχει στον πυρήνα της την νοητή ουσία (νους της αρμονίας) ουσιωδώς όμοια με τον Θεό, αυτή η ανθρώπινη και θεϊκή νοητή ουσία στον πυρήνα της ψυχής, κινεί μόνη της τα πάντα, έχει το δικό της ενεργειακό σώμα από τις δικές της τέλειες ενέργειες της Αρμονίας, δεν επηρεάζεται από το διττό πυρ και πνεύμα, κινείται μέσα στην διττή ενέργεια και στο διττό πνεύμα που πληρείται σε ολόκληρο το σύμπαν.
Κινεί και κινείται η ανθρώπινη νοητή ουσία που είναι ομοούσια με τον Θεό, και βρίσκεται στον πυρήνα της ανθρώπινης ψυχής, μέσω των δυνάμεων της Αρμονίας του ενεργειακού σώματος της ψυχής, το οποίο δεν επηρεάζεται από το διττό πυρ και πνεύμα όλης της διττής φύσης που πληρεί το διττό σύμπαν,
στο οποίο διττό ενεργειακό και νοητό σύμπαν από πυρ και πνεύμα, ο δεύτερος Νους δημιουργός από πυρ και πνεύμα, που ονομάζεται αλλιώς και Αιθέρας (Νους της Αρμονίας), φέρει την Αρμονία σε ολόκληρη την φύση του σύμπαντος, την λεγόμενη "Αρμονία των σφαιρών" επίσης επιβάλλει σε όλα τα ενσαρκώμενα όντα μαζί και στον θνητό άνθρωπο που ενδύεται την διττή σάρκα και το διττό πνεύμα, την Πρόνοια του Πατέρα Θεού που είναι Φως και Ζωή, μέσω της Μοίρας και της Δικαιοσύνης, την Ειμαρμένη, επειδή όταν η ανθρώπινη ψυχή ενσαρκώνεται, έρχεται το διττό πυρ και πνεύμα και ενώνεται με την ψυχή, και γίνεται ανθρώπινη της Γης, ο άνθρωπος της Γης, επιρρεπής πλέον στην θνητή του φύση που ενδύθηκε, ο οποίος πλέον έχει διπλή φύση, μια θεϊκή και μια θνητή.
-Ουδεμία αντίρρηση στα λεγόμενά σου, Τρισμέγιστε.
Και το χώρο, μέσα στον οποίο κινείται το σύμπαν, πως θα τον αποκαλέσουμε;
-Ασώματο Ασκληπιέ.
-Το ασώματο λοιπόν τι είναι;
-Καθ'ολοκληρία Νους, (Αιθέρας), που εμπεριέχει ολοκληρωτικά τον εαυτό του, ανεπηρέαστος από κάθε σώμα, σταθερός, απαθής, ανέπαφος, στηριγμένος από μόνος του στον εαυτό του, με δυνατότητα να χωρέσει τα πάντα και σωτήρας των δημιουργημάτων.
Αυτού σαν ακτίνες είναι το αγαθό, η αλήθεια, το αρχέτυπο πνεύμα, η αρχέτυπη ψυχή.
(σημ: αρχέτυπο πνεύμα είναι οι δυνάμεις της αρμονίας του δεύτερου Νου δημιουργού από πυρ και πνεύμα, που συγκρατούν και οδηγούν μέσω της μουσικής αρμονίας των σφαιρών όλη την δημιουργία των αντιθέτων ώστε να λειτουργεί ομαλά).
-Κι ο Θεός τι είναι;
-Αυτός, που δεν είναι ούτε ένα από αυτά, αλλά είναι ο αίτιος της ύπαρξης αυτών και όλων και του καθενός χωριστά από όλα τα δημιουργήματα.
Γιατί δεν άφησε ούτε τα παραπάνω για το μη ον, αλλά υπάρχουν όλα όσα γίνονται από τα όντα και όχι από τα μη όντα.
Διότι τα μη όντα δεν διαθέτουν τέτοια φύση, ώστε να μπορούν να γίνουν κάτι.
Αντίθετα, τα όντα δεν διαθέτουν τέτοια φύση, ώστε να μην υπάρχουν ποτέ.
-Τι εννοείς με το να μην υπάρξουν ποτέ;
Σημ: μας μιλά για τα Μη όντα που "δεν" δημιούργησε,
δηλ τα μη όντα είναι αυτά που δεν γνωρίζουν εξέλιξη, αλλά οπισθοδρόμηση.
Ο εχθρός δηλαδή της δημιουργίας είναι ή αντιδημιουργία.
Το αντίθετο της ύπαρξης είναι ή μη ύπαρξη, ή οποία όμως υπάρχει με τον δικό της τρόπο τον οποίο δεν μπορούμε να αντιληφθούμε την "Μη ύπαρξη" αφού φρόντισε ο Μη ον να μην τον αντιληφθούμε ώστε να τον πολεμήσουμε.
Το μόνο που κατάφερε ο Μη ον είναι να καθυστερήσει την αρχαία αποστολή του ανθρώπου.
Θα έρθει ο καιρός που θα τον αντιληφθούμε και τότε θα εκτελέσουμε την αρχαία αποστολή μας.
-Ο Θεός, επομένως, δεν είναι Νους, αλλά υπαίτιος της ύπαρξης του νου, ούτε πνεύμα, αλλά υπαίτιος της ύπαρξης του πνεύματος, ούτε φως, αλλά υπαίτιος της ύπαρξης του φωτός.
Πρέπει λοιπόν να τιμούμε το Θεό με αυτές τις δύο προσηγορίες,
οι οποίες αποδόθηκαν μόνο σε αυτόν και σε κανέναν άλλον.
Διότι κανένας, ούτε από τους άλλους τους αποκαλούμενους θεούς, ούτε από τους ανθρώπους, ούτε από τους δαίμονες (δαίμονες εννοεί τους θεούς) μπορεί να είναι, έστω και σε ένα ποσοστό Πανάγαθος, παρά μόνον ο Θεός.
Κι αυτό μόνον ισχύει και τίποτα άλλο.
Όλα δε τα υπόλοιπα δεν είναι δυνατόν να χωρέσουν τη φύση του αγαθού, καθόσον είναι σώμα και ψυχή, τα οποία δεν διαθέτουν χώρο, που να μπορεί να χωρέσει το αγαθό.
Διότι είναι τόσο μεγάλο το μέγεθος του του Πανάγαθου, όσο είναι ή ύπαρξη όλων των όντων - και των σωμάτων, και των ασωμάτων, και των αισθητών και των νοητών.
Αυτό είναι το Αγαθό, αυτό είναι ο Θεός.
Μην αποκαλέσεις λοιπόν τίποτα άλλο ως Αγαθό, διότι ασεβείς,
ή κάτι άλλο ποτέ ως Θεό ή ως το μόνο αγαθό, διότι και πάλι ασεβείς.
Με τα λόγια λοιπόν από όλους αναφέρεται το Αγαθό, δεν είναι κατανοητό όμως από όλους τι πράγματι είναι.
Για το λόγο αυτό κι ο Θεός δεν είναι κατανοητός από όλους, αλλά λόγο της άγνοιας τους αποκαλούν αγαθούς τους θεούς και κάποιους ανθρώπους, αν και πότε δεν θα μπορέσουν ούτε να είναι ούτε να γίνουν.
Διότι αυτό αποτελεί αναπαλλοτρίωτη κι αναφαίρετη ονομασία του Θεού, αφού αυτό είναι ο ίδιος ο Θεός.
Όλοι οι άλλοι, επομένως, αθάνατοι είναι θεοί, καθόσον έχουν τιμηθεί με την προσηγορία του Θεού, ο Θεός όμως είναι το Αγαθό όχι τιμής ένεκα, αλλά από τη φύση του.
Διότι η φύση του Θεού είναι μία, το Αγαθό και το γένος και των δύο είναι ένα, από το οποίο προέρχονται όλα τα γένη.
Διότι ο αγαθός είναι εκείνος, ο οποίος τα πάντα δίνει και τίποτα δεν παίρνει.
Ο Θεός, επομένως, είναι το απόλυτο Αγαθό και το απόλυτο Αγαθό είναι ο Θεός.
Ή άλλη δε προσηγορία είναι αυτή του Πατέρα, πάλι λόγω της ιδιότητας του για δημιουργία των πάντων.
Διότι ίδιον του πατέρα αποτελεί η δημιουργία.
Γι'αυτό το λόγο και τη μεγαλύτερη φροντίδα και την πιο ευσεβή στη ζωή για τους συνετούς ανθρώπους αποτελεί η τεκνοποιία, ενώ τη μεγαλύτερη δυστυχία κι ασέβεια αποτελεί το να αποχωρήσει κάποιος από τη ζωή άτεκνος κι αυτός μετά τον θάνατό του δέχεται τιμωρία από τους δαίμονες (θεούς).
Ή δε τιμωρία του είναι η εξής:
να καταδικάζεται η ψυχή του άτεκνου σε σώμα, που δεν ανήκει ούτε στην ανδρική ούτε στην γυναικεία φύση, πράγμα που είναι καταραμένο στον κόσμο.
Να μην επαινέσεις, λοιπόν, Ασκληπιέ, κανέναν άτεκνο, αλλά αντίθετα να λυπηθείς για τη συμφορά του, αφού γνωρίζει ποια τιμωρία τον αναμένει.
Τόσα και τέτοια ας λεχθούν, Ασκληπιέ, σαν μία πρώτη γεύση της φύσης των πάντων.
Σημ: όσον αφορά τους άτεκνους εννοεί όσους δεν θέλουν ποτέ να επιχειρήσουν να προάγουν την ζωή.
morfeas sky
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου