O KΟΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΘΕΤΩΝ

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΘΕΤΩΝ

Όλα γύρω μας είναι ενέργεια, και η ενέργεια δεν είναι το πνεύμα. Απεναντίας θα έλεγα ότι το πνεύμα δεν είναι ούτε καν το είδωλο της αληθινής μας ουσίας, αλλά το πνεύμα είναι η διπολική φύση που ενδυθήκαμε η λογική της, τα συναισθήματα και οι αισθήσεις, τα πάθη και οι επιθυμίες μέσα από το δίπολο των αντιθέτων, μαζί με το διπολικό σώμα της σάρκας που είναι η ζωή και ο θάνατος μέσα από την φθορά, και γίναμε ο άνθρωπος της Γης, ενώ η αληθινή μας ουσία είναι το Φως, διότι όλα στα Φωτεινά Πεδία είναι Φως, είμαστε Φως-Νους και όπου Νους ο Λόγος, (καθ'ομοίωσιν), και ως σώμα που εκδηλώναμε την Ζωή είχαμε τις ψυχές από Φως.

Σε αυτόν τον θνητό διπολικό κόσμο γίναμε είδωλο, και το είδωλο μας είναι ο Νους με τις τέλειες ενέργειες των δυνάμεων της Αρμονίας.
Δεν είμαστε πλέον Φως-Νους, αλλά Νους με τέλειες ενέργειες των δυνάμεων της Αρμονίας προερχόμενων εκ του φωτός.

Πλέον γίναμε το είδωλο είμαστε Νους..είμαστε συνειδητότητα με σώμα την ψυχή ως ζωή, που είναι πυρ με τέλειες ενέργειες των δυνάμεων της αρμονίας προερχόμενες εκ του φωτός, και γι'αυτό οι ψυχές είναι το τέλειο ενεργειακό σώμα που υποδέχονται τον Νου από τους ανθρώπους που έχουν διπλή φύση.

Στα υπόλοιπα έμβια θνητά όντα δίνεται μόνον η ζωή, δηλαδή οι ψυχές δίχως τον Λόγο-Νου, όντα άλογα, που έχουν το διπολικό πνεύμα ως λογική μαζί με το σώμα της σάρκας.

Το σώμα της σάρκας είναι ενέργειες (πυρ διπολικό) που ενσωματώνονται στο σώμα της ψυχής, γι'αυτό και όταν φεύγει η ψυχή αποσυντίθεται η σάρκα και ξαναγυρίζουν όλες οι ενέργειες στις πηγές τους.

Η ψυχή είναι αέναη αεικίνητη και αθάνατη,  ταξιδεύει ο Νους με το σώμα της ψυχής στο θνητό σύμπαν, και όταν θελήσουμε να ζήσουμε και κατανοήσουμε  τα διάφορα ενεργειακά πεδία, ενσαρκωνόμαστε το ανάλογο χωϊκό δοχείο-σώμα, για να πάρουμε τις πληροφορίες του πεδίου, τις οποίες αντιλαμβανόμαστε μέσα από την διπολικές αισθήσεις του χωϊκού σώματος , και μέσα από την διπολική λογική τα συναισθήματα πάθη και επιθυμίες, μαζί με τις ανάγκες, ώστε να γίνει πλήρως αντιληπτός ο χώρος του, και αυτή την θνητή λογική του διπόλου την ονομάζουμε ως πνεύμα.


Αυτός ο κόσμος δεν είναι ούτε αποτελείται από το φως.
Το φως σε αυτά τα πεδία αλλού υπάρχει λιγοστό, και αλλού περισσότερο, γι'αυτό υπάρχουν και πολλές σκιές.

Ζούμε στο είδωλο του άπλετου Φωτός, την αντιγραφή του φωτός από τον συνδιασμό της ζωής που είναι το φως με το σκοτάδι που είναι η ανυπαρξία, και ως ανυπαρξία μπορούμε να αντιληφθούμε όλα όσα μας στεναχωρούν.


Αν σε αυτό το σύμπαν όλα είναι ενέργεια, στα φωτεινά πεδία όλα είναι φως.
Εκεί δεν υπάρχουν σκιές, είναι καθαρό άπλετο φως, οπότε όλα είναι Ζωή

Οι άνθρωποι της Γης, είναι μία αντιγραφή του φωτός ως καλό, και του σκότους ως κακό, και αυτά τα αντίθετα αποτελούν την ένωση του φωτός με το σκοτάδι, το πνεύμα της φύσης της Γης..η λογική του θνητού ανθρώπου.

Ο δεξιός φωτεινός Νους του ανθρώπου, και ο διπολικός θετικός-αρνητικός αριστερός νους, που αλλιώς ονομάζουμε και πνεύμα.
Το δεξί φωτεινό ημισφαίριο (ψυχή) που κινεί το σώμα, και οι θνητές διπολικές ενέργειες που δημιουργούν το σώμα της σάρκας μέσα από την προσκόλληση τους στο σώμα της ψυχής.

Και όποιος εξουσιάζει την ψυχή κινεί το σώμα της σάρκας.
Ο Νους η το πνεύμα.
..............

Το φως είναι κι αυτό ένα είδος νοητού κόσμου. Ο Θεός είναι Φως - Νους, και δημιουργεί με τον Λόγο του (σκέψη εικόνες) μέσα στο αντικείμενο (αιθερική ζωή  από άπλετο φως, και όχι της βαριάς ύλης ζωή). "Ζωή και φως"

Μιλώ για έναν φωτεινό Νου έξω από την θνητή δημιουργία.
Δεν χρειάζεται το σκοτάδι για να κατανοήσει την ζωή.
διότι το σκοτάδι δεν είναι η ζωή.

Η κίνηση φέρει την ζωή! και η σκέψη το ίδιο, και τα βαριά στοιχεία του σώματος ως μη αιθερικά δεν έχουν την κίνηση του φωτός! άρα ούτε και σκέψη!
Ότι δεν κινείται αλλά μένει σταθερό, βαίνει προς την ανυπαρξία.
Σήμερα ζούμε σε έναν κόσμο αποτελούμενο από τα κατώτερα στοιχεία του, άρα και λείπει η σκέψη

Πρέπει να κατανοήσουμε ότι ο κόσμος που ζούμε ως πραγματικότητα είναι εικονικός μέσα στον νου!
Δίχως νου δεν υπάρχει περίπτωση να κατανοήσουμε το όμορφο η το άσχημο.
Ο Νους ότι βλέπει ως πραγματικότητα αυτό κατανοεί αυτό πιστεύει και αυτό ζει.
Και αν βλέπουμε συνέχεια σκοτάδια, σκοτάδι θα είναι και η ζωή μας.

Ο άνθρωπος ζει μέσα σε σώμα υλικό, βλέπει τα πάντα γύρω του με σώμα υλικό, άρα ούτε ζει αληθινά, ούτε βρίσκεται στην ανυπαρξία, απλά ζει.

Ζεί σε μια φύση, με φως και σκιές πολλές στο αριστερό του ημισφαίριο, και άπλετη ζωή στο δεξί του ημισφαίριο, μόνο που είναι εγκλωβισμένο μέσα στην σάρκα και η σάρκα ζει με το αριστερό ημισφαίριο...αυτή και η λογική του..πνεύματος.

Η δημιουργία είναι κτιστή, και ότι είναι κτιστό έχει αρχή και τέλος! γι'αυτό και τα πάντα έχουν σε αυτόν τον κόσμο αρχή και τέλος.

Η αληθινή ζωή βρίσκεται έξω από την κτιστή δημιουργία, στα φωτεινά πεδία.

Σήμερα ζούμε στα είδωλα μεταξύ του φωτός και του σκότους.
Ζωή και θάνατος, μία ατελείωτη διαμάχη μεταξύ της ζωής και της ανυπαρξίας.

Η κτιστή δημιουργία είναι αποτέλεσμα των σκοτεινών στοιχείων της φύσης, σε συνδιασμό με τον Άγιο Λόγο του Φωτός που έδωσε ζωή μέσα στο σκοτάδι.

Ο άνθρωπος ζει το είδωλο της ζωής του φωτός.
Ο κόσμος αυτός είναι μια αέναη διαμάχη μεταξύ του φωτός και του σκότους, και η άνοδος των κύκλων επιφέρεται με την αρμονία και την αποχή από τα δύο αντίθετα.


morfeas sky

Η αλήθεια δεν ανήκει στο σύμπαν, αλλά έξω από το σύμπαν, και αν ο άνθρωπος ζει μέσα στο σύμπαν, αυτό δεν σημαίνει ότι τα χαρακτηριστικά του προέρχονται όλα από αυτό..
Απεναντίας ο πνευματικός νους του ανθρώπου διαχωρίζεται σε δύο αντίθετα.
Στον Νου προερχόμενο εκ του φωτός, και στο διπολικό πνεύμα του υλικού σύμπαντος άρα και κτιστό θνητό και σκοτεινό.

Η αλήθεια βρίσκεται έξω από το σύμπαν, στα φωτεινά πεδία, και πρέπει να δούμε τον εαυτό μας μέσα από την αλήθεια αυτή. 

Και όχι από την αλήθεια του κτιστού σύμπαντος άρα και θνητού.

morfeas sky