ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΒΑΡΒΑΡΟΙ
ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΥΣΤΙΚΟ
ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΒΑΡΒΑΡΟΙ
Υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων πάνω στην Γη, οι Έλληνες και το ανθρώπινο είδος της Γης. Οι μεν Έλληνες είναι το θεικό γένος των ανθρώπων, οι δε άνθρωποι της Γης γεννιούνται από το πνεύμα αυτής της κατώτερης φύσης δεν διαθέτουν Νοητό βάθος, τους οδηγούν το πάθος και η επιθυμία των συναισθημάτων του σώματος και ποτέ η ορθή λογική, ο Νους Αιθέρας ο οποίος είναι αυτός που οδηγεί τους Έλληνες πράττει ότι θέλει, και είναι υπεράνω της Μοίρας, δημιουργεί νέα πραγματικότητα όπως το θέλει ο Νους Αιθέρας.
Τοῦτό ἐστι τὸ κεκρυμμένον μυστήριον μέχρι τῆσδε τῆς ἡμέρας
ὁ δὲ ῎Ανθρωπος ἐκ ζωῆς καὶ φωτὸς ἐγένετο εἰς ψυχὴν καὶ νοῦν,
ἐκ μὲν ζωῆς ψυχήν, ἐκ δὲ φωτὸς νοῦν (ο Έλληνας)
ἐκ μὲν ζωῆς ψυχήν, ἐκ δὲ φωτὸς νοῦν (ο Έλληνας)
«Κατανόησε λοιπόν το φως (Αγαθόν) και αναγνώρισέ το».
ἡ γὰρ φύσις ἐπιμιγεῖσα τῷ ᾿Ανθρώπῳ ἤνεγκέ τι θαῦμα θαυμασιώτατον·
ἡ γὰρ φύσις ἐπιμιγεῖσα τῷ ᾿Ανθρώπῳ, εὐθὺς ἀπεκύησεν ἑπτὰ ἀνθρώπους, (τα ανθρωποειδή)
καὶ ἔμεινεν οὕτω τὰ πάντα τοῦ αἰσθητοῦ κόσμου μέχρι
περιόδου τέλους <καὶ> ἀρχῶν γενῶν.
...........
περιόδου τέλους <καὶ> ἀρχῶν γενῶν.
...........
ΜΗΝΥΜΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ
– 'All' ἔτι μοι εἰπέ, πῶς εἰς ζωὴν χωρήσω ἐγώ, ἔφην, ὦ Νοῦς ἐμός;
φησὶ γὰρ ὁ θεός·
- ὁ ἔννους ἄνθρωπος ἀναγνωρισάτω ἑαυτόν.
Εάν λοιπόν κατανοήσεις ότι ο εαυτός σου είναι από φως και ζωή και ότι κατάγεσαι απ’ αυτά, θα επιστρέψεις στη ζωή».
Αυτά είπε ο Ποιμάνδρης.
Το Πέμπτο στοιχείο που δόθηκε στους Έλληνες.
Η απελπισία είναι αδελφή λέξη-έννοια με την ελπίδα.
Άλλο λοιπόν ελπίζω στην χαρά που δεν έχει μια σταθερή έννοια διότι γεννά την έπαρση, όπως η λύπη την οδύνη, και άλλο κατανοώ άρα είναι μια αμετάβλητη αλήθεια.
....
Εργασία; ή δουλειά;
Εργασία; ή Δουλειά; ο Νους εργάζεται, το σώμα δουλεύει. Ο Νους είναι ελεύθερος, ανέπαφος, αναφής, άναρχος, εξουσιάζει, και δεν εξουσιάζεται. Και ότι εξουσιάζει ως εξουσιαστικό που είναι οδηγεί το σώμα.
Εργασία; ή Δουλειά; ο Νους εργάζεται, το σώμα δουλεύει. Ο Νους είναι ελεύθερος, ανέπαφος, αναφής, άναρχος, εξουσιάζει, και δεν εξουσιάζεται. Και ότι εξουσιάζει ως εξουσιαστικό που είναι οδηγεί το σώμα.
Το πρώτο ενεργεί, και το δεύτερο πάσχει, διότι ό,τι ενεργεί εξουσιάζει, και ό,τι δέχεται την ενέργεια εξουσιάζεται, και ό,τι εξουσιάζει ως εξουσιαστικό και ελεύθερο, οδηγεί, ενώ ό,τι εξουσιάζεται (σύνθετο γήινο σώμα) οδηγείται.
....
Τους κανόνες ακολουθούν αυτοί που φοβούνται. Και όποιος φοβάται, πάντα θα υπηρετεί το σύστημα που του επιβάλλει τους κανόνες.
..............................
ΜΗΝΥΜΑ ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΟΕΙΔΗ
- οὐ πάντες γὰρ ἄνθρωποι νοῦν ἔχουσιν;
– Εὐφήμει, ὦ οὗτος, λαλῶν·
παραγίνομαι αὐτὸς ἐγὼ ὁ Νοῦς τοῖς ὁσίοις καὶ ἀγαθοῖς καὶ καθαροῖς καὶ ἐλεήμοσι, τοῖς εὐσεβοῦσι, καὶ ἡ παρουσία μου γίνεται βοήθεια, καὶ εὐθὺς τὰ πάντα γνωρίζουσι
καὶ τὸν πατέρα ἱλάσκονται ἀγαπητικῶς καὶ εὐχαριστοῦσιν
εὐλογοῦντες καὶ ὑμνοῦντες τεταγμένως πρὸς αὐτὸν τῇ
στοργῇ, καὶ πρὸ τοῦ παραδοῦναι τὸ σῶμα ἰδίῳ θανάτῳ
μυσάττονται τὰς αἰσθήσεις, εἰδότες αὐτῶν τὰ ἐνεργήματα·
μᾶλλον δὲ οὐκ ἐάσω αὐτὸς ὁ Νοῦς τὰ προσπίπτοντα ἐνεργήματα τοῦ σώματος ἐκτελεσθῆναι. πυλωρὸς ὢν ἀποκλείσω τὰς εἰσόδους τῶν κακῶν καὶ αἰσχρῶν ἐνεργημάτων, τὰς ἐνθυμήσεις ἐκκόπτων.
τοῖς δὲ ἀνοήτοις καὶ κακοῖς καὶ πονηροῖς καὶ φθονεροῖς καὶ πλεονέκταις καὶ φονεῦσι καὶ ἀσεβέσι πόρρωθέν εἰμι, τῷ τιμωρῷ ἐκχωρήσας δαίμονι, ὅστις τὴν ὀξύτητα τοῦ πυρὸς προσβάλλων θρώσκει αὐτὸν αἰσθητικῶς καὶ μᾶλλον ἐπὶ τὰς ἀνομίας αὐτὸν ὁπλίζει, ἵνα τύχῃ πλείονος τιμωρίας, καὶ οὐ παύεται ἐπ' ὀρέξεις ἀπλέτους τὴν ἐπιθυμίαν ἔχων, ἀκορέστως σκοτομαχῶν, καὶ τοῦτον βασανίζει, καὶ ἐπ' αὐτὸν πῦρ ἐπὶ τὸ πλεῖον αὐξάνει.
Δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι νου;
Εγώ ο ίδιος, ο Νους, παραστέκομαι στους όσιους, τους αγαθούς, τους καθαρούς, τους ελεήμονες, τους ευσεβείς και η παρουσία μου γίνεται βοήθεια και ευθύς γνωρίζουν τα πάντα και εξευμενίζουν τον Πατέρα με αγάπη και τον ευχαριστούν εγκωμιάζοντάς τον και εξυμνώντας τον με τρόπο σωστό από πόθο. Και προτού να παραδώσουν το σώμα τους στο θάνατό του, απεχθάνονται τις αισθήσεις, γνωρίζοντας τις δραστηριότητές τους. Και επιπλέον εγώ, ο Νους, δε θα επιτρέψω να έρθουν εις πέρας οι δραστηριότητες του σώματος που τους επιτίθενται. Όντας φύλακας των πυλών θα αποκλείσω τις εισόδους των κακών και αισχρών δραστηριοτήτων, αποκόπτοντας τη σκέψη τους.
Όμως στέκω μακριά από τους ανόητους, τους κακούς, τους πονηρούς, τους φθονερούς, τους πλεονέκτες, τους φονιάδες και τους ασεβείς, τους έχω αφήσει στον τιμωρό τους δαίμονα, ο οποίος τους χτυπά με την οξύτητα της φωτιάς και τους πληγώνει στις αισθήσεις τους και τους ετοιμάζει ακόμη περισσότερο για την ανομία, για να τύχουν μεγαλύτερη τιμωρία. Όμως αυτοί δεν παύουν να έχουν άπληστη την επιθυμία για τους πόθους τους, να πολεμούν στο σκοτάδι ακόρεστοι. Αυτό τους βασανίζει και αυξάνει ακόμη περισσότερο τη φωτιά που τους καίει»
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου