ΕΡΜΗΣ ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΣ: Η ΜΟΙΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΤΗΣ ΓΗΣ ..Ο ΝΟΜΟΣ - Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΝΟΥΣ Ο ΝΟΗΤΟΣ ΛΟΓΟΣ (ΝΟΗΤΟ ΒΑΘΟΣ)

ΕΡΜΗΣ ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΣ: 
Η ΜΟΙΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΤΗΣ ΓΗΣ ..Ο ΝΟΜΟΣ

- Εδώ πατέρα, ο λόγος για το πεπρωμένο, ο οποίος μου έχει αναπτυχθεί προηγουμένως, κινδυνεύει να ανατραπεί. Γιατί, αν σε όλες τις περιπτώσεις είναι προδιαγεγραμμένο για τον οποιονδήποτε να μοιχεύσει ή να ιεροσυλήσει ή να διαπράξει οποιαδήποτε άλλη κακή πράξη, θα πρέπει να τιμωρείται αυτός που εξαναγκάστηκε από το πεπρωμένο να διαπράξει την πράξη;

Στο πεπρωμένο, βέβαια, ανήκουν όλες οι πράξεις, παιδί μου, και χωρίς αυτό, δε θα μπορούσε να γίνει ούτε το κακό ούτε το καλό.

Είναι προδεδιαγραμμένο ακόμη και αυτός που πράττει το καλό να υφίσταται τις συνέπειες, και γι'αυτό ενεργεί, για να πάθει ό,τι παθαίνει λόγω της ίδιας ενέργειας του.

Δεν κάνουμε λόγο, όμως, προς το παρόν τουλάχιστον, για την κακία και το πεπρωμένο. Σε άλλους λόγους έχουν γίνει αναφορές σε αυτά.

Tώρα, όμως, αναφερόμαστε στο Νου, τι δυνατότητες έχει ο Νους και διαφοροποιείται, καθώς όταν βρίσκεται μέσα στους ανθρώπους είναι διαφορετικός, και άλλος όταν βρίσκεται μέσα στα ζώα που δεν διαθέτουν λογική.

Και πάλι ότι στα ζώα χωρίς λογική δεν είναι ευεργετικός, και ακόμα ότι δεν είναι ίδιος μέσα σ'όλους τους ανθρώπους.

Και ότι σε μερικούς ο Νους σβήνει το θυμοειδές μέρος της ψυχής και σε άλλους το επιθυμητικόν.

Και ότι πρέπει να θεωρήσουμε κάποιους από τους ανθρώπους λογικούς και άλλους χωρίς λογική.

'Ομως όλοι οι άνθρωποι υπόκεινται στο πεπρωμένο, στο "γίγνεσθαι", και στην αλλαγή. Καθώς αυτά είναι η αρχή και το τέλος του πεπρωμένου.

Και κάθε άνθρωπος παθαίνει αυτά που του επιφυλάσσει το πεπρωμένο, οι μεν λογικοί, στους οποίους είπαμε ότι κυριαρχεί ο Νους, δεν παθαίνουν τα ίδια με τους άλλους, αλλά απαλλαγμένοι από την κακία και χωρίς να είναι κακοί, υπόκεινται και αυτοί σε πάθη.

Πως πάλι το εννοείς αυτό πατέρα;
ο μοιχός δεν είναι κακός;
ο φονιάς δεν είναι κακός;
και όλοι οι υπόλοιποι;

Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΝΟΥΣ 
Ο ΝΟΗΤΟΣ ΛΟΓΟΣ (ΝΟΗΤΟ ΒΑΘΟΣ)

Ερμής Τρισμέγιστος:

- Ο λογικός όμως, παιδί μου, δεν θα υποστεί τα πεπρωμένα επειδή μοίχευσε, αλλά σαν να είχε μοιχεύσει, ούτε επειδή φόνευσε, αλλά σαν να είχε φονεύσει, και δεν είναι δυνατόν να ξεφύγει κανείς από την "μεταβολή" όπως ακριβώς και από το "γίγνεσθαι" Την κακία, όμως, όσοι έχουν το Νου, είναι δυνατόν να την αποφύγουν.

Γι'αυτό και γω άκουγα τον Αγαθοδαίμονα να λέει πάντα, και αν το είχε παραδώσει γραπτά, θα είχε ωφελήσει πολύ το ανθρώπινο γένος, γιατί, παιδί μου, εκείνος μόνο, αληθινά, σαν πρωταρχικός θεός, επειδή γνώρισε τα πάντα, εκφράστηκε με θεϊκά λόγια, τον άκουσα, λοιπόν, κάποια φορά να λέει ότι:

"τα πάντα και κυρίως τα νοητά σώματα είναι ένα, και ζούμε από τη δύναμη, την ενέργεια, και την Αιωνιότητα, και ο Νους αυτής (της αιωνιότητας) είναι αγαθός, όπως ακριβώς και η ψυχή της". (ψυχή είναι το νοερό πνεύμα του πυρός, ο αισθητός θεός, Νους και παγκόσμια ψυχή, Νους και ψυχή - οι Μονάδες).


Ο Νους είναι η ψυχή του Θεού.
Και καθώς αυτό είναι έτσι, κανένα από τα νοητά πράγματα δεν έχει διαστάσεις, είναι, λοιπόν, δυνατόν ο Νους, ως αρχηγός των πάντων και ψυχή του θεού, να πράττει ό,τι θέλει.

Εσύ λοιπόν, συλλογίσου και ανάγαγε αυτόν τον λόγο στην ερώτηση που μου απυήθυνες προηγουμένως. Εννοώ, όσον αφορά το πεπρωμένο.

Εάν, λοιπόν, παιδί μου, αφαιρέσεις τους εριστικούς λόγους, θα βρεις ότι αληθινά στα πάντα κυριαρχεί ο Νους, η ψυχή του θεού. Ακόμα και στο πεπρωμένο και στο Νόμο, και σε όλα τα υπόλοιπα.

- Και έχουν ειπωθεί, πατέρα, με τρόπο θεϊκό και αληθινό ωφέλιμο. Αυτό όμως, ακόμα αποσαφήνισε μου.

Έλεγες, δηλαδή, ότι ο Νους στα ζώα που στερούνται λογικής ενεργεί με τον τρόπο της φύσης, συνεργαζόμενος με τις επιθυμίες τους. Οι επιθυμίες όμως, των ζώων χωρίς λογική, όπως τουλάχιστον πιστεύω, είναι πάθη. Αν λοιπόν ο Νους συνεργάζεται με τις επιθυμίες, και οι επιθυμίες ξέρουμε ότι είναι πάθη, τότε και ο Νους δεν αποτελεί πάθος; αφού συναναστρέφεται με τα πάθη;

Μπράβο, παιδί μου, σωστά αυτά που ρωτάς και είναι δίκαιο και γω να σου απαντήσω.

Όλα τα ασώματα, παιδί μου, που βρίσκονται μέσα στο σώμα υπόκεινται σε πάθη, γιατί καθετί που δημιουργεί κίνηση είναι ασώματο και καθετί που κινείται είναι σώμα, και τα ασώματα, όμως, κινούνται από το Νου, αλλά η κίνηση είναι πάθος.

Και τα δυο λοιπόν, υπόκεινται σε πάθη, και αυτό που δημιουργεί κίνηση και αυτό που κινείται, το ένα ως καθοδηγητής, το άλλο ως καθοδηγούμενο.

Αν απαλλαγεί, λοιπόν, κανείς από το σώμα, θα απαλλαγεί και από το πάθος. (του σύνθετου σώματος).

Μάλλον, όμως, τίποτα δεν είναι ποτέ χωρίς πάθη, παιδί μου, όλα υπόκεινται σε πάθη, διαφέρει, όμως, το πάθος από αυτό που υπόκειται σε πάθος, καθώς το πρώτο (ο Νους) ενεργεί, ενώ το δεύτερο (σώμα) παθαίνει, όμως, τα σώματα ενεργούν και από μόνα τους, καθώς είτε κινούνται είτε είναι ακίνητα, και σε όποιο από τα δύο συμβαίνει, ενυπάρχει σ'αυτό και το πάθος.

Αλλά και τα ασώματα δέχονται την Αμετάβλητη ενέργεια του Νου (Λόγος) γι'αυτό και υπόκεινται σε πάθη. (η αίσθηση είναι σώμα, και το σώμα είναι πάθος, και το πάθος διαφέρει ανάλογα το σώμα).

Μην σου ξενίζουν οι ονομασίες, καθώς η ενέργεια και το πάθος είναι το ίδιο πράγμα, μη σε ενοχλεί, όμως, αν χρησιμοποιηθεί η πιο εύηχη λέξη.

- Με σαφήνεια ανέπτυξες το λόγο σου πατέρα.

- Πρόσεξε, όμως, και εκείνο, παιδί μου, ότι δηλαδή ο Θεός αυτά τα δύο χάρισε στον άνθρωπο, κατ'εξαίρεση απ'όλα τα άλλα θνητά ζώα, το Νου και τη Λογική, ισότιμα στην αθανασία.

- Αν λοιπόν, κανείς τα χρησιμοποιήσει όπως πρέπει, δεν θα διαφέρει καθόλου από τους αθανάτους.

Και μάλιστα, αφού εξέλθει από το σώμα του, θα οδηγηθεί από αυτά τα δύο στη χορεία των θεών και των μακάριων.

- Τα υπόλοιπα ζώα δε χρησιμοποιούν πατέρα το λόγο;

-Όχι, παιδί μου, μόνο τη φωνή, και ο λόγος διαφέρει κατά πολύ από τη φωνή.

Γιατί ο λόγος είναι κοινός για όλους τους ανθρώπους, ενώ η φωνή είναι ιδιαίτερη για κάθε είδος ζώου.

- Αλλά και ο λόγος των ανθρώπων πατέρα δεν είναι διαφορετικός σε κάθε έθνος;

Ο άνθρωπος είναι και διαφορετικός και ένας, παιδί μου.
Έτσι, και ο λόγος αν και είναι ένας, ερμηνεύεται διαφορετικά.

Έχω την εντύπωση παιδί μου ότι αγνοείς την αρετή και το μέγεθος του λόγου.

Γιατί ο μακάριος θεός Αγαθοδαίμων είπε ότι η ψυχή βρίσκεται στο σώμα, ο Νους στην ψυχή, ο λόγος στο Νου, και ότι ο Θεός είναι ο πατέρας όλων αυτών. Ο Λόγος, λοιπόν, είναι η εικόνα, και ο Νους του Θεού. Και το σώμα είναι εικόνα της ιδέας. Και η ιδέα, εικόνα της ψυχής.

Είναι, λοιπόν, το πιο λεπτοκαμωμένο στοιχείο της Ύλης ο αέρας.
Το πιο λεπτοκαμωμένο στοιχείο του αέρα η ψυχή.
Το πιο λεπτοκαμωμένο στοιχείο της ψυχής ο Νους.
Και το πιο λεπτοκαμωμένο στοιχείο του Νου είναι ο Θεός.

Και ο μεν θεός περιβάλλει τα πάντα και ενυπάρχει στα πάντα.(Πανταχού Παρών, και τα Πάντα Πληρών).

Ενώ ο Νους περιβάλλει την ψυχή και βρίσκεται μέσα της.
Η ψυχή περιβάλλει τον αέρα.
Και τέλος ο αέρας περιβάλλει την ύλη. (γη, νερό).

Η ανάγκη, η πρόνοια, και η φύση, αποτελούν τα όργανα του κόσμου και της τάξης της Ύλης.
Και καθένα από τα νοητά είναι ουσία.
Και η ουσία των νοητών είναι η ομοιότητα.

Το σύμπαν είναι απλό. Το πολύπλοκο είναι οι αριθμοί που γεννούν το αισθητό (υλικό) σύμπαν. Το πνεύμα κάνει την διαφορά, υπάρχουν επτά σώματα και επτά βαθμοί πνεύματος. Το Νοητό βάθος κάνει την διαφορά. Μην σκέφτεσαι με το θνητό σου σώμα..αλλά με το Νου.

"Και η ουσία των νοητών είναι η ομοιότητα."

Όμως, καθένα από τα σώματα που αποτελούν το σύμπαν,είναι πολλά, γιατί, τα σύνθετα σώματα, έχοντας την ταυτότητα, και μεταβάλλοντας το ένα το άλλο, με αυτόν τον τρόπο σώζουν πάντα την ακεραιότητα της ταυτότητας τους.

Καθένα από τα σύνθετα σώματα διαθέτει αριθμό.
Γιατί χωρίς την ύπαρξη του αριθμού η σύσταση, η σύνθεση, και η διάλυση, καθίσταται αδύνατη.

Και τα εννιαία (όμοια σώματα), γεννούν και αυξάνουν τον αριθμό, (σύνθετα σώματα), και όταν αυτός πάλι διαλύεται, τον δέχονται μέσα τους, η Ύλη όμως, συνεχίζει να είναι μία. 

(πνεύμα του πυρός - Νους και ψυχή - τα αμετάβλητα Νοητά, και τα όμοια αισθητά).

"όπως οι μονάδες ψυχές περικλείουν μέσα τους την ταυτότητα των αριθμών που γεννούν τα σύνθετα έμβια σώματα των πλανητών, τα γένη και τα είδη που γεννιούνται, και οι "ανθρώπινες" ψυχές κινούνται μέσα στην παγκόσμια ψυχή κάθε Ουρανού, - Επτά Ουρανούς που περικλείουν τις επτά φύσεις - Ουρανός ο Νους ορά - έτσι και η παγκόσμια ψυχή μαζί με τις δικές της μονάδες (κτιστές) ψυχές κάθε Ουρανού, ο αισθητός θεός, τα επτά δημιουργήματα του δεύτερου Νου δημιουργού, η εικόνα της εικόνας του Θεού, κινείται μέσα στην δική του αιωνιότητα, αυτό που ονομάζουμε υλικό σύμπαν".
     

Και ολόκληρος αυτός ο κόσμος, ο μεγάλος θεός, και η εικόνα του μεγαλύτερου θεού, ενωμένος με εκείνον, και διασφαλίζοντας την τάξη, και τη βούληση του πατέρα, συμπληρώνει την ζωή, (δίνοντας το πνεύμα), και δεν υπάρχει τίποτα μέσα σ'αυτόν, μέσα στην αιωνιότητα της πατρικής αποκατάστασης, ούτε ως σύνολο, ούτε ως μέρος, που να μη ζει. 

(η κίνηση του σύνθετου αισθητού σώματος που γεννούν οι αριθμοί είναι η νοερή ζωή, ενώ η κίνηση του Νου είναι η Νοητή ζωή).

Γιατί μέσα στον κόσμο, τίποτα δεν έχει, γίνει ούτε, θα γίνει νεκρό.

Γιατί ο πατέρας είχε την επιθυμία αυτό να είναι ζωντανό, για όσο καιρό είναι αυτό οργανωμένο, (σύνθετα σώματα), γι'αυτό είναι ανάγκη να είναι και θεός.

Πως, λοιπόν, θα ήταν δυνατόν, παιδί μου, να είναι νεκρά μέσα στο Θεό, μέσα στην εικόνα του σύμπαντος, μέσα στην συμπλήρωση της ζωής; (Νους-πνεύμα)

Γιατί η νέκρωση αποτελεί φθορά, και η φθορά απώλεια.
Πως είναι δυνατόν, λοιπόν, να φθαρεί ένα μέρος του Θεού;

- Δεν πεθαίνουν, λοιπόν, πατέρα, οι ζωντανοί οργανισμοί που ενυπάρχουν μέσα σ'αυτόν; επειδή αποτελούν μέρη του;

Πρόσεξε τι λες, παιδί μου, επειδή πλανήθηκες από την ονομασία αυτού που γίνεται. Γιατί, δεν πεθαίνουν, παιδί μου, αλλά ως σύνθετα σώματα, διαλύονται, και η διάλυση δεν αποτελεί θάνατο, αλλά χωρισμό της σύνθεσης.

Διαλύονται, λοιπόν, όχι για να χαθούν, αλλά για να γεννηθούν νέα.
Επειδή, τι είναι η ενέργεια στη ζωή; δεν είναι κίνηση;

Ψυχή είναι η κίνηση, και ότι κινείται μαζί με την νοητή ουσία που φέρει η ψυχή είναι η νοητή ζωή, και η νοερή ζωή στα σύνθετα σώματα.

Τι είναι, λοιπόν, στον κόσμο ακίνητο; Τίποτα παιδί μου.

- Ούτε η Γη πιστεύεις ότι είναι ακίνητη πατέρα;

Όχι παιδί μου, αλλά αυτή από μόνη της είναι πολυκίνητη και στάσιμη. Πως δεν θα ήταν γελοίο η τροφός όλων, αυτή που φυτρώνει και γεννά τα πάντα, να είναι ακίνητη;

- Γιατί δεν είναι δυνατόν αυτός που γεννά να γεννήσει κάτι χωρίς κίνηση;

Πολύ γελοίο αυτό που ρώτησες, αν και το ένα τέταρτο μένει άπρακτο. Γιατί το ακίνητο σώμα σημαίνει μόνο απραξία.

Να γνωρίζεις, λοιπόν, παιδί μου, ότι καθετί που υπάρχει στον κόσμο κινείται είτε προς αύξηση, είτε προς τη μείωση.

Και αυτό που κινείται ζει, αλλά καθετί που ζει δεν είναι αναγκαίο να είναι όμοιο.

Γιατί, όλος ο κόσμος ως σύνολο, είναι αμετάβλητος, ενώ τα μέρη, από τα οποία αποτελείται, είναι όλα μεταβλητά, κανένα όμως δεν είναι φθαρτό ή μπορεί να χαθεί.

Γιατί η γέννηση δεν αποτελεί ζωή, αλλά είναι η αίσθηση.
Ούτε ο θάνατος αποτελεί μεταβολή, αλλά η λήθη.

Όλα αυτά, λοιπόν, έτσι έχουν, όλα είναι αθάνατα, η ύλη, η ζωή, το πνεύμα, η ψυχή, ο Νους, από τον οποίο αποτελείται κάθε ζωντανό πλάσμα. Άρα κάθε ζωντανός οργανισμός είναι αθάνατος λόγω αυτού.

Και περισσότερο απ'όλα τα ζωντανά πλάσματα, ο άνθρωπος, ο οποίος μπορεί να δεχτεί το θεό και να συνευρεθεί μαζί του.

Γιατί, απ'όλα τα ζωντανά πλάσματα, μόνο αυτός μιλά με το θεό, και να συνευρεθεί μαζί του.

morfeas sky