ΤΟ ΓΕΝΝΗΜΕΝΟ ΤΙΠΟΤΑ

Τα πάντα είναι το Παν..όχι το τίποτα. Τίποτα είναι το σώμα, η σάρκα που φοράμε.

- Και ο νοών νοείτω...

Το λέω αυτό γιατί κάπου διάβασα παλιά ότι ο Θεός είναι το τίποτα.

- ναι ε ? Όπως πάνω έτσι και κάτω .

Όπως πάνω επικρατεί το αμετάβλητο πνεύμα του πυρός, (Νους και ψυχή), έτσι και εδώ κάτω μπορούμε να αποκτήσουμε το πνεύμα της Αρμονίας των Επτά φύσεων που ενεργεί στις Επτά φύσεις με αρμονία.

Οι άνθρωποι όμως οδηγούνται συνήθως ως επί το πλείστον από τον δευτερεύοντα νου αυτόν του σώματος, τον εγκέφαλο, (βλέπε η μνήμη του νερού), ο οποίος εγκέφαλος έχει ως καθοδηγητή του τα αισθητήρια όργανα του σώματος, το στυγνόν σκότος. 

Οπότε κάθε σκέψη του ανθρώπου επηρεάζεται καθολικά από τα ανόμοια συναισθήματα τα πάθη και τις επιθυμίες ενός θνητού σύνθετου σώματος που είναι γεμάτο από ανάγκες, τα οποία γεννούν την κακία.

Αυτά τα άλογα ανόμοια συναισθήματα αυτού του σύνθετου σώματος, (γη νερό), τα οποία δεν μπορούν να δεχτούν το πνεύμα, ανακινούνται συνεχώς από το πνεύμα, και γεννούν τον μεταβαλλόμενο αισθητό κόσμο των άλογων σωμάτων.

- ο εγκέφαλος δημιουργεί τις προσδοκίες...τα θέλω ...τις ψευδαισθήσεις των ανθρώπων..ναι ?

Αναλόγως βέβαια τι θεωρούμε ως προσδοκία, αυτή του σώματος; (γη νερό - εγκέφαλος), αυτή του πνεύματος της αρμονίας; (φωτιά - αέρας - ψυχρό θερμό), ή αυτή του πνεύματος της αμετάβλητης ψυχής; (του πυρός). 

Οπότε καθορίζεται μέσα από όλα αυτά τι θέλουμε και τι ζητάμε. Τα επίγεια και τις επίγειες απολαύσεις και ηδονές; οι οποίες μας απομακρύνουν από το πνεύμα της Αρμονίας; πόσο δε από το πνεύμα του πυρός που είναι η ανθρώπινη ψυχή; 

Και η ψυχή είναι η εικόνα της ζωής.

morfeas sky