Η ΑΓΝΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΚΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ - ΛΟΓΟΣ Ι "ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ" - Eρμής Τρισμέγιστος

Eρμής Τρισμέγιστος

Απόσπασμα από: ΛΟΓΟΣ Ι "ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ"

Πως εννοείς την θέωση πατέρα;
-Συμβαίνουν μεταβολές παιδί μου σε κάθε χωρισμένη ψυχή.
Πως εννοείς πάλι τη διαχωρισμένη;
Δεν άκουσες στους "Γενικούς Λόγους" πως όλες οι ψυχές εκείνες, οι οποίες περιφέρονται στο σύμπαν προέρχονται από τη μια ψυχή του σύμπαντος σαν να έχουν διασπαστεί; 

(σημ: η νοητή ουσία του δεύτερου Νου δημιουργού ο Νους και Λόγος, είναι η μία ψυχή του κάθε σύμπαντος από τα Επτά.
Κάθε ψυχή που διαχωρίζεται από την μία ψυχή του σύμπαντος είναι η νοητική ουσία που επιφέρει μέσα της τον Νου Θεό δημιουργό του σύμπαντος.
Όλες οι διαχωρισμένες ψυχές περιφέρονται στο σύμπαν στον δικό τους σταθερό και αθάνατο νοητό κόσμο.



Οι ανθρώπινες ψυχές κατέχοντας την αρχή της αθανασίας 
(σημ: οι ανθρώπινες ψυχές είναι η νοητική ουσία  Ουσιωδώς όμοια με τον Λόγο του Αρχέτυπου κόσμου του Φωτός),
καθώς μεταβάλλονται σε δαίμονες στην συνέχεια πηγαίνουν στον κύκλο των θεών, 
(σημ: οι ανθρώπινες ψυχές μεταβάλλονται σε κάτι άλλο, διότι ενώνονται με το πυρ και πνεύμα ώστε να ενσαρκωθούν τα αισθητά σώματα), 
οι κύκλοι των θεών είναι δύο, ο ένας των πλανητών, και ο άλλος των απλανών, και αυτό αποτελεί την πιο μεγάλη δόξα για την ψυχή.
σημ: οι ανθρώπινες ψυχές είναι θεϊκές διότι φέρουν μέσα τους τον Λόγο, και όταν ενώνονται με το πυρ και πνεύμα γίνονται κάτι άλλο, διότι αν ενδυθούν  την κατωφερή φύση των πλανητών, γίνονται θνητά αισθητά σώματα με θνητές διττές μορφές του πνεύματος. Είναι η ζωή μέσα από την διττή φύση της σάρκας (ζωή-θάνατος, πόνος-λύπη..
Ενώ οι κύκλοι των απλανών αστέρων είναι  η ζωή στους ανώτερους κόσμους  όπου κυριαρχούν τα αθάνατα αισθητά σώματα που φέρουν την Αρμονία στο πνεύμα, η ευχαρίστηση χωρίς την λύπη, η ζωή χωρίς τον θάνατο.


Η ψυχή όμως εκείνη που ήρθε στους ανθρώπους ούτε την αθανασία γεύεται, αν παραμείνει κακή.
Η κακία δε της ψυχής είναι η άγνοια, διότι η ψυχή η οποία δεν γνώρισε κανένα από τα δημιουργήματα ούτε τη φύση τους ούτε το κατεξοχήν Αγαθό, αλλά παραμένει τυφλή, πέφτει σε σωματικά πάθη, κι η κακομοίρα έχοντας αγνοήσει τον εαυτό της εργάζεται για ξένα και κακά σώματα, κουβαλώντας το σώμα σαν φορτίο και χωρίς να τα εξουσιάζει αλλά να εξουσιάζεται.
Αυτό αποτελεί την κακία της ψυχής.

morfeas sky