Το σκοτάδι σε σκοτώνει το σκότος όχι η ζωή
To σκο-τάδι σε σκο-τώνει, το σκό-τος όχι η ζωή
Ο φόβος σε σκοτώνει, και ποιος γεννά τον φόβο; η ζωή; ή τα συναισθήματα που γεννά το σώμα σου; ο χιτώνας που φόρεσε η ψυχή σου το στυγνόν σκοτάδι.
Ερμητικά κείμενα:
Αυτός είναι, παιδί μου, ο δρόμος που οδηγεί προς τα κει.
Πρέπει δηλαδή, παιδί μου, πρώτα να εγκαταλείψεις το σώμα σου, πριν το τέλος, να νικήσεις ζωή (του θνητού σώματος) που είναι γεμάτη αγωνίες και αφού νικήσεις να ανέλθεις.
ΛΟΓΟΣ Ζ
Διότι η κακία της άγνοιας κατακλύζει τη γη ολόκληρη και μαζί της φθείρει και την ψυχή, η οποία βρίσκεται εγκλωβισμένη μέσα στο σώμα, χωρίς να την αφήνει να προσορμιστεί στα λιμάνια της σωτηρίας.
Μη σας παρασύρει, επομένως, το μεγάλο ρεύμα, (ΤΟ ΚΟΠΑΔΙ), αλλά εκμεταλλευόμενοι την άμπωτη - όσοι μπορείτε - πιάστε το λιμάνι της σωτηρίας αγκυροβολώντας σ΄αυτό κι αναζητείστε τον καθοδηγητή, ο οποίος θα σας οδηγήσει στις πύλες της γνώσης, όπου βρίσκεται το λαμπρό φως, το αμόλυντο από σκοτάδι, όπου ούτε ένας δεν μεθάει, αλλά όλοι είναι νηφάλιοι, προσβλέποντας με την καρδιά σας σ΄αυτόν που θέλει να φανερωθεί.
Διότι δεν είναι δυνατόν να τον ακούσουμε, ούτε να του μιλήσουμε, ούτε να τον δούμε με τα μάτια μας, παρά μόνο με τον νου και την καρδιά.
Πρώτα απ΄όλα όμως πρέπει να σκίσεις το χιτώνα που φοράς, το ύφασμα της άγνοιας, το υποστήριγμα της κακίας, τα δεσμά της φθοράς, τον σκοτεινό περίβολο, τον ζωντανό θάνατο, τον αισθητό νεκρό, τον φορητό τάφο, τον ληστή που κατοικεί μέσα σου, αυτόν που σε μισεί για όσα αγαπά και σε φθονεί για όσα μισεί.
Τέτοιος είναι ο εχθρικός χιτώνας που φόρεσες, (το ανθρώπινο σώμα), που σε τραβά προς τα κάτω προς το μέρος του, ώστε να μην κοιτάξεις προς τα πάνω κι αντικρίζοντας την ομορφιά της αλήθειας και το αγαθό που κρύβει μέσα της, μισήσεις την κακία του.
Κι αφού αντιληφθείς την παγίδα που σου έστησε μετατρέποντας σε αναίσθητα τα θεωρούμενα ως αισθητήρια όργανα φράζοντας τα με πολύ υλικό και γεμίζοντας τα με σιχαμερή ηδονή, να μην ακούς όσα πρέπει εσύ ν΄ακούς, ούτε να βλέπεις όσα πρέπει εσύ να βλέπεις.
Ποιος μας έστησε την παγίδα;
morfeas sky
Να μην φοβάσαι το σκοτάδι να περνάς από μέσα του σαν να μην υπάρχει, διότι δεν υπάρχει στ'αλήθεια, διότι εσύ του δίνεις υπόσταση και ζωή με την αποδοχή σου.
Ο φόβος (στυγνόν σκοτάδι), είναι ο έλεγχος του Νου (Νους είναι η Ζωή).
morfeas sky
Για να αγνοήσεις οτιδήποτε πρέπει πρώτα να σκεφτείς, δηλαδή να κινήσεις τον εγκέφαλο σου-νου, διότι ο Νους είναι η Ζωή και όχι τα άλογα (χωρίς Νου) παρορμητικά συναισθήματα πάθη επιθυμίες του σώματος (στυγνόν σκότος).
Δεν βλέπω κανέναν να προσπαθεί Νοητικά, όλοι τρέχουν πίσω από το σώμα τους, προσκυνούν το σώμα τους, βλέπουν με τα μάτια του σώματος και πως θα χρησιμοποιήσουν τα νοητά (τα αόρατα) για να απολαύσουν τα ορατά, ενώ το ένα με το άλλο δεν έχουν καμία σχέση διότι το ένα (το σώμα) είναι το σκότος ενώ το άλλο (ο Νους) η ζωή.
Ακόμη γελάω με αυτά που διαβάζω.. για να επιφέρεις λέει την γαλήνη και ηρεμία μέσα σου θα πρέπει πρώτα να δαμάσεις το Νου και όχι το σύνθετο αισθητό σώμα, (τα συναισθήματα πάθη επιθυμίες που γεννά το σώμα).
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΓΙΑΤΡΕΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΟΕΙΔΗ
Για να αγνοήσεις οτιδήποτε πρέπει πρώτα να σκεφτείς, δηλαδή να κινήσεις τον εγκέφαλο σου-νου, διότι ο Νους είναι η Ζωή και όχι τα άλογα (χωρίς Νου) παρορμητικά συναισθήματα πάθη επιθυμίες του σώματος (στυγνόν σκότος).
morfeas sky
Τι άλλο μπορεί να είναι η αρσενική και η θηλυκή ενέργεια αν δεν είναι σώμα;
Σώμα είναι η αίσθηση; ή σε σώμα κατοικεί;
Αν δεν ήταν η αίσθηση σώμα θα ήταν όπως η ψυχή ασώματη, η ψυχή όμως δεν είναι αίσθηση αλλά είναι η ουσία, ούτε μπαίνουν ούτε βγαίνουν οι ενέργειες στην ψυχή διότι η ψυχή αποτελείται από τέλειες ενέργειες του πυρός, η ψυχή είναι η ουσία της αίσθησης, η ψυχή είναι η ουσία που γεννά και δίνει την νοερή ζωή στην αίσθηση, ενώ η αίσθηση είναι οι κατωφερείς ενέργειες της ύλης τις οποίες δέχεται το σώμα, μπαίνουν την μια στιγμή και βγαίνουν την αμέσως επόμενη, και οι ενέργειες αυτές έχουν ανάγκη το σώμα για να εκδηλωθούν, άρα η αίσθηση (οι ενέργειες) είναι σώμα και στο σώμα κατοικούν.
morfeas sky
Ερμητικά κείμενα
Όμως η αίσθηση ούτε ενέργεια είναι ούτε ψυχή ούτε κάτι άλλο ασώματο αλλά αν δεν είναι ασώματο θα είναι σώμα. Διότι από τα όντα πρέπει άλλα ασώματα να είναι και άλλα σώματα.
Διότι το 98% των ανθρώπων οδηγείται από τους δαίμονες του σώματος (στυγνόν σκότος).
Ερμητικά κείμενα
Αυτός που αφοσιώνεται στα υλικά μαζί με την κακία, αυτός κατέχει τον σπόρο της νόησης από τους δαίμονες, (ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ οι ανάγκες που οδηγούν την σκέψη-εγκέφαλο), ενώ αυτοί που αφοσιώνονται στα ουσιώδη, (νοητά της ψυχής), μαζί με το αγαθό σώζονται από το Θεό.
morfeas sky
Η ψυχή είναι αθάνατη νοητική ουσία, η αέναη κίνηση της νόησης.(η νοητή ζωή).
Το σώμα είναι το αντίθετο της κίνησης, (στυγνόν σκότος), σιχαίνεται την σκέψη και τρέφεται από τον θάνατο, αφού λατρεύει τις απολαύσεις της ύλης. (οι αισθήσεις είναι οι ανάγκες του σώματος η νοερή ζωή, ο ζωντανός θάνατος).
Μην γίνεσαι ένα με αυτόν τον κόσμο (Ιησούς Χριστός).
Διάλογος του Σωκράτη με την Διοτίμα για τον έρωτα
«Σαν γιος λοιπόν του Πόρου (Πόρος ο αμετάβλητος Αγαθός Νους Αιθέρας, ο Νους Ουρανός) και της Πενίας (κατώτερη μεταβαλλόμενη σύνθετη φύση των πλανητών) που είναι ο Έρως βρίσκεται στην εξής κατάσταση
Πρώτον είναι πάντα φτωχός (όταν τον οδηγεί η κατώτερη άλογη σύνθετη φύση του) και κάθε άλλο παρά απαλός και ωραίος, όπως νομίζει ο πολύς κόσμος. Αντιθέτως, είναι τραχύς, ρυπαρός, ξυπόλυτος, άστεγος· πλαγιάζει πάντα χάμω, χωρίς στρώμα, κοιμάται κάτω από τον ανοιχτό ουρανό σε σκαλοπάτια και στις άκρες του δρόμου· μοιράζεται τη φύση της μάνας του (άλογη σύνθετη φύση των πλανητών) και έχει για συγκάτοικο πάντα τη στέρηση. (Ανάγκες του σώματος).
Σύμφωνα πάλι με τη φύση του πατέρα του (αθάνατη αμετάβλητη φύση της Αιωνιότητας - Α-πλανών) επιβουλεύεται τα ωραία και τα εκλεκτά, είναι γενναίος, ριψοκίνδυνος, ορμητικός, κυνηγός τρομερός, που σκαρφίζεται συνεχώς τεχνάσματα, συγχρόνως όμως προικισμένος με πόθο για τη γνώση της αλήθειας αλλά και επινοητικότητα, διαρκώς σε όλη του τη ζωή αγαπά τη σοφία, δεινός σαγηνευτής, μάγος, σοφιστής.
Και δεν είναι η φύση του όμοια με αθάνατου ούτε όμως πάλι με θνητού. Άλλοτε μέσα στην ίδια μέρα ανθεί και ζει, όταν βρει τα μέσα, άλλοτε πεθαίνει, μα ξαναζωντανεύει πάλι χάρη στη φύση του πατέρα του. Ό,τι αποκτά κάθε φορά τρέχει σιγά σιγά και χάνεται.
Σύμφωνα πάλι με τη φύση του πατέρα του (αθάνατη αμετάβλητη φύση της Αιωνιότητας - Α-πλανών) επιβουλεύεται τα ωραία και τα εκλεκτά, είναι γενναίος, ριψοκίνδυνος, ορμητικός, κυνηγός τρομερός, που σκαρφίζεται συνεχώς τεχνάσματα, συγχρόνως όμως προικισμένος με πόθο για τη γνώση της αλήθειας αλλά και επινοητικότητα, διαρκώς σε όλη του τη ζωή αγαπά τη σοφία, δεινός σαγηνευτής, μάγος, σοφιστής.
Και δεν είναι η φύση του όμοια με αθάνατου ούτε όμως πάλι με θνητού. Άλλοτε μέσα στην ίδια μέρα ανθεί και ζει, όταν βρει τα μέσα, άλλοτε πεθαίνει, μα ξαναζωντανεύει πάλι χάρη στη φύση του πατέρα του. Ό,τι αποκτά κάθε φορά τρέχει σιγά σιγά και χάνεται.
Δεν είναι λοιπόν ο Έρωτας ποτέ ούτε τελείως φτωχός σε μέσα ούτε πλούσιος. Και μεταξύ σοφίας και ανοησίας βρίσκεται πάλι στη μέση.
Τα πράγματα έχουν δηλαδή ως εξής: κανείς θεός δεν αγαπά τη σοφία, ούτε ποθεί να γίνει σοφός -γιατί είναι. Ούτε και κάποιος άλλος αν είναι σοφός, αγαπά τη σοφία.
Όμως, από την άλλη, ούτε και όσοι είναι ανόητοι έχουν τον πόθο να γίνουν σοφοί. Γιατί αυτό ακριβώς είναι το ανυπόφορο στην ανοησία, το ότι, χωρίς να είναι κανείς ωραίος, αξιοσέβαστος και γνωστικός, μένει ικανοποιημένος με τον εαυτό του.
Τα πράγματα έχουν δηλαδή ως εξής: κανείς θεός δεν αγαπά τη σοφία, ούτε ποθεί να γίνει σοφός -γιατί είναι. Ούτε και κάποιος άλλος αν είναι σοφός, αγαπά τη σοφία.
Όμως, από την άλλη, ούτε και όσοι είναι ανόητοι έχουν τον πόθο να γίνουν σοφοί. Γιατί αυτό ακριβώς είναι το ανυπόφορο στην ανοησία, το ότι, χωρίς να είναι κανείς ωραίος, αξιοσέβαστος και γνωστικός, μένει ικανοποιημένος με τον εαυτό του.
Όποιος λοιπόν δεν θεωρεί πως κάτι του λείπει, εκείνος και δεν επιθυμεί αυτό που δεν φαντάζεται ότι του λείπει.»
«Ποιοι είναι λοιπόν, Διοτίμα, εκείνοι που φιλοσοφούν, αν δεν είναι ούτε οι σοφοί ούτε οι ανόητοι;»
«Αυτό πια», είπε, «είναι φανερό ακόμα και σε ένα παιδί: όσοι βρίσκονται μεταξύ των δύο. Ένας από αυτούς είναι και ο Έρως. Διότι η σοφία είναι προφανώς από τα ωραιότερα πράγματα, και ο Έρως είναι έρωτας προς το ωραίο.
Συνεπώς ο Έρως (πάθος κι επιθυμία) είναι κατ᾽ ανάγκην φιλόσοφος, και ως φιλόσοφος είναι κάτι μεταξύ σοφού και ανοήτου.
Καλησπέρα σε διαβάζω δύο μέρες τώρα και παρατηρώ κάποιες ομοιότητες με κάποιον ο οποίος υπέγραφε ως Αλκιρεας ένα μπλοκ πριν περίπου 10 χρόνια.. Έχεις κάποια σχέση ίσως μαζί του?
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα , αν και κάπου έχω διαβάσει αυτό το όνομα (Αλκιρέας) να γράφει σε ένα ιστολόγιο, δεν τον θυμάμαι γιατί έχουν περάσει αρκετά χρόνια από τότε. Όχι δεν είμαι αυτός που αναζητάς.
ΔιαγραφήΣ ευχαριστώ. Μιλάω γι αυτόν.. Ότι έχει απομείνει είναι ελάχιστο στο διαδίκτυο δημοσιευμένο από άλλους.
Διαγραφήhttps://ethernews.com/to-teixos-prin-ton-anwtero-eafto/
Πολύ ενδιαφέρουσες οι αναρτήσεις σου. Να είσαι καλα