Ρισκάρεις στην ζωή σου με οδηγό το σώμα σου ή με οδηγό την ψυχή σου;
Ρισκάρεις στην ζωή σου με οδηγό το σώμα σου ή με οδηγό την ψυχή σου;
Το να ρισκάρουμε στην ζωή μας έχει σχέση με την τύχη η οποία είναι ομοίωμα της ενέργειας (αταξία) άρα γνώμη ψευδής.
Μόνον η Νόηση της ψυχής δεν είναι ρίσκο, άσχετα αν φαίνεται σε εμάς ως ρίσκο.
Αρα το "παν μέτρον άριστον" ισχύει μόνον για τα θνητά υλικά πράγματα, όσον αφορά τις επιλογές μας, και όσον αφορά τα της ψυχής ισχύει το απεριόριστο πάθος και επιθυμία για το αγαθό.
Διότι έχουμε αγαθή πρόθεση για την αλήθεια του πνεύματος και όχι για να αποκτήσουμε τα θνητά και υλικά που έχει ανάγκη το σώμα.
Διότι το πνεύμα είναι η ζωή και δίνει την ζωή σε ότι μπορεί να γίνει η ζωή, άρα το πνεύμα δεν είναι σώμα, ούτε έχει ανάγκη τα υλικά πράγματα, διότι το πνεύμα μας κάνει ευτυχισμένους αφού είναι η ζωή, και όχι η ευχαρίστηση των απολαύσεων της ύλης.
Η ύλη ή οποία είναι εντελώς παροδική στην ζωή μας και γεμάτη από μεταβαλλόμενες ανάγκες, ενώ ο πνευματικός κόσμος μένει πάντα αμετάβλητος και αναλλοίωτος, άρα πάντα μας κάνει ευτυχισμένους όταν μας οδηγεί το πνεύμα, και όχι όταν μας οδηγεί το πάθος και η επιθυμία του σώματος, οι ανάγκες του σώματος.
morfeas sky
Το σώμα πεθαίνει όχι το πνεύμα, διότι η ζωή πάντα είναι η ζωή, ενώ ο θάνατος όταν βρίσκεται στην ζωή είναι ο ζωντανός θάνατος που σε οδηγεί.
Εδώ σε εμάς το σώμα έχει αρχή και τέλος μόλις ολοκληρώσει τον κύκλο του. Το πνεύμα παραμένει αναλλοίωτο
Συνεπώς ο Έρως (πάθος κι επιθυμία) είναι κατ᾽ ανάγκην φιλόσοφος, και ως φιλόσοφος είναι κάτι μεταξύ σοφού και ανοήτου.
Αιτία και γι᾽ αυτό είναι η καταγωγή του. Ο πατέρας του ήταν σοφός και επινοητικός, η μητέρα του όμως ούτε σοφή ούτε επινοητική.
Οι άνθρωποι της Αλήθειας βλέπουν μόνον έναν όμοιο κοινό αμετάβλητο αναλλοίωτο κόσμο, σε αντίθεση με όσους βιώνουν το ψέμα.
Συνεπώς ο Έρως (πάθος κι επιθυμία) είναι κατ᾽ ανάγκην φιλόσοφος, και ως φιλόσοφος είναι κάτι μεταξύ σοφού και ανοήτου.
Αιτία και γι᾽ αυτό είναι η καταγωγή του. Ο πατέρας του ήταν σοφός και επινοητικός, η μητέρα του όμως ούτε σοφή ούτε επινοητική.
Τα αθάνατα όντα μια φορά γεννιούνται ενώ τα θνητά όντα γεννιούνται συνεχώς. Ο χρόνος (κύκλος ουρανός ) γεννήθηκε μια φορά έχοντας μια αόριστη αρχή και ένα απεριόριστο τέλος.
Οι θεοί δεν χρειάζονται να είναι σοφοί γιατί είναι... άρα δεν χρειάζεται να αγαπούν γιατί είναι η αγάπη.
Τα αθάνατα όντα μια φορά γεννιούνται ενώ τα θνητά συνεχώς. Άρα ο χρόνος γεννήθηκε μια φορά από μια αόριστη αρχή και ένα απεριόριστο τέλος.
Οι θεοί δεν χρειάζονται να είναι σοφοί γιατί είναι... Άρα δεν χρειάζεται να αγαπούν γιατί είναι η αγάπη.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου