Η Ανάμνηση της ανθρώπινης ψυχής (ο δεύτερος θάνατος) Και η μνήμη του νερού

Η Ανάμνηση της ανθρώπινης ψυχής (ο δεύτερος θάνατος)

Και η μνήμη του νερού

Μνήμη του νερού είναι η βιωματική εμπειρία των ανθρώπων, των άλογων αισθήσεων του σώματος τους, όπου αυτές οι άλογες αισθήσεις συναισθήματα αυτού του σύνθετου σώματος οδηγούν την σκέψη τους, είναι η βιωματική εμπειρία των άλογων αισθήσεων από γη και νερό τα μόνα στοιχεία τα οποία δεν μπορούν να δεχτούν το  πνεύμα.

Είναι η βιωματική εμπειρία που αποκτά από το παρελθόν του σώματος, η οποία γεννά το μέλλον του, αλλά και το μέλλον της ψυχής του που κουβαλά αυτό το σώμα, όσον αφορά αν θα συνεχίσει να είναι σκλάβος του σώματος ή θα ελευθερωθεί από το σώμα.

Ψυχή είναι νοητική ουσία, είναι ο νοηματικός λόγος της ψυχής, που έχει το ελαφρύτερο ενεργειακό σώμα , τρέφεται από την κίνηση του σύμπαντος, και ότι κινείται κινείται γύρω από την Νοητή Ουσία τον Αγαθό Νου (Αισθητό Κόσμο) και αδιαίρετο Λόγο (Νοητή κίνηση αυτού του αισθητού κόσμου) που κινεί το δοχείο της Ύλης (επτά φύσεις).

Ερμής Τρισμέγιστος :
Γιατί η γέννηση δεν αποτελεί ζωή, αλλά είναι η αίσθηση.
Ούτε ο θάνατος αποτελεί μεταβολή, αλλά η λήθη. 

(η παύση η λήθη της βιωματικής εμπειρίας αυτών των μεταβαλλόμενων αισθήσεων αυτού του σώματος το οποίο ανήκει σε αυτή την φύση - σύνθετο θνητό σώμα των πλανητών και αμετάβλητο θεικό των Απλανών).

morfeas sky

Ερμητικά κείμενα:

Απ'το Θεό, επομένως, δημιουργούνται τα πάντα, η ζωή δε, αποτελεί ένωση του Νου και της ψυχής, (ο νοηματικός Λόγος της ψυχής είναι η εικόνα της ζωής), ενώ ο θάνατος δεν αποτελεί απώλεια αυτών που συγκροτήθηκαν, (σε σώμα), αλλά διάλυση της ένωσης τους. (σύνθεσης τους).

Η αιωνιότητα, λοιπόν, αποτελεί εικόνα του Θεού, ο κόσμος (επτά φύσεις) εικόνα της αιωνιότητας, ο ήλιος εικόνα του κόσμου, κι ο άνθρωπος (της Γης) εικόνα του ήλιου. Τη μεταβολή τη λένε πως αποτελεί θάνατο, επειδή διαλύεται το σώμα, κι η ζωή προχωρά στην αφάνεια.

Οσα διαλύονται μ'αυτή τη λογική, αγαπημένε μου Ερμή, κι ο κόσμος..μ'ευλάβεια τ'ακούς.. ισχυρίζομαι πως μεταβάλλονται, διότι καθημερινά ένα μέρος του μεταβαίνει στο χώρο του αφανούς, αλλά ποτέ δεν διαλύεται. 

Κι αυτά είναι τα πάθη του κόσμου, οι περιδινίσεις, κι οι εξαφανίσεις. Κι η μεν περιδίνηση (πάθη) αποτελεί περιστροφή, η δε εξαφάνιση (σώμα) ανανέωση.

"τα πάθη του κόσμου οι περιδινίσεις αποτελούν περιστροφή δεν χάνονται"

O Nους, (ο Αγαθός Νους) επομένως, όταν γίνει δαίμονας, (Τιμωρός δαίμονας), είναι καθορισμένο να αποκτήσει πύρινο σώμα για τις υπηρεσίες του Θεού (του Αγαθού Νου) κι αφού διεισδύσει μέσα στην ασεβέστατη ψυχή (τα ασεβή πάθη της ασεβής ψυχής που αφομοιώθηκε από την ύλη, και απόκτησε όσο ζούσε σε σώμα μένουν ως περιδινήσεις δεν χάνονται και την ακολουθούν) την φοβερίζει με τα μαστίγια που αμαρτάνουν. (γιατί αυτή η ψυχή δεν έχει αποκτήσει το Νου τον νοηματικό λόγο της θεικής ψυχής, παρά μόνον άλογες επιθυμίες και άλογα πάθη γεμάτα από κακία).

Καθώς η ασεβής ψυχή μαστιγώνεται απ'αυτά, (τα άλογα πάθη της) ξεσπά σε φόνους, εξευτελισμούς, βλασφημίες και διάφορες βιαιότητες, μέσω των οποίων αδικούνται οι άνθρωποι. Και η τιμωρία της γίνεται ακόμη πιο μεγάλη καθώς έχει ακόρεστα πάθη που την καίουν τα σωθικά.

- Ποιος είναι, λοιπόν, ο εδώ υλικός θεός;

- Ο όμορφος κόσμος, δεν είναι όμως κι αγαθός, διότι είναι υλικός κι ευπαθής και πρώτος απ'όλα εκείνα που εύκολα προσβάλλονται από πάθη, δεύτερος δε απ'τα όντα, κι ελλιπής από μόνος του.

Αν κι αυτός κάποτε δημιουργήθηκε, εντούτοις υπάρχει πάντοτε, καθώς υφίσταται μέσα στο γίγνεσθαι. Και με την διαρκή του αναγέννηση αποτελεί τη γέννηση των ποιοτήτων και των ποσοτήτων, διότι είναι κινητός και κάθε υλική κίνηση συνιστά γέννηση. H δε σταθερότητα των νοητών δημιουργεί την κίνηση των υλικών. 

(το ενεργειακό σφαιρικό πλέγμα είναι πνεύμα του πυρός, όπου με τις αντίθετες κινήσεις επιφέρει την στατική κίνηση και με αυτόν τον τρόπο περικλείει τον πλανήτη συγκροτώντας τον εσωτερικά ως σώμα, και δίνοντας του την κίνηση που θέλει ο Νους).

Ερμής Τρισμέγιστος: 

Το δε τρίτο ζωντανό ον είναι ο άνθρωπος ο οποίος δημιουργήθηκε κατ'εικόνα του πατέρα, και ο οποίος διαθέτει λογική σύμφωνα με τη θέληση του πατέρα, σε αντίθεση με τα υπόλοιπα ζωντανά έμβια όντα, κι έχει ομοιοπάθεια όχι μόνον προς τον αισθητό θεό, (κόσμο), αλλά και σαφή αντίληψη του πρώτου, του Πατέρα.

(Αντίληψη έχουν μόνον όσες ψυχές φέρουν το Νου)

morfeas sky

Η ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ