Αποσυμβολισμός στη Μυθική Ζωή του Οδυσσέα

                    

Αποσυμβολισμός στη Μυθική Ζωή του Οδυσσέα

Ο Οδυσσέας ζει αρμονικά στο βασίλειό του με τη γυναίκα του Πηνελόπη και το γιο του Τηλέμαχο. Έχουμε να κάνουμε με μια ολοκληρωμένη πνευματική τριάδα, ένα είδος θεϊκού τριγώνου σε αρμονική ισορροπία.

Η αναζήτηση της Ελένης είναι η αφορμή της εκστρατείας του Οδυσσέα μαζί με τους υπόλοιπους βασιλιάδες στην Τροία. 

(Εδώ ως βασιλιάδες εννοεί τις ανθρώπινες ψυχές που φέρουν τον Αγαθό Νου, και ως ήρωας μας εμφανίζεται μια ανθρώπινη ψυχή στην κάθοδο της βαθιά μέσα στην Ύλη, με το όνομα Οδυσσέας, ώστε να αποκωδικοποιήσουμε τον λόγο του κρυπτογραφημένου κειμένου)

Η Τροία με τη σειρά της είναι ένα πλούσιο βασίλειο που αναπαριστάνει την ιδέα της έλξης του υλικού πεδίου.

Σε αυτό το σημείο βλέπουμε πως ο Οδυσσέας προσπαθεί να αποφύγει την εκστρατεία. Αυτό συμβολίζει την άρνηση της ψυχής να ενσαρκωθεί, γιατί γνωρίζει τον πόνο που η ίδια προδιαγράφει μέσα στη μορφή.

Δέκα χρόνια απαιτούνται για την κατάληψη της Τροίας.
Με την άλωση της πόλης ολοκληρώνεται το έργο στο υλικό πεδίο και αρχίζει η πορεία της επιστροφής στο πνεύμα. 

(Μόνον μέσα από την Μονάδα της ανθρώπινης ψυχής που φέρει την Ιερή Δεκάδα του πνεύματος Ζωή και Φως, μπορεί να επιστρέψει στην θέωση του ο Νοητός Άνθρωπος).

Από αυτή την άποψη, η επιστροφή του Οδυσσέα αντιπροσωπεύει την επιστροφή του πνευματικού σπινθήρα στην κατάσταση της πρωταρχικής ηρεμίας, εμπλουτισμένου με τις εμπειρίες των πεδίων που διέτρεξε.

Για να γυρίσει στην Ιθάκη απαιτούνται άλλα δέκα χρόνια γεμάτα περιπέτειες, κατά τις οποίες απορρίπτει σταδιακά τα φορτία που τον δεσμεύουν στην ύλη.

Στην προσπάθειά της να ταυτιστεί με το πνευματικό ιδεώδες, η ανθρώπινη συνείδηση, δοκιμάζεται και αντιπαρέρχεται κάθε λογής εμπόδια μέχρι την επίτευξη του σκοπού.

Ο πρώτος σταθμός του ήρωα είναι η χώρα των Λωτοφάγων, ένας επίγειος παράδεισος γεμάτος καρπούς, που προκαλούσαν τη λήθη σε όποιον τους έτρωγε.

Ορισμένοι από τους συντρόφους του Οδυσσέα τρώνε τους καρπούς, συμβολίζοντας με αυτή την πράξη ένα μέρος της συνείδησής του που παραμένει προσκολλημένο στη μορφική όψη, ξεχνώντας τον προορισμό της ψυχής. 

(οι σύντροφοι του Οδυσσέα είναι η ανίερη 12άδα - η ανθρώπινη σάρκα που ενσαρκώνεται η ανθρώπινη ψυχή).

διαβάστε τι είναι η Ιερή Δεκάδα και τι είναι η ανίερη 12άδα
Η ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ - ΕΡΜΗΣ ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΣ

Αυτό, βέβαια, συμβαίνει στο μεγαλύτερο μέρος της ανθρωπότητας σήμερα. Η εμμονή στη συσσώρευση υλικών αγαθών και στη δημιουργία του επίγειου παράδεισου, είναι ο λωτός που κάνει τον άνθρωπο να αποστρέφει το πρόσωπό του από τους ουσιαστικούς στόχους της ύπαρξής του.

Συνεχίζοντας το δρόμο προς τα πίσω ο Οδυσσέας πέφτει πάνω στους Κύκλωπες. Ο Πολύφημος εγκλωβίζει τον Οδυσσέα και τους συντρόφους του στη σπηλιά του ασυνείδητου. 

Ο τρομερός κύκλωπας τρέφεται από τα στοιχεία της ψυχής του Οδυσσέα - τους συντρόφους του. (τρέφεται από την ψυχή μας μέσω των άλογων συναισθημάτων που δημιουργούν οι μορφές, δηλαδή το αισθητό σώμα μας που έγινε ο σύντροφος μας, η ανίερη 12άδα).

(Ο Πολύφημος) Είναι γιος του Ποσειδώνα, προέρχεται δηλαδή από τον αχανή Ωκεανό των συναισθημάτων μας. Ο Οδυσσέας χρησιμοποιεί το νου για να μπορέσει να σωθεί. Μόνο ένας ισχυρός νους μπορεί να εξισορροπήσει αυτές τις αρχέγονες τάσεις που περικλείουμε μέσα μας.

Δεν έχει τη δύναμη να τον σκοτώσει, (ο ωκεανός των συναισθημάτων) αλλά τον κάνει ανίκανο να εμποδίσει τη φυγή του, γιατί ουσιαστικά ο Κύκλωπας είναι ένα μέρος του εαυτού του. (οι συνεχείς επανενσαρκώσεις).

Στο επίπεδο του ασυνείδητου, μέσα στη σπηλιά, (μέσα σπηλιά του Πλάτωνα, μέσα στην σπηλιά της σάρκας) ο ήρωας εκμηδενίζεται, χάνει την ταυτότητά του, κάτι που συμβολίζεται από το όνομα που έδωσε ο Οδυσσέας στον Πολύφημο.

Είναι ο Κανένας. (ο άνθρωπος στην Γη χάνει την θέωση του και γίνεται ο κανένας..χωρίς ταυτότητα).

Η τύφλωση του Πολύφημου προκαλεί την οργή του πατέρα του Ποσειδώνα, ο οποίος εδώ ταυτίζεται με την ανεξέλεγκτη και ταραγμένη συναισθηματική μας φύση. Αυτή η συναισθηματική διαταραχή θα είναι το μόνιμο εμπόδιο στην προσπάθεια του Οδυσσέα, όπως και κάθε ψυχής.

Ο Οδυσσέας φτάνει στο νησί του Αιόλου, του Θεού των Ανέμων. Ο Θεός συμβολίζει το νοητικό στοιχείο και την ορθά κατευθυνόμενη δύναμη, που μπορεί να τιθασεύσει την συναισθηματική διαταραχή μας, και το νοητικό μας στοιχείο να μας οδηγήσει στον τελικό σκοπό.

Δίνει στον Οδυσσέα ένα ασκί, μέσα στο οποίο βρίσκονται δεμένοι όλοι οι αέρηδες και τον συμβουλεύει να μην το ανοίξει πριν φτάσει στην Ιθάκη. 

Ο ήρωας πέφτει σε βαθύ ύπνο κατά τη διάρκεια του ταξιδιού. Η ψυχή χάνει την επαγρύπνησή της (κατά την κάθοδο της στην πιο κατωφερή Ύλη αλλά και κατά την άνοδο της) και οι άπληστοι σύντροφοί του ανοίγουν το ασκί, νομίζοντας πως περιέχει δώρα του Αιόλου. 

(οι άπληστοι σύντροφοί του είναι η ανίερη 12άδα της σάρκας το σπήλαιο που ενσαρκώνεται η ψυχή).

Η νοητική σύγχυση που προκαλείται με την απελευθέρωση των ανέμων (τα μεταβαλλόμενα συναισθήματα, η συναισθηματική διαταραχή) πισωγυρίζει τη συνείδηση από τον προορισμό της.

Όπως η Περσεφόνη με τον Ορφέα, έτσι και ο Αίολος δε δίνει άλλη ευκαιρία. Ο ήρωας συνεχίζει με τις δικές του (νοητικές) δυνάμεις την περιπλάνηση, έως ότου φτάνει στο νησί των Λαιστρυγόνων.

Εκεί έρχεται σε σύγκρουση με τους Γίγαντες, τις τιτανικές όψεις της φύσης του. Από τα 12 καράβια μόνο το δικό του κατάφερε να ξεφύγει. Δώδεκα ήταν τα καράβια του Οδυσσέα (12 είναι και τα ανίερα στοιχεία της σάρκας που πρέπει να νικήσουμε) δώδεκα και οι σύντροφοι της Στρογγυλής τράπεζας. (η ψυχή είναι σφαιρική).

Ο ήρωας απογυμνώνεται από τις όψεις (μορφές) που τον συνδέουν με το παρελθόν. (δεν τον οδηγούν πλέον οι αναμνήσεις της σάρκας).

Έτσι, φτάνει στο νησί της μάγισσας Κίρκης.
Η Κίρκη γοητεύει τους συντρόφους του ήρωα και τους μεταμορφώνει σε χοίρους. Εδώ απεικονίζεται η δύναμη του σεξουαλικού ενστίκτου, (αλλά και εν γίνει οι υλικές απολαύσεις), που μπορεί να μεταβάλλει έναν άνθρωπο σε ζώο, εκδηλώνοντας τα πιο κτηνώδη του ένστικτα.

Ο Οδυσσέας βοηθιέται από τον Ερμή - τη δύναμη του νου- και μένει ανεπηρέαστος από την Κίρκη, η οποία αντιπροσωπεύει μια όψη της ψυχής του, (τις άλογες μορφές που ενδύεται η ψυχή μας) έως ότου καταφέρνει να την κάνει βοηθό στο έργο του. (μέχρι η ψυχή να οδηγεί τις άλογες μορφές-συναισθήματα). Η μεταστοιχείωση των αρνητικών όψεων (αρνητικά συναισθήματα) της ψυχής είναι ένα από τα βασικότερα καθήκοντα του αναζητητή.

Πρόκειται για μια αλχημική διαδικασία, όπου χρησιμοποιεί κάθε απόθεμα της εκδηλωμένης ύπαρξης για να αγγίξει το στόχο.

Με βοηθό του την Κίρκη, ο Οδυσσέας μαθαίνει την τέχνη της μαγείας και ετοιμάζεται για το ταξίδι του στον Κάτω Κόσμο. 

(ο Οδυσσέας, η ψυχή μας, ή αλλιώς ο Νοητός Άνθρωπος, ο Ιδεατός Άνθρωπος, κατανοεί την πλάνη των μεταβαλλόμενων αισθήσεων που του προκαλλεί η μορφή του ανθρώπινου σώματος που ενδύθηκε - Κίρκη).

Στον Άδη (αστρικό σώμα της Γης μετά τον θάνατο του σώματος) ο ήρωας μαθαίνει την αιτία της αποτυχίας του. (κατανοεί την πλάνη της σάρκας). Έρχεται πρόσωπο με πρόσωπο με τις αρνητικές όψεις του εαυτού του, που τον εμποδίζουν στο ταξίδι της επιστροφής.

Ο μάντης Τειρεσίας, που συμβολίζει την ενορατική ικανότητα της ψυχής του, τον συμβουλεύει, αν θέλει να επιστρέψει στην Ιθάκη, να μην πειράξει τα Βόδια στο νησί του Ήλιου. 

(ο πλανήτης Γη είναι το νησί του Ήλιου, τα βόδια είναι οι άλογες μορφές των ανθρώπινων σωμάτων τα ζωώδη ένστικτα που ενδύεται η συνείδηση της ψυχής, μας συμβουλεύει να μην μας οδηγούν οι άλογες αισθήσεις, τα άλογα πάθη και οι άλογες επιθυμίες της σάρκας).

Ο Οδυσσέας επιστρέφει στον επάνω κόσμο και συνεχίζει το ταξίδι της επιστροφής. Χάρη στη βοήθεια της Κίρκης (την κατανόηση της πλάνης των συναισθημάτων της σάρκας και αφού γίνει αστρικό σώμα), καταφέρνει να αποφύγει την πλανερή γοητεία των Σειρήνων.

Προειδοποιημένος δένεται στο κατάρτι του πλοίου του για να μην ενδώσει. Το πλοίο είναι ένα ακόμη σύμβολο του νου που πλέει στη θάλασσα των επιθυμιών για να φτάσει στη μυητική ύπαρξη. (η πλάνη του αστρικού σώματος φωτιά-αέρας, ψυχρό-θερμό, συνεργάζεται με την σάρκα, επιθυμεί την ενσάρκωση)

Δένεται στο κατάρτι, δηλαδή αγκιστρώνεται νοητικά στο όραμα της ψυχής του, για να αποφύγει την πρόκληση.
Η ψυχή επαγρυπνά και το πλοίο περνά μακριά από το νησί για να φτάσει στη Σκύλλα και τη Χάρυβδη.

Η Χάρυβδη είναι η εσωτερική άβυσσος, έτοιμη να κατασπαράξει όποιον δεν μπορεί να βαδίζει ισορροπημένα πάνω στη λεπτή γέφυρα της ψυχής.

Η Σκύλλα αντιπροσωπεύει εκείνη τη στιγμή της εσωτερικής πορείας που ο αναζητητής αναγκάζεται να θυσιάσει κάποια όψη της προσωπικότητάς του, προκειμένου να περάσει σε ανώτερα επίπεδα ύπαρξης. (Πρέπει να αφήσουμε πίσω μας όλες τις αναμνήσεις της σάρκας)

Ο Οδυσσέας αποφασίζει να περάσει από τη Σκύλλα, όπου χάνει μερικούς συντρόφους -όψεις της ύπαρξής του, αλλά καταφέρνει να πλεύσει στο νησί του ήλιου.

(η ψυχή μας χάνει δηλαδή αφήνει πίσω όλες τις αναμνήσεις της σάρκας και πλέον ΔΕΝ την οδηγούν αυτές οι αναμνήσεις, και έτσι καταφέρνει να φτάσει στον Ήλιο το Αγαθό Νοητό φως του ήλιου που δημιουργεί μέσω του πνεύματος της σελήνης την σάρκα, τα βόδια-ζώα της Γης)

Εκεί η ψυχή χάνει για άλλη μια φορά την επαγρύπνησή της. 
Τα βόδια του Ήλιου σκοτώνονται.

Μοναδική εξιλέωση η ολοκληρωτική απογύμνωση του ήρωα (κάθαρση της ψυχής) από κάθε στοιχείο που τον συνδέει με το παρελθόν (οι μορφές που ενδύθηκε η ανθρώπινη ψυχή).

Έτσι, φτάνει στο νησί της Καλυψούς. 

Εκεί ο Οδυσσέας περνάει έναν επτάχρονο κύκλο μαζί με την νύμφη (οι Επτά Ουρανοί!! η Ανάμνηση της ψυχής, που αποκτά το πνεύμα της Αρμονίας των Επτά Ουρανών που ενεργεί στις Επτά φύσεις της Ύλης τις οποίες νυμφεύτηκε αφού ενώθηκε μαζί τους, ο κτιστός κόσμος των Επτά Ουρανών), προσκολλημένος στην υπόσχεση της αιώνιας νεότητας. (ο Όγδοος ουρανός..όπου ο άνθρωπος ετοιμάζεται να γίνει Δυνάμεις του Φωτός).

Σε ένα επίπεδο του σπειροειδούς της εξέλιξης (κατά την άνοδο της ψυχής στον Έβδομο Ουρανό) παρουσιάζεται το πρόβλημα της επιθυμίας για αθανασία, που ξεστρατίζει τη συνείδηση από το εσωτερικό όραμα.

Τελικά επικρατεί η πνευματική του θέληση και με τη βοήθεια των θεών (με την βοήθεια των ελεύθερων ψυχών από τον Όγδοο ουρανό) ελέγχεται η κατώτερη φύση του.

Ξαναπαίρνει το δρόμο της επιστροφής, αλλά μέχρι την τελευταία στιγμή ο Ποσειδώνας εναντιώνεται για άλλη μια φορά και έτσι τα κύματα ξεβράζουν το ναυαγό στο νησί των Φαιάκων.

Είναι ένας σταθμός εξάγνισης και αναδρομής του ήρωα σε όλο το ιστορικό της περιπλάνησής του. Εδώ λαμβάνει τέλος η μαθητεία του και ετοιμάζεται για την τελική επιστροφή.

morfeas sky

«Εκείνος (ο Νους - ψυχή) άπλωνε μια κούπα να σηκώσει, μαλαματένια, δίχερη, όμορφη·. ο Αντίνοος!! Το Δίπολο!!

- Τώρα το κατάλαβα, που το συμπλήρωσες για την δίχερη κούπα ότι είναι το δίπολο, το σώμα μας.

Άρα ο Αντίνοος είναι η παραπληροφόρηση η παραπλάνηση. 

Η ίδια παραπλάνηση που γίνεται και σήμερα, οτι πρέπει να αγαπήσουμε και τον καλό και τον κακό εαυτό μας, να αγαπήσουμε εκτός από την ψυχή και την σάρκα. Να ευχαριστούμε καθημερινά τον Θεό για την ζωή στη γη, για την κάθε μέρα που μας χαρίζει εδώ.

- Kατάλαβα πού γίνεται το λάθος και παραπλανάται ο άνθρωπος που ψάχνει την Αλήθεια. Αντί να ψάξει κατευθείαν τα αρχαία κείμενα, επειδή αυτό είναι πολύ δύσκολο και το ξέρεις, καταφεύγει σε μασημένη τροφή. Και εκεί του την έχουν στημένη. Του δίνουν παραπλανητικές πληροφορίες και τις απορροφά γιατί διψάει για γνώση. 

- Ερώτημα. Και πώς ξέρουν ότι δεν έχουν θεϊκό σπινθήρα; Πώς γίνεται να το ξέρει κανείς αυτό; 

Οσοι φέρουν το Νου ψάχνουν, αναζητούν, ζητούν, έχουν έμφυτη την αναζήτηση μέσα τους.

morfeas sky