Ο ΚΟΙΝΟΣ ΝΟΥΣ - ΛΟΓΟΣ ΙΒ ΕΡΜΗΣ ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΣ
Ο Νους λοιπόν (της ανθρώπινης ψυχής) δεν είναι αποκομμένος από την ουσία του Θεού, αλλά (είναι) σαν απλωμένος από το φως του ήλιου.
(οι Μονάδες της παγκόσμιας ψυχής (Θεού) είναι διάσπαρτες παντού σαν τις ακτίνες του ηλίου που είναι οι ανθρώπινες ψυχές).
Αυτός λοιπόν ο Νους (αγαθός Νους) όταν είναι μέσα στους ανθρώπους, είναι θεός, γι'αυτό και κάποιοι από τους ανθρώπους είναι θεοί, και η ανθρώπινη τους φύση βρίσκεται κοντά στο θείο,
γιατί και ο Αγαθοδαίμων τους μεν θεούς χαρακτήρισε αθάνατους ανθρώπους, τους δε ανθρώπους θνητούς θεούς, και όταν ο Νους είναι μέσα στα ζώα, που δεν έχουν λογική, τότε αποκαλείται φύση.
Όπου λοιπόν, υπάρχει ψυχή, εκεί υπάρχει και ο Νους, όπως ακριβώς όπου υπάρχει ζωή, εκεί υπάρχει και ψυχή, στα ζώα, όμως, τα οποία δεν έχουν λογική, η ψυχή είναι ζωή χωρίς Νου.
Γιατί ο Νους είναι ευεργέτης της ψυχής των ανθρώπων, γιατί την οδηγεί προς το αγαθό. Και στα μεν ζώα, τα οποία δεν έχουν λογική, συνεργάζεται (ο Νους) με την φύση του καθενός.
Στην ανθρώπινη φύση ο Αγαθός Νους αντιτίθεται.
Γιατί όλες οι (ανθρώπινες) ψυχές από την στιγμή που θα βρεθούν σε σώμα, αμέσως θα διαφθαρούν από την λύπη και την ηδονή.
Γιατί η λύπη και η ηδονή βράζουν σαν χυμοί ενός σύνθετου σώματος. Σ'αυτές, τις ενέργειες λοιπόν, εισέρχεται η (ανθρώπινη) ψυχή, και βαπτίζεται.
Όσες λοιπόν ψυχές, εξουσιάσει ο Νους, σ'αυτές θα αποκαλύψει το Φως του, αντιτιθέμενος στην προηγούμενη (άλογη) φύση τους.
Όπως ακριβώς ο καλός γιατρός πειράζει το σώμα που προηγουμένως έχει προσβληθεί από κάποια αρρώστια, με το να την καυτηριάζει και να το εγχειρίζει.
Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο ο Νους πειράζει την ψυχή με το να απομακρύνει ο Νους την ψυχή από την ηδονή της σάρκας, εξαιτίας της οποίας προκαλλείται κάθε αρρώστια της ψυχής.
Και μεγάλη αρρώστια της ψυχής είναι η αθεϊα. Όσες, όμως, ανθρώπινες ψυχές δεν τις κυβέρνησε ο Νους, παθαίνουν τα ίδια με αυτά που παθαίνουν οι ψυχές των ζώων που δεν διαθέτουν λογική.
Διότι, συνεργάζεται μαζί τους, και αφήνει ελεύθερες τις επιθυμίες τους, (του σώματος), οι οποίες τείνουν προς το παράλογο, παρασύρονται από τον πόθο τους, (πάθη), όπως ακριβώς τα ζώα που στερούνται λογικής.
Και δε σταματούν να αισθάνονται παράλογα πάθη και να επιθυμούν παράλογα πράγματα, ούτε χορταίνουν τα κακά, γιατί, τόσο τα πάθη όσο και οι παράλογες επιθυμίες, είναι υπερβολικές κακίες, και γι'αυτό ο Θεός θέσπισε το Νόμο ως τιμωρό και έλεγχο.
Ο ήλιος, οι ακτίνες του, είναι ο αγαθός νους της ψυχής μας, το νοητό αγαθό φως, (η φωτιά μέσα μας ο σπινθήρας η σπίθα της ψυχής - η οποία βλέπει πάντα προς τα πάνω στον ουρανό), που εισέρχεται ως πληροφορία στο δικό μας κεφάλι και οδηγείται η λογική μας από την αγαθή θέληση μας για τα πάντα.
Η ατμόσφαιρα του πλανήτη είναι ο αέρας, είναι τα όμορφα συναισθήματα της καρδιάς μας, που όταν καθοδηγούνται από τον αγαθό Νου την αγαθή θέληση μας επιφέρουμε την φρόνηση στο σώμα μας, στην ψυχή μας.
Η θάλασσα είναι το υγρό στοιχείο της σύνθετης φύσης μας, είναι τα κύματα, η εναλλαγή των συναισθημάτων μας, αλλά και η ήρεμη θάλασσα μας επιφέρει την ομορφιά της καρδιάς του αγαθού μας Νου.
Η ξηρά τώρα, είναι το στοιχείο της γης, το σκότος, είναι όλα τα άσχημα συναισθήματα της καρδιάς μας, η ηδονή της λύπης, η κακία, τα άλογα μας πάθη δίχως λογική, δίχως την αγαθή θέληση μας, και αυτό διότι όλη αυτή η κακία προέρχεται από το ψεύτικο φως του πυρήνα της Γης (Τάρταρα - το σκίασμα επί της γης, η σκιά η λάβα-φωτιά που βρίσκεται στα έγκατα της γης), όπου αυτή η φωτιά καίει ολοκληρωτικά το σώμα μας, όπου με το νερό σβήνει η κακία των άλογων αισθήσεων όταν οδηγούνται από τον αέρα της καρδιάς και την αγαθή θέληση του Αγαθού νοητού φωτός του ήλιου.
morfeas sky
Αυτός λοιπόν ο Νους (αγαθός Νους) όταν είναι μέσα στους ανθρώπους, είναι θεός, γι'αυτό και κάποιοι από τους ανθρώπους είναι θεοί, και η ανθρώπινη τους φύση βρίσκεται κοντά στο θείο,
ΑπάντησηΔιαγραφήγιατί και ο Αγαθοδαίμων τους μεν θεούς χαρακτήρισε αθάνατους ανθρώπους, τους δε ανθρώπους θνητούς θεούς, και όταν ο Νους είναι μέσα στα ζώα, που δεν έχουν λογική, τότε αποκαλείται φύση.
Στην ανθρώπινη φύση ο Αγαθός Νους αντιτίθεται.
Γιατί όλες οι (ανθρώπινες) ψυχές από την στιγμή που θα βρεθούν σε σώμα, αμέσως θα διαφθαρούν από την λύπη και την ηδονή.
Γιατί η λύπη και η ηδονή βράζουν σαν χυμοί ενός σύνθετου σώματος. Σ'αυτές, τις ενέργειες λοιπόν, εισέρχεται η (ανθρώπινη) ψυχή, και βαπτίζεται.
Όσες, όμως, ανθρώπινες ψυχές δεν τις κυβέρνησε ο Νους, παθαίνουν τα ίδια με αυτά που παθαίνουν οι ψυχές των ζώων που δεν διαθέτουν λογική.
Διότι, συνεργάζεται μαζί τους, και αφήνει ελεύθερες τις επιθυμίες τους, (του σώματος), οι οποίες τείνουν προς το παράλογο, παρασύρονται από τον πόθο τους, (πάθη), όπως ακριβώς τα ζώα που στερούνται λογικής.
Και δε σταματούν να αισθάνονται παράλογα πάθη και να επιθυμούν παράλογα πράγματα, ούτε χορταίνουν τα κακά, γιατί, τόσο τα πάθη όσο και οι παράλογες επιθυμίες, είναι υπερβολικές κακίες, και γι'αυτό ο Θεός θέσπισε το Νόμο ως τιμωρό και έλεγχο.
morfeas sky