Η Ανάβαση των ανθρώπινων ψυχών στον Όγδοο Ουρανό - ΠΟΙΜΑΝΔΡΗΣ Ἑρμῆς ὁ Τρισμέγιστος

ΠΟΙΜΑΝΔΡΗΣ
Ἑρμῆς ὁ Τρισμέγιστος

λόγος ἅγιος ἐπέβη τῇ φύσει

Τοῦτό ἐστι τὸ κεκρυμμένον μυστήριον μέχρι τῆσδε τῆς ἡμέρας. 

ἡ γὰρ φύσις ἐπιμιγεῖσα τῷ ᾿Ανθρώπῳ ἤνεγκέ τι θαῦμα θαυμασιώτατον·
ἔχοντος γὰρ αὐτοῦ τῆς ἁρμονίας τῶν ἑπτὰ τὴν φύσιν, οὓς ἔφην σοι ἐκ πυρὸς καὶ πνεύματος,  οὐκ ἀνέμενεν ἡ φύσις, ἀλλ' εὐθὺς ἀπεκύησεν ἑπτὰ ἀνθρώπους, πρὸς τὰς φύσεις τῶν ἑπτὰ διοκητόρων, ἀρρενοθήλεας καὶ μεταρσίους.

"ἀρρενοθήλεας καὶ μεταρσίους."
(αρσενικοθήλυκο αυτό που αιωρείται).

ὁ δὲ ῎Ανθρωπος ἐκ ζωῆς καὶ φωτὸς ἐγένετο εἰς ψυχὴν καὶ νοῦν,
ἐκ μὲν ζωῆς ψυχήν, ἐκ δὲ φωτὸς νοῦν,
καὶ ἔμεινεν οὕτω τὰ πάντα τοῦ αἰσθητοῦ κόσμου μέχρι
περιόδου τέλους <καὶ> ἀρχῶν γενῶν.

ἄκουε λοιπόν, ὃν ποθεῖς λόγον ἀκοῦσαι. τῆς περιόδου πεπληρωμένης 
ἐλύθη ὁ πάντων σύνδεσμος ἐκ βουλῆ θεού
καὶ ἐγένετο τὰ μὲν ἀρρενικὰ ἐν μέρει, τὰ δὲ θηλυκὰ ὁμοίως. 

ὁ δὲ θεὸς (ο δεύτερος Νους δημιουργός)  εὐθὺς εἶπεν ἁγίῳ λόγῳ, Αὐξάνεσθε ἐν αὐξήσει καὶ πληθύνεσθε ἐν πλήθει πάντα τὰ κτίσματα καὶ δημιουργήματα,  καὶ ἀναγνωρισάτω <ὁ> ἔννους ἑαυτὸν ὄντα ἀθάνατον, καὶ τὸν αἴτιον τοῦ θανάτου ἔρωτα, καὶ πάντα τὰ ὄντα. 

τοῦτο εἰπόντος, ἡ πρόνοια διὰ τῆς εἱμαρμένης καὶ ἁρμονίας τὰς μίξεις ἐποιήσατο, καὶ τὰς γενέσεις κατέστησε, και ἐπληθύνθη κατὰ γένος τὰ πάντα καὶ ὁ ἀναγνωρίσας ἑαυτὸν ἐλήλυθεν εἰς τὸ περιούσιον ἀγαθόν, ὁ δε ἀγαπήσας τὸ ἐκ πλάνης ἔρωτος σῶμα,  
οὗτος μένει ἐν τῷ σκότει πλανώμενος, αἰσθητῶς πάσχων τὰ τοῦ θανάτου.
(το διασπασμένο θνητό σώμα της σάρκας σε αρσενικό και θηλυκό).

– Τί τοσοῦτον ἁμαρτάνουσιν, ἔφην ἐγώ, οἱ ἀγνοοῦντες,
ἵνα στερηθῶσι τῆς ἀθανασίας;

– ῞Οτι προκατάρχεται τοῦ οἰκείου σώματος τὸ στυγνὸν σκότος,
ἐξ οὗ ἡ ὑγρὰ φύσις, ἐξ ἧς τὸ σῶμα συνέστηκεν ἐν τῷ αἰσθητῷ κόσμῳ, ἐξ οὗ θάνατος ἀρδεύεται.

– ᾿Ενόησας ὀρθῶς, ὦ οὗτος.
κατὰ τί δὲ «ὁ νοήσας ἑαυτὸν εἰς αὐτὸν χωρεῖ», ὅπερ ἔχει ὁ τοῦ θεοῦ λόγος;
–φημὶ ἐγώ, ῞Οτι ἐκ φωτὸς καὶ ζωῆς συνέστηκεν ὁ πατὴρ
τῶν ὅλων, ἐξ οὗ γέγονεν ὁ ῎Ανθρωπος. 

– Εὖ φῂς λαλῶν·
φῶς καὶ ζωή ἐστιν ὁ θεὸς καὶ πατήρ, ἐξ οὗ ἐγένετο ὁ
Ανθρωπος. 

ἐὰν οὖν μάθῃς αὐτὸν ἐκ ζωῆς καὶ φωτὸς ὄντα καὶ ὅτι ἐκ τούτων τυγχάνεις, εἰς ζωὴν πάλιν χωρήσεις. ταῦτα ὁ Ποιμάνδρης εἶπεν. 

«ὁ ἔννους ἄνθρωπος ἀναγνωρισάτω ἑαυτόν».

τοῖς δὲ ἀνοήτοις καὶ κακοῖς καὶ πονηροῖς καὶ φθονεροῖς καὶ πλεονέκταις καὶ φονεῦσι καὶ ἀσεβέσι πόρρωθέν εἰμι, τῷ τιμωρῷ ἐκχωρήσας δαίμονι, ὅστις τὴν ὀξύτητα τοῦ πυρὸς προσβάλλων θρώσκει αὐτὸν αἰσθητικῶς καὶ μᾶλλον ἐπὶ τὰς ἀνομίας αὐτὸν ὁπλίζει, ἵνα τύχῃ πλείονος τιμωρίας, καὶ οὐ παύεται ἐπ' ὀρέξεις ἀπλέτους τὴν ἐπιθυμίαν ἔχων, ἀκορέστως σκοτομαχῶν, καὶ τοῦτον βασανίζει, καὶ ἐπ' αὐτὸν πῦρ ἐπὶ τὸ πλεῖον αὐξάνει.
..........

Η Ανάβαση των ανθρώπινων ψυχών στον Όγδοο Ουρανό 

 ΠΟΙΜΑΝΔΡΗΣ Ἑρμῆς ὁ Τρισμέγιστος

Εδάφ.24. ΕΡΜΗΣ στον Ποιμάνδρη:

- Όλα αυτά που μου δίδαξες είναι καλά. Αλλά πες μου πως θ' ανεβούν οι αγαθές ψυχές προς τα άνω;

ΠΟΙΜΑΝΔΡΗΣ στον Ερμή:
- Πρώτα, όταν έλθει η ώρα του θανάτου, το υλικό ανθρώπινο σώμα θα παραδοθεί στην αλλοίωση και τον αφανισμό. Το ήθος του ανθρώπου θα παραδοθεί στο δαίμονα ανενέργητο, οι αισθήσεις του σώματος θα επανέλθουν στις πηγές τους για να γίνουν μέρη ενέργειας και ο θυμός και η επιθυμία θα ριχθούν στην άλογο φύση.

– Εὖ μοι πάντα, ὡς ἐβουλόμην, ἐδίδαξας, ὦ Νοῦς,
ἔτι δέ μοι εἰπὲ <περὶ> τῆς ἀνόδου τῆς γινομένης. 
– πρὸςταῦτα ὁ Ποιμάνδρης εἷπε,

Πρῶτον μὲν ἐν τῇ ἀναλύσει του σώματος τοῦ ὑλικοῦ παραδίδως αὐτὸ τὸ σῶμα εἰς ἀλλοίωσιν, καὶ τὸ εἶδος ὃ εἶχες ἀφανὲς γίνεται,
(Μόλις πεθαίνει η ανθρώπινη σάρκα "γη-νερό" αλλοιώνεται και αυτά τα στοιχεία της Υλης ξαναγυρίζουν στις πηγές τους αφανίζοντας για πάντα το σώμα).

καὶ τὸ ἦθος 
(ήθος: ο χαρακτήρας και η συμπεριφορά ενός ατόμου) 

τῷ δαίμονι ἀνενέργητον παραδίδως 
(παραδίδεται στον δαίμονα, δηλαδή η λογική παραδίδεται στις ειδικές ενέργειες του Αιθέρα  που δίνουν την λογική στο ανθρώπινο είδωλο-σώμα για να κατανοεί τον κόσμο που γεννιέται) 

Το γένος των δαιμόνων. Δηλαδή δαίμονες και αγαθοδαίμονες, είναι οι ειδικές και καθολικές ενέργειες της φωτιάς και του αέρα, (νοερό πνεύμα), που εκδηλώνουν την λογική και τις αισθήσεις, ως καλό και ως κακό, στα ανθρώπινα σώματα. 

Και οι αισθήσεις συλλέγονται ως πληροφορία και επεξεργάζονται από την λογική του εγκεφάλου. 

Η λογική του εγκεφάλου (ειδικές ενέργειες) δίνεται στους ανθρώπους από το γένος των θεών.

καὶ αἱ αἰσθήσεις τοῦ σώματος εἰς τὰς εαυτών πηγάς ἐπανέρχονται, 
(οι αισθήσεις του σύνθετου μεταβαλλόμενου σώματος είναι οι ειδικές ενέργειες της φωτιάς και οι καθολικές ενέργειες του αέρα, οι οποίες αυτές ενέργειες της Υλης εκδηλώνονται ως λογική που οδηγούνται από τις αισθήσεις του σώματος από γη-νερό, γυρίζουν πίσω στις πηγές τους, η φωτιά πίσω στην φωτιά, και ο αέρας πίσω στον αέρα, και κάθε άλλη ενέργεια στις πηγές τους). 

μέρη γινόμεναι καὶ πάλιν συνανιστάμεναι εἰς τὰς ἐνεργείας. 
(το μέρος του σύνθετου σώματος ]είναι μια σύνθεση από φωτιά, αέρας, γη, νερό, η φωτιά γυρίζει πίσω στις ενέργειες της φωτιάς, και το άλλο μέρος του σύνθετου σώματος ο αέρας γυρίζει πίσω στις ενέργειες του αέρα, οι ειδικές ενέργειες γυρίζουν πίσω στους θεούς, και οι καθολικές ενέργειες γυρίζουν πίσω στο γένος των δαιμόνων).

καὶ ὁ θυμὸς καὶ ἡ ἐπιθυμία εἰς τὴν ἄλογον φύσιν χωρεῖ. 
(άρα ως φυσικό επακόλουθο και οι καθολικές ενέργειες της σύνθετης αυτής φύσης του ανθρώπινου σώματος από φωτιά - αέρα, οι οποίες ενεργούν και εκδηλώνονται μόνον στα σώματα από γη, και νερό, ως θυμός και επιθυμία, εξαφανίζονται για πάντα).

καὶ οὕτως ὁρμᾷ λοιπὸν ἄνω διὰ τῆς ἁρμονίας, καὶ τῇ πρώτῃ ζώνῃ δίδωσι τὴν αὐξητικὴν ἐνέργειαν καὶ τὴν μειωτικήν, 
(και αφού η ανθρώπινη ψυχή απελευθερώθηκε πλέον από τα Τέσσερα στοιχεία της Υλης, εφορμά με τις δικές της δυνάμεις ελεύθερη προς τον Όγδοο Ουρανό εξουσιάζοντας τα πάντα με τις ενέργειες της Αρμονίας των Επτά Ουρανών που κατέχει, αφήνοντας πίσω της όλες τις ειδικές ενέργειες αλλά και καθολικές ενέργειες των σωμάτων, του σύνθετου αυτού σώματος που το πλαισιώνουν, και είχε ενσαρκωθεί κατά την κάθοδο της στην Υλη).

Και στην πρώτη ζώνη αφήνει τις ενέργειες της αύξησης και της μείωσης δηλαδή το σύνθετο πνεύμα από φωτιά αέρα το οποίο ενεργεί με την αύξηση και την μείωση (ψυχρό-θερμό).

Ερμής Τρισμέγιστος - Ερμητικά κείμενα:
Κάθε ψυχή είναι αθάνατη και αεικίνητη.
Διότι είπαμε στα "Γενικά" για τις κινήσεις, που άλλες προέρχονται από τις ενέργειες και άλλες από τα σώματα.

Είπαμε ακόμη ότι η ψυχή γεννήθηκε από ύλη ασώματη. 
Διότι, κάθε τι που έχει γεννηθεί, πρέπει να έχει γίνει από κάτι. 

όσων τη γέννηση ακολουθεί η φθορά, αυτά είναι απαραίτητο να ακολουθούν δύο κινήσεις, και αυτή της ψυχής, από την οποία κινούνται, και αυτή του σώματος, από την οποία αυξάνουν και, φθίνουν και όταν διαλυθούν, διαλύονται.

Αυτήν ορίζω ως κίνηση των φθαρτών σωμάτων. 

Η θεϊκή λοιπόν ενέργεια, είναι η ενέργεια του θεϊκού σώματος της. (η θεϊκή ανθρώπινη ψυχή είναι η ενέργεια της κίνησης-Πυρ που εμπεριέχει μέσα της το πνεύμα-Νους και ψυχή). Διότι, κινείτε μέσα σε αυτό και το κινεί. 
(κινείται και οδηγείται το πυρ-ενέργεια της κίνησης της ψυχής από το πνεύμα).

Διότι, όταν απαλλαγεί από τα θνητά έμβια όντα, αποχωρισμένη από τα άλογα μέρη της, (οι ειδικές και καθολικές ενέργειες των τεσσάρων στοιχείων της Υλης) βγαίνοντας στο θεϊκό της σώμα, (πυρ και πνεύμα), ως αεικίνητη κινείται μέσα σε αυτό και συμπεριφέρεται στο σύμπαν.

 Η θεϊκή ανθρώπινη ψυχή κατά την κάθοδο της στην Υλη για να ενσαρκωθεί ενώνεται με τις ειδικές και καθολικές ενέργειες της Υλης, και ενσαρκώνεται στην συνέχεια το σώμα που γεννιέται στην μήτρα με την σύνθετη φύση των Τεσσάρων ανόμοιων στοιχείων της Υλης από φωτιά, αέρα, γη, νερό.

Και με τον ίδιο τρόπο ανεβαίνοντας η ανθρώπινη ψυχή τους Ουρανούς αφήνει πίσω της όλες αυτές τις ενέργειες της Υλης.Καθολικές ενέργειες λέω τις αποκλειστικά σωματικές, δηλαδή αυτές που γίνονται με τις αισθήσεις και τις κινήσεις και χωρίς τις οποίες δε μπορεί να λειτουργήσει το σώμα. 

Υπάρχουν όμως και άλλες, ειδικές ενέργειες στις ψυχές των ανθρώπων, μέσα στις τέχνες και τις επιστήμες, τις απασχολήσεις και τις πράξεις. (Στον ενσαρκωμένο άνθρωπο δίνεται η λογική για να περιεργαστεί την φύση γύρω του).

Το ίδιο ισχύει και στις επόμενες ζώνες..

καὶ τῇ δευτέρᾳ τὴν μηχανὴν τῶν κακῶν, δόλον ἀνενέργητον, 
( στην δεύτερη ζώνη η ανθρώπινη ψυχή αφήνει πίσω της την μηχανή, δηλαδή την κακία που της εμφυτεύτηκε),  

καὶ τῇ τρίτῃ τὴν ἐπιθυμητικὴν ἀπάτην ἀνενέργητον, 

καὶ τῇ τετάρτῃ τὴν ἀρχοντικὴν προφανίαν ἀπλεονέκτητον, 

καὶ τῇ πέμπτῃ τὸ θράσος τὸ ἀνόσιον καὶ τῆς τόλμης τὴν προπέτειαν,

καὶ τῇ ἕκτῃ τὰς ἀφορμὰς τὰς κακὰς τοῦ πλούτου ἀνενεργήτους,

καὶ τῇ ἑβδόμῃ ζώνῃ τὸ ἐνεδρεῦον ψεῦδος.

καὶ τότε γυμνωθεὶς ἀπὸ τῶν τῆς ἁρμονίας ἐνεργημάτων
γίνεται ἐπὶ τὴν ὀγδοατικὴν φύσιν, τὴν ἰδίαν δύναμιν ἔχων, καὶ ὑμνεῖ σὺν τοῖς οὖσι τὸν πατέρα· 
(Και φτάνοντας στον Όγδοο Ουρανό αφήνει πίσω της την ψυχή και πλέον, ως Νους ο Άνθρωπος εισέρχεται στον Όγδοο Ουρανό.

συγχαίρουσι δὲ οἱ παρόντες τῇ τούτου παρουσίᾳ, καὶ ὁμοιωθεὶς τοῖς συνοῦσιν ἀκούει καί τινων δυνάμεων ὑπὲρ τὴν ὀγδοατικὴν φύσιν φωνῇ τινι ἡδείᾳ ὑμνουσῶν τὸν θεόν· 

καὶ τότε τάξει ἀνέρχονται πρὸς τὸν πατέρα, καὶ αὐτοὶ εἰς δυνάμεις ἑαυτοὺς παραδιδόασι, καὶ δυνάμεις γενόμενοι ἐν θεῷ γίνονται. (Ζωή και Φως).

(Και ετοιμάζεται ο Άνθρωπος, πλέον ως Νους, (Αγιος Λόγος), να εισέλθει στον Αρχέτυπο Πανάγαθο κόσμο του Φωτός και να ξαναγίνει η Ζωή στο Φως..δηλαδή Δυνάμεις μέσα στο Θεό), 

τοῦτό ἐστι τὸ ἀγαθὸν τέλος τοῖς γνῶσιν ἐσχηκόσι, θεωθῆναι.
λοιπόν, τί μέλλεις;

morfeas sky



13 δ

Είμαστε ένας βιο-υπολογιστής.
Και η ψυχή μας αυτόν τον βιο-υπολογιστή αφήνει πίσω της κατά την άνοδο της στον Όγδοο Ουρανό.

O χαρακτήρας του ανθρώπου (στην Γη) είναι ο δαίμονας του, ο καλός και ο κακός. Άρα ο χαρακτήρας που έχουμε, και σχηματίζουμε στην ζωή μας, δηλαδή η λογική που μας δίνεται προέρχεται από τον δαίμονα και τον αγαθοδαίμονα.. 

Ποια λογική όμως; Αυτή του ανθρώπινου εγκεφάλου για να συλλέγει όλες τις πληροφορίες από την υλική φύση γύρω του μέσω των πέντε αισθήσεων του σώματος του μέσα σε μία μνήμη. 

Και από αυτή τη μνήμη του εγκεφάλου του, η λογική επεξεργάζεται όλες τις πληροφορίες που συνέλεξε στην μνήμη, και ζει και βλέπει την πραγματικότητα γύρω του που σχηματίζει η λογική του.
Αλλά και όσον αφορά  πιο είναι το τελικό συμπέρασμα του για την πραγματικότητα που ζει το ανθρώπινο σώμα του.

Άρα ήθος είναι ο ανθρώπινος εγκέφαλος, όπου μέσω των πέντε αισθήσεων του σώματος επεξεργάζεται την πραγματικότητα του υλικού κόσμου γύρω του, και αφού συλλεχθούν στην μνήμη του εγκεφάλου του οι αισθήσεις ως πληροφορία, δηλαδή στο υποσυνείδητο του, δηλαδή την αποθήκη πληροφοριών του εγκεφάλου, ένας κεντρικός επεξεργαστής αυτό που ονομάζουμε ως λογική, επεξεργάζεται όλες αυτές τις πληροφορίες βγάζοντας ένα τελικό συμπέρασμα, και με αυτό το τελικό συμπέρασμα, τα πιστεύω του, ζει και οδηγείται στην ζωή ο άνθρωπος.

Επίσης για να ενεργήσει στην ζωή του ένας άνθρωπος, συλλέγει αυτές τις πληροφορίες από την αποθήκη πληροφοριών της μνήμης του εγκεφάλου του, όπου αν είναι παρελθοντικές τις θεωρεί ως παρελθόν, αν είναι του παρόντος τις θεωρεί ως παρόν, αν είναι του μέλλοντος τις θεωρεί ως μέλλον, και με αυτόν τον τρόπο αποφασίζει η δική του λογική σύμφωνα με τον χρόνο, (ενώ δεν υπάρχει χρόνος), ως το πιο είναι το τελικό συμπέρασμα του για την πραγματικότητα που ζει το ανθρώπινο σώμα του, τα πιστεύω του, και ποια απόφαση στις επιλογές του πρέπει να πάρει, για να ενεργήσει σύμφωνα με αυτήν σε κάθε επιλογή στη ζωή του.

Είμαστε ένας βιο-υπολογιστής.
Και η ψυχή μας αυτόν τον βιο-υπολογιστή αφήνει πίσω της κατά την άνοδο της στον Όγδοο Ουρανό.

morfeas sky