Ο ΚΡΑΤΗΡΑΣ Η ΜΟΝΑΔΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΨΥΧΗΣ

     

ΛΟΓΟΣ Δ
Ερμής Τρισμέγιστος : Ο ΚΡΑΤΗΡΑΣ 
(ΝΟΥΣ - ΨΥΧΗ - ΚΑΡΔΙΑ)

Ερμής Τρισμέγιστος: Επειδή ολόκληρο τον κόσμο τον δημιούργησε ο δημιουργός, όχι με τα χέρια του, αλλά με το Λόγο, (όλα είναι Νοητά), με τέτοιο τρόπο ώστε να πιστεύεις πως ο κόσμος ανήκει σ'αυτόν, που τώρα υπάρχει και σ'αυτόν, που τα πάντα δημιούργησε κι είναι μοναδικός, με τη βούληση του οποίου δημιουργήθηκαν τα όντα, διότι αυτό είναι το σώμα εκείνου, όχι απτό, ούτε ορατό, χωρίς να έχει μέτρα και διαστάσεις και χωρίς να μοιάζει με κάποιο άλλο σώμα.

ο Πανάγαθος Θεός Φως και Ζωή δημιούργησε με τον Αδιαίρετο Φωτεινό του Λόγο την εικόνα της ζωής η οποία φέρει ως δικό της κόσμο το δοχείο της Ύλης, στέλνοντας κάτω τις ανθρώπινες ψυχές ΝΟΥΣ ΚΑΙ ΨΥΧΗ ..βάζοντας μέσα στην καρδιά των ανθρώπων τον ΚΡΑΤΗΡΑ.

Διότι δεν είναι ούτε φωτιά ούτε νερό ούτε αέρας ούτε πνεύμα, αλλά τα πάντα προέρχονται από αυτόν. Διότι, αφού είναι αγαθός, δεν θέλησε να το αφιερώσει αυτό μόνον στον εαυτό του και να στολίσει τη γη μόνο μόνο γι'αυτόν, αλλά έστειλε τον άνθρωπο σαν στολίδι του θεϊκού σώματος, (νους και ψυχή), θνητό ζωντανό σαν στολίδι αθάνατου ζωντανού.

Κι ο μεν κόσμος είχε έναντι των ζώων το πλεονέκτημα της αθανασίας, ενώ ο άνθρωπος είχε έναντι του κόσμου το πλεονέκτημα του λόγου και του Νου. Διότι ο άνθρωπος έγινε θεατής του έργου του θεού και θαύμασε και γνώρισε το δημιουργό.

Και τον μεν λόγο τον μοίρασε σε όλους τους ανθρώπους, (την λογική που επεξεργάζεται τις αισθήσεις του θνητού σώματος), το Νου ακόμα όχι, όχι επειδή φθονεί κάποιους, καθόσον ο φθόνος δεν προέρχεται από κει, αλλά δημιουργείτε κάτω στις ψυχές των ανθρώπων, που δεν διαθέτουν Νου.

- Γιατί, όμως, πατέρα, ο θεός δεν μοίρασε σε όλους το Νου; 
(Νους είναι η Ανάμνηση ψυχής)

- Θέλησε, παιδί μου, να τον εγκαταστήσει σαν βραβείο ανάμεσα στις ψυχές. Ο θεός δεν θέλησε να χαρίσει σε όλα τα έμψυχα το δώρο του Νου, έτσι ώστε να μην ντρέπεται με την ανάμειξη του με τα υπόλοιπα έμψυχα.

(Καμία ψυχή δεν διαθέτει τον Κρατήρα μόνον η Ανθρώπινη ψυχή...οι άλλες είναι κτιστές ψυχές)

- Και που τον εγκατέστησε;

- Γέμισε μ'αυτόν ένα μεγάλο κρατήρα και δίνοντας τον σε κήρυκα τον έστειλε κάτω κι έδωσε διαταγή στον κήρυκα να διακηρύξει τα εξής στις καρδιές των ανθρώπων: εσύ, καρδιά, που έχεις τη δυνατότητα, βαπτίσου μέσα σ'αυτόν τον κρατήρα, εσύ, που πιστεύεις πως θ'ανυψωθείς προς αυτόν που έστειλε κάτω τον κρατήρα, εσύ, που γνωρίζεις το σκοπό για τον οποίο δημιουργήθηκες.

σχόλιο:
Μέσω της καρδιάς-διαίσθησης ερχόμαστε σε επαφή με τον Νου την Ανάμνηση ψυχής..τον ΚΡΑΤΗΡΑ !! Το Ιερόν Πυρ, που βρίσκεται έξω από το σώμα, βλέπε το φωτοστέφανο.

....

Κι όσοι αντιλήφθηκαν το κήρυγμα και βαπτίστηκαν στο Νου, αυτοί πήραν μέρος στη γνώση κι έγιναν άνθρωποι τέλειοι, καθώς είχαν δεχτεί το Νου.

Όσοι όμως δεν αντιλήφθηκαν το κήρυγμα, αυτοί μεν οι λογικοί δεν πήραν επιπλέον και το Νου κι έτσι αγνοούν το σκοπό για τον οποίο δημιουργήθηκαν και από ποιους δημιουργήθηκαν.

Οι αισθήσεις αυτών είναι παραπλήσιες με τις αισθήσεις των ζώων, που δεν διαθέτουν λογική, και η κράση τους έχει τα χαρακτηριστικά του θυμού και της οργής και δεν θαυμάζουν τα αξιοθαύμαστα έργα, αλλά η προσοχή τους είναι στραμμένη στις ηδονές και στις επιθυμίες του σώματος πιστεύοντας πως ο άνθρωπος έχει δημιουργηθεί γι'αυτές (τις ηδονές).

Αλλά όσοι πήραν μέρος στη δωρεά που εστάλη από το θεό, αυτοί, συγκρίνοντας τα έργα τους με των προηγούμενων είναι αθάνατοι αντί θνητοί έχοντας συμπεριλάβει τα πάντα μέσα στο Νου τους - και τα επίγεια δηλαδή και τα επουράνια.

Ανυψώνοντας τόσο πολύ τον εαυτό τους, αντίκρυσαν το απόλυτο αγαθό, και αντικρύζοντας το θεώρησαν σαν συμφορά την εδώ διαμονή τους.

Περιφρονώντας λοιπόν όλα τα σωματικά και τ'ασώματα σπεύδουν προς το Ένα και Μοναδικό.

Αυτή, είναι η επιστήμη της νόησης, η περίσσεια των θεϊκών αγαθών κι η κατανόηση του θεού,  αφού ο κρατήρας (Νους της ψυχής) είναι θεϊκός.

- Θέλω κι εγώ, πατέρα, να βαπτιστώ.

- Εάν πρώτα απ'όλα δεν μισήσεις το σώμα σου, παιδί μου, δεν μπορείς να αγαπήσεις τον εαυτό σου. (Νους της ψυχής, ο κρατήρας).

Κι αφού τον αγαπήσεις, τότε θα αποκτήσεις τη νόηση, κι έχοντας τη νόηση θα πάρεις μέρος και στην επιστήμη. (στην φιλοσοφία, γνωρίζω καλά, το κατέχω).

- Τι εννοείς πατέρα; 

- Διότι είναι αδύνατον, παιδί μου, να καταγίνεσαι και με τα δυο, δηλαδή και με τα θνητά και με τα θεϊκά.

Καθώς δύο κατηγορίες όντων υπάρχουν, η σωματική κι η ασώματη, στις οποίες ενυπάρχουν το θνητό και το θεϊκό,
η επιλογή του ενός απ'τα δύο αφήνεται σ'εκείνον, που επιθυμεί να διαλέξει.

Διότι δεν υπάρχει η δυνατότητα επιλογής και των δύο, στα οποία αφήνεται το δικαίωμα επιλογής και των δύο, εάν όμως το ένα ελαττωθεί, φανερώνει τότε την ενέργεια του άλλου.

Κι η επιλογή του ανώτερου δεν συμβαίνει να είναι γι'αυτόν που τη διάλεξε μόνον η καλύτερη ενέργεια, καθώς οδηγεί τον άνθρωπο στη θέωση, αλλ'αποδεικνύει και την ευσέβεια προς τον θεό.

Η επιλογή όμως του κατώτερου τον μεν άνθρωπο οδηγεί στην απώλεια, (θάνατο του σώματος-συνεχείς ενσαρκώσεις-τιμωρείται από την μοίρα) δεν βλάπτει όμως καθόλου το θεό ή επιφέρει μόνον αυτό, δηλαδή όπως ακριβώς οι πομπές διέρχονται απ'τη μέση χωρίς να έχουν τη δυνατότητα να κάνουν κάτι, παρά μόνον να εμποδίζουν, με τον ίδιο τρόπο κι αυτοί πορεύονται μέσα στον κόσμο καθοδηγούμενο απ'τις σωματικές ηδονές.

Καθώς, λοιπόν, έτσι έχει η κατάσταση, όσα απ'το θεό μας δόθηκαν, υπήρχαν και θα υπάρχουν. 

Τα δικά μας όμως έργα ας τα ακολουθούν κι ας μην μένουν πίσω. Επειδή ο θεός δεν έχει ευθύνη γι'αυτά, (έχουμε ελεύθερη επιλογή), οι υπεύθυνοι για τα κακά είμαστε εμείς, αφού τα προτιμούμε από τα αγαθά. 

Βλέπεις, παιδί μου, πόσες σωματικές σφαίρες πρέπει να διασχίσουμε και πόσες ομάδες και διαδοχές δαιμόνων και τροχιές αστέρων, για να σπεύσουμε προς τον Ένα και Μοναδικό;

Διότι το απόλυτο Αγαθό είναι απροσπέλαστο κι απέραντο κι ατελείωτο, συγχρόνως δε και άναρχο, ενώ σε εμάς δίνει την εντύπωση πως για αρχή του έχει τη γνώση.

Η γνώση επομένως δεν αποτελεί την αρχή του, αλλά παρέχει σ'εμάς την αρχή αυτού, που πρόκειται να μάθουμε.

Ας πιάσουμε λοιπόν την αρχή (τη γνώση) κι ας βιαστούμε για όλα, διότι είναι πολύ δύσκολο αυτός που έχει εγκαταλείψει τα συνηθισμένα και παρόντα να ξαναγυρίσει στα παλιά κι αρχικά.

Διότι τα μεν ορατά προκαλλούν ευχαρίστηση, ενώ τα αόρατα προκαλλούν δυσπιστία. Και περισσότερο ορατά είναι τα κακά, ενώ το απόλυτο Αγαθό είναι αόρατο για τα ορατά, καθόσον δεν έχει ούτε μορφή, ούτε υπάρχει κάποιο πρότυπο γι'αυτό.

Για το λόγο αυτό και είναι όμοιο με τον εαυτό του κι ανόμοιο με όλα τα υπόλοιπα.

Διότι είναι αδύνατον το ασώματο να γίνει ορατό με σώμα κι εδώ έγκειται η διαφορά του όμοιου με το ανόμοιο κι η υστέρηση του ανόμοιου με το όμοιο.

Τα όμοια επίσης έλκουν και όλα τα ανόμοια, όχι γιατί είναι φίλοι, αλλά γιατί όλα τα ανόμοια θέλουν να το αποκτήσουν και να το κυριαρχήσουν..αν δεν το καταφέρουν το μισούν.

Διότι η Μονάδα (Νους της θεϊκής ψυχής), η οποία αποτελεί την αρχή και τη ρίζα των πάντων, βρίσκεται σε όλα σαν να ήταν ρίζα κι αρχή. Και χωρίς την αρχή τίποτα δεν υπάρχει, και η αρχή δεν προέρχεται από πουθενά αλλού, παρά μόνον από τον εαυτό της. (Νους- η Μονάδα- ο Κρατήρας)

Η Μονάδα, επομένως, (ο Νους), αφού αποτελεί αρχή, περιέχει μέσα της όλους τους αριθμούς, χωρίς αυτή να περιέχεται σε κανέναν αριθμό, και γεννά όλους τους αριθμούς, χωρίς αυτή να γεννιέται από κανέναν άλλο αριθμό. (ΜΑΤRΙΧ)

Κι εκείνο, που μπορεί να αυξηθεί, αυξάνεται από την Μονάδα, διασπάται όμως απ'τη δική του αδυναμία, μη μπορώντας πλέον να κρατήσει τη Μονάδα.

σχόλιο:
(το ανθρώπινο γήινο σώμα που γεννιέται είναι σύνθετο από τέσσερα ανόμοια στοιχεία, με διαφορετικές ιδιότητες το καθένα, και οι συνδέσεις τους φέρουν την αντίθεση, θέλουν να ξαναγυρίσουν πίσω στην αρχική τους κατάσταση, στην αρχική  πηγή τους, και ιδιαίτερα τα άλογα στοιχεία η γη και το νερό, δεν μπορούν να κρατήσουν την Μονάδα, το Νου την Εικόνα του Θεού διότι δεν μπορούν να δεχτούν το Νου και οδηγούνται από την άλογη φύση την Αταξία).

.............

Αυτή λοιπόν, η εικόνα του Θεού, (Νους), περιγράφτηκε για σένα, όσο ήταν δυνατόν. Αυτήν αν την εξετάσεις με ακρίβεια και την κατανοήσεις με τα μάτια της καρδιάς σου, πίστεψε με παιδί μου, θα βρεις το δρόμο, που οδηγεί προς τα πάνω.

Μάλλον δε η ίδια η εικόνα (Νους ο Κρατήρας η ενθύμηση ψυχής) θα σε οδηγήσει, διότι το αντίκρυσμα της έχει μια κάποια ιδιαιτερότητα: όσους πρόλαβαν να την αντικρύσουν, τους κρατά και τους τραβά προς τα πάνω, όπως ακριβώς λένε ο μαγνήτης τραβά το σίδηρο.

morfeas sky

Είμαστε κανονικά ζωάκια, αλλά με θεϊκό πυρήνα.

Ανάλογα τι οδηγεί τον άνθρωπο αν τον οδηγεί το ζώο είναι ΖΩΟΝ

Ερμής Τρισμέγιστος 
Καθώς λοιπόν ο Θεός δημιουργός των πάντων δημιούργησε άλλον θεό σαν τον εαυτό του, (τον άνθρωπο δεύτερο θεό) και επειδή του φάνηκε όμορφος, καθώς πλυμμύριζε από την αγαθότητα των πάντων, τον αγάπησε ως δημιούργημα της θεϊκότητας του.

Σαν παντοδύναμος και πανάγαθος, θέλησε να δημιουργηθεί και κάποιος άλλος, ο οποίος να διακρίνει από αυτόν που τον είχε δημιουργήσει.
Συγχρόνως δημιούργησε και τον άνθρωπο, (στον κτιστό κόσμο) τον μιμητή του λόγου και της πρόνοιας του.

Να ακολουθείς το Αγαθό μέσα σου. Αν σε κάνει να νιώθεις άβολα ή άσχημα προς ένα ανόμοιο να το απορρίπτεις. 

Τα όμοια δεν είναι ποτέ φίλοι με τα ανόμοια. 

Αν όμως υπάρχει ταυτόχρονα και το Αγαθό στο ανόμοιο που σε έλκει, κοίταξε να μην γίνεις δούλος χάρην του όμοιου.

Αν το ανόμοιο είναι και αγαθό, έχει δηλαδή ανάμεικτα στοιχεία, τότε τι;

Είμαστε ταυτόχρονα θεοί και θνητοί.
Αν τώρα σε έλκει το αγαθό ενός ανθρώπου, δεν σημαίνει ότι είναι και αγαθός.  Ίσως να υπερέχει το ζώο μέσα του, ο εγωϊσμός να θέλει να κατακτήσει το όμοιο.

Κατάλαβα. Έλκομαι ας πούμε από τα Αγαθά στοιχεία κάποιου, αλλά εκδηλώνει ταυτόχρονα και την ζωώδη, την ενστικτώδη φύση του και δεν μπορώ να την αντέξω.

Συνήθως συμβαίνουν και τα δύο. Συνήθως επειδή οι άνθρωποι δεν έχουν γνώθι σ'αυτόν υπερισχύει το ζώο

....
Iερός Λόγος του Ερμή προς τον Ασκληπιό.Από αυτά συμπεραίνουμε, ότι καθώς αυτό αποτελείται από σύνθεση φύσεων, το ένα μέρος του αποτελείται από ψυχή και νου, πνεύμα και λογική ως ανώτερα στοιχεία, μπορεί να χαρακτηριστεί θεός και να εισέλθει στον ουρανό.

Το άλλο μέρος του, όμως, το κοσμικό, αποτελείται από φωτιά και γη, νερό και αέρα, έτσι ως θνητός, παραμένει στη γη για να μην μπορεί να τα παρατήσει όλα τα επίγεια που ανατέθηκαν στην δική του φροντίδα.

Έτσι λοιπόν ο άνθρωπος διαμορφώθηκε ιδεατά κατά ένα μέρος θεός και κατά ένα μέρος θνητός, ενωμένος σε ένα σώμα.

Ούτως ή άλλως γι'αυτό το ζωντανό πλάσμα τον άνθρωπο με διπλή φύση, αποτελεί κανόνα πρώτα απ'όλα η ευσέβεια και στη συνέχεια η αγαθότητα. Αυτή η Αγαθότητα έχει επιτευχθεί μόνο αν ενέχει τη δύναμη της περιφρόνησης απέναντι στον πόθο για όλα τα ακατάλληλα πράγματα.

Όλα όσα κυριεύονται από το γήϊνο σωματικό πόθο δεν ανήκουν σε κανένα μέρος της θεϊκής γνώσης και δικαιολογημένα χαρακτηρίζονται ως επίκτητα πάθη.
(σημ: ονομάζονται επίκτητα πάθη, επειδή αποκτώνται κατά την διάρκεια της ζωής μας μέσα από τις υλικές απολαύσεις του σώματος).

Με αυτό το σκεπτικό λοιπόν, όλα είναι ξένα για τον άνθρωπο, ακόμα και από το σώμα του, για να μπορεί να περιφρονεί και ο ίδιος όλα όσα ποθεί, συμπεριλαμβανουμένου και του σώματος, καθώς αυτό γεννά την διαφθορά του πόθου.

ωραίο κομμάτι αυτό.

Η Δύναμη δήλαδή του θεϊκού Ανθρώπου με Νου φαίνεται από το οτι μπορεί και αντιστέκεται στον πόθο για όλα τα ακατάλληλα πράγματα. Είναι κλειδί αυτό. 

Ε ναι, όταν βλέπεις όλοι οι άνθρωποι να ενδιαφέρονται μόνον για την αξιοπρέπεια τους έχοντας και κατέχοντας τα υλικά επίκτητα "αγαθά" τι περιμένεις; να γνωρίσουν την θέωση; αφού τους οδηγεί η σάρκα.

Παρασύρουμε ο ένας τον άλλον. Αν ζούσαμε όλοι αγνά και απλά δεν θα υπήρχε ανταγωνισμός. Να αναφέρω ένα παράδειγμα. Ζούμε όμορφα κι ωραία στο σπίτι μας. Ύστερα όμως βλέπουμε ένα άλλο σπίτι πολυτελές, το χαιρόμαστε και μπράβο, αλλά γυρνώντας στο δικό μας, μας φαίνεται φτωχικό. Αυτό το ίδιο σπίτι που πριν δούμε το άλλο, ήταν μια χαρά και εξυπηρετούσε τις ανάγκες μας. Κι αρχίζει ένα κυνήγι για να αποκτήσουμε κι εμείς καλύτερο. 

Πολύ σωστά! ..επίσης ένα άλλο παράδειγμα, όταν αγαπάμε έναν άνθρωπο, ενώ του το έχουμε δηλώσει επανειλλημένως, αν δει ότι δεν τον αναζητάμε συνεχώς, ή ασχολούμαστε περισσότερο με άλλα θέματα που μας απασχολούν. θα το θεωρήσει ως εγωϊσμό, ή ως αδιαφορία, ή θα ζηλέψει, οπότε θα επέλθει ο χωρισμός εκτός κι αν στο τέλος υπερισχύσει η αγάπη.

Στο παράδειγμα σου, κλέβουμε κάθε μέρα λίγο χρόνο από τις ασχολίες μας, έστω και ελάχιστο, φτάνει να είναι ουσιαστικός. Δεν βαριόμαστε να εξηγούμε οτι μας έχει απορροφήσει το έργο που φέρουμε σε πέρας και πως αυτό δεν έχει σχέση με την αγάπη. Ακόμη κι αν ο άλλος συνεχίζει να γκρινιάζει, δεν νευριάζουμε. Ένας γλυκός λόγος κάθε μέρα είναι αρκετός για να μην σβήσει η αγάπη.

Το γνωρίζω, είναι κάτι που το αποζητούν οι γυναίκες κυρίως ως συναισθηματικά όντα. Αλλά δεν παύει να είναι ο κυρίαρχος λόγος που πολλοί άνθρωποι αντιδρούν σ'αυτό ερχόμενοι στα άκρα.
Τα άκρα ποτέ δεν φέρουν την αρμονία.



Έλεγες τόση ώρα κρατήρας και πήγαινε το μυαλό μου σε κρατήρα ηφαιστείου. Αλλά κρατήρας είναι αρχαίο αγγείο μεγάλου μεγέθους, με δύο χερούλια, μέσα στο οποίο αναμείγνυαν το κρασί και το νερό. Μια συμβολική κολυμπήθρα ας το πούμε έτσι, μέσα στην οποία καλούμαστε να βαφτιστούμε στον θεϊκό Νου. Είναι μεταφορικό, δεν είναι ιδιαίτερα δυσνόητο αλλά χρειάζεται λίγη ανάλυση.
Δεν γεννιόμαστε στο αισθητό σώμα με Νου αλλά τον αποκτούμε. Με ποιον τρόπο;
Συνεχίζω το διάβασμα. γιατί δεν το τελείωσα ακόμη. 

ΜΕ ΤΗΝ ΛΟΓΙΚΗ ΤΟΥ ΑΙΣΘΗΤΟΥ ΖΩΟΥ ΠΟΥ ΒΛΕΠΕΙ ΚΑΙ ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ ΜΟΝΟΝ ΤΑ ΟΡΑΤΑ ΤΗΣ ΥΛΗΣ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΔΕΙ ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΡΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ; ΤΟΝ ΑΟΡΑΤΟ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ ΘΕΟΥ; ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΕΙ ΤΟ ΑΓΑΘΟ;

"εσύ, καρδιά, που έχεις τη δυνατότητα, βαπτίσου μέσα σ'αυτόν τον κρατήρα, (στο Νου της ψυχής), εσύ, που πιστεύεις πως θ'ανυψωθείς προς αυτόν που έστειλε κάτω τον κρατήρα, εσύ, που γνωρίζεις το σκοπό για τον οποίο δημιουργήθηκες."
Όταν δηλαδή γνωρίσουμε τον Πατέρα Θεό και τον σκοπό για τον οποίο δημιουργηθήκαμε, και επιθυμήσουμε με πίστη και με την καρδιά μας να ανυψωθούμε προς αυτόν, τότε έρχεται η Φώτιση. ;

Όταν αποφασίσουμε ενεργά να ασχοληθούμε με τον αόρατο κόσμο της θεϊκής ψυχής μας, τότε θα αποκτήσουμε στην αρχή την γνώση, και μετέπειτα θα επέλθει η φώτιση μέσα από τις αναλαμπές του αόρατου κόσμου και θεϊκού μας εαυτού.

Νους είναι η θεία Φώτιση. 

Νους της ψυχής είναι ο αόρατος κόσμος του Τριαδικού Θεού.

Morfea, ποιος είναι ο κήρυκας; Δεν μπορώ ακόμη να αποσυμβολίσω το σημείο αυτό.
"Γέμισε μ'αυτόν ένα μεγάλο κρατήρα και δίνοντας τον σε κήρυκα τον έστειλε κάτω κι έδωσε διαταγή στον κήρυκα να διακηρύξει τα εξής στις καρδιές των ανθρώπων..." 

Ο κήρυκας λογικά είναι ο λόγος της νοητής ουσίας της ψυχής. Καθημερινά μας μιλά δίνοντας μας συμβουλές ποιο είναι το σωστό. Είναι η συνείδηση θα πρόσθετα.

..στον κήρυκα να διακηρύξει τα εξής στις καρδιές των ανθρώπων: εσύ, καρδιά, που έχεις τη δυνατότητα, βαπτίσου μέσα σ'αυτόν τον κρατήρα, (στο Νου της ψυχής), εσύ, που πιστεύεις πως θ'ανυψωθείς προς αυτόν που έστειλε κάτω τον κρατήρα, εσύ, που γνωρίζεις το σκοπό για τον οποίο δημιουργήθηκες.

Η Φώτιση δηλαδή, δίδεται σαν βραβείο στις ψυχές.
Έτσι που το παρουσιάζει, φαίνεται σαν να μην υπάρχει εξ αρχής Νους στον άνθρωπο της γης. Αλλά μόνον ο Λόγος. Γίνεται αυτό; Η μήπως εννοεί οτι είναι αδρανής και φωτίζεται όταν ο άνθρωπος με πίστη και ευσέβεια τον αναζητήσει; 

Εννοεί ότι ο Νους της ψυχής δεν μπορεί να γίνει αναγνωρίσιμος αν πρώτα δεν τον αναζητήσουμε εμείς από εδώ. Μπορεί να μας μιλά συνέχεια κι εμείς να τον προσπερνάμε. Για παράδειγμα στις καθημερινές μας επιλογές.
Επιθυμούμε κάτι πολύ αλλά ο εγωϊσμός μας το αποκρύβει για να μην το πάρει ο άλλος επάνω του.
Άλλο παράδειγμα, με διαβάζουν καθημερινά εκατοντάδες αναγνώστες αλλά όλοι κρύβονται. ενώ για σαχλαμάρες όλοι το δείχνουν με την ψήφο τους, το επιβραβεύουν.

Επίτρεψε μου να γνωρίζω οτι οι αναγνώστες οι δικοί σου είναι διαφορετικοί από αυτούς που δίνουν ψήφο γενικώς και κυρίως σε σαχλαμάρες. Δουλεύουν αθόρυβα, διαβάζουν αθόρυβα. Και μεταφέρουν τα αποτελέσματα της μελέτης και τις κατακτήσεις της διάνοιας τους στις δικές τους πριβέ ή και όχι ομάδες μελέτης.

Απλά το είπα διότι, όταν στο παρελθόν γινόμουν σαν τους άλλους υπήρχε αυτό το δούνε και λαβείν με δεκάδες ανούσια σχόλια με καλημεροκαλησπέρες αγάπες και χαζομάρες.
. Αν δεν βάλεις λικε δεν θα έρθουν να σε επιβραβεύσουν, με αποτέλεσμα τα like πλέον να μην εκδηλώνουν την επιβράβευση γι'αυτό που κάνεις, αλλά ξεκάθαρα να συμβολίζουν το δούνε και λαβείν που επιδιώκουν σχεδόν όλοι.

Τα λάικ είναι μια καλημέρα. Γεια σου, χαίρομαι που έδωσες παρόν κι ας ήταν και σαχλαμάρα. Μερικές φορές κάνω μια ανάρτηση χωρίς θέμα, στο πόδι, από ευγνωμοσύνη που η ροή μου είναι πάντα γεμάτη από παρουσίες και θέλω και οι άλλοι κάτι να βρούνε από μένα. Το βλέπω αλλιώς. Δεν έχω όποιον νάναι βέβαια στις επιλογές μου, σχεδόν από όλους κάτι μαθαίνω. Όμως δεν γίνεται να έχω την απαίτηση να είναι όλοι μορφέας. Ένας φτάνει και περισσεύει και μόλις και μετά βίας καταφέρνω να τον παρακολουθήσω. Οι άλλοι είναι άλλοι. Ο καθένας με αιφνιδιάζει με τον τρόπο του και την διαφορετικότητα του.

Αυτή η διαφορετικότητα όμως είναι που μας κάνει όλους αποκλειστικά να είμαστε κλεισμένοι στον εαυτό μας. 

Και αυτό διότι δεν εκδηλώνουμε προς τα έξω αυτό που μας λέει η καρδιά μας.

Τουλάχιστον αν θέλουμε να προσφέρουμε κάτι ωραίο στον εαυτό μας ας το κάνουμε προσεγγίζοντας την ψυχή μας, και όχι αυτό που κάνουν όλοι οι διαφορετικοί από εμάς "άλλοι".

Τα όμοια είναι πάντα φίλοι με τα όμοια.
Τα ανόμοια ποτέ μα ποτέ δεν είναι φίλοι μεταξύ τους, διότι έχουν ως οδηγό τα συναισθήματα τους, και όχι την ψυχή τους.

morfeas sky