Η ΑΤΑΞΙΑ ΤΗΣ ΥΛΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΤΥΓΝΟ ΣΚΟΤΟΣ ΤΗΣ ΥΓΡΗΣ ΚΑΤΩΦΕΡΗΣ ΦΥΣΗΣ

Ερμής Τρισμέγιστος
Η ανάγκη, η πρόνοια, και η φύση, αποτελούν όργανα του κόσμου και της τάξης της ύλης.

Το κατανόησες αυτό; η ύλη είναι από μόνη της η αταξία, η άλογη φύση, το σκότος, η ανυπαρξία, ο ίδιος ο θάνατος που ενδυθήκαμε ως σώμα, ως σάρκα! και από τι τρέφεται ο θάνατος; από την σάρκα την ύλη.

ΕΡΜΗΣ στον Ποιμάνδρη:

- Γιατί τα σώματά τους σκεπάσθηκαν από το στυγνό σκότος, από το οποίο η υγρά φύση δημιούργησε το σώμα στον αισθητό κόσμο από τον οποίο τροφοδοτείται ο θάνατος.

– Εἰ ἐνόησας, εἰπέ μοι, διὰ τί ἄξιοί εἰσι τοῦ θανάτου οἱ ἐν τῷ θανάτῳ ὄντες;
– ῞Οτι προκατάρχεται τοῦ οἰκείου σώματος τὸ στυγνὸν σκότος,
ἐξ οὗ ἡ ὑγρὰ φύσις, ἐξ ἧς τὸ σῶμα συνέστηκεν ἐν τῷ αἰσθητῷ κόσμῳ, ἐξ οὗ θάνατος ἀρδεύεται.

Δεν κατανόησα τίποτε. Ποια ύλη; γη, νερό, αέρας, φωτιά; τα οποία ενώνει ο Αιθέρας, η πεμπτουσία του σύμπαντος; και τους δίνει μορφή και ζωή; και πόσες φορές ακόμη θα ρωτήσω πού βρέθηκαν τα στοιχεία αυτά και θα μου πεις στο δοχείο της γένεσης που είναι στον νου του δεύτερου δημιουργού;

Τι δεν κατανόησες; το λέει ξεκάθαρα, η πιο κατωφερή ύλη είναι το στυγνό σκότος., ο θάνατος. ΚΑΙ ΤΙ ΠΕΘΑΙΝΕΙ; η σάρκα η γη και το νερό.
Εμφανίστηκε το σκότος μας λέει ο Ποιμάνδρης από την ανυπαρξία..διότι του έδωσε τάξη και μορφή ο δεύτερος Νους δημιουργός του πυρός και πνεύματος.

Ο αέρας και η φωτιά ενώθηκε με το πνεύμα και το πυρ.

Ο δεύτερος δημιουργός, ο αιθέρας, βρίσκει τίποτε ή τα δημιουργεί όλα μόνος του; γη νερό κλπ είναι δικά του δημιουργήματα;

Η γη και το νερό ενώθηκαν στη μήτρα, μαζί με τον αέρα και την φωτιά, και γεννήθηκε το αισθητό σώμα που τρέφεται από τον θάνατο..την αταξία, το δίπολο, την αντίθεση, την διαμάχη, την αυξομείωση, όπου παίρνει ζωή από την ψυχή και γεννιέται, αυξάνεται, μειώνεται, φθείρεται, και πεθαίνει.

Απ'ότι μπορώ τώρα με τις τελευταίες εξελίξεις, να κατανοήσω, μάλλον ο δεύτερος Νους δημιουργός δημιουργεί πάνω στο δοχείο της αταξίας και ανυπαρξίας, του χάους, φέροντας την τάξη και την ζωή.

Ο Θεός προϋπήρχε του σκότους. Τι σημαίνει αυτό; Και πώς εκ του σκότους ο Δεύτερος Δημιουργός έφτιαξε γη και νερό;


Εδώ στην αρχή του Ποιμάνδρη φαίνεται να ενεργεί ο δεύτερος Νους δημιουργός πάνω στην αταξία της ύλης, και να δίνει κίνηση και ζωή στο χάος της αταξίας.

καὶ μετ'ὀλίγον σκότος κατωφερὲς ἦν, ἐν μέρει γεγενημένον,
φοβερόν τε καὶ στυγνόν, σκολιῶς ἐσπειραμένον, ὡς <ὄφει>
εἰκάσαι με·

εἶτα μεταβαλλόμενον τὸ σκότος εἰς ὑγρᾶν τινα φύσιν,
ἀφάτως τεταραγμένην καὶ καπνὸν ἀποδιδοῦσαν, ὡς ἀπὸ πυρός,
καί τινα ἦχον ἀποτελοῦσαν ἀνεκλάλητον γοώδη·
εἶτα βοὴ ἐξ αὐτῆς ἀσυνάρθρως ἐξεπέμπετο, ὡς εἰκάσαι φωνῇ πυρός,

Ναι, στο σκότος της ανυπαρξίας φέρνει την τάξη και την ζωή.

Άρα; μήπως έκλεισε σε ένα πεπερασμένο κύκλο την αταξία της ύλης, ώστε να της επιφέρει την τάξη και να δημιουργήσει την ζωή ο Πατέρας της Ζωής;

Όλα τα κάνει ο Αιθέρας από το τίποτε, από την ανυπαρξία δημιουργεί σύμπαν. Και παρακολουθούμε τον τρόπο.

Ο Αιθέρας είναι νοητική ουσία όπου ενεργεί με το πυρ και το πνεύμα πάνω στην ύλη.

Δεν πρέπει να υπήρχε ύλη. Αλλά αυτό το εν μέρει γεγενημένο δεν το έχω καταλάβει ακόμη.

Το εν μέρη γεννημένο δηλώνει ενέργεια του δεύτερου Νου δημιουργού όπου δίνει μορφή στην ανυπαρξία μορφής της Ύλης..μέσα από την τάξη της αταξίας.

ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΤΟΥ ΕΡΜΗ
Η ύλη και έγινε και προϋπήρχε. Διότι η ύλη είναι το δοχείο της γένεσης, και η γένεση τρόπος ενέργειας του αγέννητου και προϋπάρχοντα Θεού. Παίρνοντας λοιπόν το σπέρμα της γένεσης γεννήθηκε και έγινε μεταβλητή και είχε πρότυπα για τη μορφοποίηση της. Διότι, την επηρέασε, καθώς μεταβαλλόταν η δύναμη που κατασκευάζει τα πρότυπα της μετατροπής. Λοιπόν, η μη γέννηση της ύλης ήταν έλλειψη μορφής, ενώ η γέννηση είναι ενέργεια.

ΆΡΑ Η ΥΛΗ ΠΡΟΫΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΗ

ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ Η ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ Η ΑΤΑΞΙΑ ΤΟ ΧΑΟΣ ΤΑ ΜΗ ΟΝΤΑ

Το σκότος και η ανυπαρξία είχαν ύλη; ανάμεικτα υλικά, γη, νερό; και πώς είχαν προκύψει. Πρόκειται έτσι για οικοδομικά υλικά ήδη υπάρχοντα. Αλλά δεν λέμε ότι τα πάντα είναι πυκνώσεις της ενέργειας;

ΠΩΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΟΡΙΣΟΥΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ;
Πως ορίζουμε την αταξία αυτού που δεν υπάρχει;

Ορισμός:
Ότι δεν υπάρχει δεν έχει ούτε μορφή αλλά ούτε και τάξη.

Τι είναι η ενέργεια; πως την ορίζουμε όταν βρίσκεται σε πλήρη αδράνεια;

Κατάλαβα κάπως. Η ύλη είναι το δοχείο της γένεσης, "το κρανίο" του δεύτερου δημιουργού. Και η γένεση είναι ενέργεια. Νους, που δημιουργεί μέσα στο κρανίο του. Ο,τι νάναι λέω αλλά είμαι κοντά.

Τι έβαλε μέσα στο κρανίο του; μέσα στον κύκλο, μέσα στο δοχείο, που περικλείει την Ύλη;

Την σκέψη του. Τα κάνει όλα μέσα στο κρανίο του. Τα φαντάζεται. Είμαστε μέσα σε ένα κρανίο χαχαχααα

Τι είναι η Ύλη; ενέργεια! που μεταβάλλεται σε γη, νερό, αέρα, φωτιά

Αλλά τι σημαίνει κρανίο όταν μιλάμε για τον δεύτερο νου δημιουργό;

Μην ξεχνάς ότι όλα όσα ζούμε είναι νοητά! διότι ζωή είναι η κίνηση, και νοητή ζωή ο Νους που κινείται με την Λογική, τον Λόγο.

Τι είναι ο Νους; μέσα στο κρανίο, χωρίς τον Λόγο είναι αδρανής κόσμος του Νου μέσα στο κρανίο, ενώ με τον Λόγο ο νοητός κόσμος, και η νοητή ζωή μέσα στον κόσμο που κινείται ο Λόγος, η ψυχή.

Τι συμβαίνει τώρα όταν σε ένα κρανίο, ή δοχείο, βάλουμε την Ύλη μαζί με έναν Νου της Αρμονίας που έχει πρότυπο το Πανάγαθο Φως μαζί με τον Αδιαίρετο Λόγο του;&
*Θα κινήσει την Ύλη, και θα επιφέρει μέσα από την τάξη που έχει ως πρότυπο τον κόσμο, και την ζωή μέσα από την Αρμονία.

Αυτός ο δεύτερος δημιουργός είναι νους. Είναι νοήμων και είναι πυρ και πνεύμα. Τον απεκύησε ο Θεός άρα ο Θεός δημιούργησε το πυρ και το πνεύμα. Πώς πάει παρακάτω; Χαχα

Πρέπει πρώτα να καθορίσουμε αν η Ύλη είναι ενέργεια, διότι και το πνεύμα είναι ενέργεια, αλλά και το πυρ είναι κι αυτό ενέργεια.

Αν του δώσουμε ύλη και βέβαια θα δημιουργήσει. Κι εμείς μπορούμε με ύλη να φτιάξουμε ένα σπίτι. Αλλά εδώ έχουμε το παράδοξο να μην ξέρουμε πού βρέθηκε η ύλη

Με την σκέψη μπορούμε να δημιουργήσουμε τα πάντα, διότι μην ξεχνάς όλα όσα ζούμε είναι νοητή ζωή.

Ο Νους είναι Λόγος, η δε ένωση τους η Ζωή.

Πυρ και πνεύμα είναι στοιχεία της Ύλης, άρα ενέργεια.

Ο Νους είναι Λόγος, η δε ένωση τους η Ζωή
Πυρ στο Νου και Λόγο η οξύτητα του Λόγου.

Ενώ πυρ και πνεύμα η εικόνα της ζωής, η οξύτητα του πνεύματος στην αταξία της Ύλης.

Νους και Λόγος ΕΝΩΝΕΤΑΙ με το πυρ και πνεύμα,και φέρει την ΑΡΜΟΝΙΑ στην Υλη.

Όλος ο επιστημονικός κόσμος ψάχνει να βρει πώς δημιουργήθηκαν τα στοιχεία. Χαχαχα
Αργώ γιατί προσπαθώ να εμπνευστώ και να καταλάβω τα τελευταία σου σχόλια. Κάτι πάνε να μου πούνε.

ΜΑ Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΕΙ ΟΤΙ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΝΟΗΜΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ.

Λες, πως δημιουργήθηκε η Ύλη, θα σου φέρω ένα παράδειγμα.
Όλα είπαμε είναι νοητά.
Σκέψου ένα Νου-δοχείο-υπολογιστή.
Μετέφερε την Ύλη ως πληροφορία, μαζί με την οξύτητα των αισθήσεων με ένα δίπολο που αυξομειώνει τις αισθήσεις που ενεργούν πάνω στην Ύλη.
Πρόσθεσε και την νοημοσύνη της Αρμονίας, και θα έχεις έναν νοήμων κόσμο δυαδικό, όπου ο Λόγος φέρει την Αρμονία των αισθήσεων, ενώ το πνεύμα φέρει την αυξομείωση των αισθήσεων μέσα από την νοερή λογική-ζωή.

Είναι νοήμων ενέργεια. Τουλάχιστον έχουμε αυτό. Είναι νους, είναι λόγος, άρα ζωντανή ενέργεια, από πυρ και πνεύμα. Τα άλλα με την αυξομείωση των αισθήσεων θα τα μάθω αύριο γιατί είδα τυχαία οτι κοκκίνισαν τα μάγουλα μου και οτι πάω για κάψιμο.

Σκέψου! τι είναι ο άνθρωπος στη Γη.
Είναι Νους και Λόγος (ψυχή).
Είναι πυρ και πνεύμα αυξομείωση των αισθήσεων.

Όπου το πυρ και πνεύμα απέκτησαν την δική τους διανοητική κίνηση, από την νοητική ουσία της ψυχής που ενώθηκε μαζί τους.

Και όταν μας οδηγούν οι αισθήσεις της διανοητικής νοερής ζωής του αισθητού σώματος της σάρκας, γινόμαστε εικόνα της εικόνας της ψυχής.
Διότι βλέπουμε με την διανοητική νοερή ζωή του σώματος των αισθήσεων την πραγματικότητα γύρω μας, και όχι με τον Νου και Λόγο της ψυχής.

Όλοι έχουμε Νου και Λόγο..εκτός από την λογική των αισθήσεων της σάρκας.

Αυτή την στιγμή ζούμε σε έναν άλογο κόσμο των αισθήσεων, και όχι του Λόγου της ουσίας της ψυχής...κοινώς δεν ζούμε την ζωή, αλλά έχουμε παραισθήσεις.

Ο δεύτερος νους έχει κι αυτός νου και λόγο. 

Σε τι διαφέρει από τον νου και λόγο τον δικό μας και του Θεού;
Εννοείται οτι τα ξαναείπες αλλά τα θέλω με άλλα λόγια. 

Ο δεύτερος Νους δημιουργός για να καταλάβεις οδηγεί το "Video Game" σύμφωνα με τους νόμους της ΑΡΜΟΝΙΑΣ και δεν έχει συναισθήματα για να μας λυπηθεί, και απλά εφαρμόζει την ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

Εμείς θέλαμε να παίξουμε να ενσωματωθούμε μέσα στο Video Game γίναμε τα πιόνια και ξεχάσαμε ότι κάποτε είμασταν "παίκτες" που εισήλθαμε στο παιχνίδι με Νου τον δεύτερο Νου δημιουργό ενός φανταστικού ανύπαρκτου κόσμου.

Άκου και μια ιστορία. Ο αδελφός μου, τεχνοκράτης και ορθολογιστής από μικρός, όταν ήταν 13 χρονών είδε από το σπίτι μας να βγαίνει από την καμινάδα του απέναντι σπιτιού η μορφή του θείου μας Νάκου. Το κεφάλι. Σε λίγο που γύρισε ο πατέρας μας του λέει, πέθανε ο αδελφός σου. Τι λες βρε παιδάκι μου, λέει ξαφνιασμένος ο μπαμπάς μου. Ωστόσο πήγε στο σπίτι, είπαμε οτι ήταν απέναντι, και επιβεβαίωσε αυτό που ο αδελφός μου είχε μάθει μ' αυτόν τον παράξενο τρόπο. 

Και πως θα το εξηγήσουμε αυτό;
Η αληθινή μας παρουσία μέσα στην εικόνα είναι αόρατη αλλά με μορφή δε του σώματος του πυρός (ψυχή), η οποία μορφή αντικατοπτρίζεται στα λιμνάζοντα ύδατα (ενέργεια) της Γης.

Δεν ξέρω τι αναχώρησε από το σώμα. Εσύ θα το βρεις. 

Ποιμάνδρης
καὶ ἔδειξε τῇ κατωφερεῖ φύσει τὴν καλὴν
τοῦ θεοῦ μορφὴν, ὃν ἰδοῦσα ἀκόρεστον κάλλος
<καὶ> πᾶσαν ἐνέργειαν ἐν ἑαυτῷ ἔχοντα τῶν διοικητόρων
τήν τε μορφὴν τοῦ θεοῦ ἐμειδίασεν ἔρωτι, ὡς ἅτε τῆς καλλίστης μορφῆς τοῦ ᾿Ανθρώπου τὸ εἶδος ἐν τῷ ὕδατι ἰδοῦσα καὶ τὸ σκίασμα ἐπὶ τῆς γῆς.

morfeas sky  
..........

Ένα διάλειμμα από τον κόσμο και την ζωή των ενηλίκων
Μια παιδική φιλία, δημιουργική φαντασία, παιχνίδι. Τι είναι παιχνίδι; παίζω με τα σύννεφα, παίζω με τα σχήματα σε ένα σεντόνι, στο φλυτζάνι του καφέ μου. Οραματισμός, περιπλάνηση του νου σε σχήματα, όχι σε τραύματα. Αφήνομαι για λίγο με εμπιστοσύνη στην αγκαλιά του Θεού. Περιτρέχω με το βλέμμα τα σοβατεπί, εντοπίζω τις ατέλειες, τις αποκαθιστώ με την φαντασία μου, κι ίσως εκεί στο κέντρο του αρμού από τέσσερα πλακάκια να δω την ύλη να διασπάται και να αναβοσβήνει. Δεν τρομάζω, δεν παραξενεύομαι. Είναι ο ψηφιακός μας κόσμος που μοιάζει συμπαγής αλλά δεν είναι. Μόρια που χορεύουν, ενέργεια συμπυκνωμένη, όλα είναι αιθέρας που δίνει μορφή και σχήματα, πυκνώσεις στην άβυσσο. Κι αν το δω αυτό, κι αν το θυμηθώ, τότε ίσως σκεφτώ πως ένας κομπιουτεράς, ένας προγραμματιστής Νους παίζει κι αυτός τον δημιουργό. Τι υλικό έχει; Δυνάμεις και ενέργειες. Τις δυνάμεις και τις ενέργειες του αιθέρα. Είναι ο Αιθέρας. Η πεμπτουσία της ζωής. Ο Νους Αιθέρας. Δεν είναι Θεός. Είναι η δημιουργός ουσία του Θεού. Που δημιουργεί στην άβυσσο. Πώς βρεθήκαμε εμείς, παιδιά του Θεού, μέσα στην δημιουργία του Αιθέρα; Μέσα στον κτιστό κόσμο; Πώς μπήκαμε μέσα στην οθόνη του κουμπιούτερ/Νου του; Μέσα στην εικόνα;
Αυτό είναι μια άλλη ιστορία 

Με εκπλήσσει η δημιουργικότητα σου, μην ξεχνάς ότι κι εσύ είσαι δημιουργός νους που εισήλθες στον κόσμο της Αβύσσου για να δημιουργήσεις, έγινες κι εσύ Αιθέρας, και στην πρώτη πίστα της γενεσιουργού αιτίας γεννήθηκες ένα αγαθό μωρό, όπως στην εικόνα με την ωραιοτάτη μορφή του ανθρώπου, μεγάλωσε και αυξήθηκε όμως η μορφή σου, και έπνιξε τον Αιθέρα την ψυχή σου, και έγινες κι εσύ όπως όλοι μας ενήλικας, ένας άνθρωπος με μορφή πλέον όμοια της αβύσσου, διότι αν πρώτα δεν εκπαιδεύσουμε τον Αιθέρα μέσα μας, θα μας απορροφήσει η άβυσσος της εικόνας..της ύλης.


ας χαρούμε αυτό το φωτεινό διάστημα που το λέμε ΖΩΗ απλά με καλοσύνη και εάν μπορούμε ας μοιράσου με ΑΓΆΠΗ.

Είναι κι αυτός ένας τρόπος να ζήσουμε. Κάποιοι επιλέγουν αυτόν. Κάποιοι προσπαθούν να ερμηνεύσουν τον κόσμο.
Γιατί δεν τον βρίσκουν και τόσο φωτεινό όσο θα νόμιζε κανείς. Είναι ατελής, αδηφάγος και ανελέητος. Θυμάσαι αυτήν την εικόνα;

Όμορφο σχόλιο. Το οραματίζομαι. Ήρθα λοιπόν, ενδυόμενη το αιθερικό μου σώμα να δημιουργήσω, να αγαπήσω, να χαρώ, να βοηθήσω, να παίξω. Σιγά σιγά όμως πύκνωσαν όλα πολύ, η ύλη έγινε αδιαπέραστη, δεν μπορούσα να φτάσω στον πυρήνα μου. Γιατί γίνεται αυτό; Οι ανάγκες επιβίωσης; Η εκπαίδευση, οι σκληροπυρηνικοί άνθρωποι γύρω μας;

Όπως λέει και ο Ερμής Τρισμέγιστος, "αυξανόμενο το σώμα πνίγει την ψυχή", και η ψυχή χάνεται αν δεν εκπαιδεύουμε συνεχώς την ορθή λογική που πηγάζει από τον λόγο της ψυχής, και όχι από τις διττές αισθήσεις που οδηγούνται από την διανοητική νοερή ζωή του σώματος της σάρκας.

Το αίσθημα δικαίου που έφερα/που φέρνουμε μαζί μας είναι ανεφάρμοστο. Γιατί συναντά την ελεύθερη βούληση των άλλων που το αρνούνται για λόγους συμφέροντος αλλά και κακίας. Βρισκόμαστε σε ένα ανθρώπινο περιβάλλον διεστραμμένο, χώρια η σκληρότητα της φύσης.

Σου είπα, οι άνθρωποι γεννιούνται με την μορφή του ζώου, και αγαθό Νου, που είναι άδειος, και πρέπει να γεμίσει με πληροφορίες, είτε της ορθής λογικής, είτε των άλογων αισθήσεων, που μεταμορφώνουν την ανθρώπινη μορφή του ζώου σε Άνθρωπο, ή σε ένα άγριο θηρίο. 

Και έχουμε πει επίσης οτι ο αγώνας της επιβίωσης είναι πολύ σκληρός και μας αποσπά την προσοχή. Ειδικά για τους τίμιους και δίκαιους ανθρώπους είναι ακόμη σκληρότερος γιατί έχουν να αντιμετωπίσουν και την εκμετάλλευση των πονηρών.

Όχι, δεν θα το έλεγα αυτό, απλά οι τίμιοι άνθρωποι συνήθως οδηγούνται από τον φόβο των ισχυρών, οπότε παραδίδονται αμαχητί στις ορέξεις των άγριων θηρίων..διότι αν γνώριζαν τι εστί ανδρεία της ψυχής, τότε ποτέ δεν θα γινόταν δούλοι κανενός, και ποτέ δεν θα επικρατούσε η αδικία...άλλωστε ποιος είναι τίμιος άνθρωπος σήμερα; παίρνουμε αυτό που μας αξίζει, την Δικαιοσύνη.

Συνήθως οι τίμιοι δουλεύουν σε σκληρές και κουραστικές δουλειές στον ιδιωτικό τομέα ενώ αυτοί που ανταλλάσουν την ψήφο και την ελευθερία της σκέψης τους και παρακαλούν, εξασφαλίζουν θέση στο δημόσιο. Και ακόμη και τώρα που βιώνουμε την κρίση αυτή στην Ελλάδα, έχει πληγεί δραματικά ο ιδιωτικός τομέας, ενώ ο δημόσιος παρέμεινε αλώβητος. 

Στα πρόθυρα της κρίσης ο εργαζόμενος σε σκαλωσιά έπαιρνε από τον μηχανικό 20 ευρώ μεροκάματο. Και να ήθελε δεν μπορούσε να του δώσει περισσότερα. Είχε αρχίσει το ντόμινο των πτωχεύσεων και των ακάλυπτων επιταγών. Ο τίμιος αυτός εργαζόμενος δεν είχε περιθώρια να μην δεχθεί την δουλειά και τα 20 ευρώ. Γιατί η ανδρεία της ψυχής του του υπαγόρευε να θρέψει έστω στοιχειωδώς την οικογένεια του. Την ίδια ώρα οι προνομιούχοι του δημοσίου έπαιρναν κανονικά τον μισθό τους.

Θα έλεγα ότι αυτούς που θεωρείς "τίμιους" απλά επιλέγουν να γίνουν εργάτες στον ιδιωτικό τομέα, όπου τους εκμεταλλεύεται ο ιδιώτης, διότι επιζητά το ατομικό κέρδος της επιχείρησης του και ως αποτέλεσμα την σκληρή εργασία των υποψήφιων δούλων.

Εδώ ακριβώς έρχεται η ανδρεία της ψυχής!
Επιλέγουμε με την λογική του σώματος;
Επιλέγουμε με την ορθή λογική της ψυχής;

Η μεν ψυχή δεν φοβάται το μέλλον άρα ξέρει ότι θα έχει όσα χρειάζεται, διότι οδηγεί η ψυχή τον άνθρωπο.

Η μεν λογική του σώματος οδηγείται από τις ανάγκες και τις ατέλειωτες επιθυμίες, οπότε πάντα υποτάσσεται σ'αυτές κι ας γίνει δούλος.

Το ίδιο ισχύει και με το δημόσιο, που σε θέλει δικό του μισθοφόρο, για να πραγματοποιήσει τα σχέδια του, της παγκοσμιοποίησης και της εκμετάλλευσης των ανθρώπων, όπως και όλοι οι συνταξιούχοι, οι οποίοι θα είναι οι πρώτοι που θα λάβουν την "σφραγίδα" γκετοποίησης και δουλοποίησης των ανθρώπων.
Για ποια ανδρεία της ψυχής μου μιλάς όταν ένας άνθρωπος με την δικαιολογία της ανάθρεψης των παιδιών του γίνεται δούλος; 

και αυτό το ονομάζει ανδρεία; το να γίνει δούλος;

Δούλος δεν είναι ανδρεία αλλά δειλία!

Και τι θα πει ανατροφή των παιδιών του; με ποια στάνταρ; της κοινωνίας των ανθρώπων; που έγιναν όλοι υλιστές και λάτρεις της κατανάλωσης;

Χαα όχι μόνο εργάτες. Δουλεύουν στην ελεύθερη αγορά γενικώς. Αν έχουν ένα κεφάλαιο εκκίνησης από τους γονείς δημιουργούν την δική τους επιχείρηση.
Και ορίστε, morfeas sky, κάποιος που δεν έχει κεφάλαιο εκκίνησης πώς πρέπει να κινηθεί στην ζωή; πώς το οραματίζεσαι;

Με την ανδρεία της ψυχής!! ας βάλει μπρος την ορθή λογική της ψυχής του! και δεν θα πεινάσει ποτέ!!
Αλλά ο φόβος και ο τρόμος και οι ανάγκες της λογικής της σάρκας των αισθήσεων θα τον πανικοβάλει!! και θα τρέξει στα τέσσερα για ένα κομμάτι ψωμί!!~

Που ξέρεις εσύ τι πληρώνει ένας γεννημένος φτωχός;
Ήξερες τι έκανε στην προηγούμενη ζωή του;

Αυτό σκέφτηκα κι εγώ να σου πω. Ο νόμος της ανταποδοτικότητας. Δεν βρίσκω πιο πειστική εξήγηση.

Μα αυτό μπορούν να το δουν όσοι έχουν ορθή λογική..όλοι οι άλλοι τα ρίχνουν σε θεούς και δαίμονες..και ποτέ στον εαυτό τους.

Το να λυπηθούμε τον Ροκφέλερ και τις μαριονέτες του επειδή στην επόμενη ζωή θα πάρουν τα ανάλογα σκληρά μαθήματα είναι ανοησία.

Δεν λυπόμαστε κανέναν, απλά είμαστε δίκαιοι πρώτα με τον εαυτό μας και μετέπειτα με τους άλλους. Άλλωστε ο Ροκφέλλερ έγινε αυτός που έγινε χάρην της δικής μας αδράνειας, που δεχτήκαμε εξαγοράζοντας την συνείδηση μας με τα λεφτά.
Εσύ; πόσα λεφτά αξίζει η συνείδηση σου; όλα έχουν μια τιμή! τι λες;

Ήμουν ευνοημένη. Οριακά προνομιούχα. Είχα πάντα την ελευθερία να πράττω κατά συνείδησιν χωρίς μεγάλο κόστος. Δεν ξέρω πού οφείλεται αυτό. Θαρραλέα εκ του ασφαλούς. Δεν ξέρω πώς θα χειριζόμουν τις καταστάσεις αν δεν υπήρχε αυτό το ασφαλές δίχτυ πάντα απλωμένο από κάτω.

Είδες; κατά κάποιον λόγο δεν χρειάστηκε να αναπτύξεις την ανδρεία της ψυχής σου στον τομέα της οικονομικής ευμάρειας.
Αυτό όμως αν δεν έχεις ορθή λογική, μπορεί να σε οδηγήσει σε άλλου είδους προβλήματα και καταστάσεις. 

Όπως για παράδειγμα να κατηγορείς τους άλλους για ότι σου λείπει, γιατί πάντα κάτι θα σου λείπει..

Άρα εσύ πρέπει να αναπτύξεις την ολοκληρωμένη ακεραιότητα σου και την απεξάρτηση σου από την ύλη, διότι ανήκεις στο άλλο άκρο της ευμάρειας της ύλης, (στον όποιο βαθμό), και να μην γίνεις ένα με αυτή, σαν τους δούλους του αντιθέτου άκρου, που γίνονται ένα με την έλλειψη της ύλης (υλικών αγαθών) και εργάζονται σκληρά για να την αποκτήσουν.

Όπως συμπεραίνουμε λοιπόν, στην εδώ αισθητή ζωή της ύλης, πάντα υπάρχουν οι δύο αντίθετοι και αντιμαχόμενοι πόλοι, όπου ο καθένας από εμάς συμμετέχουμε ενεργά στην ύλη, και γινόμαστε συνένοχοι της δυσαρμονίας και της αταξίας στην φύση, διότι έχουμε ως οδηγό μας την άλογη φύση του αισθητού σώματος μας το οποίο μας οδηγεί και τρέφεται από την ύλη.
Ο άλλος δρόμος είναι της ψυχής, που δεν ανήκει σ'αυτόν τον κόσμο.
ΕΠΙΛΟΓΗ.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΠΡΟΝΟΙΑ.
Από τους λόγους του Ερμή Τρισμέγιστου

Αυτή που κρατά γερά το σύμπαν είναι η Πρόνοια, ενώ αυτή που το συγκρατεί και το περιέχει είναι η Ανάγκη, και η Μοίρα οδηγεί και περιφέρει τα πάντα, αναγκαστικά, διότι ο εξαναγκασμός είναι η φύση της, και είναι αιτία της γένεσης και της φθοράς της ζωής.

Το σύμπαν λοιπόν πρώτο έχει την Πρόνοια (διότι δέχεται την επίδραση της) η δε Πρόνοια απλώνεται στον ουρανό, διότι και οι θεοί με ακούραστη και ακατάπαυστη κίνηση στρέφονται και κινούνται σ'αυτόν, και η Μοίρα επειδή συνδέεται με την Ανάγκη.

Και η μεν Πρόνοια προνοεί ενώ η Μοίρα είναι η αιτία της κατάστασης των άστρων.(άστρα είναι οι άνθρωποι)
Αυτός είναι νόμος αναπόφευκτος σύμφωνα με τον οποίο όλα έχουν τακτοποιηθεί.



Ερμής Τρισμέγιστος

Όλα γίνονται σύμφωνα με τη φύση και τη μοίρα και δεν υπάρχει τόπος χωρίς την Πρόνοια, και Πρόνοια είναι ο αυτοτελής λόγος του επουράνιου Θεού.

Δύο είναι οι δυνάμεις που πηγάζουν απ'αυτόν: η ανάγκη και η μοίρα. Η μοίρα υπηρετεί την ανάγκη και την πρόνοια, και την μοίρα υπηρετούν οι αστέρες.

Γιατί κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει από τη μοίρα ούτε
να προφυλάξει τον εαυτό του από τη δύναμη της, και γιατί όπλο της μοίρας είναι οι αστέρες οι οποίοι, σύμφωνα με αυτήν φέρνουν σε πέρας ότι αφορά τη φύση και τους ανθρώπους.

H ανάγκη είναι σταθερή απόφαση και αμετάβλητη δύναμη της Πρόνοιας.


Τριγυρνώντας, αυτήν την ώρα που έλειψα, στον φλοιό της γης, δεν μπορώ να αρνηθώ οτι θαύμασα τον άνθρωπο. Έφτιαξε ασφαλτοστρωμένους δρόμους, αξιοπρεπείς κατοικίες, μέσα μετακίνησης, ακόμη και Ίντερνετ για να επικοινωνούμε απευθείας, νους με νου. Και κατέληξα οτι ή ο Νους θα οδηγείται και θα εξουσιάζεται από τις αισθήσεις ή θα τις ελέγχει και θα τις χρησιμοποιεί στην υπηρεσία της παρατήρησης, της εξερεύνησης και της δημιουργίας. Η επιλογή είναι του καθενός μας.

Η ανθρωπότητα σε αντιδιαστολή με τον άνθρωπο μεμονωμένα, είναι θνητό είδος αλλά αιώνιο, και έχει έναν σκοπό, να φροντίζει και να επιμελεί τα θνητά της φύσης, με Αρμονία, και ταυτόχρονα να θαυμάζει τα ουράνια και το Θεό.

Από εκεί και πέρα ατομικά αλλά και ως ανθρωπότητα είμαστε ικανοί για το καλύτερο με οδηγό την ορθή λογική της ψυχής, και ικανοί για το χειρότερο με την άλογη λογική των αισθήσεων.

Εδώ επεμβαίνει η μοίρα στον καθένα άνθρωπο προσωπικά, αλλά και στο σύνολο μιας κοινωνίας ανθρώπων όπως ενός κράτους, και ανάλογα με τις πράξεις τους είτε μεμονωμένα, είτε ως κοινωνία ενός κράτους είτε ως παγκόσμιας κοινωνίας, θα πάρουν αυτό που τους αξίζει από την Δικαιοσύνη. Ότι δώσουμε, αυτό θα πάρουμε.

Από εκεί και πέρα, όσοι άνθρωποι έχουν το Νου μπορούν μέσω της Αρμονίας να ανέλθουν από αυτόν τον κατώτερο κόσμο, και να ανέλθουν σε ανώτερους κόσμους μέχρι την θέωση τους.

Ερμής Τρισμέγιστος
Λοιπόν παιδί μου, κάποια πολύ μεγάλη θεότητα, τοποθετημένη στο, μέσο του σύμπαντος, κινείται και παρακολουθεί όσα γίνονται στη γη από τους ανθρώπους.

Όπως στη θεία τάξη, υπάρχουν η πρόνοια και η ανάγκη, ομοίως, και επί των ανθρώπων υπάρχει η Δικαιοσύνη, η οποία ενεργεί ομοίως με εκείνες.

Εκείνες δηλαδή, κρατούν την τάξη των όντων ως θείων, που δεν πρέπει και δε θέλουν να αμαρτήσουν γιατί είναι αδύνατο να σφάλει η θεότητα και γι αυτό συμβαίνει να είναι αναμάρτητη.

Η Δικαιοσύνη λοιπόν, έχει ταχθεί ως τιμωρός των ανθρώπων που αμαρτάνουν στη γη.

Διότι, το γένος των ανθρώπων σφάλει επειδή είναι θνητό και φτιαγμένο από κακή ύλη. Και μάλιστα συμβαίνει να αμαρτάνουν εκείνοι που δεν έχουν τη δυνατότητα να δουν τη θεϊκή δύναμη.

Κυρίως σ'αυτούς επικρατεί η Δικαιοσύνη και υπόκεινται στη μοίρα λόγω της ενέργειας της γέννησης τους, και στη Δικαιοσύνη λόγω των αμαρτιών της ζωής τους.
morfeas sky