ΤΟΝ ΑΟΡΑΤΟ ΝΟΗΤΟ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΤΟΝ ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ ΜΕ ΑΙΣΘΗΤΟ ΣΩΜΑ ΠΟΣΟ ΔΕ ΤΟΝ ΘΕΟ - ΕΡΜΗΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

ΤΟΝ ΑΟΡΑΤΟ ΝΟΗΤΟ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΤΟΝ ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ ΜΕ ΑΙΣΘΗΤΟ ΣΩΜΑ -  ΕΡΜΗΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ 

Είναι μεν δύσκολο να καταλάβει κανείς τον θεό αλλά και αδύνατο να τον περιγράψει, διότι το ασώματο δε μπορείς να το εκφράσεις με σώμα.

Δεν είναι δυνατό να κατανοήσεις το τέλειο με το ατελές, ούτε το αθάνατο με το ολιγόχρονο να ενωθεί, διότι, το μεν είναι αλήθεια για πάντα ενώ το άλλo, σκιάζεται από την εντύπωση.
Το πιο αδύνατο από το δυνατό και το μικρότερο από το μεγαλύτερο, απέχει τόσο, όσο το θνητό από το θείο.
Και η ανάμεσα τους απόσταση αμαυρώνει τη θέα του ωραίου,
διότι τα σώματα είναι ορατά μέσω των οφθαλμών, και μέσω της γλώσσας είναι ορατά τα όσα λέγονται.
Το δε ασώματο είναι και αόρατο και ασχημάτιστο, δεν μπορεί όμως να γίνει αντιληπτό από τις αισθήσεις μας ό,τι είναι ασώματο και αφανές και ασχημάτιστο, και δεν έχει σχηματιστεί από ύλη.
Εννοώ, πως ότι δεν μπορείς να περιγράψεις, αυτό είναι ο θεός.
.........

Ανάλυση:
Ο Πατέρας όλων ο Θεός Φως και Ζωή Υπάρχων, (Νους και Λόγος Αδιαίρετοι) ενώθηκε με τον Φωτεινό του Λόγο αφού είναι Αδιαίρετοι, η δε ένωση τους κοσμοποίησε τον Προϋπάρχων κόσμο του Αγέννητου Πανάγαθου Νου ως Υπάρχων και Γέννησε την Ζωή με τα γεννήματα του τις ψυχές.

Η Αδιαίρετος ένωση του Φωτεινού Πανάγαθου Νου και Φωτεινού Λόγου είναι η κοσμοποίηση του κόσμου ως Υπάρχων και η γέννηση της Ζωής στον Υπάρχων κόσμο του Φωτός.
Ψυχή από Φως, είναι η Αδιαίρετος νοητική ουσία, Νους και Λόγος Αδιαίρετος.
Ψυχή από Φως είναι η Ζωή.
Η Ζωή στο Φως είναι ασώματη, Φως και Ζωή Υπάρχων.
....

Ο άνθρωπος της Γης όμως δεν είναι θεϊκή ψυχή, (εικόνα της Ζωής), διότι ενώθηκε με το αισθητό σώμα από πυρ και πνεύμα (Ύλη - γη-νερό - ψυχρό-θερμό) και έγινε κάτι άλλο.

Διότι από νοητή ζωή που είναι η ψυχή, έγινε η νοερή ζωή του πνεύματος, στο οποίο πνεύμα (ψυχρό-θερμό=διπολικότητα) η ψυχή του έδωσε την νοερή ζωή, και το πνεύμα με την σειρά του παίρνοντας την νοερή ζωή από την ψυχή,εκδηλώνεται με τις διττές διπολικές μορφές του στο υλικό σώμα, συγκροτώντας το σώμα και δίνοντας του την διανοητική κίνηση, το οποίο σώμα σωματοποιεί όλες τις διττές μορφές του πνεύματος, και γίνεται το αισθητό υλικό σώμα.


Το πνεύμα είναι όλες οι καθολικές διττές διπολικές μορφές αυτού του σύμπαντος (ψυχρό-θερμό=πνεύμα), είναι αθάνατες μορφές αλλά θνητών σωμάτων, το δε υλικό σώμα (γη-νερό) είναι θνητό, είναι όλες οι καθολικές ενέργειες αυτού του σύμπαντος (πυρ), και γίνονται η νοερή ζωή του αισθητού σώματος, όπου ζει την νοερή ζωή το πνεύμα και βλέπει τον τρισδιάστατο υλικό κόσμο ως πραγματικότητα.


Πως λοιπόν είναι δυνατόν να περιγράψεις το ασώματο (ψυχή), με σώμα;
Το μεν ασώματο (ψυχή) είναι η αλήθεια της Ζωής.
Το δε σώμα (πυρ και πνεύμα) σκιάζεται από την εντύπωση πως είναι κάτι.
Η ανάμεσα τους απόσταση αμαυρώνει την θέα του ωραίου.


Τα σώματα είναι ορατά μέσω των οφθαλμών, και μέσω της γλώσσας γίνονται ορατά τα όσα λέγονται.
Το δε ασώματο (νοητική ουσία=ψυχή), είναι αόρατο στα αισθητά σώματα, δεν έχει σχήμα ούτε μορφή ούτε είναι σχηματισμένο από ύλη, και δεν μπορεί να γίνει αντιληπτό από την ύλη.

Ύλη είναι τα τέσσερα στοιχεία, γη, νερό, αέρας, φωτιά, από τα οποία γεννήθηκε το πυρ και πνεύμα.

Πυρ στο δικό μας σύμπαν είναι όλα τα σώματα που η σύσταση τους είναι μόνον από γη και νερό, πνεύμα είναι ο αέρας και η φωτιά που έγιναν ψυχρό-θερμό και γεννήθηκε το πνεύμα.


Ο άνθρωπος της Γης είναι σώμα και από γη, και από νερό, και από αέρα, και από φωτιά, αλλά δεν είναι ούτε γη, ούτε νερό, ούτε αέρας, ούτε φωτιά.

Πνεύμα είναι όλες οι μορφές-ενέργειες που περιβάλλουν εσωτερικά το σύμπαν, και χρειάζονται τα σώματα για να σωματοποιηθούν οι μορφές του πνεύματος ώστε να εκδηλωθούν.
Πυρ και πνεύμα είναι η εικόνα της εικόνας της ζωής, είναι ο νοερός αισθητός κόσμος των αισθητών σωμάτων.

Ο άνθρωπος της Γης έχει αισθητό σώμα από πυρ και πνεύμα, είναι το μόνο έμβιο είδος που έχει διπλή φύση, εμπεριέχει στον πυρήνα της ανθρώπινης ψυχής του την νοητική ουσία που είναι Ουσιωδώς όμοια με τον Φωτεινό Λόγο, και περιβάλλεται ο πυρήνας από την νοητική ουσία της εικόνας της ζωής την ψυχή που είναι οι δυνάμεις της Αρμονίας, ο πνευματικός λόγος-νους της αρμονίας, αγνή αγάπη.
Διαθέτει επίσης την ικανότητα της γνώσης του αισθητού κόσμου,(τέχνες επιστήμες) για να ζει και κατανοεί το αισθητό νοερό περιβάλλον γύρω του, ειδάλλως θα του ήταν αδύνατον. (θνητή διττή λογική του υλικού αισθητού κόσμου).

Η ανθρώπινη ψυχή όταν αποχωριστεί από το ανθρώπινο αισθητό σώμα της Γης, (πυρ και πνεύμα), γίνεται και πάλι θεϊκή, γίνεται ασώματη, διότι έχει μόνον την δική της νοητική ουσία, και κινείται μόνη της στο σύμπαν στον δικό της νοητό κόσμο.

Αισθητό σώμα λοιπόν ορίζουμε κάθε τι που αποτελείται από γη νερό αέρα φωτιά (ύλη).
Ασώματο ορίζουμε κάθε τι που δεν αποτελείται από ύλη.
Και είναι αδύνατον να περιγράψεις το ασώματο με σώμα.

Πως δημιουργήθηκε η Ζωή στον δικό μας κατωφερή κύκλο
Μέ τον πνευματικό του Λόγο ο δεύτερος Νους δημιουργός αφού έδωσε κίνηση στην Ύλη διασπάστηκε σε Τέσσερα στοιχεία, δημιούργησε στο δικό μας σύμπαν στη μήτρα από το υγρό-ξηρό (νερό-γη) το σπέρμα, και από το θερμό-ψυχρό (αέρας-φωτιά) το πνεύμα.
Ενώνοντας τα μαζί στη μήτρα γεννήθηκαν τα έμβια αισθητά σώματα, αλλά το πνεύμα επειδή έχει άλογη φύση διότι δε φέρει τον πνευματικό λόγο της ψυχής, αυξομείωνε συνεχώς το σπέρμα δίχως λογική, με αποτέλεσμα να επέρχεται μία δίχως λογική φύση.

Ενώνοντας όμως στην μήτρα το σπέρμα και το πνεύμα μαζί με την νοητική του ουσία, (ψυχές), επέφερε την Αρμονία στο σπέρμα και στο πνεύμα, και οι ψυχές αυτού του σύμπαντος είναι η μοίρα τους να ενώνονται-ενσαρκώνονται με τα αισθητά σώματα από πυρ και πνεύμα, διότι δίνουν την αισθητή νοερή ζωή στο πυρ και πνεύμα, όπου όλα τα έμβια αισθητά σώματα εκτός από τον άνθρωπο οδηγούνται χωρίς την δική τους ελεύθερη επιλογή, μα οδηγούνται από τον πνευματικό λόγο της Αρμονίας, γι'αυτό και βλέπουμε όλα τα έμβια όντα να κάνουν ακριβώς το ίδιο από την φύση οδηγούμενα.

Στους ανθρώπους της Γης δίνονται επίσης οι ενέργειες της τέχνης και της επιστήμης που σωματοποιεί το σώμα, δίνεται η λογική της γνώσης των αισθητών πραγμάτων, για να μπορούν οι άνθρωποι της Γης να κατανοήσουν το γήϊνο τρισδιάστατο περιβάλλον που ζουν.

Οι άνθρωποι όμως της Γης ξεχνούν τον πνευματικό λόγο τον νοητό κόσμο της ψυχής τους, και ζουν την νοερή ζωή από πυρ και πνεύμα με την λογική των διττών αισθήσεων και των διττών συναισθημάτων, και ως αποτέλεσμα οδηγούνται από την άλογη φύση από πυρ και πνεύμα του διπολισμού.

Μόνον ο άνθρωπος φέρει την ελεύθερη επιλογή διότι έχει τον Λόγο στον πυρήνα της ψυχής του, και σκοπός του είναι να ζήσει και κατανοήσει την φύση των αισθητών σωμάτων, αλλά και να επιβλέπει ταυτόχρονα όλα τα άλογα έμβια όντα, αλλά και να δημιουργεί και να καλλωπίζει μέσα από όλα τα άψυχα, και ταυτόχρονα με το νου να βλέπει το σύμπαν και να κατανοεί τον Θεό που δημιούργησε τα πάντα για τον άνθρωπο.

και όποιος κατανοήσει τον εαυτό του μπορεί να ανέλθει στους ανώτερους κύκλους.

Ο Άνθρωπος είναι ο δεύτερος Θεός Φως και Ζωή Υπάρχων και θέλησε να ζήσει και κατανοήσει τον κτιστό κόσμο την εικόνα της ζωής, που βρισκόταν πάνω στο πυρ, από πυρ και πνεύμα.
Ο Λόγος είναι ο Άνθρωπος Φως και Ζωή, βρίσκεται στον πυρήνα της ψυχής και δεν συμμετέχει ενεργά στα αισθητά σώματα, ζει κλεισμένος στον εαυτό του με την δική του ουσία μέσα στον πυρήνα της ψυχής, και απλά έλκεται από την Αρμονία της ψυχής δίνοντας της συμβουλές, και ο άνθρωπος της Γης με το αισθητό σώμα που αφουγκράζεται την ψυχή του, οδηγείται από τις δυνάμεις της Αρμονίας στην αισθητή νοερή ζωή του.

Όταν η ενσαρκώμενη ανθρώπινη ψυχή αφήσει το σώμα και το πνεύμα μένει μόνη στον δικό της νοητό κόσμο, και τότε βλέπει τον Λόγο χωρίς τον επηρεασμό του αισθητού σώματος, και τότε συνειδητοποιεί την αλήθεια της ζωής, και αναλόγως με τα όσα έπραξε εν ζωή του αισθητού σώματος, της επιφέρεται η Δικαιοσύνη, οπότε η ανέρχεται τους κύκλους, η επαναλαμβάνει την ενσάρκωση σύμφωνα με την μοίρα που της αξίζει.

Και έτσι ο Άνθρωπος δεύτερος θεός ζει ταυτόχρονα στον Αρχέτυπο κόσμο του Φωτός, αλλά και ως εικόνα (ανθρώπινη ψυχή της Γης) όπου ζει μέσα από τα άλογα αισθητά ανθρώπινα σώματα στον κόσμο από πυρ και πνεύμα.

Με αυτόν τον τρόπο ο Άνθρωπος συμμετέχει ενεργά σε όλες τις δημιουργίες του Πατέρα όλων, αφού είναι το μόνο αυτόβουλο ζωντανό πλάσμα με Νου που φέρει τον Λόγο στην ψυχή του, δημιουργώντας και κατανοώντας την ζωή και βλέποντας ταυτόχρονα τον Πατέρα Όλων το Θεό Φως και Ζωή Υπάρχων μέσα από τις δημιουργίες του.

morfeas sky