Τι είναι η θλίψη; και κάθε συναίσθημα;

Τι είναι η θλίψη; 

Πολλοί θεωρούν το συναίσθημα της θλίψης ως πηγή προερχόμενη εκ του φωτός. 

Άλλοι την θεωρούν ως πηγή άγνοιας της αλήθειας του φωτός.

Αλλά τι είναι στ'αλήθεια η θλίψη; 

Ας εξετάσουμε και τις δύο όψεις του νομίσματος με ένα παράδειγμα για να κατανοήσουμε από που πηγάζει η θλίψη: 

1. Θλίβομαι γιατί τιμώ τους αγαπημένους μου ανθρώπους και την αγάπη που μου έδωσαν γιατί έφυγαν από αυτή την ζωή και μου λείπουν.

Στο πρώτο περάδειγμα (1):
1. Η θλίψη πηγάζει από το αγαθό της νοητής ουσίας της ψυχής, είναι η ολότητα του ενός, η αγαθή αγάπη που μας έδωσε και δώσαμε, όπου νιώθουμε ως ένα με το πρόσωπο που αγαπάμε, το οποίο μεν μας λείπει, γι'αυτό και το τιμούμε, γνωρίζοντας όμως την αλήθεια της ζωής.
Αυτή η αγαθή αγάπη μεταβιβάζεται από την ψυχή στο σώμα, το οποίο σωματοποιεί σε διττά συναισθήματα, των δύο πόλων, αλλά στο κέντρο, της αρμονίας, της ισορροπίας, γιατί η ψυχή εξουσιάζει το υλικό σώμα, και δεν φέρει τα άκρα, τα οποία φέρουν την οδύνη, τον ένα πόλο, ο οποίος είναι αιτία πολλών δεινών. Και οι οδύνες επειδή φέρουν πάντα το κακό, δεν προέρχονται από την ψυχή.

2. Θλίβομαι γιατί φοβάμαι να αντιμετωπίσω μόνος μου την μοναξιά, το μέλλον μου, τον μάταιο τούτο κόσμο, που έχει αρχή και τέλος. 

Στο δεύτερο παράδειγμα:2

Η θλίψη εδώ πηγάζει καθαρά από το διττό υλικό σώμα, την σάρκα, η οποία σωματοποιεί τους δύο αντίθετους πόλους σε συναισθήματα, μέσα από το ένα άκρο, του καλού η του κακού, χωρίς να συμμετάσχει ο Λόγος της ψυχής.

Ακόμη και αν ο ένας πόλος το ένα άκρο είναι του καλού, είναι αιτία πολλών δεινών, διότι φέρουν την ηδονή, τις οδύνες, άρα φέρουν πάνω τους το κακό, την άγνοια της αλήθειας της ζωής.

Η θλίψη στον άνθρωπο ως τελικό συμπέρασμα, όπως και κάθε άλλο συναίσθημα, είναι η σωματοποίηση των διττών ενεργειών του διττού πνεύματος ΠΟΥ ΕΝΥΠΑΡΧΕΙ ΠΑΝΤΟΥ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ,  που ενσωματώνει η σάρκα και σωματοποιεί, και εξουσιάζονται  είτε από την νοητή ουσία της ψυχής η οποία φέρει την αρμονία και ισορροπία στα συναισθήματα.

Είτε από τον  θνητό μας διττό εαυτό, της σάρκας, των δύο άκρων, των δύο πόλων, η οποία σάρκα σωματοποιεί πάντα τις διττές ενέργειες, και τις οδηγεί στα άκρα, είτε του καλού είτε του κακού, αλλά ακόμη και το άκρο του καλού φέρει επάνω της το κακό, διότι και οι οδύνες όταν είναι από ηδονή φέρουν πάντα ως αποτέλεσμα το κακό.

morfeas sky