ΠΟΙΜΑΝΔΡΗΣ - ΕΡΜΗΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

ΠΟΙΜΑΝΔΡΗΣ 
ΟΛΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΕΡΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

              ΓΝΩΘΙ Σ ΑΥΤΟΝ



ΕΡΜΗΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΠΟΙΜΑΝΔΡΗΣ ΛΟΓΟΣ Α"


EΡMHTIKA ΚΕΙΜΕΝΑ ΛΟΓΟΣ Α ΠΟΙΜΑΝΔΡΗ

ὁ δὲ ῎Ανθρωπος ἐκ ζωῆς καὶ φωτὸς ἐγένετο εἰς ψυχὴν καὶ νοῦν,
ἐκ μὲν ζωῆς ψυχήν, ἐκ δὲ φωτὸς νοῦν,
καὶ ἔμεινεν οὕτω τὰ πάντα τοῦ αἰσθητοῦ κόσμου μέχρι
περιόδου τέλους <καὶ> ἀρχῶν γενῶν.

ὑπεράνω οὖν ὢν τῆς ἁρμονίας ἐναρμόνιος γέγονε δοῦλος ἀρρενόθηλυς δὲ ὤν ἐξ ἀρρενοθήλεος ὢν πατρὸς, καὶ ἄϋπνος ἀπὸ ἀΰπνου ..... κρατεῖται.

κατὰ τί δὲ «ὁ νοήσας ἑαυτὸν εἰς αὐτὸν χωρεῖ», ὅπερ ἔχει ὁ τοῦ θεοῦ λόγος;

–φημὶ ἐγώ, ῞Οτι ἐκ φωτὸς καὶ ζωῆς συνέστηκεν ὁ πατὴρ τῶν ὅλων, ἐξ οὗ γέγονεν ὁ ῎Ανθρωπος.

– Εὖ φῂς λαλῶν·
φῶς καὶ ζωή ἐστιν ὁ θεὸς καὶ πατήρ, ἐξ οὗ ἐγένετο ὁ
Ανθρωπος.

ἐὰν οὖν μάθῃς αὐτὸν ἐκ ζωῆς καὶ φωτὸς ὄντα καὶ ὅτι ἐκ τούτων τυγχάνεις, εἰς ζωὴν πάλιν χωρήσεις.

ταῦτα ὁ Ποιμάνδρης εἶπεν.

ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΡΡΕΝΟΘΗΛΥΣ ΟΝ ΠΟΥ ΦYΛΑΚΙΣΕ TΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΘΕΟ ΦΩΣ ΚΑΙ ΖΩΗ ΣΤΗΝ ΑΓΝΟΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΛΗΘΗ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΩΝ; ΤΩΝ ΘΝΗΤΩΝ ΣΥΝΘΕΤΩΝ ΣΩΜΑΤΩΝ;

ΕΙΝΑΙ Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΤΟ MATRIX

ὁ δὲ Νοῦς ὁ θεός, ἀρρενόθηλυς ὤν, ζωὴ καὶ φῶς ὑπάρχων,

"ΥΠΑΡΧΩΝ" ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΚΑΤΩ ΥΠΟ ΜΙΑ ΑΝΩΤΕΡΗ ΑΡΧΗ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΗΓΕΜΟΝΕΥΕΙ ΚΑΤΩ ΥΠΟ ΜΙΑ ΑΝΩΤΕΡΗ ΑΡΧΗ 

ὁ δὲ Νοῦς ὁ θεός, ἀρρενόθηλυς ὤν, ζωὴ καὶ φῶς ὑπάρχων,  ἀπεκύησε λόγῳ ἕτερον Νοῦν δημιουργόν, ὃς θεὸς τοῦ πυρὸς καὶ πνεύματος ὤν, ἐδημιούργησε διοικητάς τινας ἑπτά, ἐν κύκλοις περιέχοντας τὸν αἰσθητὸν κόσμον, καὶ ἡ διοίκησις αὐτῶν εἱμαρμένη καλεῖται.

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΘΕΟΣ 
ΠΑΤΕΡΑΣ ΟΛΩΝ ΦΩΣ ΚΑΙ ΖΩΗ;
ὁ δὲ πάντων πατὴρ ὁ Νοῦς, ὢν ζωὴ καὶ φῶς,
ἀπεκύησεν ῎Ανθρωπον αὐτῷ ἴσον, οὗ ἠράσθη ὡς ἰδίου τόκου·

ΚΑΙ ΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΘΕΟ ΝΑ ΕΝΩΘΕΙ ΜΕ ΤΟ MATRIX (ΥΛΙΚΟ ΣΥΜΠΑΝ)

περικαλλὴς γάρ, τὴν τοῦ πατρὸς εἰκόνα ἔχων·
ὄντως γὰρ καὶ ὁ θεὸς ἠράσθη τῆς ἰδίας μορφῆς,
παρέδωκε τὰ ἑαυτοῦ πάντα δημιουργήματα, καὶ κατανοήσας δὲ τὴν τοῦ Δημιουργοῦ κτίσιν ἐν τῷ πυρί, ἠβουλήθη καὶ αὐτὸς δημιουργεῖν, καὶ συνεχωρήθη ἀπὸ τοῦ πατρός·

ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΑΤΕ; ΠΑΡΕΔΩΣΕ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΘΕΟ ΦΩΣ ΚΑΙ ΖΩΗ ΟΛΑ ΤΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ
παρέδωκε τὰ ἑαυτοῦ πάντα δημιουργήματα

Το κατανοήσατε;
ὁ δὲ πάντων πατὴρ ὁ Νοῦς, ὢν ζωὴ καὶ φῶς ἀπεκύησεν ῎Ανθρωπον αὐτῷ ἴσον, οὗ ἠράσθη ὡς ἰδίου τόκου·

Ενώ εδώ:
ὁ δὲ Νοῦς ὁ θεός, ἀρρενόθηλυς ὤν, ζωὴ καὶ φῶς ὑπάρχων,  ἀπεκύησε λόγῳ ἕτερον Νοῦν δημιουργόν

παρέδωκε τὰ ἑαυτοῦ πάντα δημιουργήματα 
ποιου τα δημιουργήματα; του δημιουργού. παρέδωσε δηλαδή ο θεός στον άνθρωπο δηλαδή στον εαυτό του όλα τα δημιουργήματα του "κτιστού" δημιουργού.

παρέδωκε τὰ ἑαυτοῦ πάντα δημιουργήματα, καὶ κατανοήσας δὲ τὴν τοῦ Δημιουργοῦ κτίσιν ἐν τῷ πυρί, ἠβουλήθη καὶ αὐτὸς δημιουργεῖν, καὶ συνεχωρήθη ἀπὸ τοῦ πατρός·
morfeas sky                        


Ποιμάνδρης
https://el.wikisource.org/wiki/%CE%A0%CE%BF%CE%B9%CE%BC%CE%AC%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%B7%CF%82

Πες μου επειδή δεν μπορώ να βρω τον σύνδεσμο του Ποιμάνδρη που έχεις στο blog σου. Ήμουν σίγουρη οτι τον είχα πάρει από σένα. Και τώρα βλέπω κάποιες αλλαγές και διορθώσεις. 

https://el.m.wikisource.org/wiki/Ποιμάνδρης
Ποιμάνδρης - Βικιθήκη
el.m.wikisource.org


ΤΟ ΑΛΛΑΞΑΝ!
 ΔΕΣ ΣΕ ΜΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΑ ΤΙ ΕΧΟΥΝ ΑΛΛΑΞΕΙ

........

ἠβουλήθη καὶ αὐτὸς δημιουργεῖν, 
"καὶ ἀπεχωρίσθη ἀπὸ τοῦ πατρός"
"κατενόησε τῶν ἀδελφῶν τὰ δημιουργήματα"

ΕΝΩ ΤΟ ΑΥΘΕΝΤΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΓΡΑΦΕΙ ΤΑ ΕΞΗΣ:


ἠβουλήθη καὶ αὐτὸς δημιουργεῖν, 
"καὶ συνεχωρήθη ἀπὸ τοῦ πατρός" 
"κατενόησε τοῦ ἀδελφοῦ τὰ δημιουργήματα"

........

Είναι απίστευτο αυτό που έγινε. Υποσκάπτουν αθόρυβα το αυθεντικό κείμενο και την αλήθεια. Και νομίζω οτι αυτό είναι το επίσημο κείμενο του Ποιμάνδρη που κυκλοφορεί. 

ΝΑΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΠΙΣΗΜΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΕΡΜΗ ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΥ 

Παραχάραξη του μόνου αυθεντικού κειμένου που φανερώνει την αλήθεια. Και φαίνεται απίστευτο. Είναι τόσο ύπουλο και αθόρυβο! Κι έτσι σβήνουν ίχνη. Γιατί ποιος θα κρατούσε το κείμενο αφού υπάρχει ιντερνετικά σε πρώτη ζήτηση!

Πόσο έχουμε σήμερα; 26 / 8 / 2017

Για να γνωρίζουμε πότε περίπου διαστρέβλωσαν τα κείμενα του ΠΟΙΜΑΝΔΡΗ.


morfeas sky

...................
.........................................


ΑΥΘΕΝΤΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ: ΠΟΙΜΑΝΔΡΗΣ ΛΟΓΟΣ Α

Ἑρμῆς ὁ Τρισμέγιστος

Εννοίας μοί ποτε γενομένης περὶ τῶν ὄντων καὶ μετεωρισθείσης μοι τῆς διανοίας σφόδρα, κατασχεθεισῶνμου τῶν σωματικῶν αἰσθήσεων, καθάπερ οἱ ὕπνῳ βεβαρημένοι ἐκ κόρου τροφῆς ἢ ἐκ κόπου σώματος, ἔδοξά τινα ὑπερμεγέθη μέτρῳ ἀπεριορίστῳ τυγχάνοντα καλεῖν μου τὸ ὄνομα καὶ λέγοντά μοι, 


Τί βούλει ἀκοῦσαι καὶ θεάσασθαι, καὶ νοήσας μαθεῖν καὶ γνῶναι; 


–φημὶ ἐγώ, Σὺ γὰρ τίς εἶ; 


– ᾿Εγὼ μέν, φησίν, εἰμὶ ὁ Ποιμάνδρης, ὁ τῆς αὐθεντίας νοῦς· 

οἶδα ὃ βούλει, καὶ σύνειμί σοι πανταχοῦ.

– φημὶ ἐγώ, 

Μαθεῖν θέλω τὰ ὄντα καὶ νοῆσαι τὴν τούτων φύσιν καὶ γνῶναι τὸν θεόν· πῶς, ἔφην, ἀκοῦσαι βούλομαι. 

– φησὶν ἐμοὶ πάλιν,
῎Εχε νῷ σῷ ὅσα θέλεις μαθεῖν, κἀγώ σε διδάξω.


(μετάφραση)
Ερμητικός Λόγος Α΄ (Ποιμάνδρης)

Όταν κάποτε συλλογιζόμουν για τα όντα και η σκέψη μου πέταξε πολύ ψηλά, ενώ οι σωματικές μου αισθήσεις ανακόπηκαν, όπως σ’ αυτούς που βάρυναν από τον ύπνο κορεσμένοι εξαιτίας της τροφής ή της κόπωσης του σώματος, μου φάνηκε πως είδα ένα ον υπερμεγέθες, πέρα από κάθε μέτρο, να με καλεί με το όνομά μου και να μου λέει: «Τι θέλεις ν’ ακούσεις και να δεις και με τη νόησή σου να μάθεις και να γνωρίσεις;».


Και είπα εγώ: «Εσύ ποιος είσαι;»


«Εγώ», είπε, «είμαι ο Ποιμάνδρης, ο νους της αυθεντίας. 
(ο αυθεντικός Νους, και όχι ο γιαλαντζί που είναι το matrix ο κτιστός Νους). 

Γνωρίζω τι ζητάς και είμαι παντού μαζί σου». 

Κι εγώ είπα: «Θέλω να μάθω για τα όντα, να κατανοήσω τη φύση τους, να γνωρίσω το Θεό. Πώς θέλω να τα ακούσω αυτά!»
Μου είπε πάλι: «Έχε στο νου σου όσα θέλεις να μάθεις κι εγώ θα σε διδάξω».


συνέχεια:

τοῦτο εἰπὼν ἠλλάγη τῇ ἰδέᾳ, καὶ εὐθέως πάντα μοι ἤνοικτο ῥοπῇ, καὶ ὁρῶ θέαν ἀόριστον, φῶς δὲ πάντα γεγενημένα, εὔδιόν τε καὶ ἱλαρόν, καὶ ἠράσθην ἰδών. 

καὶ μετ'ὀλίγον σκότος κατωφερὲς ἦν, ἐν μέρει γεγενημένον,
φοβερόν τε καὶ στυγνόν, σκολιῶς
ἐσπειραμένον, ὡς <ὄφει>
εἰκάσαι με· 


εἶτα μεταβαλλόμενον τὸ σκότος εἰς ὑγρᾶν τινα φύσιν, ἀφάτως τεταραγμένην καὶ καπνὸν ἀποδιδοῦσαν, ὡς ἀπὸ πυρός, καί τινα ἦχον ἀποτελοῦσαν ἀνεκλάλητον γοώδη· εἶτα βοὴ ἐξ αὐτῆς ἀσυνάρθρως ἐξεπέμπετο, ὡς εἰκάσαι φωνῇ πυρός, 


ἐκ δὲ φωτὸς ..... λόγος ἅγιος ἐπέβη τῇ φύσει, καὶ πῦρ ἄκρατον ἐξεπήδησεν ἐκ τῆς ὑγρᾶς φύσεως ἄνω εἰς ὕψος· 

κοῦφον δὲ ἦν καὶ ὀξύ, δραστικὸν δὲ ἅμα, καὶ ὁ ἀὴρ ἐλαφρὸς ὢν ἠκολούθησε τῷ πνεύματι, ἀναβαίνοντος αὐτοῦ μέχρι τοῦ πυρὸς ἀπὸ γῆς καὶ ὕδατος, ὡς δοκεῖν κρέμασθαι αὐτὸν ἀπ' αὐτοῦ· 


γῆ δὲ καὶ ὕδωρ ἔμενε καθ' ἑαυτὰ συμμεμιγμένα, ὡς μὴ θεωρεῖσθαι <τὴν γῆν> ἀπὸ τοῦ ὕδατος· 
κινούμενα δὲ ἦν διὰ τὸν ἐπιφερόμενον πνευματικὸν λόγον εἰς ἀκοήν.


ὁ δὲ Ποιμάνδρης ἐμοί,
᾿Ενόησας, φησί. τὴν θέαν ταύτην ὅ τι καὶ βούλεται;
καὶ, Γνώσομαι, ἔφην ἐγώ.


Τὸ φῶς ἐκεῖνο, ἔφη, ἐγὼ Νοῦς ὁ σὸς θεός, ὁ πρὸ φύσεως ὑγρᾶς τῆς ἐκ σκότους φανείσης· ὁ δὲ ἐκ Νοὸς φωτεινὸς Λόγος υἱὸς θεοῦ. 


– Τί οὖν; φημί.

– Οὕτω γνῶθι· τὸ ἐν σοὶ βλέπον καὶ ἀκοῦον, λόγος κυρίου, ὁ δὲ νοῦς πατὴρ θεός. οὐ γὰρ διίστανται ἀπ' ἀλλήλων· ἕνωσις γὰρ τούτων ἐστὶν ἡ ζωή. 


– Εὐχαριστῶ σοι, ἔφην ἔγω. 


– ᾿Αλλὰ δὴ νόει τὸ φῶς καὶ γνώριζε τοῦτο.

εἰπόντος ταῦτα ἐπὶ πλείονα χρόνον ἀντώπησέ μοι,
ὥστε με τρέμειν αὐτοῦ τὴν ἰδέαν·


ἀνανεύσαντος δέ, θεωρῶ ἐν τῷ νοΐ μου τὸ φῶς ἐν δυνάμεσιν ἀναριθμήτοις ὄν, καὶ κόσμον ἀπεριόριστον γεγενημένον, καὶ περιίσχεσθαι τὸ πῦρ δυνάμει μεγίστῃ, καὶ στάσιν ἐσχηκέναι κρατούμενον· 


ταῦτα δὲ ἐγὼ διενοήθην ὁρῶν διὰ τὸν τοῦ Ποιμάνδρου λόγον. ὡς δὲ ἐν ἐκπλήξει μου ὄντος, φησὶ πάλιν ἐμοί,


Εἶδες ἐν τῷ νῷ τὸ ἀρχέτυπον εἶδος, τὸ προάρχον τῆς ἀρχῆς τῆς ἀπεράντου· ταῦτα ὁ Ποιμάνδρης ἐμοί. 


– Τὰ οὖν, ἐγώ φημι, στοιχεῖα τῆς φύσεως πόθεν ὑπέστη;


– πάλιν ἐκεῖνος πρὸς ταῦτα, 

᾿Εκ βουλῆς θεοῦ, ἥτις λαβοῦσα τὸν Λόγον καὶ ἰδοῦσα τὸν καλὸν κόσμον ἐμιμήσατο, κοσμοποιηθεῖσα διὰ τῶν ἑαυτῆς στοιχείων καὶ γεννημάτων ψυχῶν.

........

Μετάφραση

ΕΡΜΗΣ απολογούμενος:- Από τα φωτεινά εκείνα πεδία είδα να ξεχύνεται στη φύση Λόγος Άγιος, κι από την υγρά φύση να ξεπηδά προς τα ύψη ένα κούφιο, δραστικό οξύ άκρατο πυρ. Είδα επίσης τον ελαφρό αέρα ν' ακολουθεί το πνεύμα που επλανάτο στη γη κρεμασμένος σ' αυτό καθώς ανέβαινε από τη γη και τα νερά προς το πυρ. (αφήνοντας τα την γη και το νερό μόνα τους δίχως να ενωθεί ο Λόγος μαζί τους - η γη και το νερό είναι τα πιο κατωφερή στοιχεία τα οποία δεν μπορούν να δεχτούν το πνεύμα = τον πνευματικό λόγο).

ΠΟΙΜΑΝΔΡΗΣ στον Ερμή:- Λοιπόν Ερμή, το φως εκείνο που είδες είμαι εγώ, ο Θεός σου, ο προϋπάρχων της εμφανισθείσης από το σκότος υγράς εκείνης φύσης, (το αδρανή  δοχείο της ύλης = σκότος αφού του δόθηκε η κίνηση από τον άγιο λόγο, δηλαδή η ζωή, διότι ό,τι κινείται είναι η ζωή, ενώ ότι έχει νου και κινείται είναι η νοητή ζωή, και ό,τι έχει πνεύμα και κινείται είναι η νοερή ζωή. (πνεύμα = πνευματικός λόγος είναι ο ελαφρύς αέρας ο οποίος μπορεί να δεχτεί το Λόγο, και να αποκτήσει την δική του νοερή ζωή, ο οποίος Άγιος Λόγος περικλείει αυτή την φύση, την οποία με την κίνηση που της έδωσε, διαχώρισε σε Τέσσερα στοιχεία), ο δε φωτεινός Λόγος που είδες να ξεχύνεται από τα φωτισμένα πεδία προς την υγρά εκείνη φύση που βγήκε από το Νου μου, είναι ο υιός μου, ο Νους είναι ο Πατέρας Θεός. Αυτοί οι δύο, πατέρας και υιός, δεν ξεχωρίζονται ο ένας από τον άλλο, η δε ένωσής τους είναι η ζωή. (η νοητή ζωή).

Ο κόσμος δηλαδή που βλέπουμε είναι μέσα στο Νου - κεφάλι, η δε κίνηση αυτού του κόσμου που εμπεριέχει μέσα του ο Νους είναι η ζωή δηλαδή ο Λόγος η λογική η νοητή ζωή. Ενώ με το δοχείο της ύλης = σκότος μέσα στο νου-κεφάλι βλέπουμε δηλαδή βιώνουμε αισθητά την νοερή ζωή, διότι η ύλη είναι η αίσθηση, και τα Τέσσερα στοιχεία της ύλης επειδή είναι ανόμοια γεννούν την μεταβαλλόμενη νοερή ζωή όπου τα πάντα είναι διαφορετικά και τίποτα δεν είναι όμοιο όπως στον αληθινό κόσμο γι'αυτό και δεν εμπεριέχουν μέσα τους καμιά αλήθεια.

Ερμητικά κείμενα Λόγος Β

-Υπάρχει πατέρα αλήθεια στην γη, και μάλιστα όχι άσκοπα;

-Σφάλλεις παιδί μου. Αλήθεια καθόλου δεν υπάρχει στη γη, ούτε είναι δυνατό να υπάρξει, μόνον κάποιοι άνθρωποι θα κατανοήσουν την αλήθεια, σε όσους ο θεός θα δωρίσει το χάρισμα να δουν το θείο. Άρα λοιπόν δεν υπάρχει τίποτε αληθινό στη γη. 


morfeas sky


Σχόλιο: Η αντιγραφή (εμιμήσατο) του αληθινού κόσμου από το κτιστό πνεύμα=matrix το οποίο είναι η εικόνα του Θεού, (ο Άγιος Λόγος). 

Η αντιγραφή λοιπόν του Αληθινού κόσμου από το κτιστό Άγιο πνεύμα, (Άγιος Λόγος), την εικόνα του Θεού,  και η δημιουργία με αυτό το Πρότυπο του Αληθινού κόσμου σύμφωνα με τα δικά του στοιχεία, (το αδρανή δοχείο της ύλης), ενός υλικού κόσμου.

Ένα υλικό = αισθητό σύμπαν, το οποίο δημιουργήθηκε σύμφωνα με τα τέσσερα ανόμοια στοιχεία του αδρανή δοχείου της ύλης, τα οποία διαχωρίστηκαν με την κίνηση που δόθηκε στο αδρανή δοχείο της ύλης στον έβδομο ουρανό και δημιουργήθηκε το κεφάλι του (πυρός) ζωντανού συμπαντικού οργανισμού, και τα υπόλοιπα κατωφερή βαρύτερα στοιχεία έγιναν τα επτά όργανα του σώματος του. (οι πλανήτες που οδηγούνται από τους Αστέρες διοικητές).

Ο σύνθετος αισθητός μεταβαλλόμενος κόσμος της κατωφερής σύνθετης ύλης, είναι οι ανόμοιες αισθητές ιδιότητες των τεσσάρων ανόμοιων στοιχείων, με τα οποία ενώθηκαν οι ανθρώπινες ψυχές και οι κτιστές ψυχές για να δώσουν την νοερή ζωή στα είδωλα τους, πρώτα στο αθάνατο γένος τους και μετέπειτα στο θνητό τους είδος.

 Ένα υλικό σύμπαν των αισθητών μορφών που το γεννούν οι αριθμοί παίρνοντας την νοερή ζωή από το πνεύμα που ενώθηκε με τον άνθρωπο και υπάρχει σε κάθε φύση, εκ των επτά φύσεων του κτιστού αισθητού κόσμου της ύλης.

morfeas sky
....

Συνέχεια:

ὁ δὲ Νοῦς ὁ θεός, ἀρρενόθηλυς ὤν, ζωὴ καὶ φῶς 
ὑπάρχων,
ἀπεκύησε λόγῳ ἕτερον Νοῦν δημιουργόν, 
ὃς θεὸς τοῦ πυρὸς καὶ πνεύματος ὤν, ἐδημιούργησε διοικητάς τινας ἑπτά, ἐν κύκλοις περιέχοντας τὸν αἰσθητὸν κόσμον, καὶ ἡ διοίκησις αὐτῶν εἱμαρμένη καλεῖται.

ἐπήδησεν εὐθὺς ἐκ τῶν κατωφερῶν στοιχείων [τοῦ θεοῦ] ὁ τοῦ θεοῦ Λόγος εἰς τὸ καθαρὸν τῆς φύσεως δημιούργημα, καὶ ἡνώθη τῷ δημιουργῷ Νῷ (ὁμοούσιος γὰρ ἦν), καὶ κατελείφθη [τὰ] ἄλογα τὰ κατωφερῆ τῆς φύσεως στοιχεῖα, ὡς εἶναι ὕλην μόνην.


ὁ δὲ δημιουργὸς Νοῦς σὺν τῷ Λόγῳ, ὁ περιίσχων τοὺς κύκλους καὶ δινῶν ῥοίζῳ, ἔστρεψε τὰ ἑαυτοῦ δημιουργήματα καὶ εἴασε στρέφεσθαι ἀπ' ἀρχῆς ἀορίστου εἰς ἀπέραντον τέλος· ἄρχεται γάρ, οὗ λήγει· 


ἡ δὲ τούτων περιφορά, καθὼς ἠθέλησεν ὁ Νοῦς,
ἐκ τῶν κατωφερῶν στοιχείων ζῷα ἤνεγκεν ἄλογα (οὐ γὰρ ἐπεῖχε τὸν λόγον), ἀὴρ δὲ πετεινὰ ἤνεγκε, καὶ τὸ ὕδωρ νηκτά· 


διακεχώρισται δὲ ἀπ' ἀλλήλων ἥ τε γῆ καὶ τὸ ὕδωρ, καθὼς ἠθέλησεν ὁ Νοῦς, καὶ <ἡ γῆ> ἐξήνεγκεν ἀπ' αὐτῆς ἃ εἶχε ζῷα τετράποδα <καὶ> ἑρπετά, θηρία ἄγρια καὶ ἥμερα.

ὁ δὲ πάντων πατὴρ ὁ Νοῦς, ὢν ζωὴ καὶ φῶς, ἀπεκύησεν ῎Ανθρωπον αὐτῷ ἴσον, οὗ ἠράσθη ὡς ἰδίου τόκου·

περικαλλὴς γάρ, τὴν τοῦ πατρὸς εἰκόνα ἔχων· 
ὄντως γὰρ καὶ ὁ θεὸς ἠράσθη τῆς ἰδίας μορφῆς, 
παρέδωκε τὰ ἑαυτοῦ πάντα δημιουργήματα, καὶ κατανοήσας δὲ τὴν τοῦ Δημιουργοῦ κτίσιν ἐν τῷ πυρί, ἠβουλήθη καὶ αὐτὸς δημιουργεῖν, καὶ συνεχωρήθη ἀπὸ τοῦ πατρός·

..............

Μετάφραση:

ὁ δὲ Νοῦς ὁ θεός, ἀρρενόθηλυς ὤν, ζωὴ καὶ φῶς ὑπάρχων,
ἀπεκύησε λόγῳ ἕτερον Νοῦν δημιουργόν, 
ὃς θεὸς τοῦ πυρὸς καὶ πνεύματος ὤν.

ὁ δὲ πάντων πατὴρ ὁ Νοῦς, ὢν ζωὴ καὶ φῶς, ἀπεκύησεν ῎Ανθρωπον αὐτῷ ἴσον, οὗ ἠράσθη ὡς ἰδίου τόκου· παρέδωκε τὰ ἑαυτοῦ πάντα δημιουργήματα, καὶ κατανοήσας δὲ τὴν τοῦ Δημιουργοῦ κτίσιν ἐν τῷ πυρί, ἠβουλήθη καὶ αὐτὸς δημιουργεῖν, καὶ συνεχωρήθη ἀπὸ τοῦ πατρός·

morfeas sky
Tον Άνθρωπο δεύτερο θεό Φως και Ζωή τον εποίησε ο Αληθινός Θεός των πάντων Φως και Ζωή.

ὁ δὲ ῎Ανθρωπος ἐκ ζωῆς καὶ φωτὸς ἐγένετο εἰς ψυχὴν καὶ νοῦνἐκ μὲν ζωῆς ψυχήν, ἐκ δὲ φωτὸς νοῦν,

καὶ ἔμεινεν οὕτω τὰ πάντα τοῦ αἰσθητοῦ κόσμου μέχρι
περιόδου τέλους <καὶ> ἀρχῶν γενῶν.

Γιατί ήταν πανέμορφος, έχοντας την εικόνα του πατέρα του. Πραγματικά ο θεός αγάπησε την ίδια του τη μορφή και παρέδωσε στον εαυτό του τον Άνθρωπο δεύτερο θεό Φως και Ζωή που όλα του τα δημιουργήματα. 

Ο Άνθρωπος δεύτερος θεός Ζωή και Φως, αφού κατανόησε την κτίση του δεύτερου Νου δημιουργού του πυρός και πνεύματος μέσα στην ενέργεια της φωτιάς (τοῦ Δημιουργοῦ κτίσιν ἐν τῷ πυρί - Αιωνιότητα, ο Έβδομος Ουρανός, το καθαρό της φύσης δημιούργημα), θέλησε να δημιουργήσει και ο ίδιος στην Αιωνιότητα και στους κατώτερους ουρανούς. Και ο Πατέρας του το επέτρεψε. 

..........

Συνέχεια

γενόμενος ἐν τῇ δημιουργικῇ σφαίρᾳ, ἕξων τὴν πᾶσαν ἐξουσίαν, κατενόησε τοῦ ἀδελφοῦ τὰ δημιουργήματα, οἱ δὲ ἠράσθησαν αὐτοῦ, ἕκαστος δὲ μετεδίδου τῆς ἰδίας τάξεως· 


καὶ καταμαθὼν τὴν τούτων οὐσίαν καὶ μεταλαβὼν τῆς αὐτῶν φύσεως ἠβουλήθη ἀναρρῆξαι τὴν περιφέρειαν τῶν κύκλων, 

καὶ τὸ κράτος τοῦ ἐπικειμένου ἐπὶ τοῦ πυρὸς κατανοῆσαι.

καὶ ὁ τοῦ τῶν θνητῶν κόσμου καὶ τῶν ἀλόγων ζῴων
ἔχων πᾶσαν ἐξουσίαν διὰ τῆς ἁρμονίας παρέκυψεν,
ἀναρρήξας τὸ κύτος, καὶ ἔδειξε τῇ κατωφερεῖ φύσει τὴν καλὴν
τοῦ θεοῦ μορφὴν, 


ὃν ἰδοῦσα ἀκόρεστον κάλλος <καὶ> πᾶσαν ἐνέργειαν ἐν ἑαυτῷ ἔχοντα τῶν διοικητόρων τήν τε μορφὴν τοῦ θεοῦ ἐμειδίασεν ἔρωτι, ὡς ἅτε τῆς καλλίστης μορφῆς τοῦ ᾿Ανθρώπου τὸ εἶδος ἐν τῷ ὕδατι ἰδοῦσα καὶ τὸ σκίασμα ἐπὶ τῆς γῆς. 

ὁ δὲ ἰδὼν τὴν ὁμοίαν αὐτῷ μορφὴν ἐν αὐτῇ οὖσαν ἐν τῷ ὕδατι, ἐφίλησε καὶ ἠβουλήθη αὐτοῦ οἰκεῖν· 

.................

μετάφραση

Όταν ήρθε ο Άνθρωπος δεύτερος θεός Ζωή και Φως στη δημιουργική σφαίρα του πυρός, για να πάρει την πάσα εξουσία, αφού έγινε όμοιος σαν τον "αδερφό" του τον δεύτερο Νου δημιουργό, (τον αισθητό  θεό - πνεύμα=matrix), στην συνέχεια θέλησε να κατανοήσει την ενέργεια των επτά Διοικητών Ουρανών που περικλείουν και ενεργούν με το πνεύμα της Αρμονίας στην εκάστοτε σύνθετη φύση των πλανητών των επτά Διοικητών,  και αφού κατανόησε τα επτά δημιουργήματα του αδελφού του,  κι εκείνοι τον αγάπησαν,  κι ο καθένας τους του μετέδιδε όσα ανήκουν στην τάξη του, δηλαδή του μετέδιδε όλα όσα υπάρχουν στην εκάστοτε δική του σύνθετη φύση των πλανητών. Του ανέλυσαν δηλαδή την ενέργεια των επτά φύσεων, της δικής τους κατωφερής φύσεως ο καθένας διοικητής ουρανός ξεχωριστά.

Και αφού κατανόησε την δική τους νοητή ουσία, η οποία είναι όμοια με του δεύτερου Νου δημιουργού, (του αισθητού θεού το πνεύμα του πυρός), στην συνέχεια μετ-έλαβε την ενέργεια της δικής τους κατώτερης φύσης των πλανητών, διότι θέλησε να διαρρήξει την περιφέρεια των κατώτερων κύκλων ουρανών και να ενωθεί μαζί με τις επτά φύσεις τους, ώστε  να κατανοήσει αυτές τις σύνθετες ενέργειες της ύλης που οδηγεί το πνεύμα της Αρμονίας της εκάστοτε φύσης των πλανητών. 

Έχοντας την εξουσία του κόσμου των θνητών και των άλογων ζώων έσκυψε μέσα από την αρμονία (ΕΣΚΥΨΕ - ΕΞΕΠΕΣΕ ΚΑΙ ΕΓΙΝΕ ΔΟΥΛΟΣ ΤΟΥ ΚΑΤΩΤΕΡΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΑΡΜΟΝΙΑΣ ΠΟΥ ΕΝΕΡΓΕΙ ΣΤΙΣ  ΣΥΝΘΕΤΕΣ ΦΥΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΛΑΝΗΤΩΝ), διαρρηγνύοντας το κέλυφός της, και έδειξε στην κατώτερη φύση την ωραία μορφή του θεού. 

Αυτή, (το πνεύμα της γήινης φύσης) βλέποντας την ομορφιά του, που δεν χορταίνεται ποτέ, να έχει μέσα του όλη τη δύναμη των Επτά Διοικητών και τη μορφή του θεού χαμογέλασε από έρωτα, επειδή αντίκρισε την όψη της κάλλιστης μορφής του Ανθρώπου μέσα στο νερό (είδε την μορφή του θεού μέσα από την κατώτερη δική της ενέργεια των πλανητών - αστρικό σώμα, και τη σκιά του πάνω στη γη- το θνητό ανθρώπινο σώμα. 
(σκιά = σκοτάδι = στυγνόν σκότος).

(Το είδωλο του φτιαγμένο από την υγρή φύση, από γη και νερό, το στυγνόν σκότος (θνητό σώμα) το οποίο δεν μπορεί νε δεχτεί το ΠΝΕΥΜΑ!). 

Αλλά και ο Άνθρωπος δεύτερος θεός βλέποντας την όμοια μ’ αυτόν μορφή μέσα στο νερό (αστρικό σώμα) την αγάπησε και θέλησε να κατοικήσει εκεί. 

Η θέλησή του έγινε ταυτόχρονα πράξη και κατοίκησε τη μορφή που δεν έχει λόγο. Διότι το αστρικό σώμα από ανάγκη πάντα ενσαρκώνεται τα θνητά σώματα από γη ώστε να εκδηλώσει αυτές τις άλογες ενέργειες.

Η φύση, λαμβάνοντας τον αγαπημένο της, τον σφιχταγκάλιασε ολόκληρη και ενώθηκαν. Γιατί ήταν εραστές. 

(η Υλη είναι αίσθηση, και η αίσθηση σώμα, πάθος, επιθυμία, έλξη, έρωτας. Αν τώρα αυτή η αίσθηση αποκτήσει εθισμό προς την άλογη υγρή φύση του σώματος από γη και νερό, τότε θα γίνουμε χειρότεροι και από τα άγρια θηρία, γι'αυτό μας δόθηκε από τον Αιθέρα Νου - του πυρός, η Λογική, και από το πνεύμα της φύσης η Αρμονία - η καρδιά, διότι ως ανώτερα όντα έχουμε ελεύθερη επιλογή, και γι'αυτό μας δόθηκε η λογική, ώστε να ελέγχουμε την άλογη φύση του σώματος μας, τα πάθη και τις επιθυμίες του γεμάτα από αλλαζονεία έπαρση και εγωισμό όπως τα άγρια θηρία, και υποταγή όπως τα ήμερα ζώα).

..................

Συνέχεια

ἅμα δὲ τῇ βουλῇ ἐγένετο ἐνέργεια, καὶ ᾤκησε τὴν ἄλογον μορφήν· 
(οικιοποιήθηκε την υγρή  φύση το σκοτάδι, γη-νερό).

ἡ δὲ φύσις λαβοῦσα τὸν ἐρώμενον περιεπλάκη ὅλη καὶ ἐμίγησαν· ἐρώμενοι γὰρ ἦσαν.

καὶ διὰ τοῦτο παρὰ πάντα τὰ ἐπὶ γῆς ζῷα διπλοῦς
ἐστιν ὁ ἄνθρωπος,
θνητὸς μὲν διὰ τὸ σῶμα, ἀθάνατος δὲ
διὰ τὸν οὐσιώδη ἄνθρωπον· 


ἀθάνατος γὰρ ὢν καὶ πάντων τὴν ἐξουσίαν ἔχων, τὰ θνητὰ πάσχει ὑποκείμενος τῇ εἱμαρμένῃ. 


ὑπεράνω οὖν ὢν τῆς ἁρμονίας (των επτά ουρανών) ἐναρμόνιος γέγονε δοῦλος ἀρρενόθηλυς δὲ ὤν ἐξ ἀρρενοθήλεος ὢν πατρὸς καὶ ἄϋπνος ἀπὸ ἀΰπνου ..... κρατεῖται.


..........

μετάφραση


Γι’ αυτό το λόγο απ’ όλα τα ζώα πάνω στη γη μόνο ο άνθρωπος είναι διπλός, θνητός εξαιτίας του σώματος, αθάνατος εξαιτίας του αληθινού Ανθρώπου. 

Γιατί αν και είναι αθάνατος και έχει την εξουσία των πάντων, πάσχει τη μοίρα των θνητών, υποκείμενος στην Ειμαρμένη. (Υποτάχτηκε στους νόμους).

Και μολονότι είναι πάνω από την αρμονία της σύνθετης φύσης αυτού του πνεύματος , έγινε δούλος εντός της αρμονίας. (Αγνοια Λήθη). Και αν και είναι ανδρόγυνος από ανδρόγυνο και άυπνος από άυπνο πατέρα, <από τον έρωτα> νικιέται». 

Έπαθαν οι ανθρώπινες ψυχές εξάρτηση από αυτά τα ανθρώπινα αισθητά είδωλα-σώματα, έπαθαν εξάρτηση από τις σωματικές απολαύσεις, βλέπε τους συντρόφους του Οδυσσέα που μεταμορφώθηκαν σε γουρούνια στο βασίλειο-νησί της Κίρκης, διότι η ύλη είναι σώμα, και το σώμα είναι αίσθηση, και η αίσθηση είναι πάθος και επιθυμία.

Αν τώρα το πάθος και η επιθυμία αποκτήσει εθισμό για την ψυχή τότε ο άνθρωπος θα γνωρίσει τον εαυτό του, τα αμετάβλητα Νοητά και όμοια αισθητά, αν όμως αποκτήσει εθισμό για τα θνητά υλικά τα μεταβαλλόμενα αισθητά, τότε για πάντα θα υπομένει την Ειμαρμένη, τους νόμους της Ειμαρμένης.

Και ο θεός με Άγιο Λόγο ευθύς είπε: αυξάνεσθε μεγαλώνοντας και πληθύνεσθε πληθαίνοντας όλα τα κτίσματα και τα δημιουργήματα. Και αυτός που έχει εντός του το Νου ας αναγνωρίσει ότι ο εαυτός του είναι αθάνατος, ότι αίτιος του θανάτου είναι ο έρωτας, η εξάρτηση που έχει πάθει από τις γλυκές απολαύσεις της κατώτερης φύσης· ας το μάθουν όλα τα όντα.

ὑπεράνω οὖν ὢν τῆς ἁρμονίας (του πνεύματος των Επτά Ουρανών που ενεργεί με Αρμονία στις επτά φύσεις-όργανα του σώματος διότι συνεργάζεται μαζί τους, άρα ενσαρκώνεται συνεχώς την δική του φύση), ἐναρμόνιος γέγονε, δοῦλος ἀρρενόθηλυς δὲ ὤν ἐξ ἀρρενοθήλεος ὢν πατρὸς καὶ ἄϋπνος ἀπὸ ἀΰπνου ..... κρατεῖται. 

(ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΣ ΣΤΗΝ ΛΗΘΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΝΟΙΑ ΤΟΥ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΕΝΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ)

..........

Συνέχεια

καὶ μετὰ ταῦτα, Νοῦς ὁ ἐμός· καὶ αὐτὸς γὰρ ἐρῶ τοῦ λόγου.
ὁ δὲ Ποιμάνδρης εἶπε, 


Τοῦτό ἐστι τὸ κεκρυμμένον μυστήριον μέχρι τῆσδε τῆς ἡμέρας. 


ἡ γὰρ φύσις ἐπιμιγεῖσα τῷ ᾿Ανθρώπῳ ἤνεγκέ τι θαῦμα θαυμασιώτατον·

ἔχοντος γὰρ αὐτοῦ τῆς ἁρμονίας τῶν ἑπτὰ τὴν φύσιν, οὓς ἔφην σοι ἐκ πυρὸς καὶ πνεύματος, οὐκ ἀνέμενεν ἡ φύσις, ἀλλ' εὐθὺς ἀπεκύησεν ἑπτὰ ἀνθρώπους, πρὸς τὰς φύσεις τῶν ἑπτὰ διοκητόρων, ἀρρενοθήλεας καὶ μεταρσίους.

καὶ μετὰ ταῦτα, ῏Ω Ποιμάνδρη, εἰς μεγάλην γὰρ νῦν
ἐπιθυμίαν ἦλθον καὶ ποθῶ ἀκοῦσαι·
μὴ ἔκτρεχε. καὶ ὁ Ποιμάνδρης εἶπεν, ᾿Αλλὰ σιώπα. οὔπω γάρ σοι ἀνήπλωσα τὸν πρῶτον λόγον.
– ᾿Ιδοὺ σιωπῶ, ἔφην ἐγώ.

᾿Εγένετο οὖν, ὡς ἔφην, τῶν ἑπτὰ τούτων ἡ γένεσις τοιῷδε τρόπῳ· 


θηλυκὴ γὰρ <γῆ> ἦν καὶ ὕδωρ ὀχευτικόν, τὸ δὲ ἐκ πυρὸς πέπειρον. ἐκ δὲ αἰθέρος τὸ πνεῦμα ἔλαβε καὶ ἐξήνεγκεν ἡ φύσις τὰ σώματα πρὸς τὸ εἶδος τοῦ ανθρώπου.

ὁ δὲ ῎Ανθρωπος ἐκ ζωῆς καὶ φωτὸς ἐγένετο εἰς ψυχὴν καὶ νοῦν,
ἐκ μὲν ζωῆς ψυχήν, ἐκ δὲ φωτὸς νοῦν,


καὶ ἔμεινεν οὕτω τὰ πάντα τοῦ αἰσθητοῦ κόσμου μέχρι
περιόδου τέλους <καὶ> ἀρχῶν γενῶν.


«Και μετά απ’ αυτά τι, Νου μου; Γιατί κι εγώ ο ίδιος αγαπώ το Λόγο».

Και ο Ποιμάνδρης είπε: «Αυτό είναι το μυστήριο το κρυμμένο μέχρι αυτή τη μέρα. Γιατί η φύση, επειδή ενώθηκε με τον Άνθρωπο, γέννησε θαύμα θαυμασιότατο. Έχοντας, δηλαδή, από τον Άνθρωπο τη φύση της αρμονίας των Επτά, για τους οποίους σου είπα ότι έγιναν από πνεύμα και φωτιά, δεν καθυστέρησε, αλλά αμέσως γέννησε επτά ανθρώπους, ανάλογους προς τη φύση των επτά Διοικητών, ανδρόγυνους και μετάρσιους».

«Και μετά απ’ αυτά τι, Ποιμάνδρη; Γιατί μου ήρθε τώρα μεγάλη επιθυμία και ποθώ ν’ ακούσω. Μη βιάζεσαι».

Και ο Ποιμάνδρης είπε: «Σιώπα λοιπόν. Ακόμη δεν σου ανέπτυξα των πρώτο λόγο».
«Να, σιωπώ», είπα εγώ.

«Συνέβη, λοιπόν, όπως είπα, η γέννηση αυτών των επτά ανθρώπων με τον ακόλουθο τρόπο. Η γη ήταν θηλυκή, το νερό έτοιμο για αναπαραγωγή, ο καρπός της φωτιάς ώριμος. 
Η φύση πήρε από τον Αιθέρα το πνεύμα και γέννησε τα σώματα σύμφωνα με τη μορφή του Ανθρώπου. 

Ο Άνθρωπος από ζωή και φως έγινε ψυχή και νους, ψυχή από ζωή και νους από φως. (έγινε πνεύμα του πυρός, πνεύμα και φωτιά, όπως ο αισθητός θεός, ο δεύτερος Νους δημιουργός, όπως οι επτά Νους Διοικητές Ουρανοί).

Και όλα όσα ανήκουν στον αισθητό κόσμο έμειναν έτσι μέχρι το τέλος της περιόδου και την αρχή των (Διαχωρισμένων) φύλων.


"ὁ δὲ ῎Ανθρωπος ἐκ ζωῆς καὶ φωτὸς ἐγένετο εἰς ψυχὴν καὶ νοῦνἐκ μὲν ζωῆς ψυχήν, ἐκ δὲ φωτὸς νοῦν

ἄκουε λοιπόν, ὃν ποθεῖς λόγον ἀκοῦσαι. τῆς περιόδου πεπληρωμένης ἐλύθη ὁ πάντων σύνδεσμος ἐκ βουλῆς θεοῦ·

πάντα γὰρ ζῷα ἀρρενοθήλεα ὄντα διελύετο ἅμα τῷ ἀνθρώπῳ καὶ ἐγένετο τὰ μὲν ἀρρενικὰ ἐν μέρει, τὰ δὲ θηλυκὰ ὁμοίως.

ὁ δὲ θεὸς εὐθὺς εἶπεν ἁγίῳ λόγῳ, (η εικόνα του θεού), Αὐξάνεσθε ἐν αὐξήσει καὶ πληθύνεσθε ἐν πλήθει πάντα τὰ κτίσματα καὶ δημιουργήματα, καὶ ἀναγνωρισάτω <ὁ> ἔννους ἑαυτὸν ὄντα ἀθάνατον, καὶ τὸν αἴτιον τοῦ θανάτου ἔρωτα, καὶ πάντα τὰ ὄντα. 

τοῦτο εἰπόντος, ἡ πρόνοια διὰ τῆς εἱμαρμένης καὶ ἁρμονίας τὰς μίξεις ἐποιήσατο, καὶ τὰς γενέσεις κατέστησε, καὶ ἐπληθύνθη κατὰ γένος τὰ πάντα καὶ ὁ ἀναγνωρίσας ἑαυτὸν ἐλήλυθεν εἰς τὸ περιούσιον ἀγαθόν, ὁ δε ἀγαπήσας τὸ ἐκ πλάνης ἔρωτος σῶμα, οὗτος μένει ἐν τῷ σκότει πλανώμενος, αἰσθητῶς πάσχων τὰ τοῦ θανάτου. 

– Τί τοσοῦτον ἁμαρτάνουσιν, ἔφην ἐγώ, οἱ ἀγνοοῦντες,
ἵνα στερηθῶσι τῆς ἀθανασίας; 


– ῎Εοικας, ὦ οὗτος, τούτων μὴ πεφροντικέναι ὧν ἤκουσας.
οὐκ ἔφην σοι νοεῖν; 


–Νοῶ καὶ μιμνήσκομαι, εὐχαριστῶ δὲ ἅμα. 

– Εἰ ἐνόησας, εἰπέ μοι, διὰ τί ἄξιοί εἰσι τοῦ θανάτου οἱ ἐν τῷ θανάτῳ ὄντες; 


῞Οτι προκατάρχεται τοῦ οἰκείου σώματος τὸ στυγνὸν σκότος,
ξ οὗ ἡ ὑγρὰ φύσις, ἐξ ἧς τὸ σῶμα συνέστηκεν ἐν τῷ αἰσθητῷ κόσμῳ, ἐξ οὗ θάνατος ἀρδεύεται.


– ᾿Ενόησας ὀρθῶς, ὦ οὗτος.
κατὰ τί δὲ «ὁ νοήσας ἑαυτὸν εἰς αὐτὸν χωρεῖ», ὅπερ ἔχει ὁ τοῦ θεοῦ λόγος; 


–φημὶ ἐγώ, ῞Οτι ἐκ φωτὸς καὶ ζωῆς συνέστηκεν ὁ πατὴρ
τῶν ὅλων,
ἐξ οὗ γέγονεν ὁ ῎Ανθρωπος. 


– Εὖ φῂς λαλῶν·
φῶς καὶ ζωή ἐστιν ὁ θεὸς καὶ πατήρ, ἐξ οὗ ἐγένετο ὁ
Ανθρωπος. 


ἐὰν οὖν μάθῃς αὐτὸν ἐκ ζωῆς καὶ φωτὸς ὄντα καὶ ὅτι ἐκ τούτων τυγχάνεις, εἰς ζωὴν πάλιν χωρήσεις.
ταῦτα ὁ Ποιμάνδρης εἶπεν. 


..................

μετάφραση

Αφού είπε αυτά τα λόγια, η Πρόνοια μέσω της Ειμαρμένης και της αρμονίας έκανε τις ενώσεις και καθόρισε τις γεννήσεις και πλήθυναν όλα ανάλογα με το είδος τους· κι αυτός που αναγνώρισε τον εαυτό του έφτασε στο περιούσιο Αγαθό, ενώ αυτός που αγάπησε το σώμα, το γεννημένο από την πλάνη του έρωτα, αυτός παραμένει πλανώμενος στο σκοτάδι, πάσχοντας με τις αισθήσεις του τα πάθη του θανάτου».

«Ποια είναι η τόσο μεγάλη αμαρτία που κάνουν» είπα εγώ «όσοι ζουν στην άγνοια, ώστε να στερούνται την αθανασία;»

«Μοιάζεις να μην νοιάζεσαι για όσα άκουσες. Δεν σου είπα να τα σκεφτείς;»

«Τα σκέφτομαι και τα θυμάμαι και συνάμα σε ευχαριστώ».

«Αν τα σκέφτηκες, πες μου, για ποιο λόγο είναι άξιοι του θανάτου όσοι ζουν στο θάνατο;».

«Γιατί ρίζα του σώματός μας είναι το στυγερό σκοτάδι, από το οποίο προέρχεται η υγρή φύση, από την οποία συντίθεται το θνητό σώμα στον αισθητό κόσμο, από το οποίο αρδεύεται ο θάνατος».

«Καλά το κατάλαβες. Για ποιο λόγο όμως όποιος γνώρισε τον εαυτό του πηγαίνει σ’ Αυτόν, όπως λέει ο Λόγος του θεού;».

Είπα εγώ: «Επειδή ο πατέρας των όλων είναι φως και ζωή κι απ’ αυτόν γεννήθηκε ο Άνθρωπος».

«Σωστά μίλησες και είπες. Φως και ζωή είναι ο θεός και πατέρας, από τον οποίο γεννήθηκε ο Άνθρωπος. Εάν λοιπόν κατανοήσεις ότι ο εαυτός σου είναι από φως και ζωή και ότι κατάγεσαι απ’ αυτά, θα επιστρέψεις στη ζωή».

Αυτά είπε ο Ποιμάνδρης. 

ΤΙ ΕΙΠΕ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ;
Εγώ είμαι η ζωή και το φως, όποιος θέλει ας με ακολουθήσει στον δικό μου κόσμο.

ΤΙ ΕΙΠΕ Ο ΠΟΙΜΑΝΔΡΗΣ;
Φως και ζωή είναι ο θεός και πατέρας, από τον οποίο γεννήθηκε ο Άνθρωπος. Εάν λοιπόν κατανοήσεις ότι ο εαυτός σου είναι από φως και ζωή και ότι κατάγεσαι απ’ αυτά, θα επιστρέψεις στη ζωή».

Αυτά είπε ο Ποιμάνδρης.

..................

Συνέχεια:


– 'All' ἔτι μοι εἰπέ, πῶς εἰς ζωὴν χωρήσω ἐγώ, ἔφην, ὦ Νοῦς ἐμός; 

φησὶ γὰρ ὁ θεός· 

- ὁ ἔννους ἄνθρωπος ἀναγνωρισάτω ἑαυτόν.

- οὐ πάντες γὰρ ἄνθρωποι νοῦν ἔχουσιν; 

– Εὐφήμει, ὦ οὗτος, λαλῶν· 

παραγίνομαι αὐτὸς ἐγὼ ὁ Νοῦς τοῖς ὁσίοις καὶ ἀγαθοῖς καὶ καθαροῖς καὶ ἐλεήμοσι, τοῖς εὐσεβοῦσι, καὶ ἡ παρουσία μου γίνεται βοήθεια, καὶ εὐθὺς τὰ πάντα γνωρίζουσι καὶ τὸν πατέρα ἱλάσκονται ἀγαπητικῶς καὶ εὐχαριστοῦσιν εὐλογοῦντες καὶ ὑμνοῦντες τεταγμένως πρὸς αὐτὸν τῇ στοργῇ, καὶ πρὸ τοῦ παραδοῦναι τὸ σῶμα ἰδίῳ θανάτῳ μυσάττονται τὰς αἰσθήσεις, εἰδότες αὐτῶν τὰ ἐνεργήματα·

μᾶλλον δὲ οὐκ ἐάσω αὐτὸς ὁ Νοῦς τὰ προσπίπτοντα ἐνεργήματα τοῦ σώματος ἐκτελεσθῆναι. πυλωρὸς ὢν ἀποκλείσω τὰς εἰσόδους τῶν κακῶν καὶ αἰσχρῶν ἐνεργημάτων, τὰς ἐνθυμήσεις ἐκκόπτων.

τοῖς δὲ ἀνοήτοις καὶ κακοῖς καὶ πονηροῖς καὶ φθονεροῖς καὶ πλεονέκταις καὶ φονεῦσι καὶ ἀσεβέσι πόρρωθέν εἰμι, τῷ τιμωρῷ ἐκχωρήσας δαίμονι, ὅστις τὴν ὀξύτητα τοῦ πυρὸς προσβάλλων θρώσκει αὐτὸν αἰσθητικῶς καὶ μᾶλλον ἐπὶ τὰς ἀνομίας αὐτὸν ὁπλίζει, ἵνα τύχῃ πλείονος τιμωρίας, καὶ οὐ παύεται ἐπ' ὀρέξεις ἀπλέτους τὴν ἐπιθυμίαν ἔχων, ἀκορέστως σκοτομαχῶν, καὶ τοῦτον βασανίζει, καὶ ἐπ' αὐτὸν πῦρ ἐπὶ τὸ πλεῖον αὐξάνει.

....

Όσοι άνθρωποι έχουν αγαθή ψυχή, (αγαθή καρδιά) δεν έχουν να φοβηθούν απολύτως τίποτα, διότι ο Αγαθός Νους πάντα τους προστατεύει, ακόμη κι αν δεν απόκτησαν ποτέ την Νόηση, το Νου. (Αιθέρα). 
Απεναντίας όμως οι κακοί άνθρωποι πρέπει να φοβούνται, διότι ο ίδιος τους ο εαυτός ο Αγαθός Νους, από Αγαθός Δαίμονας θα γίνει ο τιμωρός τους Δαίμονας όπου το πυρ το εξώτερο θα τιυς καίει την καρδιά για να τιμωρήσει την κακία τους.

«Όμως πες μου επίσης», είπα, «πώς θα γυρίσω εγώ στη ζωή, Νου μου; Γιατί λέει ο θεός: ο έννους άνθρωπος ας αναγνωρίσει τον εαυτό του. Δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι νου;».

«Μίλα σωστά, όταν μιλάς. Εγώ ο ίδιος, ο Νους, παραστέκομαι στους όσιους, τους αγαθούς, τους καθαρούς, τους ελεήμονες, τους ευσεβείς και η παρουσία μου γίνεται βοήθεια και ευθύς γνωρίζουν τα πάντα και εξευμενίζουν τον Πατέρα με αγάπη και τον ευχαριστούν εγκωμιάζοντάς τον και εξυμνώντας τον με τρόπο σωστό από πόθο. Και προτού να παραδώσουν το σώμα τους στο θάνατό του, απεχθάνονται τις αισθήσεις, γνωρίζοντας τις δραστηριότητές τους. Και επιπλέον εγώ, ο Νους, δε θα επιτρέψω να έρθουν εις πέρας οι δραστηριότητες του σώματος που τους επιτίθενται. Όντας φύλακας των πυλών θα αποκλείσω τις εισόδους των κακών και αισχρών δραστηριοτήτων, αποκόπτοντας τη σκέψη τους.

Όμως στέκω μακριά από τους ανόητους, τους κακούς, τους πονηρούς, τους φθονερούς, τους πλεονέκτες, τους φονιάδες και τους ασεβείς, τους έχω αφήσει στον τιμωρό τους δαίμονα, ο οποίος τους χτυπά με την οξύτητα της φωτιάς και τους πληγώνει στις αισθήσεις τους και τους ετοιμάζει ακόμη περισσότερο για την ανομία, για να τύχουν μεγαλύτερη τιμωρία. Όμως αυτοί δεν παύουν να έχουν άπληστη την επιθυμία για τους πόθους τους, να πολεμούν στο σκοτάδι ακόρεστοι. Αυτό τους βασανίζει και αυξάνει ακόμη περισσότερο τη φωτιά που τους καίει».

..........

Συνέχεια

– Εὖ μοι πάντα, ὡς ἐβουλόμην, ἐδίδαξας, ὦ Νοῦς,
ἔτι δέ μοι εἰπὲ <περὶ> τῆς ἀνόδου τῆς γινομένης. 


– πρὸςταῦτα ὁ Ποιμάνδρης εἷπε,
Πρῶτον μὲν ἐν τῇ ἀναλύσει του σώματος τοῦ ὑλικοῦ παραδίδως αὐτὸ τὸ σῶμα εἰς ἀλλοίωσιν, καὶ τὸ εἶδος ὃ εἶχες ἀφανὲς γίνεται, καὶ τὸ ἦθος τῷ δαίμονι ἀνενέργητον παραδίδως, καὶ αἱ αἰσθήσεις τοῦ σώματος εἰς τὰς ἑαυτῶν πηγὰς ἐπανέρχονται, μέρη γινόμεναι καὶ πάλιν συνανιστάμεναι εἰς τὰς ἐνεργείας.
καὶ ὁ θυμὸς καὶ ἡ ἐπιθυμία εἰς τὴν ἄλογον φύσιν χωρεῖ.


καὶ οὕτως ὁρμᾷ λοιπὸν ἄνω διὰ τῆς ἁρμονίας, καὶ τῇ πρώτῃ ζώνῃ
δίδωσι τὴν αὐξητικὴν ἐνέργειαν καὶ τὴν μειωτικήν, καὶ τῇ
δευτέρᾳ τὴν μηχανὴν τῶν κακῶν, δόλον ἀνενέργητον, καὶ τῇ
τρίτῃ τὴν ἐπιθυμητικὴν ἀπάτην ἀνενέργητον, καὶ τῇ
τετάρτῃ τὴν ἀρχοντικὴν προφανίαν ἀπλεονέκτητον, καὶ τῇ
πέμπτῃ τὸ θράσος τὸ ἀνόσιον καὶ τῆς τόλμης τὴν προπέτειαν,
καὶ τῇ ἕκτῃ τὰς ἀφορμὰς τὰς κακὰς τοῦ πλούτου ἀνενεργήτους,
καὶ τῇ ἑβδόμῃ ζώνῃ τὸ ἐνεδρεῦον ψεῦδος.

καὶ τότε γυμνωθεὶς ἀπὸ τῶν τῆς ἁρμονίας ἐνεργημάτων
γίνεται ἐπὶ τὴν ὀγδοατικὴν φύσιν, τὴν ἰδίαν δύναμιν ἔχων, καὶ ὑμνεῖ σὺν τοῖς οὖσι τὸν πατέρα· 


συγχαίρουσι δὲ οἱ παρόντες τῇ τούτου παρουσίᾳ, καὶ ὁμοιωθεὶς τοῖς συνοῦσιν ἀκούει καί τινων δυνάμεων ὑπὲρ τὴν ὀγδοατικὴν φύσιν φωνῇ τινι ἡδείᾳ ὑμνουσῶν τὸν θεόν· 


καὶ τότε τάξει ἀνέρχονται πρὸς τὸν πατέρα, καὶ αὐτοὶ εἰς δυνάμεις ἑαυτοὺς παραδιδόασι, καὶ δυνάμεις γενόμενοι ἐν θεῷ γίνονται. (Ζωή και Φως).

τοῦτό ἐστι τὸ ἀγαθὸν τέλος τοῖς γνῶσιν ἐσχηκόσι, θεωθῆναι.
λοιπόν, τί μέλλεις;
οὐχ ὡς πάντα παραλαβὼν καθοδηγὸς γίνῃ τοῖς ἀξίοις, ὅπως τὸ γένος τῆς ἀνθρωπότητος διὰ σοῦ ὑπὸ θεοῦ σωθῇ;


ταῦτα εἰπὼν ὁ Ποιμάνδρης ἐμοὶ ἐμίγη ταῖς δυνάμεσιν. 


..........

μετάφραση

«Όλα καλά μου τα δίδαξες, Νου, όπως το ήθελα, αλλά πες μου επίσης και πώς γίνεται η άνοδος (της ψυχής)».

Σ’ αυτά τα λόγια ο Ποιμάνδρης απάντησε: 


Ετσι η ψυχή του ανθρώπου θα εξορμήσει από τη γη προς τα άνω με τη βοήθεια της αρμονίας και θα δώσει: στην πρώτη ζώνη, την αυξητική και μειωτική ενέργεια, στη δεύτερη ζώνη, τη μηχανή των κακών έλξεων και το δόλο ανενέργητο, στην τρίτη ζώνη την επιθυμία της απάτης ανενέργητη, στην τέταρτη ζώνη την προφάνεια της αρχοντιάς απλεονέκτητη, στην πέμπτη ζώνη το ανούσιο θράσος και την προπέτεια της τόλμης, στην έκτη ζώνη τις κακές αφορμές του πλούτου ανενέργητες και στην έβδομη ζώνη θα δώσει το ενεδρεύον ψεύδος.

Και τότε γυμνή η ψυχή του ανθρώπου από τις ενέργειες της αρμονίας θα φθάσει στην όγδοη ζώνη με τις δικές της δυνάμεις, και θα υμνήσει μαζί με τις εκεί ψυχές τον πατέρα, και θα δεχθεί τα συγχαρητήριά τους. Έτσι, ισότιμη πλέον η ψυχή με τις εκεί ψυχές οι οποίες θα την υποδεχθούν και θα τη συγχαρούν, θα ενωθεί μαζί τους και θα ακούσουν όλες μαζί τον ύμνο των υπεράνω της ζώνης των ψυχών προς το θεό. Και τότε όλες μαζί οι ψυχές θα υψωθούν προς τον πατέρα και θα συγχωνευθούν εκεί μαζί του...

Και τώρα που τα είδες, τ’άκουσες και τα έμαθες όλα αυτά, κατέβα Ερμή πίσω στη γη και γίνου εκεί οδηγός στους άξιους γιατί χάρη σε σένα θα σωθεί το ανθρώπινο γένος.

«Πρώτα κατά τη διάλυση του υλικού σώματος το παραδίνεις στη φθορά και η μορφή που είχες αφανίζεται. Παραδίδεις στο δαίμονα τον τρόπο της ζωής σου ανενεργό και οι αισθήσεις του σώματος επανέρχονται στις πηγές τους, γίνονται κομμάτια και ανασυντάσσονται πάλι μαζί ως ενέργειες. Η ορμή και η επιθυμία πηγαίνουν στην άλογη φύση.

Έτσι ο άνθρωπος ορμά προς πάνω μέσα από την (κοσμική) αρμονία.

Στην πρώτη ζώνη παραδίδει τη δύναμη της αύξησης και της μείωσης, στη δεύτερη τα τεχνάσματα του κακού, τον δόλο ανενεργό, στην τρίτη την επιθυμία της απάτης ανενεργή, στην τέταρτη την αρχοντική αλαζονεία[19] χωρίς περίσσευμα, στην πέμπτη το θράσος το ανόσιο και την προπέτεια της τόλμης,[20] στην έκτη τις κακές ορμές του πλούτου ανενεργές, στην έβδομη ζώνη το ψεύδος που μηχανορραφεί.

Τότε, γυμνωμένος από τα ενεργήματα της αρμονίας, φτάνει στην ουσία της Ογδοάδας[21] έχοντας τη δική του δύναμη και υμνεί τον πατέρα μαζί με τα όντα. Οι παρόντες χαίρονται μαζί του για την παρουσία του.

Εξομοιωμένος με όσους υπάρχουν δίπλα του ακούει και κάποιες Δυνάμεις πέρα από τη φύση της Ογδοάδας να υμνούν το θεό με γλυκιά φωνή.[22]

Τότε με τάξη ανέρχονται προς τον πατέρα και οι ίδιοι παραδίδουν τον εαυτό τους στις Δυνάμεις, γίνονται Δυνάμεις και ενώνονται με το θεό. (Φως και Ζωή).

Αυτό είναι το αγαθό τέλος για όσους έχουν γνώση, να θεωθούν.

Λοιπόν, τι καθυστερείς; Τώρα που παρέλαβες όλη τη γνώση δε θα γίνεις καθοδηγητής των αξίων, ώστε ο θεός να σώσει το ανθρώπινο γένος χάρη σε σένα;».

Αφού είπε σε μένα αυτά ο Ποιμάνδρης, ενώθηκε με τις Δυνάμεις.

..........

Συνέχεια


ἐγὼ δὲ εὐχαριστήσας καὶ εὐλογήσας τὸν πατέρα τῶν
ὅλων ἀνείθην ὑπ' αὐτοῦ δυναμωθεὶς καὶ διδαχθεὶς τοῦ
παντὸς τὴν φύσιν καὶ τὴν μεγίστην θέαν,
καὶ ἦργμαι κηρύσσειν τοῖς ἀνθρώποις τὸ τῆς εὐσεβείας καὶ γνώσεως κάλλος,


῏Ω λαοί, ἄνδρες γηγενεῖς, οἱ μέθῃ καὶ ὕπνῳ ἑαυτοὺς ἐκδεδωκότες καὶ τῇ ἀγνωσίᾳ τοῦ θεοῦ, νήψατε, παύσασθε δὲ κραιπαλῶντες, θελγόμενοι ὕπνῳ ἀλόγῳ.

Οἱ δὲ ἀκούσαντες παρεγένοντο ὁμοθυμαδόν. ἐγὼ δέ φημι, 

Τί ἑαυτούς, ὦ ἄνδρες γηγενεῖς, εἰς θάνατον ἐκδεδώκατε, ἔχοντες ἐξουσίαν τῆς ἀθανασίας μεταλαβεῖν; μετανοήσατε, οἱ συνοδεύσαντες τῇ πλάνῃ καὶ συγκοινωνήσαντες τῇ ἀγνοίᾳ· ἀπαλλάγητε τοῦ σκοτεινοῦ φωτός, μεταλάβετε τῆς ἀθανασίας, καταλείψαντες τὴν φθοράν.

καὶ οἱ μὲν αὐτῶν καταφλυαρήσαντες ἀπέστησαν, τῇ τοῦ θανάτου ὁδῷ ἑαυτοὺς ἐκδεδωκότες, οἱ δὲ παρεκάλουν διδαχθῆναι, ἑαυτοὺς πρὸ ποδῶν μου ῥίψαντες. 


ἐγὼ δὲ ἀναστήσας αὐτοὺς καθοδηγὸς ἐγενόμην τοῦ γένους, τοὺς λόγους διδάσκων, πῶς καὶ τίνι τρόπῳ σωθήσονται, καὶ ἔσπειρα αὐτοῖς τοὺς τῆς σοφίας λόγους καὶ ἐτράφησαν ἐκ τοῦ ἀμβροσίου ὕδατος.

ὀψίας δὲ γενομένης καὶ τῆς τοῦ ἡλίου αὐγῆς ἀρχομένης δύεσθαι ὅλης, ἐκέλευσα αὐτοῖς εὐχαριστεῖν τῷ θεῷ καὶ ἀναπληρώσαντες τὴν εὐχαριστίαν ἕκαστος ἐτράπη εἰς τὴν ἰδίαν κοίτην.

ἐγὼ δὲ τὴν εὐεργεσίαν τοῦ Ποιμάνδρου ἀνεγραψάμην εἰς ἐμαυτόν, καὶ πληρωθεὶς ὧν ἤθελον ἐξηυφράνθην.


ἐγένετο γὰρ ὁ τοῦ σώματος ὕπνος τῆς ψυχῆς νῆψις, καὶ ἡ κάμμυσις τῶν ὀφθαλμῶν ἀληθινὴ ὅρασις, καὶ 
ἡ σιωπή μου ἐγκύμων τοῦ ἀγαθοῦ, καὶ ἡ τοῦ λόγου ἐκφορὰ (ορθός λόγος της ψυχής) γεννήματα ἀγαθῶν. 

τοῦτο δὲ συνέβη μοι λαβόντι ἀπὸ τοῦ νοός μου, τουτέστι τοῦ Ποιμάνδρου, τοῦ τῆς αὐθεντίας λόγου. θεόπνους γενόμενος τῆς ἀληθείας ἦλθον.
διὸ δίδωμι ἐκ ψυχῆς καὶ ἰσχύος ὅλης εὐλογίαν τῷ πατρὶ θεῷ.


..........

μετάφραση
Εγώ ευχαρίστησα και εγκωμίασα των πατέρα των όλων και ο Ποιμάνδρης με άφησε ελεύθερο, αφού με δυνάμωσε και μου δίδαξε τη φύση του παντός και το μέγιστο θέαμα· 

κι εγώ ξεκίνησα να κηρύσσω στους ανθρώπους το κάλλος της ευσέβειας και της γνώσης: 

«Λαοί, άνθρωποι γεννημένοι από τη γη, που έχετε παραδώσει τον εαυτό σας στον ύπνο και τη μέθη, στην άγνοια του θεού, ξεμεθύστε, πάψτε την κραιπάλη, πάψτε να θέλγεστε από τον άλογο ύπνο».

Εκείνοι με άκουσαν και ήρθαν κοντά μου με μια ψυχή. Εγώ τους είπα: 

«Γιατί, άνθρωποι γεννημένοι από τη γη, παραδώσατε τον εαυτό σας στο θάνατο, ενώ είχατε τη δύναμη να μεταλάβετε στην αθανασία; Μετανοήστε, οι συνοδοιπόροι της πλάνης, οι κοινωνοί της άγνοιας. Απαλλαγείτε από το σκοτεινό φως,[23] μεταλάβετε την αθανασία, εγκαταλείποντας τη φθορά».

Ορισμένοι από αυτούς απομακρύνθηκαν φλυαρώντας, έχοντας παραδώσει τον εαυτό τους στην οδό του θανάτου. Άλλοι όμως με παρακαλούσαν να τους διδάξω, πέφτοντας στα πόδια μου.

Εγώ τους σήκωσα και έγινα καθοδηγητής του γένους, διδάσκοντας τους λόγους (του θεού), πώς και με ποιο τρόπο θα σωθούν. Έσπειρα σ’ αυτούς τους λόγους της σοφίας και τράφηκαν με το αθάνατο νερό.

Όταν σκοτείνιασε και το φως του ήλιου άρχισε να δύει ολόκληρο, τους προέτρεψα να ευχαριστήσουν το θεό· ολοκλήρωσαν την ευχαριστία τους και καθένας γύρισε στην κλίνη του.

Εγώ την ευεργεσία του Ποιμάνδρη τη χάραξα μέσα μου και γεμάτος με ό,τι ήθελα αναγάλλιασα.

Γιατί ο ύπνος του σώματος έγινε νηφαλιότητα της ψυχής, το σφάλισμα των ματιών όραση αληθινή, η σιωπή μου γεμάτη από το αγαθό, η εκφορά του λόγου γέννημα αγαθών.

Αυτό μου συνέβη, επειδή το έλαβα από το Νου μου, δηλαδή τον Ποιμάνδρη, το λόγο της αυθεντίας. Θεόπνευστος έφτασα στην αλήθεια. Γι’ αυτό με όλη μου την ψυχή και τη δύναμη εξυμνώ τον πατέρα θεό:

..........

Συνέχεια

ἅγιος ὁ θεὸς καὶ πατὴρ τῶν ὅλων.
ἅγιος ὁ θεὸς, οὗ ἡ βουλὴ τελεῖται ἀπὸ τῶν ἰδίων δυνάμεων.
ἅγιος ὁ θεός, ὃς γνωσθῆναι βούλεται καὶ γινώσκεται τοῖς ἰδίοις.
ἅγιος εἶ, ὁ λόγῳ συστησάμενος τὰ ὄντα.
ἅγιος εἶ, οὗ πᾶσα φύσις εἰκὼν ἔφυ.
ἅγιος εἶ, ὃν ἡ φύσις οὐκ ἐμόρφωσεν.
ἅγιος εἶ, ὁ πάσης δυνάμεως ἰσχυρότερος.
ἅγιος εἶ, ὁ πάσης ὑπεροχῆς μείζων.
ἅγιος εἶ, ὁ κρείττων τῶν ἐπαίνων.

δέξαι λογικὰς θυσίας ἁγνὰς ἀπὸ ψυχῆς καὶ καρδίας πρὸς σὲ ἀνατεταμένης, ἀνεκλάλητε, ἄρρητε, σιωπῇ φωνούμενε. αἰτουμένῳ τὸ μὴ σφαλῆναι τῆς γνώσεως τῆς κατ' οὐσίαν ἡμῶν ἐπίνευσόν μοι καὶ ἐνδυνάμωσόν με, καὶ τῆς χάριτος ταύτης φωτίσω τοὺς ἐν ἀγνοίᾳ τοῦ γένους μοῦ ἀδελφούς, υἱοὺς δὲ σοῦ. διὸ πιστεύω καὶ μαρτυρῶ· εἰς ζωὴν καὶ φῶς χωρῶ. εὐλογητὸς εἶ, πάτερ. ὁ σὸς ἄνθρωπος συναγιάζειν σοι βούλεται, καθὼς παρέδωκας αὐτῷ τὴν πᾶσαν ἐξουσίαν.

(Τέλος Α" Λόγου των Ερμητικών κειμένων).

..........

μετάφραση

«Άγιος ο θεός και πατέρας των όλων.
Άγιος ο θεός, που η βουλή του εκπληρώνεται από τις ίδιες του τις δυνάμεις.
Άγιος ο θεός, που θέλει να γίνει γνωστός και γνωρίζεται από τους δικούς του.
Άγιος είσαι εσύ που τα όντα με τον Λόγο σου ένωσες.
Άγιος είσαι εσύ που όλη η φύση είναι εικόνα σου.
Άγιος είσαι εσύ που η φύση δε σε διαμόρφωσε.
Άγιος είσαι, ο ισχυρότερος πάσης δυνάμεως.
Άγιος είσαι, ο ανώτερος από κάθε υπεροχή.
Άγιος είσαι, ο ανώτερος των επαίνων.

Δέξου θυσίες αγνές με το λόγο, από μια ψυχή και καρδιά που υψώνεται προς εσένα, ανεκλάλητε, άρρητε, που μόνο η σιωπή μπορεί να σε ονομάσει. 

Σε μένα που αιτούμαι να μην ξεχάσω τη γνώση που αφορά την ουσία μας συγκατένευσε και ενδυνάμωσέ με. Με τη χάρη σου αυτή θα φωτίσω όσους από το γένος μου ζουν στην άγνοια, τους αδερφούς μου, τους γιους σου. Γι’ αυτό πιστεύω και μαρτυρώ, στη ζωή προχωρώ και στο φως. Ευλογητός είσαι, πατέρα. 
Ο άνθρωπός σου επιθυμεί να αγιάσει μαζί σου, καθώς του παραχώρησες την πάσα εξουσία».

morfeas sky
..........
...................
      

Σχόλια:

ΠΟΙΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΘΕΟ ΦΩΣ ΚΑΙ ΖΩΗ ; 

ὁ δὲ πάντων πατὴρ ὁ Νοῦς, ὢν ζωὴ καὶ φῶς, 
ἀπεκύησεν ῎Ανθρωπον αὐτῷ ἴσον, οὗ ἠράσθη ὡς ἰδίου τόκου·

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ; 
ὁ δὲ Νοῦς ὁ θεός, ἀρρενόθηλυς ὤν, ζωὴ καὶ φῶς ὑπάρχων,
ἀπεκύησε λόγῳ ἕτερον Νοῦν δημιουργόν, 
ὃς θεὸς τοῦ πυρὸς καὶ πνεύματος ὤν, ἐδημιούργησε διοικητάς τινας ἑπτά, ἐν κύκλοις περιέχοντας τὸν αἰσθητὸν κόσμον, καὶ ἡ διοίκησις αὐτῶν εἱμαρμένη καλεῖται.

" ἐκ δὲ φωτὸς ..... λόγος ἅγιος ἐπέβη τῇ φύσει "

«Εκείνο το φως», είπε, «είμαι εγώ, ο Νους, ο θεός σου, ο οποίος υπήρχα πριν από την υγρή ουσία που εμφανίστηκε από το σκότος. Κι ο φωτεινός Λόγος που προήλθε από το Νου είναι γιος του θεού». 

(σκότος είναι το σύνθετο αδρανή δοχείο της Ύλης, η αίσθηση, που ακόμη και αδρανής είναι Άτακτη, φέρει την Αταξία- πόσο δε οι σύνθετες φύσεις των πλανητών οι οποίες βρίσκονται σε κίνηση).

" Κι ο φωτεινός Λόγος που προήλθε από το Νου είναι γιος του θεού ".

῞Οτι ἐκ φωτὸς καὶ ζωῆς συνέστηκεν ὁ πατὴρ
τῶν ὅλων, ἐξ οὗ γέγονεν ὁ ῎Ανθρωπος.


φῶς καὶ ζωή ἐστιν ὁ θεὸς καὶ πατήρ, ἐξ οὗ ἐγένετο ὁ
Ανθρωπος.


ἐὰν οὖν μάθῃς αὐτὸν ἐκ ζωῆς καὶ φωτὸς ὄντα καὶ ὅτι ἐκ τούτων τυγχάνεις, εἰς ζωὴν πάλιν χωρήσεις.

ὁ δὲ ῎Ανθρωπος ἐκ ζωῆς καὶ φωτὸς ἐγένετο εἰς ψυχὴν καὶ νοῦν,
ἐκ μὲν ζωῆς ψυχήν, ἐκ δὲ φωτὸς νοῦν

«Κατανόησε λοιπόν το φως και αναγνώρισέ το». 

ταῦτα ὁ Ποιμάνδρης εἶπεν. ο Νους της Αυθεντίας, ο Αυθεντικός Νους.

morfeas sky




ΤΙ ΕΙΣΑΙ;
ὁ δὲ ῎Ανθρωπος ἐκ ζωῆς καὶ φωτὸς ἐγένετο εἰς ψυχὴν καὶ νοῦν, ἐκ μὲν ζωῆς ψυχήν, ἐκ δὲ φωτὸς νοῦν.

ΛΟΓΟΣ Θ"
ΕΡΜΗΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

..κυρίως από τον δαίμονα, τον φωτισμένο απ'το Θεό, ο οποίος μπαίνοντας κρυφά έσπειρε το σπέρμα της δικής του ενέργειας, και τότε ο νους γέννησε το σπαρμένο


το διαβάσατε; ΓΕΝΝΗΣΕ!!!
ΟΧΙ Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΘΕΟΣ!!


ἄκουε λοιπόν, ὃν ποθεῖς λόγον ἀκοῦσαι. τῆς περιόδου πεπληρωμένης ἐλύθη ὁ πάντων σύνδεσμος ἐκ βουλῆς θεοῦ·

πάντα γὰρ ζῷα ἀρρενοθήλεα ὄντα διελύετο ἅμα τῷ ἀνθρώπῳ καὶ ἐγένετο τὰ μὲν ἀρρενικὰ ἐν μέρει, τὰ δὲ θηλυκὰ ὁμοίως.

........ΤΟ ΕΠΙΑΣΕΣ;;;
ΑΠΟ ΑΡΡΕΝΟΘΗΛΥΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΖΩΑ ΜΑΣ ΔΙΑΧΩΡΙΣΕ ΣΕ ΑΡΣΕΝΙΚΟ ΚΑΙ ΘΗΛΥΚΟ
"""""πάντα γὰρ ζῷα ἀρρενοθήλεα ὄντα διελύετο ἅμα τῷ ἀνθρώπῳ""""" 


Διαβάζουμε στον Πλάτωνα
ο Δίας που είπε στους άλλους θεούς:
<<Μου φαίνεται ότι βρήκα ένα τρόπο να διατηρηθεί η ανθρωπότητα και να παραιτηθεί από την αυθάδεια της:


να γίνουν ασθενέστεροι. Θα τους κόψω σε δύο μέρη τον καθέναν. Έτσι θα γίνουν αφενός μεν ανίσχυροι, αφετέρου δε χρησιμότεροι για εμάς, αφού θα είναι αριθμητικά περισσότεροι>>.

ΕΡΜΗΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

Ο κυρίαρχος της ουσίας του ουρανού ή όπως αλλιώς ονομάζεται αυτό το οποίο νοείται με το παραπάνω όνομα είναι ο Δίας, καθώς μέσω του ουρανού προσφέρει ζωή στα πάντα.

(Ορφικά αποσπάσματα 28),
οπότε, και σύμφωνα με την όλη Ορφική Θεολογία, μία εκ των ιδιοτήτων του Αιθέρος είναι η γέννηση.

«Και νους αδιάψευστος, βασιλιάς, είναι ο άφθαρτος Αιθέρας, γιατί μ’ αυτό λέει τα πάντα και ακούει και δεν υπάρχει φωνή, ούτε κραυγή, ούτε κτύπος, ούτε και φήμη, που να ξεφεύγει από τα αυτιά του πανίσχυρου Κρονίωνα.

Έτσι, λοιπόν, είναι ο νους και η κεφαλή του Διός»
(Ορφικά Αποσπάσματα 6, 19-23).


Ο Κρόνος, η Όγδοη Μονάδα, δημιούργησε άλλους Επτά Νους Διοικητές, άλλους Επτά Νους δημιουργούς, ο δικός μας δημιουργός του δικού μας Ουρανού είναι ο Δίας, δημιούργησε τους 36 Δέκαρχους θεούς, (τρεις 12άδες, οι τρεις μοίρες που ενεργούν ανά δεκαήμερο στα 12 Ζώδια, η μοίρα και το πεπρωμένο) και οδηγεί όλες τις κατωφερείς ενέργειες της Ύλης δίνοντας μορφή στα είδη των αισθητών υλικών σωμάτων εξουσιάζοντας τα πάντα.


Ο ΚΡΟΝΟΣ ΚΑΙ Ο ΔΙΑΣ ΜΑΣ ΤΗΝ ΕΚΑΝΑΝ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ!! Ο ΚΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΤΡΩΕΙ ΤΑ "ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ" Ο ΔΙΑΣ ΤΟ ΤΣΙΡΑΚΙ ΤΟΥ ΚΡΟΝΟΥ!!


morfeas sky




ΥΜΝΩΔΙΑ ΑΠΟΚΡΥΦΗ - ΕΡΜΗΣ ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΣ
Εσύ παιδί μου να προσευχηθείς πρώτα στον Κύριο και Πατέρα και Μοναδικό και όχι στον Έναν, αλλά σ'εκείνον από τον οποίο προέρχεται ο Ένας, να τύχεις ευμενούς μεταχείρησης, ώστε να μπορέσεις να κατανοήσεις τον τόσο μεγάλο Θεό και με μια του μόνο ακτίνα να σου φωτίσει την νόηση.

....

ἀθάνατος γὰρ ὢν καὶ πάντων τὴν ἐξουσίαν ἔχων, τὰ θνητὰ πάσχει ὑποκείμενος τῇ εἱμαρμένῃ. ὑπεράνω οὖν ὢν τῆς ἁρμονίας ἐναρμόνιος γέγονε δοῦλος ἀρρενόθηλυς δὲ ὤν ἐξ ἀρρενοθήλεος ὢν πατρὸς καὶ ἄϋπνος ἀπὸ ἀΰπνου ..... κρατεῖται.

......................
....................................



ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΜΗ ΟΝΤΑ;

ΕΡΜΗΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

-Κι ο Θεός τι είναι; 


Αυτός, που δεν είναι ούτε ένα από αυτά, αλλά είναι ο αίτιος της ύπαρξης αυτών και όλων και του καθενός χωριστά απ'όλα τα δημιουργήματα. Γιατί δεν άφησε ούτε τα παραπάνω για το μη ον, αλλά υπάρχουν όλα όσα γίνονται απ'τα όντα κι όχι απ'τα μη όντα. Διότι τα μη όντα δεν διαθέτουν τέτοια φύση, ώστε να μπορούν να γίνουν κάτι, αλλά για να μην μπορούν να γίνουν κάτι. Δεν διαθέτουν τέτοια φύση, ώστε να μην υπάρξουν ποτέ.

Τι εννοείς με το να μην υπάρξουν ποτέ;

ψάξτο ψάξτο δεν θα το βρεις..μόνον ο Θεός θα χαρίσει το Νου σε όσους το θελήσει - προσπαθήσουν.


.............................

...καθόσον κανένα μέρος του κόσμου δεν είναι άδειο από δαίμονες, κυρίως από τον δαίμονα, τον φωτισμένο απ'το θεό, ο οποίος μπαίνοντας κρυφά έσπειρε το σπέρμα της δικής του ενέργειας, και τότε ο νους γέννησε το σπαρμένο, δηλαδή μοιχείες, φόνους, άσχημη μεταχείρηση των γονέων, ιεροσυλίες, ασέβειες, αυτοκτονίες με αγχόνες, καταγκρεμίσματα και όλα τα υπόλοιπα, που αποτελούν έργα των δαιμόνων.

ἐλύθη ὁ πάντων σύνδεσμος ἐκ βουλῆς θεοῦ·(ο δεύτερος Νους δημιουργός ο αισθητός θεός, το εκπεσών φωτισμένο πνεύμα), πάντα γὰρ ζῷα ἀρρενοθήλεα ὄντα διελύετο ἅμα τῷ ἀνθρώπῳ (ενσαρκωμένου) καὶ ἐγένετο τὰ μὲν ἀρρενικὰ ἐν μέρει, τὰ δὲ θηλυκὰ ὁμοίως.



.............

ὁ δὲ πάντων πατὴρ ὁ Νοῦς, ὢν ζωὴ καὶ φῶς, ἀπεκύησεν ῎Ανθρωπον αὐτῷ ἴσον, οὗ ἠράσθη ὡς ἰδίου τόκου·

ὁ δὲ Νοῦς ὁ θεός, ἀρρενόθηλυς ὤν, ζωὴ καὶ φῶς ὑπάρχων, ἀπεκύησε λόγῳ ἕτερον Νοῦν δημιουργόν, ὃς θεὸς τοῦ πυρὸς καὶ πνεύματος ὤν

morfeas sky


ΕΡΜΗΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ - ΠΟΙΜΑΝΔΡΗΣ

Ερμητικά κείμενα - Η Θεία αποκάλυψη ΠΟΙΜΑΝΔΡΗΣ


Εδάφ. 1. ΕΡΜΗΣ, απολογούμενος:

Καθώς συλλογιζόμουν μια μέρα το θέμα της δημιουργίας των όντων, με τις δυνάμεις μου μετέωρες σα να είχα πάθει βαρύ ύπνο ή σωματικό κάματο, με τις αισθήσεις μου παράλυτες, άκουσα ένα υπερμέγεθες απεριόριστο ον να με καλεί ονομαστικά λέγοντάς μου:

- Τι θέλεις να ιδείς, να μάθεις και να γνωρίσεις Ερμή;

- Συ ποίος είσαι; του είπα.
.................
......................................

Εδάφ. 2. - ο Ποιμάνδρης, ο αυθεντικός νους. Ξέρω αυτό που θέλεις να μάθεις, και θα σου το διδάξω θα σου συμπαρασταθώ παντού για να σε βοηθήσω. Μου απάντησε.

.................
......................................

Εδάφ. 3. ΕΡΜΗΣ στον Ποιμάνδρη.

- Θέλω να μάθω για τα όντα , να εννοήσω τη Φύση, να γνωρίσω το Θεό.

ΠΟΙΜΑΝΔΡΗΣ στον Ερμή: - Το ξέρω ότι αυτό θέλεις να μάθεις και θα σε διδάξω.

.................
......................................

Εδάφ. 4. ΕΡΜΗΣ απολογούμενος:

- Λέγοντάς μου αυτά ο Ποιμάνδρης, άλλαξαν μονομιάς οι ιδέες μου και αμέσως μου αποκαλύφθηκε όλη η φύση. Είδα τότε μια θέα πλημμυρισμένη από φως και καταγοητεύτηκα. ύστερα από λίγη ώρα είδα ένα κατωφερές σκοτάδι γεννημένο μερικά, φοβερό και στυγνό σε σπειροειδές σχηματισμό. Είδα επίσης να μεταβάλλεται το σκοτάδι εκείνο σε μια υγρά φύση αφάνταστα ταραχώδη, από τα βάθη της οποίας έβγαινε πυρωμένος καπνός, κι άκουσα κι' έναν ανεκλάλητο σπαρακτικό ήχο και μια άναρθρη βοή σε φωνή πυρός.

.................
......................................

Γίνεται πλέον κατανοητό ότι υπάρχουν δύο φύσεις, η μία είναι πλημμυρισμένη από φως, και η άλλη φύση από στυγνό σκότος. Γίνεται επίσης κατανοητό, ότι ζουν χωριστά.

.................
......................................

Εδάφ. 5. ΕΡΜΗΣ απολογούμενος:


- Από τα φωτεινά εκείνα πεδία είδα να ξεχύνεται στη φύση Λόγος 'Αγιος, κι από την υγρά φύση να ξεπηδά προς τα ύψη ένα κούφιο, δραστικό οξύ και άκρατο πυρ. Είδα επίσης τον ελαφρό αέρα ν' ακολουθεί το πνεύμα που επλανάτο στη γη κρεμασμένος σ' αυτό καθώς ανέβαινε από τη γη και τα νερά της προς το πυρ

.................

......................................
Εδάφ. 6. ΠΟΙΜΑΝΔΡΗΣ προς Ερμή:

- Εννόησες Ερμή όλη αυτή τη θέα;

ΕΡΜΗΣ στον Ποιμάνδρη:

- Θέλω να τη γνωρίσω καλά.

ΠΟΙΜΑΝΔΡΗΣ στον Ερμή:

- Λοιπόν Ερμή, το φως εκείνο που είδες είμαι εγώ, ο Θεός σου, ο προϋπάρχων της εμφανισθείσης από το σκότος υγράς εκείνης φύσης ο δε φωτεινός Λόγος που είδες να ξεχύνεται από τα φωτισμένα πεδία προς την υγρά εκείνη φύση που βγήκε από το Νου μου, είναι ο υιός μου, ο Νους είναι ο Πατέρας Θεός. Αυτοί οι δύο, πατέρας και υιός, δεν ξεχωρίζονται ο ένας από τον άλλο, η δε ένωσής τους είναι η ζωή.

ΕΡΜΗΣ στον Ποιμάνδρη:
- Ευχαριστώ (για όλα αυτά που μαθαίνω).

ΠΟΙΜΑΝΔΡΗΣ στον Ερμή:
- Τώρα νόησε αυτό το φως και Γνώρισε το:

.................
.................................

Εδάφ. 7. ΕΡΜΗΣ απολογούμενος:

- Λέγοντάς μου αυτά ο Ποιμάνδρης με κοίταζε κατάματα. Τότε εγώ άρχισα να τρέμω. Ύστερα σαν συνήλθα ένιωσα το φως εκείνο στην αναρίθμητη δύναμή του, και τον κόσμο απεριόριστα γεννημένο πλημμυρισμένο από πυρ μεγάλης έντασης.

.................
.................................

Εδάφ. 8. Καθώς όμως με είδε έτσι έκπληκτο ο Ποιμάνδρης, μου είπε:

- Είδες Ερμή με το νου σου το αρχέτυπο είδος, το προϋπάρχον της απέραντης αρχής;

ΕΡΜΗΣ στον Ποιμάνδρη:

- Τα στοιχεία όλης αυτής της φύσης από που προήλθαν;

ΠΟΙΜΑΝΔΡΗΣ: Από το θέλημα του Θεού.

- Με το λόγο του κοσμοποιήθηκε όλη αυτή η φύσης και τα γεννήματα των ψυχών της.

................
.................................

Εδάφ. 9. Ο δε Νους - Θεός, αρσενοθήλυκος όντας, ζωή και φως υπάρχων, εγέννησε άλλο δημιουργό Νουν, από πυρ και πνεύμα. Αυτός ο δεύτερος Νους δημιούργησε τους διοικητές του αισθητού κόσμου που περικλείεται σ' επτά κύκλους, η διοίκηση των οποίων καλείται Ειμαρμένη.

.................
.................................

Εδάφ. 10. Στα κατωφερή στοιχεία ξεπήδησε ο του Θεού Λόγος στο καθαρό της φύσης δημιούργημα, ενώθηκε με το δημιουργό νου που είναι ομοούσιος με τον πατέρα, και δημιουργήθηκε από τα κατωφερή στοιχεία η ύλη

.................
.................................

Εδάφ. 11. Ο δε δεύτερος δημιουργός Νους ο περικλείων τους επτά κύκλους και τις δίνες των ριζών τους, μαζί με το λόγο έστρεψε τα δημιουργήματα του, κι άρχισαν να περιστρέφονται από μία αόριστη αρχή προς ένα απέραντο τέλος, η δε περιφορά καθώς το θέλησε ο Νους δημιούργησε από τα κατωφερή στοιχεία ζώα άλογα χωρίς λόγο, ο αέρας δημιούργησε πετεινά και τα νερά υδρόβια πλάσματα. Κι όταν χώρισε η γη από τα νερά της δημιουργήθηκαν όπως το θέλησε ο Νους ζώα τετράποδα, ερπετά και άγρια και ήμερα ζώα.

.................
.............................


Εδάφ. 12. Ο δε πατέρας όλων ο Νους, ζωή και φως υπάρχων, γέννησε άνθρωπο όμοιο μ' αυτόν. Περικαλλής δε καθώς ήταν, επειδή είχε τη δική του μορφή, τον αγάπησε σαν παιδί του και του έδωσε την εξουσία όλων των δημιουργημάτων του.

.................
.................................


Εδάφ. 13. Ο δε άνθρωπος (ο δεύτερος θεός) κατανοήσας την πύρινη κτήση της δημιουργίας, θέλησε κι αυτός να δημιουργήσει...

Και αφού έμαθε την ουσία της δημιουργίας θέλησε να διανοίξει την περιφέρεια των κύκλων, για να κατανοήσει το κράτος που κάθονταν επάνω στο πυρ.
.................
............................

Εδάφ. 14. Κι ως εξουσιαστής του θνητού κόσμου και των αλόγων ζώων, βλέποντας τη μορφή του στα νερά θέλησε να κατοικήσει εκεί, και μόλις το σκέφθηκε αυτό, το θέλημά του ενεργοποιήθηκε, και κατοίκησε την άλογο μορφή της φύσης. Αυτή δε τον αγκάλιασε, περιπλέχτηκε μαζί του στην ύλη, κι έσμιξε μ' αυτόν (κι έγινε ο άνθρωπος της γης)

.................
................................

Εδάφ. 15. Γι' αυτό πέρα από τ' άλλα ζώα της γης, ο άνθρωπος είναι διπλός θνητός ως προς το σώμα, αθάνατος όμως ως προς τον ουσιώδη άνθρωπο. Όμως αν και είναι ουσιωδώς αθάνατος κι έχει την εξουσία όλων των δημιουργημάτων, ο άνθρωπος πάσχει ως θνητός στο σώμα, υποκύπτοντας στη μοίρα του.
.................
............................

Εδάφ. 16. Αυτό είναι το κρυφό μυστήριο, Ερμή... Η φύση αφού έσμιξε με τον άνθρωπο έκανε αυτό το θαύμα, γιατί έχει την αρμονία των επτά φύσεων που είναι από πνεύμα και πυρ.
Ύστερα (ο δεύτερος θεός) δημιούργησε άλλους επτά ανθρώπους που έχουν τη φύση των κύκλων του.

.................
.................................

Εδάφ. 17. Η γη ήταν θηλυκή, είχε δε και οχευτικά. Από το πυρ πήρε την πυρά κιαπό τον αιθέρα το πνεύμα, κι έτσι δημιουργήθηκε το είδος του ανθρώπου της. Ο άνθρωπος δημιουργήθηκε από ζωή και φως. Από μεν τη ζωή πήρε τηνψυχή, από δε το φως το νουν. Και βρίσκεται στον αισθητό αυτό κόσμο και θα βρεθεί ως το τέλος της περιόδου.
.................
.................................

Εδάφ. 18. Άκουσε τώρα Ερμή και το λόγο που ποθείς, Όταν η ώρα της περιόδου ήλθε και λύθηκε ο σύνδεσμος των πάντων, κατά βούληση του θεού όλα τα ζώα που ήσαν στην αρχή αρσενοθήλυκα ξεχωρίστηκαν σε αρσενικά και θηλυκά και ο θεός μόλις έγινε αυτό είπε: « Αυξάνεστε και πληθύνεσθε εν πλήθη όλα τα δημιουργήματα και τα κτίσματα, κι ας αναγνωρίσει ο καθένας τον εαυτό του αθάνατο και τον αίτιο του θανάτου τον έρωτα και όλα τα όντα.».

..........
...........................

Εδάφ. 19. Η πρόνοια μέσω της ειμαρμένης και της αρμονίας έκαμε τις μίξεις και τις γενέσεις και πληθύνθηκαν κατά γένη τα πάντα. Και όποιος εννόησε την αποστολή του, τράβηξε το δρόμο του περιουσίου αγαθού, όποιος δε αγάπησε από πλάνη προς τον έρωτα όχι την ψυχή του αλλά το σώμα του, αυτός θα παραμείνει στο σκοτάδι πλανώμενος, πάσχοντας αισθητά τα του θανάτου.

...............
...................................

Εδάφ. 20. ΕΡΜΗΣ στον Ποιμάνδρη:

- Γιατί θεωρούνται τόσο αμαρτωλοί οι άνθρωποι; Ότι κάνουν το κάνουν από άγνοια. Και αφού αμαρτάνουν γι' αυτό, γιατί να στερηθούν την αθανασία;

ΠΟΙΜΑΝΔΡΗΣ στον Ερμή:

- Δεν κατάλαβες καλά Ερμή τα όσα σου αποκάλυψα.

ΕΡΜΗΣ στον Ποιμάνδρη:

- Τα έχω εννοήσει και σ' ευχαριστώ γι' αυτό.

ΠΟΙΜΑΝΔΡΗΣ στον Ερμή:

- Εάν τα έχεις εννοήσει τότε ειπέ μου γιατί είναι άξιοι του θανάτου όσοι βρίσκονται στο θάνατο;

ΕΡΜΗΣ στον Ποιμάνδρη:

- Γιατί τα σώματά τους σκεπάσθηκαν από το στυγνό σκότος, από το οποίο η υγρά φύση δημιούργησε το σώμα στον αισθητό κόσμο από τον οποίο τροφοδοτείται ο θάνατος.

...............
...................................

Εδάφ. 21. Ορθά τα κατάλαβες όλα αυτά Ερμή. Είπε μου όμως και κάτι άλλο, γιατί όποιος εννοήσει τον εαυτό του προχωρεί στον αγαθό δρόμο του θεού;

ΕΡΜΗΣ στον Ποιμάνδρη:

- Γιατί τον άνθρωπο ο θεός τον έχει δημιουργήσει από φως και ζωή.

ΠΟΙΜΑΝΔΡΗΣ στον Ερμή:

- Μπράβο Ερμή γιατί φως και ζωή είναι ο θεός και πατέρας σας, κι από αυτά τα στοιχεία δημιουργήθηκε και ο άνθρωπος. Και εάν το πιστεύει ο άνθρωπος ότι έχει δημιουργηθεί από φως και ζωή, τότε ασφαλώς θα προχωρήσει προς ζωή.

ΕΡΜΗΣ στον Ποιμάνδρη:

- Αλλά πως και με ποιο τρόπο θα προχωρήσει ο άνθρωπος προς τη ζωή;

ΠΟΙΜΑΝΔΡΗΣ στον Ερμή:

- Ο προικισμένος με νουν άνθρωπος ας αναγνωρίσει τον εαυτό του.

...............
...................................

Εδάφ. 22. ΕΡΜΗΣ στον Ποιμάνδρη:

- Δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι νουν;

ΠΟΙΜΑΝΔΡΗΣ στον Ερμή:

- Χαίρω γιαυτό που λες. Γιατί εγώ ο νους θα είμαι στο πλευρό των αγίων, των αγαθών, των καθαρών, των ελεήμονων και τω ευσεβών και η παρουσία μου στο πλευρό τους, θα τους γίνει στην ύστατη ώρα βοήθεια, κι αμέσως θα τα γνωρίσουν όλα και τον πατέρα θα τον αισθανθούν με αγάπη, και θα τον ευχαριστήσουν, θα τον ευλογήσουν και θα τον υμνήσουν στρέφοντας προς αυτόν την ψυχή τους. Και πριν παραδώσουν το σώμα τους στο θάνατο θα ιδούν στις αισθήσεις τους όλα τα έργα τους. Εγώ όμως ο Νους - θεός που θα είμαι την ώρα εκείνη κοντά τους, θα αποκλείσω από το βιβλίο της ζωής τους τις κακές κι αισχρές πράξεις τους περικόπτοντας από την ταινία της ζωής τους τις άσχημες θύμησές τους.

...............
...................................

Εδάφ. 23. Στους ανόητους όμως και στους κακούς, πονηρούς, φθονερούς, πλεονέκτες, φονιάδες και ασεβείς, θα σταθώ μακριά τους.

Αυτούς θα τους παραλάβουν οι τιμωροί δαίμονες που θα τους προσβάλλουν με την οξύτητα του πυρός για να τσακίσουν τις αισθήσεις τους.

...............
...................................

Εδάφ. 24. ΕΡΜΗΣ στον Ποιμάνδρη:

- Όλα αυτά που μου δίδαξες είναι καλά. Αλλά πες μου πως θ' ανεβούν οι αγαθές ψυχές προς τα άνω;

ΠΟΙΜΑΝΔΡΗΣ στον Ερμή:

- Πρώτα, όταν έλθει η ώρα του θανάτου, το υλικό ανθρώπινο σώμα θα παραδοθεί στην αλλοίωση και τον αφανισμό. Το ήθος του ανθρώπου θα παραδοθεί στο δαίμονα ανενέργητο, οι αισθήσεις του σώματος θα επανέλθουν στις πηγές τους για να γίνουν μέρη ενέργειας και ο θυμός και η επιθυμία θα ριχθούν στην άλογο φύση.

...............
...................................

Εδάφ. 25. Ετσι η ψυχή του ανθρώπου θα εξορμήσει από τη γη προς τα άνω με τη βοήθεια της αρμονίας και θα δώσει: στην πρώτη ζώνη, την αυξητική και μειωτική ενέργεια, στη δεύτερη ζώνη, τη μηχανή των κακών έξεων και το δόλο ανενέργητο, στην τρίτη ζώνη την επιθυμία της απάτης ανενέργητη, στην τέταρτη ζώνη την προφάνεια της αρχοντιάς απλεονέκτητη, στην πέμπτη ζώνη το ανούσιο θράσος και την προπέτεια της τόλμης, στην έκτη ζώνη τις κακές αφορμές του πλούτου ανενέργητες και στην έβδομη ζώνη θα δώσει το ενεδρεύον ψεύδος.

...........
........................

Εδάφ. 26. Και τότε γυμνή η ψυχή του ανθρώπου από τις ενέργειες της αρμονίας θα φθάσει στην όγδοη ζώνη με τις δικές της δυνάμεις, και θα υμνήσει μαζί με τις εκεί ψυχές τον πατέρα, και θα δεχθεί τα συγχαρητήριά τους. Έτσι, ισότιμη πλέον η ψυχή με τις εκεί ψυχές οι οποίες θα την υποδεχθούν και θα τη συγχαρούν, θα ενωθεί μαζί τους και θα ακούσουν όλες μαζί τον ύμνο των υπεράνω της ζώνης των ψυχών προς το θεό. Και τότε όλες μαζί οι ψυχές θα υψωθούν προς τον πατέρα και θα συγχωνευθούν εκεί μαζί του... Και τώρα που τα είδες, τ’άκουσες και τα έμαθες όλα αυτά, κατέβα Ερμή πίσω στη γη και γίνου εκεί οδηγός στους άξιους γιατί χάρη σε σένα θα σωθεί το ανθρώπινο γένος.

...........
........................

Εδάφ. 27. ΕΡΜΗΣ, απολογούμενος:
- Αυτά μου αποκάλυψε ο Ποιμάνδρης που είχε μπει στο είναι μου. Κι εγώ αφού ευχαρίστησα και ευλόγησα τον πατέρα όλων, υψώθηκα απ' αυτόν, δυναμώθηκα, διδάχθηκα τα πάντα τα της φύσης στη μεγίστη θέα, κι άρχισα να κηρύττω στους ανθρώπους το κάλλος της ευσέβειας και της γνώσης ως ακόλουθα: «Άνδρες γηγενείς που παραδοθήκατε στον ύπνο στο μεθύσι και στην αγνωσία του θεού, ξυπνήστε, παύσατε την κραιπάλη θελγόμενοι από την κτηνώδη αυτή ευχαρίστησή σας».

...........
........................

Εδάφ. 28. Εκείνοι με άκουσαν και με περικύκλωσαν ομαδικά, και εγώ τους είπα. «Γιατί άνδρες γηγενείς παραδοθήκατε στον θάνατο αφού έχετε εξουσία στην αθανασία; Μετανοήστε όσοι βρίσκεσθε στην άγνοια' απαλλαγείτε από το φωτεινό σκοτάδι' μεταλάβατε της αθανασίας' εγκαταλείψατε την φθορά!».

...........
........................

Εδάφ. 29. Από τους ακροατές μου εκείνους άλλοι άρχισαν να φλυαρούν και να απέρχονται, ακολουθώντας τον δρόμο του θανάτου, άλλοι δε πέσανε στο γόνατά μου και με παρακαλούσαν να συνεχίσω να τους διδάξω. Εγώ τους είπα να σηκωθούν όρθιοι και γενόμενος καθοδηγός του γένους μας, άρχισα να τους διδάσκω το πως, με ποίο τρόπο μπορούν να διασωθούν. Κι εκείνοι άκουσαν τους σοφούς λόγους μου, ετράφησαν με το ποτό της Αμβροσίας, και καθώς άρχισε ο ήλιος να δύει τους παρεκάλεσα να ευχαριστήσουν τον θεό και ν' αποσυρθούν ο καθένας στα σπίτια των.

...........
........................

Εδάφ. 30. Εγώ δε, την ευεργεσία του Ποιμάνδρη την κατέγραψα στο είναι μου, και πληρωθείς όπως το ήθελα, ένιωσα πως ο ύπνος του σώματός μου έγινε αληθινή όραση, η σιωπή μου εγγύηση του αγαθού, και η εκφορά του λόγου μου γέννημα αγαθών. Αυτά μου συνέβησαν όταν διδάχτηκα νοερά τους αυθεντικούς λόγους του Ποιμάνδρη, κι έγινα θεόπνευστος.

...........
........................


morfeas sky

Σχόλια

  1. Γιατί πρέπει πάντα να κατηγορούμε τον άνθρωπο και όχι τον δημιουργό αυτού του κόσμου ; ποιος έφτιαξε αυτά τα σώματα που είναι θνητά γεμάτα από ανάγκες πάθη επιθυμίες; Γιατί όλα τρέφονται από τον θάνατο σ'αυτόν τον κόσμο;

    Ερμητικά κείμενα - Ποιμάνδρης Λόγος Α

    Eρμής Τρισμέγιστος:
    «Ποια είναι η τόσο μεγάλη αμαρτία που κάνουν» είπα εγώ «όσοι ζουν στην άγνοια, ώστε να στερούνται την αθανασία;»

    Ποιμάνδρης - ο αυθεντικός Νους:
    «Μοιάζεις να μην νοιάζεσαι για όσα άκουσες. Δεν σου είπα να τα σκεφτείς;»

    Eρμής Τρισμέγιστος:
    «Τα σκέφτομαι και τα θυμάμαι και συνάμα σε ευχαριστώ».

    Ποιμάνδρης - ο αυθεντικός Νους:
    «Αν τα σκέφτηκες, πες μου, για ποιο λόγο είναι άξιοι του θανάτου όσοι ζουν στο θάνατο;».

    Eρμής Τρισμέγιστος:
    «Γιατί ρίζα του σώματός μας είναι το στυγερό σκοτάδι, από το οποίο προέρχεται η υγρή φύση, από την οποία συντίθεται το θνητό σώμα στον αισθητό κόσμο, από το οποίο αρδεύεται ο θάνατος».

    Ποιμάνδρης - ο αυθεντικός Νους:
    «Καλά το κατάλαβες. Για ποιο λόγο όμως όποιος γνώρισε τον εαυτό του πηγαίνει σ’ Αυτόν, όπως λέει ο Λόγος του θεού;».

    Eρμής Τρισμέγιστος:
    Είπα εγώ: «Επειδή ο πατέρας των όλων είναι φως και ζωή κι απ’ αυτόν γεννήθηκε ο Άνθρωπος».


    Ποιμάνδρης - ο αυθεντικός Νους:
    «Σωστά μίλησες και είπες. Φως και ζωή είναι ο θεός και πατέρας, από τον οποίο γεννήθηκε ο Άνθρωπος. Εάν λοιπόν κατανοήσεις ότι ο εαυτός σου είναι από φως και ζωή και ότι κατάγεσαι απ’ αυτά, θα επιστρέψεις στη ζωή». Αυτά είπε ο Ποιμάνδρης.

    morfeas sky

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σας δίνω αρχαία κείμενα πάνω από δύο χιλιάδων ετών από την Ελληνική γραμματεία, των Ελλήνων σοφών, κι εσείς αλλού κοιτάζετε, σαν τους στρουθοκάμηλους, διότι λατρεύετε την θνητή σας φύση, τον ίδιο τον θάνατο, και αποστρέφεστε την ίδια την ζωή! ΚΡΙΜΑ!

      morfeas sky

      Άλλοι την λατρεύουν και άλλοι την μισούν την θνητή τους φύση. Υπάρχει υποκειμενική αντιμετώπιση. Αν υπήρχε αντικειμενικότητα θα έβαζε ο καθένας το μυαλό του να σκεφτεί. Πόσο το θέλουμε αυτό οέοοοο?

      Mα και η ίδια η ζωή τι νομίζουμε ότι είναι; η Νόηση! ως επόμενο βλέπουμε ακόμη και την ίδια την επιστήμη να μας αποδεικνύει πως το 95% ολόκληρης της ανθρωπότητας σιχαίνεται την ΣΚΕΨΗ! φαντάσου τώρα να τους μιλήσεις για την Νόηση! γι'αυτό όταν μιλούσαν οι Ελληνες με σοφία, όλοι οι άλλοι ακόμη ανέβαιναν στα δέντρα!

      morfeas sky

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

OI ΕΠΤΑ ΝΟΜΟΙ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ - ΕΡΜΗΣ ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΣ

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ O ΚΟΡΩΝΟΙΟΣ COVID 19 - DAVID ICKE

ΤΟ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ ΦΥΓΕΙΝ ΑΔΥΝΑΤΟΝ - Η ΜΟΙΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ

Τί ΕΙΝΑΙ η 3η και η 4η και η 5η Διάσταση

ΚΥΜΒΑΛΕΙΟΝ Το θρυλικό απόκρυφο βιβλίο του Ερμή Τρισμέγιστου που γλίτωσε από την καταστροφή της βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας

Ζούμε σε ένα Φ……matrix η ανατροπή είναι θέμα χρόνου…. Τώρα πιο επίκαιρο από ποτέ

ΕΡΜΗΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ - ΕΡΜΗΣ ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΣ

ΜΗΝ ΚΑΝΕΤΕ ΠΟΤΕ ΤΟ ΕΜΒΟΛΙΟ TOY KOΡΩNOIOY

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΓΙΑ ΝΑ ΝΙΚΗΣΕΙΣ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΣΟΥ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ

ΤΟ ΣΠΗΛΑΙΟ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τί ΕΙΝΑΙ η 3η και η 4η και η 5η Διάσταση

OI ΕΠΤΑ ΝΟΜΟΙ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ - ΕΡΜΗΣ ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΣ

“Ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξασθή ο Υιός του Ανθρώπου.

ΛΟΓΟΣ Ι "ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ" ΤΟΥ ΕΡΜΗ ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΥ

ΕΡΜΗΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ - ΕΡΜΗΣ ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΣ

ΚΥΜΒΑΛΕΙΟΝ Το θρυλικό απόκρυφο βιβλίο του Ερμή Τρισμέγιστου που γλίτωσε από την καταστροφή της βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας

ΤΟ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ ΦΥΓΕΙΝ ΑΔΥΝΑΤΟΝ - Η ΜΟΙΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ

ΑΝΤΕΧΕΙΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ; ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ

Είπαν οι Ελοχίμ,⤍ θα κάνουμε τον άνθρωπο, κατά εικόναν ημετέραν και ομοίωσιν - ⤍ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΙΑΝΟΥ ΘΕΟΥ ΕΙΝΑΙ;

Ποιος είναι ο εαυτός του Θεού;

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΑΝΤΕΧΕΙΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ; ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ

Τί ΕΙΝΑΙ η 3η και η 4η και η 5η Διάσταση

“Ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξασθή ο Υιός του Ανθρώπου.

ΛΟΓΟΣ Ι "ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ" ΤΟΥ ΕΡΜΗ ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΥ

ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΒΓΑΙΝΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ΦΥΛΑΚΗ - ΑΠΟ ΤΙ ΠΡΟΚΑΛΛΕΙΤΑΙ Η ΦΩΤΙΑ;

OI ΕΠΤΑ ΝΟΜΟΙ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ - ΕΡΜΗΣ ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΣ

Είπαν οι Ελοχίμ,⤍ θα κάνουμε τον άνθρωπο, κατά εικόναν ημετέραν και ομοίωσιν - ⤍ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΙΑΝΟΥ ΘΕΟΥ ΕΙΝΑΙ;

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΙΑΠΕΤΟΣ; ΠΟΙΟΙ ΟΙ ΤΙΤΑΝΕΣ; διότι ο Δίας πολέμησε τον Ιαπετό..

ΕΡΜΗΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ - ΕΡΜΗΣ ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΣ